Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

ο μεγάλος αδελφός είναι εδώ. είναι παντού!!!!!

 τέλεια δουλειά για δημόσιο υπάλληλο!!!!

Ο ισραηλινός στρατός χρησιμοποιεί συστηματικά το Facebook για να εντοπίσει αρνητές στράτευσης για θρησκευτικούς λόγους, παραδέχεται αξιωματούχος.

Τα τελευταία δύο χρόνια με τη βοήθεια εξωτερικών ερευνητών έχει εντοπίσει περίπου 1.000 γυναίκες που επικαλέστηκαν τη θρησκευτική τους πίστη για να αποφύγουν την υποχρεωτική και για τα δύο φύλα στράτευση στη χώρα. Αφορμή των ερευνών ήταν τα αυξημένα ποσοστά αποφυγής στράτευσης.

Μία από αυτές, που δήλωνε πιστή, δημοσίευσε στο Facebook φωτογραφία να γευματίζει σε εστιατόριο που δεν προσφέρει τροφή κοσέρ (ειδικά παρασκευασμένη σύμφωνα με θρησκευτικούς κανόνες).

Άλλη μία ανανέωσε το προφίλ της Σάββατο, ημέρα αργίας.

Όλες παραπέμφθηκαν για να υπηρετήσουν τη θητεία τους.

Οι υπερορθόδοξοι εβραίοι, άνδρες και γυναίκες, εξαιρούνται από την θητεία και δεν υπηρετούν ούτε εναλλακτική θητεία.

Λούκα Κατσέλη. Φτάνει πια με την επίθεση στους εργαζόμενους!!!!!!

"Αναζητώντας τη χαμένη ανταγωνιστικότητα…."
Εφημερίδα " ΤΟ ΒΗΜΑ"
Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελληνική οικονομία είναι, αναμφισβήτητα, το σοβαρό έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. Έλλειμμα που διαχρονικά καθρεφτίζεται στις χαμηλές εξαγωγικές επιδόσεις της χώρας, στη μεγάλη εισαγωγική διείσδυση, στη μειωμένη παραγωγικότητα των συντελεστών παραγωγής.

Η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας αποτελεί επομένως βασική προτεραιότητα της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης . Γι’ αυτό το λόγο, τα περισσότερα διαρθρωτικά μέτρα που έχουν συμπεριληφθεί στο Μνημόνιο ,με πρόταση της ίδιας της Κυβέρνησης ,αποτελούν θεσμικές παρεμβάσεις που αποσκοπούν στην άρση στρεβλώσεων στη λειτουργία του δημόσιου τομέα αλλά και των ίδιων των αγορών για μείωση του συνολικού κόστους παραγωγής, και βελτίωση της συνολικής παραγωγικότητας της οικονομίας.

Όσον αφορά στην λειτουργία της αγοράς εργασίας , όλα τα στοιχεία τα οποία χρησιμοποιούν οι αναλυτές δείχνουν ότι η χώρα μας υστερεί ως προς την ανταγωνιστικότητα σχετικά με τις άλλες χώρες ακόμα και με όρους συνολικού κόστους εργασίας. Το εργατικό κόστος δηλαδή εμφανίζεται να έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια πιο γρήγορα σε σχέση με άλλες χώρες από την μέση παραγωγικότητα της εργασίας. Τα στοιχεία αυτά οδηγούν πολλούς αναλυτές , ιδιαίτερα αυτούς που έχουν κατά νου τον τρόπο λειτουργίας των αγορών εργασίας σε βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες , στο συμπέρασμα ότι χρειάζεται περικοπή μισθών στον ιδιωτικό τομέα και αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία της αγοράς εργασίας, όπως μεταξύ άλλων, αλλαγές στο καθεστώς συλλογικών διαπραγματεύσεων, ώστε να ανακτηθεί η χαμένη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

Για να προτείνει όμως κανείς το σωστό φάρμακο και τη δοσολογία της θεραπείας, χρειάζεται πρώτα να κάνει σωστή διάγνωση. Όπως έχει αποδειχθεί συχνά, η χορήγηση λάθος φαρμάκου μπορεί να αποβεί μοιραία.

Σε ό,τι αφορά την αγορά εργασίας, αν εξετάσει κανείς προσεκτικά τα στοιχεία, θα διαπιστώσει ότι το συνολικό κόστος εργασίας είναι περίπου διπλάσιο του καθαρού μισθού που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι. Η μειωμένη, επομένως, ανταγωνιστικότητα δεν οφείλεται ούτε στο επίπεδο μισθών του ιδιωτικού τομέα, που είναι σχετικά χαμηλό, ούτε βέβαια στο καθεστώς των συλλογικών διαπραγματεύσεων που είναι απαλλαγμένο από κάθε κρατική παρέμβαση όπως ισχύει σε όλες τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες .

Όπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, είναι, αντίθετα, αποτέλεσμα κυρίως του υψηλού μη -μισθολογικού κόστους εργασίας, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται το υψηλό φορολογικό βάρος και η σημαντική επιβάρυνση εργαζομένων και κυρίως εργοδοτών από τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα είναι μέσα στην πρώτη δεκάδα των πιο ακριβών χωρών του ΟΟΣΑ με βάση το μη μισθολογικό κόστος εργασίας, με ποσοστό που φτάνει το 41,5% του κόστους εργασίας ( Πίνακας 1). Σ’ αυτό το βάρος πρέπει να προστεθεί το κόστος της απερίγραπτης γραφειοκρατίας σχετικά με την αδειοδότηση και λειτουργία των επιχειρήσεων και τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, το ονομαζόμενο δηλαδή διοικητικό βάρος καθώς και το κόστος που προκύπτει από την χαμηλή κινητικότητα εργαζομένων και την αναντιστοιχία δεξιοτήτων μεταξύ ζήτησης και προσφοράς εργασίας. Αν σ’ αυτά προσθέσει κανείς το γεγονός ότι μέχρι πρόσφατα ,οι μεγάλες επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των μισθών στις μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα και το σύστημα διαιτησίας έδινε μονομερή πρωτοβουλία κινήσεων στην εργατική πλευρά, τότε μπορεί κανείς να κατανοήσει την αρνητική εξέλιξη της μισθολογικής ανταγωνιστικότητας.

Το πρόβλημα, επομένως, δεν είναι ότι οι εργαζόμενοι στη χώρα μας ,που στην μεγάλη πλειοψηφία τους απασχολούνται στις υπηρεσίες και σε πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις ,απολαμβάνουν υψηλούς μισθούς αλλά ότι οι εργοδότες αντιμετωπίζουν, για πολλούς άλλους λόγους, υψηλό κόστος στη λειτουργία των επιχειρήσεων τους . Έτσι εξηγείται και το παράδοξο για πολλούς να μην πέφτουν οι τιμές των προϊόντων όταν μειώνεται η ζήτηση. Όταν το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων είναι ιδιαίτερα υψηλό , οι χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που λειτουργούν στη χώρα μας, δεν μειώνουν τις τιμές των προϊόντων και οποιαδήποτε περαιτέρω επιβάρυνση αυτών των επιχειρήσεων, π.χ. μέσω αύξησης της φορολογίας, ιδιαίτερα σε συνθήκες ύφεσης, η ακόμα και πάταξης της φοροδιαφυγής, μεταφράζεται αρχικά μεν σε αύξηση των τιμών και μετά σε λουκέτο.

Για το λόγο αυτό, προτεραιότητα της πολιτικής αποτελεί να είναι η μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας και η άρση των ακαμψιών ώστε να μειωθεί το κόστος εργασίας των επιχειρήσεων και να διασφαλισθούν οι θέσεις εργασίας.

Στο πλαίσιο αυτό, η Κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε σημαντικές πρωτοβουλίες. Η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών μέσα από τα προγράμματα του ΟΑΕΔ για τη διατήρηση θέσεων εργασίας έχει ήδη αποδώσει καρπούς. Ρυθμίσεις για την απασχόληση νέων, την δυνατότητα εκ περιτροπής εργασίας, την διεύρυνση της μερικής απασχόλησης, αποτελούν παρεμβάσεις προς την ίδια κατεύθυνση.

Η δυνατότητα απόκλισης των επιχειρησιακών συμβάσεων από τις κλαδικές συμβάσεις που αποτελεί ήδη νόμο του κράτους από τον Μάιο του 2010(Ν. 3845/2010), αποτελεί μια πρόσθετη ρύθμιση διασφάλισης ευελιξίας στην αγορά εργασίας. Η συζήτηση που διεξάγεται αυτές τις εβδομάδες με τους κοινωνικούς εταίρους, αλλά και με τους εκπρόσωπους της Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΔΝΤ, επικεντρώνεται στον τρόπο εφαρμογής της διάταξης αυτής. Η δυνατότητα απόκλισης επιτρέπει στις επιχειρήσεις να προσαρμόζουν αποτελεσματικότερα τους όρους εργασίας σύμφωνα με τις συνθήκες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, προσφέρει διέξοδο στην παραγωγική ανασυγκρότηση μιας επιχείρησης, και στην προστασία των θέσεων εργασίας. Η δυνατότητα αυτή, ακόμα και για μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία στη χώρα μας, μπορεί να αποδειχθεί, στη σημερινή οικονομική συγκυρία, σωτήρια για την αποφυγή λουκέτων στην αγορά που θα άφηναν στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους.

Μια γενικευμένη όμως, άκριτη και χωρίς περιορισμούς δυνατότητα απόκλισης των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών, όχι μόνο δεν θα βελτίωνε τη θέση των επιχειρήσεων από πλευράς κόστους εργασίας, αλλά θα δημιουργούσε συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ τους. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε εκτεταμένη μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα με περαιτέρω αρνητικές επιπτώσεις στον τζίρο της αγοράς και στην οικονομική δραστηριότητα. Θα επέφερε τον αργό θάνατο του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων σε εθνικό και κλαδικό επίπεδο, που η εμπειρία στη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια έχει αποδείξει ότι έχει δράσει ευεργετικά, διατηρώντας την κοινωνική συναίνεση και την εργασιακή ειρήνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αποτελεί η σύναψη Εθνικής Συλλογικής Εργασίας μεταξύ της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών ενώσεων το καλοκαίρι, αναδεικνύοντας το υψηλό επίπεδο ωριμότητας των κοινωνικών εταίρων σε μια κρίσιμη για τη χώρα περίοδο.

Το ζητούμενο, επομένως, είναι πώς διασφαλίζουμε αποτελεσματικό πλαίσιο για την ελεγχόμενη απόκλιση των επιχειρησιακών συμβάσεων από τις κλαδικές. Πώς προωθούμε «έξυπνες» μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, έτσι ώστε, οι νέου τύπου επιχειρησιακές συμβάσεις να συνυπάρχουν αρμονικά και συμπληρωματικά με το πλαίσιο που προβλέπουν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, σε κλαδικό και εθνικό επίπεδο. Χωρίς να τις καταστρατηγούν ή να τις ακυρώνουν. Με διαδικασίες τέτοιες που θα εγγυώνται την διαφάνεια, τη νομική κατοχύρωση των ίδιων των επιχειρήσεων μετά από συμφωνία των κοινωνικών εταίρων.

Το ζητούμενο, πάνω απ΄όλα, είναι να προχωρήσουμε αποτελεσματικά σ΄όλες εκείνες τις αλλαγές που βελτιώνουν την άσκηση της επιχειρηματικότητας, που ενισχύουν την παραγωγικότητα, που μειώνουν το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων, που προωθούν την αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης της χώρας. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με εξασφάλιση της εργασιακής ειρήνης και εδραίωση μιας κουλτούρας διαλόγου και συνευθύνης εργοδοτών και εργαζομένων. Η επίτευξη ευρύτερων συναινέσεων αποτελεί δημόσιο αγαθό. Δημόσιο αγαθό που πρέπει να διαφυλαχθεί και να ενισχυθεί.

Antanas Mockus, 0 "Τρελός" ΔΗΜΑΡΧΟΣ..

Ο ΑΝΤΑΝΑΣ ΜΟΚΟΥΣ ΣΙΒΙΚΑΣ, 56 ετών, Κολομβιανός μαθηματικός και φιλόσοφος, με καταγωγή από τη Λιθουανία. Το 1993, παραιτήθηκε από καθηγητής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Κολομβίας και έθεσε υποψηφιότητα, επιτυχώς, για δήμαρχος της Μπογκοτά.
Υπηρέτησε την πόλη του για 2 θητείες, μέχρι το 2004, και πέτυχε, σε πολύ μεγάλο βαθμό, αυτό που λέμε όλοι ότι πρέπει να γίνει αλλά δεν ξέρουμε πώς, όταν συναπαντάμε κάτι στραβό στην κοινωνία μας και αναρωτιόμαστε πώς να το διορθώσουμε: άλλαξε τη νοοτροπία των συμπολιτών του!
ΜΕ την εφευρετικότητα ενός ακαδημαϊκού, ο Αντάνας Μόκους κατάφερε να μετατρέψει την Μπογκοτά σε «μία πειραματική τάξη 6,5 εκατομμυρίων... μαθητών». Μιλάμε για μια πόλη που, μέχρι να την «αναλάβει» αυτός, ήταν πνιγμένη στο έγκλημα, στο καυσαέριο, στο άναρχο κυκλοφοριακό σύστημα, στην ανεξέλεγκτη διαφθορά, στην επιθετική συμπεριφορά του ενός πολίτη προς τον άλλον, στα σκουπίδια και στη βρώμα -αν κάτι σας θυμίζουν όλ' αυτά.

Γεννήθηκε !!! Δημοκρατική Συμμαχία

 Το θέατρο Μπάτμιντον επέλεξε η Ντόρα Μπακογιάννη για την παρουσίαση της ιδρυτικής διακήρυξης του Νέου Κάματος. 




Η ιδρυτική διακήρυξη της «Δημοκρατικής Συμμαχίας» παρουσιάστηκε την Κυριακή 21 Νοέμβρη,  σε ειδική εκδήλωση στο θέατρο Μπάτμιντον ενώπιον περίπου 5.000 πολιτών. Σύμβολο του κόμματος είναι ένα δένδρο ελιάς σε μπλε και πορτοκαλί φόντο. Το ιδρυτικό συνέδριο του «ανεξάρτητου συμμετοχικού δημοκρατικού κινήματος», όπως η ίδια το περιέγραψε, θα γίνει έως τον ερχόμενο Μάρτιο.
Ο νέος πολιτικός φορέας δηλώνει ανοικτός στη συνεννόηση και πιστεύει «στη συνεργασία και τη διαμόρφωση κοινών τόπων με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις». Το πολιτικό του στίγμα, όπως δήλωσε η κ.Μπακογιάννη, τοποθετείται στο Κέντρο.
Η Ντ.Μπακογιάννη θα δώσει το βράδυ της Δευτέρας την πρώτη τηλεοπτική της συνέντευξη, μετά την ίδρυση της Δημοκρατικής Συμμαχίας, στις 23:30 στο MEGA.

Όταν ο Άνθιμος απειλεί και "αφορίζει", ο Ιερώνυμος ασχολείται με τη χρηστή διαχείριση των οικονομικών της εκλησίας

Έλεγχος στα παγκάρια της αρχιεπισκοπής Αθηνών
«Ξεσκόνισμα» στα βιβλία με τα... ιερά statistics και έλεγχοι στη διαχείριση των παγκαριών με ζητούμενο την απόλυτη διαφάνεια στα οικονομικά της Εκκλησίας προωθεί η Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί έλεγχος στα λογιστικά των 145 ιερών ναών της. Μάλιστα σε όποιες περιπτώσεις κριθεί απαραίτητη μια περισσότερο λεπτομερής διερεύνηση των εσόδων-εξόδων τότε δεν αποκλείεται να ζητηθεί η συνδρομή ορκωτών λογιστών.
Είναι η πρώτη φορά που θα πραγματοποιηθεί εξονυχιστικός έλεγχος στα οικονομικά των ναών της Αρχιεπισκοπής, εξέλιξη που έρχεται ως συνέχεια της πρωτοβουλίας του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου να γνωρίζουν οι πιστοί με ποιον τρόπο η Εκκλησία διαχειρίζεται τον οβολό τους.

«Στόχος είναι να αποτυπωθεί η πλήρης εικόνα της διαχείρισης των οικονομικών των ναών και να καταγραφούν τα προβλήματα και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ενορίες σε μια εποχή που η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει και το «παγκάρι»», υποστηρίζει στην «Κ» κληρικός της Αρχιεπισκοπής.
Η διαχείριση
Σύμφωνα με τον ισχύοντα Κανονισμό η διαχείριση των οικονομικών κάθε ενοριακού ιερού ναού γίνεται από το πενταμελές Εκκλησιαστικό Συμβούλιο στο οποίο πάντοτε προεδρεύει ο προϊστάμενος εφημέριος. Ο ταμίας έχει την ευθύνη αποπληρωμής των λογαριασμών και των γενικότερων υποχρεώσεων του ναού, καθώς και της καταβολής των μισθών όπως του νεωκόρου, του ψάλτη και της ευπρεπίστριας.
Τα έσοδα του ναού προέρχονται κυρίως από το παγκάρι -δηλαδή την κηροπωλησία- καθώς και από δωρεές πιστών. Τα λογιστικά βιβλία του ναού ενημερώνει λογιστής που επιλέγει το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο και ο οποίος αμείβεται από τον ναό.
«Κάποιοι λογιστές κρατούν τα βιβλία των ναών επί χρόνια. Ιδιαίτερα εκείνοι που εργάστηκαν ή εργάζονται ακόμα και σήμερα στις οικονομικές υπηρεσίες της Αρχιεπισκοπής έχουν μια καλύτερη εικόνα του συστήματος, των απαιτήσεων και των δυνατοτήτων του», αναφέρει στην «Κ» παλαιό στέλεχος της Αρχιεπισκοπής.
Σημειώνεται ότι τα έσοδα των ιερών ναών της Αρχιεπισκοπής -όπως και όλων των Μητροπόλεων- έχουν μειωθεί δραματικά σε σχέση με το παρελθόν, λόγω της κρίσης. Οπως υποστηρίζουν κληρικοί οι «προνομιούχοι» ναοί είναι πλέον ελάχιστοι. Κυρίως αυτοί που «προσελκύουν» σημαντικό αριθμό μυστηρίων, όπως γάμους και βαπτίσεις και έτσι καταφέρνουν να έχουν περισσότερα έσοδα λόγω των προσφορών των πιστών.
«Σήμερα οι περισσότεροι πιστοί ρίχνουν νομίσματα στον δίσκο και στο παγκάρι, συνήθως 50 λεπτά. Αρα αν δεν έχεις μυστήρια τα έσοδα συρρικνώνονται και μαζί και οι δυνατότητες άσκησης φιλανθρωπίας», υποστηρίζει ιερέας του κέντρου της πρωτεύουσας. Το αποτέλεσμα είναι πολλοί ναοί να μην ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους έναντι της Αρχιεπισκοπής και να μην καταβάλλουν τις προβλεπόμενες από τον νόμο εισφορές.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι συνολικές οφειλές ξεπερνούν τις 500.000 ευρώ, με ορισμένους ναούς να χρωστούν σχεδόν 40.000, άλλους να έχουν πληρώσει μέρος του ποσού, κάποιους να κατέβαλαν μόνον τις τακτικές εισφορές του 7% επί των εσόδων για τη συντήρηση του Αρχιεπισκοπικού Γραφείου και του 2% για την απόσβεση του Μητροπολιτικού Οικήματος. Πολλοί ναοί δεν έχουν καταβάλει ούτε ένα ευρώ στην Αρχιεπισκοπή.
Οι 5 «προνομιούχοι» ναοί και η οικονομική «συνεισφορά» τους
«Πράγματι κάποιοι ναοί δεν καταβάλλουν τις εισφορές προς την Αρχιεπισκοπή, επικαλούμενοι αδυναμία λόγω κρίσης. Ομως σε πολλές περιπτώσεις το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Και θα πρέπει να εξετασθεί εάν υπάρχει πρόβλημα στη διαχείριση ή όντως τα πραγματικά έσοδά τους έχουν συρρικνωθεί οπότε θα πρέπει να στηριχθούν για να φέρουν σε πέρας το όποιο φιλανθρωπικό έργο τους», τονίζει στην «Κ» στέλεχος της Αρχιεπισκοπής προσθέτοντας: «Για κάποιους ναούς, όπου τελούνται πολλά μυστήρια, υπάρχουν κάποια ερωτήματα ως προς την εικόνα που παρουσιάζουν τα οικονομικά τους»
Oι νόμιμες εισφορές των ιερών ναών προς την Αρχιεπισκοπή αγγίζουν περίπου το 1,4 εκατ. ευρώ. Από τα χρήματα αυτά καλύπτονται τα λειτουργικά έξοδα της Αρχιεπισκοπής, η μισθοδοσία των υπαλλήλων της και η συντήρηση των κτιριακών υποδομών της. Οι πέντε ιεροί ναοί με τη μεγαλύτερη οικονομική «συνεισφορά» είναι:
- Ι. Ν. Αγίου Ιωάννου Βουλιαγμένης που κατέβαλε το ποσό των 40.254 ευρώ.
- Ι. Ν. Ευαγγελισμού Θεοτόκου - Καθεδρικός Ναός Αθηνών που κατέβαλε το ποσό των 32.652,50 ευρώ.
- Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Αττικής που κατέβαλε το ποσό των 30.635 ευρώ.
- Ι. Ν. Αγίου Νικολάου Καλλιθέας που κατέβαλε το ποσό των 29.150 ευρώ.
- Ι. Ν. Ευαγγελιστή Λουκά Πατησίων που κατέβαλε το ποσό των 26.605 ευρώ.