Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

“Δεν μπορούμε να χτίσουμε αν δε γκρεμίσουμε τα πάντα ως τα θεμέλια”


Του Νίκου Μπογιόπουλου
Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου η σημερινή. Ο ένοικος της στήλης παραμερίζει.
Τα αποσπάσματα που ακολουθούν είναι από το κολοσσιαίο έργο του μεγάλου Πέτερ Βάις «Η δολοφονία του Μαρά» (εκδόσεις «Δωδώνη») σε αξεπέραστη μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη.
Ο Πέτερ Βάις επινοεί μια συνάντηση μεταξύ του Μαρκήσιου ντε Σαντ με τον Ζαν Πωλ Μαρά. 
Από τη μια ο ηδονιστικός εγωκεντρισμός. Από την άλλη η φλόγα της Επανάστασης.
Από τη μια ο ατομικισμός που ποζάρει τον μηδενισμό του σαν «ελευθερία». Από την άλλη ένα «κατηγορώ» τόσο προς τους πατρίκιους που ζουν μακριά από το λαό και θεωρούν το λαό σαν μια άπλαστη και άμορφη μάζα, όσο και προς εκείνους που στο όνομα του λαού επιδιώκουν να υποβιβάσουν τα δικαιώματα του λαού το πολύ μέχρι το επίπεδο της «αξιοσέβαστης φτώχειας». 
*** ΣΑΝΤ: «Εμείς, μονάχα εμείς, δίνουμε κάποια σημασία στη ζωή μας, η Φύση θα ‘μενε σιωπηλή και αδιάφορη ακόμα κι αν ολόκληρη η ανθρώπινη φυλή αφανιζόταν. Μισώ τη Φύση, θέλω να τήνε δυναστέψω, θέλω να τήνε πολεμήσω με τα δικά της τα όπλα (…). 
Πάντα και πάντα, δεν πασχίζαμε, στης Φύσης να υπακούσουμε το νόμο, που παραδίνει τον αδύναμο γυμνό στο έλεος του δυνατού; Πάντα και πάντα, δεν πνίξαμε την ψεύτικη αρετή κάτω από την πιο χοντροκομμένη πονηριά; Πάντα και πάντα, δεν κάναμε πειράματα στα εργαστήρια πριν φτάσουμε στα τελικά βασανιστήρια; (…). 

Η συμπόνια, Μαρά, είναι χτήμα των προνομιούχων. Όταν σκύβει ο “πονετικός” να ελεήσει ένα ζητιάνο, είναι γεμάτος περιφρόνηση, καμώθηκε πως συγκινήθηκε για να δείξει τα πλούτη του κι η ελεημοσύνη που δίνει δεν είναι παρά κλωτσιά στα πισινά. 
Όχι , Μαρά, ασ’ τα φτηνοαισθήματα, ξέρω πως άλλα έχεις στο νου σου. Για σένα, όπως και για μένα, μόνο το απόλυτο έχει σημασία».

ΟΙ ΤΟΝΟΙ ΕΠΕΣΑΝ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΒΙΑΙΕΣ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ* 

Αλήθεια είναι πως μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην καγκελάριο της Γερμανίας, Ανγκελα Μέρκελ, ο τόνος των επιθέσεων των γερμανικών εφημερίδων εναντίον της Ελλάδας είναι σαφώς ηπιότερος. Προφανώς η κυβέρνηση του Βερολίνου κάνειυπομονή μέχρι την αρχή της επόμενης εβδομάδας, προκειμένου να δει με τα μάτια της ποιες θα είναι τελικά οι μεταρρυθμίσεις που θα περιλαμβάνονται στη λίστα που θα υποβάλει προς έγκριση στους Ευρωπαίους εταίρους της η ελληνική κυβέρνηση. Οι πληροφορίες από το Μέγαρο Μαξίμου λένε ότι στόχος της κυβέρνησης Τσίπρα είναι να υποβάλει τη λίστα μεταρρυθμίσεων τη Δευτέρα, ει δυνατόν, και την Τρίτη να συγκληθεί εκτάκτως ηΕυρωομάδα (το Eurogroup) προκειμένου να τις εγκρίνει κατ' αρχήν ή και πλήρως. Η υποβάθμιση της φραστικής βιαιότητας των επιθέσεων εκ μέρους των Γερμανών δεν σηματοδοτεί όμως καθόλου και αλλαγή πολιτικής. Αντιθέτως. «Από τη Δευτέρα η Αθήνα πρέπει να κάνει υπεραναλήψεις από τους λογαριασμούς της» ήταν για παράδειγμα ο χθεσινός τίτλος άρθρου της εφημερίδας της γερμανικής ελίτ «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» αναφερόμενο στη χώρα μας. Ακόμη πιο επιθετικοί επί της ουσίας ήταν οι υπότιτλοι: «Στην αρχή της εβδομάδας εξαντλούνται τα μετρητά της κυβέρνησης. Η ΕΚΤ τραβάει το χαλινάρι»! Η ίδια εφημερίδα είχε φροντίσει από προχτές να καθησυχάσει τους αναγνώστες της, πληροφορώντας τους με τους τίτλους της πρώτης σελίδας της ότι «Δεν δόθηκε καμιά υπόσχεση προς την Ελλάδα στη συνάντηση με τον Τσίπρα».

Ας βοηθήσουμε όλοι την ΟΥΚ να μπει στην Πόλη.. Αφού τον έχουνε τόσο καημό...

 Άκης Γαβριηλίδης 

Εδώ και αρκετά χρόνια, τα μέλη της Ομάδας Υποβρύχιων Καταστροφών εκδηλώνουν κάθε 25η Μαρτίου τον διακαή πόθο τους να «μπουν στην Πόλη». Το ίδιο έκαναν και φέτος στην παρέλαση.

Το γεγονός ότι η έκφραση της επιθυμίας αυτής επαναλαμβάνεται περιοδικά, δείχνει ότι προφανώς δεν έχει πραγματοποιηθεί.

Αυτό είναι πραγματικά κρίμα. Πιθανόν να δημιουργηθεί ψυχικό τραύμα στους ηρωικούς κομμάντο από την τόσο μακρόχρονη ματαίωση.

Νομίζω λοιπόν ότι είναι χρέος μας να συμβάλουμε ώστε το όνειρό τους να γίνει πραγματικότητα.

Οποιαδήποτε περίοδο του χρόνου, αλλά ιδίως κάθε Πάσχα, διοργανώνονται δεκάδες εκδρομές από πρακτορεία με προορισμό, ακριβώς, την Πόλη. Οι περισσότερες δεν είναι ιδιαίτερα ακριβές. Θα ήταναρκετά απλό οι ενδιαφερόμενοι να μαζέψουν κάποια χρήματα και να δηλώσουν συμμετοχή σε μία απ’ αυτές. Εάν δεν μπορούν, ίσως θα μπορούσε να δώσει κάποια επιχορήγηση το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ή να κάνουμε κάποιο έρανο.

Το κέρδος από μια τέτοια επένδυση θα είναι πολλαπλό· θα ωφεληθούν τόσο οι ενδιαφερόμενοι όσο και οι διεθνείς σχέσεις της χώρας.