Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Καλά πάμε…

Του Καρτέσιου

Ακόμη και σήμερα θεωρώ ότι είναι πρόωρο να βγουν συμπεράσματα για τη νέα κυβέρνηση. Φυσικά και ο καθένας μπορεί να κρίνει επιμέρους ενέργειες, κινήσεις, δηλώσεις, όμως την πρώτη συνολική εικόνα θα την έχουμε μετά τις προγραμματικές δηλώσεις. Παρ’ όλα αυτά θα ήθελα να σταθώ σε τρία σημεία.
Πρώτον, ό,τι έγινε στην Ελλάδα μέσα σε πέντε ημέρες από πλευράς πολιτικής κινητικότητας, δεν έχει γίνει ολόκληρη την τελευταία πενταετία.
Δεύτερον, οι δηλώσεις υπουργών απέκτησαν σημασία και προσπαθούμε να τις παρακολουθούμε διότι περιέχουν πρωτογενές περιεχόμενο. Μέχρι σήμερα, το τί θα δήλωνε ο κάθε Έλληνας υπουργός το είχαμε διαβάσει δύο ημέρες νωρίτερα στη Bild ή σε κάποια γερμανική εφημερίδα.
Ακόμη και το περιεχόμενο των συνεντεύξεων Τύπου μετά από συναντήσεις Ελλήνων αξιωματούχων με εκπροσώπους της Τρόικας ή της Γερμανίας, τις γνωρίζαμε εκ των προτέρων. Ως εκ τούτου, η ύπαρξη πρωθυπουργού και υπουργών στην Ελλάδα είχε καταστεί παντελώς άχρηστη.Τρίτον, ζούμε μία από τις στιγμές εκείνες που το καθείς εφ’ ω ετάχθη θα αποκτήσει ουσιαστική σημασία. Να δούμε για τί είμαστε προορισμένοι και να ταχθούμε στην πλευρά εκείνου που εκπροσωπεί τον έναν ή τον άλλο προορισμό μας. Να μετρηθούμε. Να αφήσουμε τα παχιά λόγια και να αναλάβουμε τις βαριές ευθύνες της στήριξης. Να ξεβρακωθούμε και να μάθουμε ποιοι έχουν την καρδιά να παλέψουν και ποιοι έχουν στη θέση της καρδιάς τη Μέρκελ και την ηδονή της ταπείνωσης.

Ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει ότι το εννοούσε όταν έλεγε «ερχόμαστε να ενώσουμε, όχι να διχάσουμε». Αυτό δε σημαίνει όμως «ναι σε όλα και όλους». Αυτό, κυρίως, σημαίνει πολλά «όχι». Θα ενωθούμε κάτω από τον κοινό σκοπό της αξιοπρέπειάς μας; Όσοι θέλουν, φυσικά. Όσοι δε θέλουν μπορούν ελεύθερα να οραματίζονται τη συνέχιση του ξεπουλήματός της με αντάλλαγμα την αποδοχή τους από τις Βρυξέλλες ως επίσημων παλιάτσων της Γερμανικής Αυτοκρατορίας.

Μετά τον εκλογικό θρίαμβο, η σύγκρουση με τη Μέρκελ

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟY*

Δανειστές και εγχώριοι υπηρέτες τους έστησαν ένα ασφυκτικό πλαίσιο εκβιασμού, αλλά η μάχη μπορεί να κερδηθεί.

Ο εκλογικός θρίαμβος της ελληνικής Αριστεράς συνιστά ιστορική εξέλιξη με διεθνή αντίκτυπο. Ο πραγματικός ηττημένος της αναμέτρησης δεν ήταν, βέβαια, ούτε ο Σαμαράς ούτε ο Βενιζέλος, αλλά το μεγάλο «αφεντικό», η Άνγκελα Μέρκελ, που βλέπει ότι πλέον ο γερμανικός ζουρλομανδύαςτου Συμφώνου Σταθερότητας αρχίζει να ξηλώνεται.

Δεν πρέπει να υπάρχει, ωστόσο, η παραμικρή αυταπάτη: έχασαν τον πρώτο γύρο, όχι τον πόλεμο. Και κάτι περισσότερο: ο πραγματικός πόλεμος μόλις τώρα αρχίζει. Και θα διεξαχθεί σε ανηφορικό, ναρκοθετημένο για την Ελλάδα έδαφος. Ο άξονας Βερολίνου - Βρυξελλών και ηεσωτερική Πέμπτη Φάλαγγα φρόντισαν κατά τους τελευταίους μήνες να δημιουργήσουν ένα ασφυκτικό εκβιαστικό πλαίσιο για τη νέα κυβέρνηση, προκειμένου να μην διασαλευτεί η θεμελιώδης αρχή της ευρωπαϊκής «ομαλότητας»: οι λαοί είναι ελεύθεροι να ψηφίζουν ό,τι θέλουν,αρκεί να... μην αλλάζει τίποτα το ουσιαστικό στο τέλος της μέρας!

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι «Σαμαροβενιζέλοι» ήθελαν να γίνουν οι εκλογές με κλειστές τράπεζες. Συνειδητά, με κρύο αίμα, προσπάθησαν να προκαλέσουν τραπεζική επιδρομή (bank run) με τις κραυγαλέες εκκλήσειςΓεωργιάδη, Βούλτεψη, Πάγκαλου και άλλων ιδίου φυράματος πολιτικών προς τους καταθέτες να αποσύρουν τα λεφτά τους από τις ελληνικές τράπεζες. Απέτυχαν. Η εκροή συναλλάγματος ήταν πολύ μικρότερη από τις εκλογές του 2012. Με δεδομένη όμως την ούτως ή άλλως ευπαθή, σε πείσμα των απατηλών stress tests, κατάσταση των τραπεζών που κληροδοτεί στον Τσίπρα οΣαμαράς, πρόβλημα ρευστότητας μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκύψει, ιδίως αν συνεχιστεί το -ποινικά κολάσιμο- οικονομικό σαμποτάζ.

Το ΚΚΕ με το μάτι τού…απέξω

Του Άρη Σκιαδόπουλου
Όποιες σκέψεις ακολουθούν ανήκουν σ έναν πολίτη, που εδώ και εξήντα χρόνια ψηφίζει το ΚΚΕ από τότε που ήταν ΕΔΑ. Τότε, τον Αύγουστο του 1958, που έφτασε να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση, για να ακολουθήσει η διάσπαση και η κατρακύλα. Είναι σκέψεις ενός που δεν είναι μέλος του Κόμματος και συνεπώς δεν δεσμεύεται από τις υποχρεώσεις που απορρέουν απ´ αυτήν την ιδιότητα κι ούτε απολαμβάνει της προστασίας του Κόμματος. Ωστόσο τιμήθηκε από σχέση αμφίπλευρης εκτίμησης τόσο από τον ιστορικό ηγέτη Χαρίλαο Φλωράκη, όσο κι από την Αλέκα Παπαρήγα.
Οι σκέψεις τώρα: Το ΚΚΕ είναι ένα ιστορικό Κόμμα που το διακρίνει η γενναιότητα ν΄ αναγνωρίζει τα λάθη του αλλά και η κατάρα να τα διαπράττει. Ανέδειξε το Ζαχαριάδη, αποκαθήλωσε το Ζαχαριάδη και τον έστειλε στό Σουργκούτ…δασάρχη, για να τον αποκαταστήσει μετά θάνατον. Ανέδειξε μια λαμπερή προσωπικότητα, τον Πλουμπίδη, για να τον στείλει ως χαφιέ στό απόσπασμα και να τον αποκαταστήσει μετά θάνατον. Αποκήρυξε το Βελουχιώτη, που σκοτώθηκε ατιμασμένος, για να τον αποκαταστήσει μετά θάνατον. Είναι και μια σειρά άλλων, περισσότερο σημαντικών η ολιγότερο, δεν είναι όμως αυτό το θέμα. Απλά, μέσα απ´ αυτή την πολιτική διαχείριση, το Κόμμα στερήθηκε των υπηρεσιών πολύτιμων προσωπικοτήτων κι έχασε πολιτικό χρόνο.
Σήμερα ωστόσο δε μιλάμε με όρους του 1946, ή τού 1950. Σήμερα μιλάμε για ταχύτητες που ξεπερνούν το φως. Τα νιτρίνα που ανακάλυψε το Σερν έχουν σπάσει το φράγμα φωτός και κάνουν σ ένα δευτερόλεπτο εφτάμιση φορές το γύρο της γης. Το Ίντερνετ είναι μια ασύλληπτη πραγματικότητα, που διαχέει την πληροφορία σε κλάσματα δευτερολέπτου. Η παγκοσμιοποίηση αποτελεί γεγονός κι ως τέτοιο δεν αντιμετωπίζεται με όρους αυτοαπομόνωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση με αυτό πού εκφράζει, τη στήριξη δηλαδή των μονοπωλίων έχει κερδίσει σε πρώτη φάση το παιχνίδι. Και το ΚΚΕ δεν είναι εκτός. Πολύ σωστά διαθέτει ευρωβουλευτές που δίνουν τη δική τους μάχη μέσα από τους κανόνες του Ευρωκοινοβουλίου, τους οποίους έχει αποδεχτεί. Άρα, έστω και διαφωνών είναι παρών.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Το στραπάτσο των ευρω-αποικιοκρατών…

Και μόνο το γεγονός ότι αυτή η κυβέρνηση στραπατσάρισε την στραταρχική αυθάδεια των αξιωματούχων της ευρω-χούντας είναι ιστορικός σταθμός και μέγιστη εθνική κατάκτηση… 
Ο Σουλτς και ο Ντάισελμπλουμ ήρθαν στην Ελλάδα με την αλαζονεία του αποικιοκράτη και με την πεποίθηση ότι και η νέα κυβέρνηση, παρά τη συντριβή των δωσίλογων ανδρεικέλων, θα συνεχίσει στα ίδια βήματα του ραγιαδισμού…
Τα έχασαν οι αλαζόνες από την υποδοχή. Πίστευαν ότι θα εποπτεύσουν στο προτεκτοράτο τους και ότι θα δηλώσουν υποταγή και οι νέοι κυβερνητικοί διαχειριστές, αλλά αυτοί …στασίασαν: Τους πέταξαν στα μούτρα ότι δεν αναγνωρίζουν τρόικες και Μνημόνια…
Και ακόμα ότι τα «προγράμματά τους τα απέρριψε ο ελληνικός λαός»!!!
Ο δε Ντάισελμπλουμ δεν άντεξε το θράσος μας: Από τα πολλά, ηχηρά και υστερικά «ΝΑΙ» των Σαμαρά-Βανιζέλου, ξαφνικά του πέταξε κατάμουτρα ο Βαρουφάκης ένα βροντερό «ΟΧΙ»…
Ήταν καιρός να πούμε και κανένα ΟΧΙ στους ληστές και δημίους μας…

Το πρόβλημα και τον ΤΡΟΜΟ τον έχουν αυτοί και όχι εμείς.
Τα ΟΧΙ των λαών είναι αυτά που γεμίζουν τρόμο τους δυνάστες και τους νέους αποικιοκράτες, ιδιαίτερα σε εποχές μεγάλων καπιταλιστικών κρίσεων: Κρίσεων αποσύνθεσης και κατάρρευσης του συστήματός τους… http://vaspik.blogspot.gr/   

Βύρων Πολύδωρας: "Συστρατεύομαι στη διαπραγμάτευση με τον Αλέξη Τσίπρα"

Με αποκλειστική του δήλωση στα parapolitika.gr ο Βύρων Πολύδωρας εξαπολύει επίθεση στον Αντώνη Σαμαρά αποκαλώντας τον "κατά φαντασίαν νικητή των εκλογών" ενώ δηλώνει ότι συστρατεύεται στη διαπραγμάτευση που διεξάγει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Διαβάστε τη δήλωσή του:
"Ο κατά φαντασίαν νικητής των εκλογών κ. Σαμαράς δίνει ακρίτως μάχη οπισθοφυλακών. Καλό θα ήταν να διάβαζε στον Πλούταρχο το σχετικό απόσπασμα για τη συμφιλιωτική στάση-συμπεριφορά του Αριστείδη, του και Δίκαιου καλούμενου, προς τον πολιτικό του αντίπαλο Θεμιστοκλή, στη ναυμαχία της Σαλαμίνος. «Ήκεν ὁ Ἀριστείδης ἐπὶ τὴν σκηνὴν τοῦ Θεμιστοκλέους καὶ καλέσας αὐτὸν ἔξω μόνον, ᾿ἡμεῖς᾿ εἶπεν ᾿ὦ Θεμιστόκλεις, εἰ σωφρονοῦμεν, ἀρξώμεθα σωτηρίου καὶ καλῆς φιλονικίας πρὸς ἀλλήλους, ἁμιλλώμενοι σῶσαι τὴν Ἑλλάδα, σὺ μὲν ἄρχων καὶ στρατηγῶν, ἐγὼ δ᾿ ὑπουργῶν καὶ συμβουλεύων». Είναι ένα μήνυμα της ιστορίας προς όλους μας, που γίνεται επίκαιρο σήμερα, στην μάχη της διαπραγμάτευσης που δίνει η νέα κυβέρνηση της Ελλάδος με τους πιστωτές της και θεσμικούς εταίρους μας κατ’ εντολή, νωπή και καθαρή, του Ελληνικού λαού. Μόνον η συστράτευση είναι έντιμη πατριωτική στάση. Ναι, θέτω τον εαυτό μου στην υπηρεσία της πατρίδος και του λαού, συστρατευόμενος στη διαπραγμάτευση κοινωνικής σωτηρίας και εθνικής απελευθέρωσης που διεξάγει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.–"parapolitika.gr