Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Τόμας Τζέφερσον: Από τη διακήρυξη της Ανεξαρτησίας στο σήμερα

Συγγραφέας, ενός από τα πιο σημαντικά κείμεν
α στην ιστορία της ανθρωπότητας. της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας
Από φιλοσοφική σκοπιά η Διακήρυξη έδινε έμφαση σε δύο θέματα. Στα ατομικά δικαιώματα και στο δικαίωμα στην επανάσταση. Αυτές οι ιδέες υποστηρίχτηκαν ευρύτατα τον Αμερικάνικο λαό και μεταλαμπαδεύτηκαν διεθνώς, επηρεάζοντας έτσι και τη Γαλλική Επανάσταση.
Διετέλεσε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Γεννήθηκε στη Βιρτζίνια στις 13 Απριλίου του 1743 και πέθανε στις 4 Ιουλίου του 1826.

Η μελωδία του πλήθους

Fidelio στο alexiptoto.com

Μια πόλη, πολλοί άνθρωποι, θόρυβος από αυτοκίνητα, τρένα, κίνηση. Έρωτας και άρνηση σε κάθε βήμα. Συναισθήματα τριγύρω που υπάρχουν, εξελίσσονται και ζουν κάθε στιγμή.

Η ενέργεια βρίσκεται εκεί. Χαμένη μέσα στα πρόσωπα, περιπλανώμενη, ανάμεσα σε φιγούρες που κινούνται, που τρέχουν, που στροβιλίζονται στην παράνοια της καθημερινότητας. Περπατάω μόνος και κοντοστέκομαι για μια στιγμή.

Οι κόρες των ματιών μου συστέλλονται και κοιτάω στον χρόνο που βρίσκεται ανάμεσα σε μένα και στο γύρω μου. Μερικά δευτερόλεπτα διαλογισμού, απλανές βλέμμα όπως λένε οι έξυπνοι. Και όμως εκείνη τη στιγμή σχηματίζεται η μελωδία όλων αυτών των ήχων.

Και βγαίνει με την αδαή συμμετοχή όλων αυτών που βρίσκονται εκείνη τη στιγμή σε εκείνο το σημείο. Μια μελωδία που πηγάζει από ψυχές και φανερώνει την άλλη διάσταση, αυτή που μας κάνει να ξεφεύγουμε μερικά λεπτά από την κανονικότητα και τη φυσική ροή των πραγμάτων.

Δεν είναι ικανότητα να μπορέσεις να ακούσεις το κελάηδισμα ενός πουλιού μέσα σε ένα πολυσύχναστο αστικό κέντρο. Είναι απλά η ουσία που την αναδεικνύεις , καθώς τα χιλιάδες προβλήματα προσπαθούν με πρόστυχο τρόπο να καθορίσουν τις στιγμές σου. Συνεχίζω την πορεία μου προς το άγνωστο παρασυρόμενος από τα φανάρια, τις διαβάσεις, το πλήθος. Αναμειγνύομαι μέσα σε κόσμο που απλά υπάρχει. Χιλιάδες νότες παντού, βασισμένες σε ένα πλαίσιο που ορίζεται ως ηχορύπανση.

Μητσοτάκης και ΠΟΛ.ΑΝ. ζητούσαν αποφυλάκιση των χουντικών

Ο επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. και το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά ζητούσαν την αποφυλάκιση των χουντικών

Έντονα ερωτήματα προκαλεί η αλλαγή άποψης κατά το δοκούν στην οποία προχωρούν κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες της χώρας αναφορικά με το εάν πρέπει να αποφυλακίζονται ή όχι κρατούμενοι οι οποίοι αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας και είναι καταδικασμένοι - με τον έναν ή τον άλλον τρόπο - για αδικήματα που θεωρούνται ότι στρέφονται «κατά της δημοκρατίας».

Ήταν 13 Μαΐου 1996 όταν σε συνεδρίαση της Βουλής αναφορικά με νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, επί υπουργίας Ευάγγελου Βενιζέλου, ο επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ., Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, και το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά, η Πολιτική Άνοιξη, ζητούσαν την αποφυλάκιση των Χουντικών πραξικοπηματιών, επειδή «η Δημοκρατία δεν είναι εκδικητική» και επειδή «στη συνείδηση του ελληνικού λαού έχει ωριμάσει η άποψη της επιείκειας».

Αποκαλυπτικές του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν το εν λόγω ζήτημα είναι οι δηλώσεις του επίτιμου προέδρου της Ν.Δ., Κωνσταντίνου Μητσοτάκη τον Μάιο του 1996, και του Ανδρέα Λεντάκη, εκπροσώπου τότε της Πολιτικής Άνοιξης του Αντώνη Σαμαρά. Σε συνεδρίαση της Βουλής συζητείτο το νομοσχέδιο του Ευάγγελου Βενιζέλου για το σωφρονιστικό σύστημα. Σε άρθρο του υπήρχε παράγραφος με την οποία εξαιρούνταν οι πρωταίτιοι της Χούντας από την αποφυλάκιση, καθώς είχαν καταδικασθεί για εσχάτη προδοσία, με τους διαφωνούντες να εγείρουν μέχρι και ζήτημα αντισυνταγματικότητας!