Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Η συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Μεταρρύθμισης

Συνεδρίασε σήμερα, 26 Αυγούστου  013, το Κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταρρύθμισης υπό την προεδρία του Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά και με τη συμμετοχή του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Εξωτερικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου και των Υπουργών Οικονομικών κ. Γιάννη Στουρνάρα, Εσωτερικών κ. Γιάννη Μιχελάκη, Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Κωστή Χατζηδάκη, Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Κυριάκου Μητσοτάκη και Επικρατείας κ. Δημήτρη Σταμάτη, καθώς και των Υπουργών Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας κ. Γιάννη Βρούτση, Υγείας κ. Άδωνι Γεωργιάδη, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Αθανάσιου Τσαυτάρη και του Υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου κ. Σίμου Κεδίκογλου.

Όλα δείχνουν επέμβαση στη Συρία


Προγραμματισμένη συνάντηση στη Χάγη ανάμεσα σε ανώτερους διπλωμάτες των ΗΠΑ και της Ρωσίας, με θέμα τη διοργάνωση διεθνούς ειρηνευτικής διάσκεψης για τον τερματισμό της εμφύλιας σύρραξης στη Συρία, ανέβαλε τη Δευτέρα το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, «δείχνοντας» ότι κλίνει όλο και περισσότερο προς την απόφαση μιας επέμβασης στη Συρία. Βρετανία και Γαλλία κάνουν λόγο για ενδεχόμενη - αν και αδιευκρίνιστη - παρέμβαση ακόμη και χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Προς αυτή την άποψη συντάχθηκε και η Τουρκία. Χθες ο υπ. Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, υποστήριξε «είμαστε βέβαιοι ότι έγινε χρήση χημικών όπλων στη Συρία, και αυτό το στηρίζουμε σε αδιάσειστα στοιχεία». Το καθεστώς της Συρίας διαψεύδει ότι χρησιμοποίησε χημικά και υποστηρίζει ότι πρόκειται για προπαγάνδα ώστε να διευκολυνθεί μια εισβολή. Πάντως ο αμερικανικός Τύπος εκτιμά ότι αν ο Μπαράκ Ομπάμα αποφασίσει μια επίθεση αυτή θα είναι «περιορισμένης κλίμακας».

Οι Αμερικανοί ζητούν τις βάσεις Σούδας και Καλαμάτας για να επέμβουν στη Συρία

Ο Καρλ Μαρξ έλεγε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως φάρσα και τη δεύτερη ως τραγωδία. Στην περίπτωση της Ελλάδας η ιστορία δείχνει να επαναλαμβάνεται περισσότερο ως τραγωδία και λιγότερο σαν φάρσα. Οι ΗΠΑ ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση να τους διευκολύνει μέσω των βάσεων της Σούδας και της Καλαμάτας προκειμένου να επέμβουν στη Συρία εάν αυτό χρειαστεί. Σύμφωνα με την εφημερίδα Καθημερινή οι βάσεις θα χρειαστούν για τη διευκόλυνση πολεμικών αεροσκαφών και πλοίων του αμερικανικού στρατού.

Ηδη, στο πλαίσιο κινήσεως στρατιωτικών δυνάμεων, πολεμικών αεροσκαφών και πλοίων, έχουν αξιοποιηθεί διάδρομοι διέλευσης εντός του ελληνικού χώρου.

Από την πλευρά του το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, έγινε δέκτης των αιτημάτων παροχής διευκολύνσεων και συνδρομής και ενημερώθηκε στο ανώτερο δυνατό επίπεδο. Σύμφωνα με πληροφορίες στο κέντρο επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ καταγράφεται αυξημένη συγκέντρωση συμμαχικών σκαφών στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι οι αποφάσεις έχουν ληφθεί.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΓΕΤΑΙ !...


Ενόσω οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης ομιλούν περί της ανάπτυξης (που προς το παρόν παραμένει κρυμμένη πίσω από την επόμενη... γωνία), στην οικονομία συνεχίζεται η σκληρή διαδικασία της εσωτερικής υποτίμησης, διαδικασία της οποίας οι βαθύτερες συνέπειες θα φανούν τα επόμενα χρόνια.

Όταν γίνεται λόγος για εσωτερική υποτίμηση η σκέψη των περισσοτέρων πηγαίνει αυτόματα στις τρέχουσες τιμές των ακινήτων και των αγαθών, ή και στη συντελεσθείσα συμπίεση του επιπέδου των μισθών. Με αυτά τα δεδομένα, οι επιπτώσεις φαντάζουν ως τώρα μάλλον περιορισμένες, ιδίως στις τιμές. Ωστόσο οι διαδικασίες που έχουν τεθεί σε κίνηση είναι πολύ βαθύτερες και δεν γίνονται άμεσα αντιληπτές.
Ίσως το πιο βασικό στοιχείο, που φαίνεται ότι θα καθορίσει το μέλλον, είναι τα επίπεδα των μισθών για τους νεοεισερχομένους στην αγορά εργασίας. Τούτη την περίοδο, εξαιτίας των αστρονομικών ποσοστών ανεργίας στους νέους, αλλά και της γενικότερης κατάστασης στην οικονομία, ακόμη και άτομα που διαθέτουν σοβαρές μεταπτυχιακές σπουδές καταφέρνουν να βρουν δουλειά (αν το καταφέρνουν) αποδεχόμενα απασχόληση με τον βασικό μισθό των 560 ευρώ. Κάτι που λίγα χρόνια πριν θα ήταν αδιανόητο, παρότι ο βασικός μισθός ήταν σε σημαντικά υψηλότερα επίπεδα.

«ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ….»



 seisaxthiablog  ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ


Τι καλοί οι τραπεζίτες! Και πόσο παρεξηγημένοι! Όχι, δε θέλουν να γίνουν κατασχέσεις σπιτιών. Θέλουν το καλό μας. Θέλουν τόσο πολύ το δικό μας καλό που προειδοποιούν πως αν δεν γίνει κάτι θα πλακώσουν οι «ξένοι γύπες των distress funds, που καραδοκούν για να κερδοσκοπήσουν, με υποτιμημένα δάνεια ακινήτων». Αυτό που δε μας εξηγούν είναι γιατί «φοβούνται» τα distress funds; Δε μπορούν να έρθουν μόνα τους. Κάποιος πρέπει να τα καλέσει, να διαπραγματευτεί μαζί τους, να πουλήσει τα δάνεια στο 30% της αξίας τους κι ύστερα να αρχίσουν τα distress funds το ξεκλήρισμα των δανειοληπτών.Αυτός ο «κάποιος» που θα καλέσει τα distress funds είναι οι τραπεζίτες και μόνο αυτοί. Άρα, πώς μας απειλούν ότι θα πλακώσουν τα ξένα κοράκια για ν’ αρπάξουν το φαγητό από το στόμα των ελληνικών κορακιών; Αν δεν θέλουν οι τράπεζες να ξεπουλήσουν τα κόκκινα δάνεια, δεν τα ξεπουλάνε. Τόσο απλό.Μάλιστα, οι τραπεζίτες αντί να φοβούνται ότι θα υποχρεωθούν να ξεπουλήσουν στα distress funds τα κόκκινα δάνεια στο 30% της αξίας τους, θα μπορούσαν να τα πουλήσουν στο 35% της αξίας στους ίδιους τους δανειολήπτες. Γιατί, λοιπόν, απειλούν με τα distress funds και δεν προτιμούν να «κουρέψουν» τα δάνεια στους δανειολήπτες; Μα επειδή οι τράπεζες φοβούνται πως αν «κουρέψουν» τα κόκκινα δάνεια στους δανειολήπτες, τότε ακόμη και όσοι απέμειναν να κάνουν το σκατό τους παξιμάδι για να πληρώνουν τις δόσεις τους, αμέσως θα σταματήσουν να πληρώνουν και θα απαιτήσουν να κουρευτούν και τα δικά τους, αφού πρώτα τα αφήσουν να κοκκινίσουν.

Πού κρυβόταν τόση σκατοψυχιά;

Ποιος πολιτισμικός και κοινωνικός βόθρος άνοιξε το 2010; Πόσο φαρμάκι έκρυβε μέσα της η ελίτ του ελληνικού πολιτισμού της δεκαετίας του ’90; Πόσες εμμονές και πόση αυταρέσκεια χωρά σε ανθρώπους της τέχνης και των γραμμάτων; Πόσο παραγωγικός είναι επιτέλους αυτός ο κοινωνικός δαρβινισμός που έχει επιβληθεί.
Ξεφτίλισαν το συνταξιούχο που αυτοκτόνησε στην πλατεία Συντάγματος. Χλεύασαν τα παιδιά που λιποθύμησαν από κακή διατροφή. Αφόδευσαν σε πιτσιρικάδες που σαπίζουν στα κρατητήρια. Αγνόησαν χιλιάδες ψυχές που στιβάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Χειροκρότησαν κάθε κυβερνητική απόφαση που έκριναν ότι είναι αρκούντως σκληρή και διαμαρτυρήθηκαν μόνο για τις καθυστερήσεις στην επιβολή της πιο απάνθρωπης πολιτικής των τελευταίων δεκαετιών. Όχι, δεν είναι ούτε εργοστασιάρχες, ούτε μεγαλοτραπεζίτες, ούτε εθνικοί εργολάβοι, ούτε καναλάρχες. Είναι άνθρωποι του πολιτισμού. Είναι η πεφωτισμένη πρωτοπορία των 90s. Είναι το πνευματικό ισοδύναμο της σκωληκοειδούς απόφυσης του Κλικ.