Η ομάδα του Ορεινού Βάλτου.
Οταν δαπανώνται 30 σχεδόν εκατομμύρια για την κατασκευή ΕΝΟΣ κλειστού γυμναστηρίου σε επαρχιακή πόλη (που διαθέτει και αλλα , και που στην ουσία θα λειτρουργεί σαν εκθεσιακό κέντρο) δε μπορούν να διατεθούν πεντακόσιες χιλιάδες για την κατασκευή ενός προπονητηρίου σε ένα ορεινό χωριό, αναγκάζοντας τα παιδιά σε διαδρομή 140 χιλιομέτρων για μια προπόνηση.
Ιστορικό Συλλόγου
Ο Αθλητικός Όμιλος «ΙΝΑΧΟΣ» ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 2000 από μια παρέα αποτελούμενη από νέους ανθρώπους, με πολλαπλούς στόχους και οράματα για το αθλητικό και πολιτιστικό μέλλον της περιοχής και πρωτεργάτες τους Χαράλαμπο Κόπανο (που ήταν ο εμπνευστής της ιδέας για την ίδρυση της ομάδας) και Σάκη Τορουνίδη (που ανέλαβε τα διαδικαστικά και την αρχική χρηματοδότηση).
Από την πρώτη αγωνιστική σεζόν έγινε αισθητό το πρόβλημα της έλλειψης γηπέδου, αφού η ομάδα χρησιμοποίησε σαν έδρα το κλειστό Νεοχωρίου Άρτας, πραγματοποιώντας όμως μια αξιοπρεπή πορεία παρά τις δυσκολίες. Το επιθετικό φορτίο σε αυτή την πρώτη σεζόν σήκωσαν οι Κόπανος (που ήταν και προπονητής) και Δ.Λαγός,συνεπικουρούμενοι από τους Μ.Καλφαγιάν,
Π.Μερεντίτη,Π.Καγιάννη και Ν.Ραματιά καθώς και τον πρόωρα χαμένο Δ.Τσεκούρα. Την επόμενη σεζόν μείναμε εκτός πρωταθλήματος λόγω του κανονισμού της ΕΣΚΑΒΔΕ που δεν επέτρεπε στις ομάδες που δεν είχαν παιδικό τμήμα να συμμετέχουν στο πρωτάθλημα.
Τη χρονιά 2002-03 επανήλθαμε δριμύτεροι και με έδρα το κλειστό της Αμφιλοχίας αυτή τη φορά τερματίσαμε στη 2η θέση του ομίλου μας, πίσω μόνο από την Αναγέννηση Άρτας. Σημαντικό ρόλο στην βελτίωση της ομάδας έπαιξε η προσθήκη του Θωμά Αγγέλη, ο οποίος πήρε τα επιθετικά ηνία της ομάδας και την ισχυροποίησε σε μεγάλο βαθμό καθώς και η προσθήκη και των Γιάννη και Κώστα Καγιάννη. Παράλληλα η παιδική μας ομάδα έδειξε ακόμα πιο έντονα πόσο σημαντική είναι η έλλειψη ενός κλειστού Γυμναστηρίου στην περιοχή, αφού τα μικρά παιδιά κατέβαιναν για αγώνες χωρίς προπονήσεις λόγω του γεγονότος ότι δεν μπορούσε να γίνει προπόνηση σε ανοικτά γήπεδα λόγω του καιρού και κατά συνέπεια η διαφορά με ομάδες πόλεων όπως η Άρτα και η Αμφιλοχία ήταν εμφανής. Η απόφασή μας για αναστολή συμμετοχής στο πρωτάθλημα για την παιδική ομάδα ήταν μονόδρομος μετά και την αλλαγή του σχετικού κανονισμού, αφού αφενός δεν μπορούσαμε να παίζουμε με την ψυχολογία των παιδιών στέλνοντάς τα να αγωνιστούν με άνισους όρους, αφετέρου δεν ήταν εφικτό να προπονηθούν χειμώνα σε ανοικτά γήπεδα ή να προπονούνται μετά τις 10 το βράδυ στην Αμφιλοχία ή στο Νεοχώρι όπως η ανδρική ομάδα. Από το σημείο αυτό και μετά εντείναμε τις προσπάθειές μας για την ανέγερση κλειστού Γυμναστηρίου, ένα έργο που θα αποφέρει πολλά οφέλη στην περιοχή σύμφωνα με τη δική μας λογική και που θα μας επιτρέψει να ασχοληθούμε πιο ενεργά και με τα πολιτιστικά δρώμενα. Στα πλαίσια αυτά ιδρύθηκε και η πρώτη μας, πειραματική, ιστοσελίδα, την οποία διαδέχτηκε το www.inahos.com και πλέον το www.inahosbasket.gr .
Την αγωνιστική χρονιά 2003-04 ο Ίναχος αγωνίστηκε πλέον στην Α2 κατηγορία της ΕΣΚΑΒΔΕ με έδρα το κλειστό της Αμφιλοχίας. Η έλλειψη προπονήσεων έπρεπε να αντισταθμιστεί με κάτι σημαντικό για να είναι η ομάδα αξιόμαχη και αυτό ήταν η προσθήκη πιο έμπειρων παικτών και προπονητή (Δ.Διαμάντης, Β.Στίγκας, Θ,Καραχρήστος). Το πιο σημαντικό όμως ήταν η εμφάνιση στην ομάδα του τέταρτου «Σωματοφύλακα» Δ.Παληοσπύρου, ο οποίος ήρθε για να συμπληρώσει την προυπάρχουσα τριάδα των Κόπανου,Λαγού και Αγγέλη εντός κι εκτός παρκέ. Η ομάδα τερμάτισε στην 7 η θέση ανάμεσα σε 12 ομάδες και άρχισε πια να κάνει πιο αισθητή την παρουσία της στα αθλητικά δρώμενα του Νομού μας.
Τη χρονιά 2004-05 (Β`) έδρα μας αποτέλεσε το κλειστό του Αγρινίου, το οποίο μας παραχωρήθηκε και για προπονήσεις κάθε Πέμπτη στις 10 το βράδυ. Ο Δ.Διαμάντης έμεινε σαν παίκτης ύστερα από δική του απόφαση και την προπονητική καθοδήγηση ανέλαβε ο Σ. Μηλιώνης, οδηγώντας την ξανά στην 8 η θέση ανάμεσα σε 12 ομάδες και σε μια αξιοπρεπέστατη πορεία. Αυτή τη χρονιά έκανε την πρώτη του εμφάνιση ο Τ.Μόκας, που διέγραψε τη δική του πορεία με τη φανέλα της ομάδας.
Τη χρονιά 2005-06 πήραμε την 4 η θέση στον όμιλό μας, αφήνοντας πίσω μας στη βαθμολογία ομάδες από μεγάλες πόλεις όπως η Ναύπακτος και δείχνοντας πως αν είχαμε πραγματική έδρα θα ήμασταν από τους πρωταγωνιστές της κατηγορίας.Ο Σ.Μηλιώνης έπαιξε το δικό του ρόλο και σαν παίκτης, όπως και ο βετεράνος Σ.Τζουμερκιώτης. Ταυτόχρονα δημιουργήσαμε μια αξιόλογη παιδική ομάδα.
Τη χρονιά 2006-07 προχωρήσαμε σε ανανέωση και καταλάβαμε τελικά την 6η θέση στον όμιλό μας. Το κενό που άφησε ο Δ.Λαγός με την (προσωρινή) αποχώρησή του ήταν δυσαναπλήρωτο επιθετικά, παρά την πρώτη εμφάνιση του Ν.Τσιαβίκου με τη φανέλα της ομάδας αλλά και του Πατρινού guard Α.Κυριακόπουλου.
Τη σεζόν 2007-08 επανήλθε σαν παίκτης-προπονητής ο Δ.Διαμάντης και με πρωταγωνιστές τους Αγγέλη,Τσιαβίκο,Κόπανο,Παληοσπύρο και τον νέο στην ομάδα Β.Αδαμίδη οδήγησε τον Ίναχο σε ρεκόρ 8-8 και την 5η θέση στον όμιλο, όμως στα μπαράζ με δύο νίκες καταφέραμε να ανέβουμε στην Α2 κατηγορία και να φτάσουμε στην μεγαλύτερη επιτυχία ομάδας από την περιοχή μας σε όλα τα αθλήματα.
Έτσι την σεζόν 2008-09 η ομάδα μας έφτασε να παίζει μέχρι και την Κέρκυρα, με αντιπάλους ομάδες που είχαν δυσθεώρητα μπάτζετ σε σχέση με το δικό μας και πολύ μεγαλύτερη ιστορία, ήταν όμως ένα πολύ όμορφο «ταξίδι» που μας γέμισε εμπειρίες και αποτελεί φάρο για την μελλοντική πορεία του Ινάχου. Σημαντική ήταν η συνεισφορά των Ν.Τάγκα, Θ.Πατούλα, Γ.Τσεκούρα,Φ.Μαργαρίτη και Β.Καραγιώργου σε αυτή την πορεία, που στο τέλος της μας βρήκε ξανά στην Β` κατηγορία στις λεπτομέρειες και χωρίς τον αρχηγό Μ.Κόπανο από τη μέση της σεζόν για 15 αγωνιστικές λόγω μιας εξοντωτικής τιμωρίας.
Η επόμενη χρονιά έπρεπε να είναι μια επανορθωτική σεζόν. Έτσι την αγωνιστική περίοδο 2009-10 επανήλθε στο τιμόνι του Συλλόγου ο Μ.Κόπανος (μετά τη λήξη της τιμωρίας του και σαν παίκτης) και ανέλαβε πιο πολλές διοικητικές αρμοδιότητες ο Δ.Παληοσπύρος, σε μια προσπάθεια ανανέωσης και ανασυγκρότησης. Η παλιά φρουρά των Αγγέλη, Λαγού και η νεώτερη των Τσιαβίκου,Μαργαρίτη στήριξε αυτή την προσπάθεια με την σημαντική προσθήκη του Θ.Γιαννακόπουλου και των ελπιδοφόρων Β.Σπανομήτσου και Ν.Μέλνικ.
Η σεζόν 2010-11 ήταν ουσιαστικά συνέχεια της προηγούμενης. Ο Ίναχος ενισχύθηκε και με αδέλφια Π. και Θ.Κουτσιούμπα και τερμάτισε στην 4η θέση του Α` Ομίλου της Β` κατηγορίας. Ουσιαστικά η ομάδα αυτή αποτέλεσε το «κύκνειο άσμα» σαν πρωταγωνιστών κάποιων αθλητών (Κόπανος,Λαγός,Παληοσπύρος) και το τέλος μιας εποχής…
Φτάνοντας στο σήμερα, ο Σύλλογός μας συνεχίζει να υφίσταται για να διεκδικεί ένα καλύτερο μέλλον και όχι για να διατηρεί απλά μια αξιόμαχη ομάδα. Επιζητούμε με κάθε τρόπο την κατασκευή ενός κλειστού γηπέδου στον Ίναχο ώστε να μπορέσουν να ενεργοποιηθούν αγωνιστικά ακόμα πιο πολλά μικρά παιδιά, να ασχοληθεί ενεργά το σύνολο των ικανών αθλητών της περιοχής, να αναπτύξουμε και τα υπόλοιπα αθλήματα σάλας και να δώσουμε ποιοτικές επιλογές άθλησης στους νέους του Ινάχου ώστε να μην είναι οι «φτωχοί συγγενείς» των νέων των πόλεων…Λόγια βοώντων εν τη ερήμω τέτοιες εποχές…
Στο αγωνιστικό κομμάτι τα προπονητικά ηνία ανέλαβε ο Σ.Σταμούλης και ήρθαν με μετεγγραφή οι Δ.Κοκοτός,Κ.Σταφυλάς και Θ.Κάππας. Στόχος της ομάδας είναι να παίξει όμορφο μπάσκετ και να προσπαθήσει για την άνοδό της ξανά σε μεγαλύτερη κατηγορία…Keep Walking !!!