Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Φατα Μοργκανα -N. kavadias (original)

Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.

Στρείδι ωκεάνειο αρραβωνιάζεται το φως.
Γεύση από φλούδι του ροδιού, στυφό κυδώνι
κι ο άρρητος πόνος, πιο πικρός και πιο στυφός,
που εναποθέτανε στα βάζα οι Καρχηδόνιοι.

Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί,
οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι,
όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη.

Χόρτο ξανθό τρίποδο σκέπει μαντικό.
Κι ένα ποτάμι με ζεστή, λιωμένη πίσσα,
άγριο, ακαταμάχητο, απειλητικό,
ποτίζει τους αμαρτωλούς που σ' αγαπήσαν.

Rosso romano, πορφυρό της Δαμασκός,
δόξα τού κρύσταλλου, κρασί απ' τη Σαντορίνη.
Ο ασκός να ρέει, κι ο Απόλλωνας βοσκός
να κολυμπάει τα βέλη του με διοσκορίνη.

Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες τού Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.

Καντήλι, δισκοπότηρο χρυσό, αρτοφόρι.
Άγια λαβίδα και ιερή από λαμινάρια.
Μπροστά στην Πύλη δύο δαιμόνοι σπαθοφόροι
και τρεις Αγγέλοι με σπασμένα τα κοντάρια."

"Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.

Πάντα οι κυκλώνες έχουν γυναικείο
όνομα. Εύα από την Κίο.
Η μάγισσα έχει τρεις κόρες στο Αμανάτι
και η τέταρτη είν' ένα αγόρι μ' ένα μάτι.

Ψάρια που πετάν μέσα στην άπνοια,
όστρακα, λυσίκομες κοπέλες,
φίδια της στεριάς και δέντρα σάπια,
άρμπουρα, τιμόνια και προπέλες.

Να 'χαμε το λύχνο του Αλαδίνου
ή το γέρο νάνο απ' την Καντώνα.
Στείλαμε το σήμα του κινδύνου
πάνω σε άσπρη πέτρα με σφεντόνα.

Δαίμονας γεννά τη νηνεμία.
Ξόρκισε, Allodetta, τ' όνομά του.
Λούφαξεν ο δέκτης του ασυρμάτου,
και φυλλομετρά τον καζαμία.

Ο άνεμος κλαίει. Σκυλί στα λυσσιακά του.
Γεια χαρά, στεριά, κι αντίο, μαστέλο.
Γλίστρησε η ψυχή μας από κάτου,
έχει και στην κόλαση μπορντέλο."

Όλα παιδιά είναι και αξίζουν ένα χαμόγελο

«Το Χαμόγελο του Παιδιού»

Να ανακήρυχθεί η  σημερινή ημέρα (9ης Νοεμβρίου) ως η Παγκόσμια Ημέρα για το Χαμόγελο του Παιδιού

Μια άκρως ενδιαφέρουσα ελληνική πρόταση έχει φτάσει στα γραφεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών: η ανακήρυξη της σημερινής ημέρας (9ης Νοεμβρίου) ως η Παγκόσμια Ημέρα για το Χαμόγελο του Παιδιού. Αυτό ήταν και το θέμα της ειδικής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε το πρωί στο Ζάππειο, με κεντρική ομιλήτρια την υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Δια Βίου Μάθησης, Άννα Διαμαντοπούλου και με πλήθος συμμετοχών από κορυφαίους εκπροσώπους του πολιτιστικού, αθλητικού, πολιτικού και δημοσιογραφικού χώρου. 

Από την εκδήλωση φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, τα παιδιά, από σχολεία της Αττικής, από κοινότητες μεταναστών, παιδιά διπλωματών αλλά και παιδιά του ίδιου του Συλλόγου «Το Χαμόγελο του Παιδιού».

Η 9η Νοεμβρίου του 1995 ήταν η ημέρα που ο 10χρονος Ανδρέας Γιαννόπουλος, ο οποίος έπασχε από καρκίνο και βρισκόταν στο τελικό στάδιο, γράφοντας στο ημερολόγιο του εξέφρασε την έντονη επιθυμία να δημιουργηθεί ένας οργανισμός που θα αγωνιζόταν για την προστασία όλων των παιδιών, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, εθνικότητας και κοινωνικοοικονομικής κατάστασης. Σύμφωνα με τα δικά του λόγια: «Όλα παιδιά είναι και αξίζουν ένα χαμόγελο. Ελάτε να βοηθήσουμε, αν ενωθούμε όλοι θα τα καταφέρουμε».

Αυτά τα λόγια έμελλε να γίνουν πράξη με την ίδρυση του Συλλόγου «Το Χαμόγελο του Παιδιού» από τον πατέρα του, Κώστα Γιαννόπουλο.

Αποτελέσματα εκλογών 2010- Α΄Κυριακή



Περιφερειακές - Δημοτικές Εκλογές 2010
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
 http://ekloges.ypes.gr/dn2010/public/index.html#{"page":"main"}

Αφγανιστάν: γυναίκες σε κατάσταση αυτοπυρπόλησης

Ακόμη και στα πιο φτωχά νοικοκυριά του Αφγανιστάν μπορεί εύκολα κανείς να βρει σπίρτα και κάποιου τύπου καύσιμη ύλη για το μαγείρεμα.


Αυτός ο συνδυασμός είναι πολλές φορές αρκετός για να συντηρήσει ζωές αλλά και εξίσου καλός για να στερήσει άλλες, προσφέροντας κυρίως στις καταπιεσμένες Αφγανές έναν τρόπο διαφυγής από τη φτώχεια, τους καταναγκαστικούς γάμους και την κακοποίηση. Στη Χεράτ, υπάρχει το μοναδικό εξειδικευμένο ιατρικό κέντρο αντιμετώπισης εγκαυμάτων, που προσφέρει βοήθεια σχεδόν αποκλειστικά σε γυναίκες που έχουν αυτοπυρποληθεί, μια κοινή πρακτική απόπειρας αυτοκτονίας. Μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου, 75 γυναίκες έφτασαν εδώ με σοβαρά εγκαύματα, οι περισσότερες έπειτα από απόπειρα αυτοκτονίας, και άλλες σε κατάσταση που να... φαίνεται ως τέτοια. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, παρατηρείται μια αύξηση σχεδόν 30% σε σχέση με πέρυσι. Ομως, οι αριθμοί λένε στην πραγματικότητα πολύ λιγότερα από τις προσωπικές ιστορίες των νοσηλευομένων.

Για τις γυναίκες, η οικογένεια είναι η μοίρα τους. Λίγες ευκαιρίες για εκπαίδευση, ελάχιστες να επιλέξουν το σύντροφό τους, καμία να καθορίσουν το ρόλο τους στο ίδιο τους το σπίτι. Εξω από το οποίο θεωρούνται «απόβλητες». «Αν μια γυναίκα εγκαταλείψει το σπίτι, μπορεί να πέσει θύμα βιασμού, να φυλακιστεί κι ύστερα να σταλεί πίσω... και τι θα απογίνει;» επισημαίνει η Ρέιτσελ Ράιντ, ερευνήτρια του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. «Η βία στη ζωή των Αφγανών γυναικών μπορεί να ασκείται από τον πατέρα ή τα αδέλφια, από το σύζυγο, τον πεθερό, την πεθερά ή την κουνιάδα», εξηγεί πλαστικός χειρουργός στο νοσοκομείο της Χεράτ.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΑΒΑΡΑ (Πηγή: www.nytimes.com)

Παγκόσμια πρωτιά για το Μουσείο της Ακρόπολης



Ως το καλύτερο μουσείο του κόσμου ψηφίστηκε το νέο Μουσείο της Ακρόπολης από τα περισσότερα από 500 μέλη της Ένωσης Βρετανών Δημοσιογράφων που ασχολούνται με το τουριστικό ρεπορτάζ. Το βραβείο παρέλαβε εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης ο υφυπουργός Τουρισμού κ. Γιώργος Νικητιάδης ο οποίος στη σύντομη ομιλία του τόνισε ότι η βράβευση αυτή ανοίγει το δρόμο για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.

Ολική επαναφορά της πολιτικής βλακείας έχουμε σε εξέλιξη

Δύο βασικά συμπεράσματα προκύπτουν από τις χθεσινές δηλώσεις του Αντώνη Σαμαρά:
Το πρώτο ότι έβγαλε όλο το προσωπικό του άγχος για το δικό του μέλλον στη ΝΔ. Μόνο έτσι μπορεί να ερμηνευτούν οι αναφορές για ολικές επαναφορές και  αναγεννημένη ΝΔ.
Το δεύτερο ότι αυτό το άγχος και η αβεβαιότητα για τις εξελίξεις στο χώρο της Δεξιάς τον οδηγούν σε ηθελημένη προσπάθεια παραποίησης των ίδιων των εκλογικών αποτελεσμάτων.
Γιατί πόσο ικανοποιημένο μπορεί να είναι ένα κόμμα που υψώνει την υποτιθέμενη αντιμνημονιακή σημαία και αθροίζει – ακόμα και αν δεχτούμε τις αναγωγές των δημοσκόπων – λιγότερες ψήφους και από την εκλογική συντριβή του περασμένου Οκτωβρίου; 550.000 ψήφοι του λείπουν από τη χαμηλότερη επίδοση της ΝΔ τα τελευταία χρόνια!
Πόσο ικανοποιημένο μπορεί να είναι ένα κόμμα όταν ακόμα και σε τέτοιες συνθήκες καταφέρνει να χάνει ψηφοφόρους και να μην εισπράττει ούτε έναν ψήφο από όσους αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν για την ασκούμενη Κυβερνητική πολιτική;
Πόσο επικίνδυνο είναι για έναν πολιτικό αρχηγό να θεωρεί ως ολική επαναφορά τη μείωση της διαφοράς με το κυβερνών κόμμα, όταν γνωρίζει ότι όλες οι δημοσκοπήσεις για πρόθεση ψήφου σε περίπτωση εθνικών εκλογών του δίνουν διαφορά από 7 έως 10 μονάδες και όταν γνωρίζει ότι άλλη είναι η συμπεριφορά του εκλογικού σώματος όταν τίθεται το δίλημμα της επιλογής Κυβέρνησης;
Πόσο ικανοποιημένος μπορεί να είναι ένας πολιτικός αρχηγός που θέλει να σταθεί στα πόδια του, όταν οι βασικές πολιτικές του επιλογές, στις πρώτες εκλογές που συναντά μπροστά του είναι τύπου «Κικίλια»;
Πόσο ικανοποιημένος και πόσο φοβισμένος μπορεί να είναι όταν ο υποψήφιος Περιφερειάρχης της Μπακογιάννη στην Κρήτη περνά τον δικό του;
Και κάτι τελευταίο: Έχει εικόνα για το πάρτι του ΠΑΣΟΚ στους Δήμους της χώρας;
Για τον καταποντισμό των επισήμων υποψηφίων της ΝΔ;
Πως ερμηνεύει την αποδοκιμασία Κακλαμάνη στην Αθήνα, την μικρότερη εκλογική συγκομιδή από το 1986 για το κόμμα του στη Θεσσαλονίκη, την επίδοση του εκλεκτού του στον Πειραιά, την τρίτη θέση του εκλεκτού του στην Πάτρα;
Ολική επαναφορά της πολιτικής βλακείας έχουμε σε εξέλιξη!

ΡΑΟΥΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Η μυστικότητα, από τη στιγμή που γίνεται αποδεκτή, γίνεται εθισμός.