Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

The Trump card

του Πέτρου Αργυρίου

Στα λεγακιας;
Ξερόλας;
ΝΑΙ
Απέναντι σε μια παγκόσμια προπαγάνδα, τόλμησα να προβλέψω την νίκη Trump.
Τόσο απλά.

Περιγραφές:
Τα μηντιακά παπαγαλάκια του ΣΚΑΙ συνεχίζαν την προπαγάνδα μέχρι τις 10.00 παρότι τα αποτελέσματα είχαν ήδη κριθεί.
Η πολιτεία κλειδί ήταν η Φλώριντα.


Το μόνο που μπορούσε να δώσει τη νίκη στη βρώμικη Χίλαρι στην πιο βρώμικη προεκλογική εκστρατεία των τελευταίων δύο αιώνων ήταν οι ψήφοι των ισπανόφωνων.
Δεν φτάνανε.
Δεν φτάνανε απέναντι στην ψήφο του ΠΟΛΥ ΘΥΜΩΜΈΝΟΥ ΜΕΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Brexit φαινόμενο ξανά λοιπόν.
Οι δημοσκοπικές είναι γυμνές.
Το χέρι που τους τάιζε είναι γυμνό από σάρκα.
Οι άνθρωποι πλέον δεν εμπιστεύονται το ΣΥΣΤΗΜΑ.
Απλά.


Οι αγορές χθες "προεξόφλησαν" τη νίκη Χίλαρι, πετώντας ένα σκασμό λεφτά για να κρατηθεί ...
το αμερικάνικο χρηματιστήριο σε υψηλά σε μια περίοδο αδιανόητης πολιτικής αβεβαιότητας.
Ο ΠΟΛΥ ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ τους έφτυσε στη μάπα.
ΞΑΝΑ.


Κι η ελληνική αριστερά, ξανά, πετάει χαρταετούς, έχοντας επιδείξει την αλαζονεία του σκλάβου που σνομπάρει το επόμενο αφεντικό του.


Ποιος νίκησε χθές;
Ο Donald Trump.
Ποιος έχασε;
Το σύστημα.
Ποιος δεν κέρδισε κάτι ουσιαστικό ακόμα;
Ο ΜΕΣΟΣ ΘΥΜΩΜΈΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.


Ο Trump, πλανητάρχης πλέον, μπήκε στον λευκό οίκο με το αριστερό, θάβοντας το τσεκούρι του πολέμου, ευχαριστώντας την Hilari για όσα έχει κάνει για την αμερική, μη σου πω και για τον πλανήτη, και ξεχνώντας τα όσα έλεγε για φυλακές και τέτοια.


Αυτό καθόλου καλό δεν ακούγεται στα αυτιά του μέσου πολύ θυμωμένου ανθρώπου.


Του αμόρφωτου ναι, αυτού που δεν έχει κανένα μέλλον στο μέλλον που οι μορφωμένοι του χτίζουνε.
Περίεργο ε; Ε αριστερά των μορφωμένων;
Ένας άνθρωπος απέναντι στις ΜΚΟ, το star system, το πολιτικό κατεστημένο, το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Κέρδισε μια θέση στο πάνθεον τους.
Που μας αφήνει αυτό;


Η επίσκεψη Obama είναι πλέον ένα άδειο πουκάμισο.
Στις 5 του Δεκέμβρη που το επιτελείο του Τσίπρα πόνταρε να τα παίξει όλα για όλα, θα βρεθεί απέναντι στην καύλα του σχεδόν τελειωμένου θείου Σόιμπλε.


Παρότι άθρησκος, έχω να πω μονάχα ένα πράμα: Ο θεός να μας φυλάει.


For the record, το ιστορικής πλέον σημασίας κείμενο μου όπου εγώ ο ανίδεος έγραφα τον Sunders με a:


"Οι αμερικάνικες προεδρικές θα κρίνουν λίγο πολύ το με πιο μορφή θα υπάρχει ο πλανήτης ή έστω ή ανθρωπότητα τα επόμενα χρόνια.
Με άλλα λόγια μπορείτε ελεύθερα και χωρίς πολύ σκέψη να τις χαρακτηρίσετε κρισιμότατες.
Πολύ πιο κρίσιμες και από αυτές που ανέδειξαν τον πρόεδρο Ομπάμα, τον πρώτο λευκό μαύρο πρόεδρο στην ιστορία των ΗΠΑ.
Ο νομπελίστας ειρήνης κατάφερε να δημιουργήσει μόνο δύο Καρχηδόνες, τη Λιβύη και τη Συρία και ο προκάτοχός του Bush έσκασε από τη ζήλεια του, ενώ κατάφερε να διαμελίσει και την Ουκρανία.
Παράλληλα όχι μόνο έσωσε αλλά και έδωσε συγχωροχάρτια στις χρηματοπιστωτικές συμμορίες που δημιούργησαν την κρίση του 2008 ενώ έκανε τα στραβά μάτια στην συνέχιση της ρατσιστικής και συχνά θανατηφόρας αστυνομικής βίας εντός των ΗΠΑ.
Με λίγα λόγια ο Ομπάμα υπήρξε προς γενική απογοήτευση της ανθρωπότητας μια κουβερτούρα πάνω από σκατά καθώς αφήνει τον πλανήτη σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι τον παρέλαβε.
Το μόνο ελαφρυντικό που οποιοσδήποτε οφείλει να του αποδώσει είναι όσο σκατά κι αν έχει γίνει ο κόσμος, με τους νεοσυντηριτικούς θα ταν απείρως χειρότερα.
Και αυτή θα είναι η εξέλιξη αν για κάποιο λόγο οι Αμερικάνοι επιβράβευαν τους «συστημικούς» υποψηφίους του Δημοκρατικού και του Ρεπουμπλικανικού κόμματος που με την εξαίρεση του Rand Paul είναι λίγο πολύ εξαγορασμένοι από μεγάλα συμφέροντα.
Ευτυχώς στην πορεία προέκυψαν οι «αντισυστημικοί» Trump και Sanders που ανέτρεψαν τα προγνωστικά.
«Αντισυστημικός ο δισεκατομμυριούχος κερατάς;» φυσικά θα αναρωτηθείτε. Μόνο στην αμερική γίνονται αυτά.
Σωστά. Ας σταματήσουμε λοιπόν να κρίνουμε εξ ψωροκώσταινας τ’ αλλότρια.
Ο Trump δεν μπορεί να θεωρείται εξαγορασμένος από τα μεγάλα συμφέροντα. Είναι από μόνος του μεγάλο συμφέρον.
Τους Sanders και Tramp τους χωρίζει άβυσσος. Είναι πολύ περισσότερο προτιμητέοι όμως από τη Hilary και τους υπόλοιπους νεοσυντηρητικούς γιατί αυτούς τους χωρίζουν παρά ελάχιστα και τους ενώνει η αγάπη για τον πόλεμο.
Το δημοκρατικό Salon χαρακτηρίζει τον Trump ως ασταμάτητο.
Συμφωνώ. Αυτή την στιγμή τον Tramp μπορεί να τον σταματήσει μόνο σφαίρα.
Το χρίσμα των ρεπουμπλικάνων το χει στα τσεπάκι του.
Πιο αμφίρροπη θα ναι η μάχη Χίλαρι Σάντερς αν δεν καταλάβουν οι δημοκρατικοί ότι ο Trump θα την γλεντήσει τη Χίλαρι γιατί μπορεί ο πρώτος να είναι ανήθικος, κακός, αλητήριος αλλά δεν είναι ότι είναι η Χίλαρι: Μια τεράστια υποκρίτρια.
Υπό αυτό το πρίσμα σκόπιμο είναι να δούμε πως θα είναι ο κόσμος με έναν εκ των Trump ή Sanders να είναι ο επόμενος αμερικάνος πρόεδρος.
Θα δούμε κι από το φεγγάρι ακόμη ένα τοίχος να χωρίζει τις ΗΠΑ από το Μεξικό με μπόι όσο ο ρατσισμός του Trump: χιλιάδες επίδοξοι μεξικανοί μετανάστες θα πεθάνουν και η κατάσταση στο εσωτερικό του Μεξικού θα γίνει ακόμη πιο ελκυστικά έκρυθμη.
O Trump έχει ήδη αλλάξει την αμερικανική πολιτική και θα την αλλάξει ακόμη περισσότερο: Ήδη χαρακτήρισε τον εισβολή στο Ιράκ ως λάθος κι εξέθεσε το δομημένο ψεύδος των όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ. 
Με άλλα λόγια σφάγιασε την ιερή αγελάδα της αμερικανικής πολιτικής του αλάθητου των προέδρων και της αυτόματης σύνδεσης της κριτικής των πεπραγμένων ηγεσιών με τον Αντιπατριωτισμό και τον αντιαμερικανισμό χωρίς να χάσει ούτε μισή μονάδα στις δημοσκοπήσεις.
Μεγάλο έλλειμμα του Trump είναι η γεωπολιτική όπου θα δοκιμάσει εμπειρικές προσεγγίσεις.
Πιστεύει όμως στη δύναμη του Deal και μάλλον θα επιχειρήσει αντλώντας ανταλλάγματα να αποκλιμακώσει τις πιθανές εστίες πολέμου με μεγάλες δυνάμεις χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα ανοίξει άλλες απέναντι σε μικρότερες.
Ο Trump πχ είναι ο μόνος υποψήφιος των νέοσυντηρητικών που δεν θα ρίξει τη συμφωνία με το Ιράν.
Ο Sanders από την άλλη θα είναι ένας αδύναμος πρόεδρος καθώς τα υπόλοιπα σώματα ελέγχονται από ρεπουμπλικάνους.
Η μεγάλη του αδυναμία είναι ότι όπως κι ο Κόρμπιν, θα ηγούνται ενός εχθρικού και εξαγορασμένου κόμματος.
Μην σας παραξενεύει λοιπόν που ο ίδιος επενδύει στην κινηματικότητα των αμερικάνων για να μπορέσει να κάνει τομές.
Δε σημαίνει αυτό ότι θα γίνει Τσίπρας, θα είναι όμως ένας αδύναμος πρόεδρος που θα αναγκαστεί να βάλει νερό στο κρασί του. Κι αν αναγκαστεί να βάλει πολύ νερό στο κρασί του, ναι τότε θα γίνει Τσίπρας.
Κι οι δύο υποψήφιοι πρόεδροι, εκτός από τον πολιτικό κατεστημένο, θα πρέπει να ασκήσουν εξουσία στη σκιώδη Αμερική αν δεν θέλουν να γίνουν ανδρείκελά της: Την Αμερική των λόμπυ, την αμερική των μυστικών υπηρεσιών, την Αμερική του USAID και του NED, την αμερική του Soros και του Bloomberg.
Και ξέρουμε καλά τι έπαθε ο προηγούμενος πρόεδρος που πήγε να ξεδοντιάσει απλά και μόνο τη CIA μετά το φιάσκο του κόλπου των χοίρων.
H Αμερική συνεχίζει τις πρωτιές. Μετά τον πρώτο μαύρο πρόεδρο, έχει να επιλέξει ανάμεσα στον πρώτο δισεκατομμυριούχο πρόεδρο, τον πρώτο εβραϊκής καταγωγής πρόεδρο και την πρώτη γυναίκα πρόεδρο.
Ελπίζουμε κι όχι φυσικά για λόγους μισογυνισμού να μη βγάλει τη γυναίκα που λέγεται πως δέρνει τον άντρα της."


από το «agriazwa.blogspot.com»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου