του Θανάση Κούρκουλα, συντονιστή της Κίνησης “Απελάστε το Ρατσισμό” και υποψήφιου δημοτικού συμβούλου με την Ανοιχτή Πόλη – Γ.Σακελλαρίδης
Ψέμα 1ο: Η αύξηση του «παραεμπορίου» οφείλεται στους «παράνομους» μετανάστες
Το λιανεμπόριο που γίνεται χωρίς παραστατικά δεν είναι χθεσινό φαινόμενο, ούτε ξεκίνησε από τότε που εμφανίστηκε ο πρώτος μετανάστης μικροπωλητής. Εκτός των άλλων δικτύων, εδώ και 15 χρόνια 300 αποθήκες χονδρικής γύρω από την Ομόνοια στοκάρουν φτηνά εισαγόμενα κυρίως από την Κίνα, με ενδιάμεσους σταθμούς διακίνησης την Ιταλία και την Ισπανία. Οι χονδρέμποροι –Έλληνες στην πλειοψηφία– κονομάνε χοντρά από τις διαφορές στο κόστος παραγωγής ανάμεσα σε Ασία και Ευρώπη και διοχετεύουν στην αγορά αυτά τα φτηνά προϊόντα –που συνήθως βαφτίζονται ευρωπαϊκά– με παραστατικά ή χωρίς. Εδώ και πολλές δεκαετίες ανθεί το λαθρεμπόριο και οι απομιμήσεις επώνυμων ειδών, που μπορεί κανείς να βρει άνετα και σε έλληνες μικροπωλητές σε λαϊκές αγορές. Όμως μόνο τελευταία οι πωλήσεις αυτής της κατηγορίας φθηνών προϊόντων έχουν απογειωθεί. Γιατί ο άνεργος, ο χαμηλοσυνταξιούχος και ο εργαζόμενος των 300 ευρώ δεν μπορεί πλέον να αγοράσει τίποτε άλλο από προϊόντα ευτελούς αξίας. Οι μετανάστες μικροπωλητές, λοιπόν, δεν αποτελούν την αιτία κανενός φαινομένου. Βγάζουν απλά ένα μεροκάματο κι αυτό του τρόμου.
Ψέμα 2ο: Το κράτος χάνει ΦΠΑ και ασφαλιστικά έσοδα, άρα την πληρώνουμε όλοι
Στην περίοδο κρίσης που διανύουμε, ένα τμήμα άνεργων μεταναστών έχουν γίνει μικροπωλητές, ώστε να μην αναγκάζονται να κλέψουν για να ζήσουν. Όμως από το 2005 το κράτος τους αρνείται τις άδειες πωλητών λαϊκών αγορών, αφού με το νόμο 3377 τις παραχωρεί πια μόνο σε πολίτες της ΕΕ και ομογενείς. Έτσι, ακόμα και αν κάποιος έχει άδεια παραμονής ή ροζ κάρτα, δεν μπορεί να έχει νόμιμη άδεια μικροπωλητή, με αποτέλεσμα να είναι «παράνομος» με αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Και βέβαια, αν δεν έχεις άδεια, δεν κόβεις τιμολόγια και παραστατικά, δεν ασφαλίζεσαι, ούτε αποδίδεις ΦΠΑ. Πρόκειται δηλαδή για φαύλο κύκλο, για τον οποίο οι μόνοι που δε φταίνε είναι οι μετανάστες, τους οποίους τελικά κυνηγά η ΕΛΑΣ και το ΣΔΟΕ. Αντί να κυνηγούν τους πραγματικούς κλέφτες της εφορίας και του ΙΚΑ: τους μεγαλο-καπιταλιστές που ποτέ δεν μπήκαν στον κόπο να πληρώσουν τα υπέρογκα φορολογικά και ασφαλιστικά τους χρέη.
Ψέμα 3ο: Τα μαγαζιά βάζουν λουκέτο λόγω του αθέμιτου ανταγωνισμού των μεταναστών
Πρόκειται για πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας. Τα μικρά μαγαζιά κλείνουν, γιατί, με τις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τη ληστεία του Μνημόνιου, ο κόσμος δεν έχει λεφτά για να ψωνίσει. Αλλά και επειδή σε αυτές τις συνθήκες, ο ανταγωνισμός των μικρεμπόρων με τις αλυσίδες πολυκαταστημάτων, που μπορούν να κρατούν το κόστος αγοράς σε χαμηλότερα επίπεδα από τα μικρομάγαζα, γίνεται πια δυσβάσταχτος. Αν δεν υπήρχε και η κατανάλωση των ίδιων των μεταναστών από τα συνοικιακά μαγαζιά, τότε τα λουκέτα θα ήταν ακόμα περισσότερα.
Μόνο διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, μέτρα κατά της φτώχειας και της ανεργίας, νομιμοποίηση, άδειες μικροπωλητών και νόμιμους χώρους παζαριών για τους μετανάστες, μπορεί τα μικρά μαγαζιά να επιβιώσουν και τα ασφαλιστικά-φορολογικά έσοδα του κράτους να αυξηθούν. Το κυνήγι των μεταναστών μικροπωλητών είναι κυνήγι μαγισσών που εξυπηρετεί μόνο την ακροδεξιά δημαγωγία και τις φασιστικές συμμορίες. Και βέβαια την κυβέρνηση, που προσπαθεί –μάταια, αλλά πεισματικά– να μας πείσει πως για όσα κακά μας συμβαίνουν το τελευταίο πράγμα που φταίει είναι τα μέτρα βαρβαρότητας που μας επιβάλλει…
Ψέμα 1ο: Η αύξηση του «παραεμπορίου» οφείλεται στους «παράνομους» μετανάστες
Το λιανεμπόριο που γίνεται χωρίς παραστατικά δεν είναι χθεσινό φαινόμενο, ούτε ξεκίνησε από τότε που εμφανίστηκε ο πρώτος μετανάστης μικροπωλητής. Εκτός των άλλων δικτύων, εδώ και 15 χρόνια 300 αποθήκες χονδρικής γύρω από την Ομόνοια στοκάρουν φτηνά εισαγόμενα κυρίως από την Κίνα, με ενδιάμεσους σταθμούς διακίνησης την Ιταλία και την Ισπανία. Οι χονδρέμποροι –Έλληνες στην πλειοψηφία– κονομάνε χοντρά από τις διαφορές στο κόστος παραγωγής ανάμεσα σε Ασία και Ευρώπη και διοχετεύουν στην αγορά αυτά τα φτηνά προϊόντα –που συνήθως βαφτίζονται ευρωπαϊκά– με παραστατικά ή χωρίς. Εδώ και πολλές δεκαετίες ανθεί το λαθρεμπόριο και οι απομιμήσεις επώνυμων ειδών, που μπορεί κανείς να βρει άνετα και σε έλληνες μικροπωλητές σε λαϊκές αγορές. Όμως μόνο τελευταία οι πωλήσεις αυτής της κατηγορίας φθηνών προϊόντων έχουν απογειωθεί. Γιατί ο άνεργος, ο χαμηλοσυνταξιούχος και ο εργαζόμενος των 300 ευρώ δεν μπορεί πλέον να αγοράσει τίποτε άλλο από προϊόντα ευτελούς αξίας. Οι μετανάστες μικροπωλητές, λοιπόν, δεν αποτελούν την αιτία κανενός φαινομένου. Βγάζουν απλά ένα μεροκάματο κι αυτό του τρόμου.
Ψέμα 2ο: Το κράτος χάνει ΦΠΑ και ασφαλιστικά έσοδα, άρα την πληρώνουμε όλοι
Στην περίοδο κρίσης που διανύουμε, ένα τμήμα άνεργων μεταναστών έχουν γίνει μικροπωλητές, ώστε να μην αναγκάζονται να κλέψουν για να ζήσουν. Όμως από το 2005 το κράτος τους αρνείται τις άδειες πωλητών λαϊκών αγορών, αφού με το νόμο 3377 τις παραχωρεί πια μόνο σε πολίτες της ΕΕ και ομογενείς. Έτσι, ακόμα και αν κάποιος έχει άδεια παραμονής ή ροζ κάρτα, δεν μπορεί να έχει νόμιμη άδεια μικροπωλητή, με αποτέλεσμα να είναι «παράνομος» με αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Και βέβαια, αν δεν έχεις άδεια, δεν κόβεις τιμολόγια και παραστατικά, δεν ασφαλίζεσαι, ούτε αποδίδεις ΦΠΑ. Πρόκειται δηλαδή για φαύλο κύκλο, για τον οποίο οι μόνοι που δε φταίνε είναι οι μετανάστες, τους οποίους τελικά κυνηγά η ΕΛΑΣ και το ΣΔΟΕ. Αντί να κυνηγούν τους πραγματικούς κλέφτες της εφορίας και του ΙΚΑ: τους μεγαλο-καπιταλιστές που ποτέ δεν μπήκαν στον κόπο να πληρώσουν τα υπέρογκα φορολογικά και ασφαλιστικά τους χρέη.
Ψέμα 3ο: Τα μαγαζιά βάζουν λουκέτο λόγω του αθέμιτου ανταγωνισμού των μεταναστών
Πρόκειται για πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας. Τα μικρά μαγαζιά κλείνουν, γιατί, με τις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τη ληστεία του Μνημόνιου, ο κόσμος δεν έχει λεφτά για να ψωνίσει. Αλλά και επειδή σε αυτές τις συνθήκες, ο ανταγωνισμός των μικρεμπόρων με τις αλυσίδες πολυκαταστημάτων, που μπορούν να κρατούν το κόστος αγοράς σε χαμηλότερα επίπεδα από τα μικρομάγαζα, γίνεται πια δυσβάσταχτος. Αν δεν υπήρχε και η κατανάλωση των ίδιων των μεταναστών από τα συνοικιακά μαγαζιά, τότε τα λουκέτα θα ήταν ακόμα περισσότερα.
Μόνο διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, μέτρα κατά της φτώχειας και της ανεργίας, νομιμοποίηση, άδειες μικροπωλητών και νόμιμους χώρους παζαριών για τους μετανάστες, μπορεί τα μικρά μαγαζιά να επιβιώσουν και τα ασφαλιστικά-φορολογικά έσοδα του κράτους να αυξηθούν. Το κυνήγι των μεταναστών μικροπωλητών είναι κυνήγι μαγισσών που εξυπηρετεί μόνο την ακροδεξιά δημαγωγία και τις φασιστικές συμμορίες. Και βέβαια την κυβέρνηση, που προσπαθεί –μάταια, αλλά πεισματικά– να μας πείσει πως για όσα κακά μας συμβαίνουν το τελευταίο πράγμα που φταίει είναι τα μέτρα βαρβαρότητας που μας επιβάλλει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου