Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016

To παγκόσμιο πρόβλημα της πείνας και η γη: Τέλος στην υποκρισία

(Φωτογραφία: Foter.com / CC BY)

Άραγε είναι αλήθεια ότι το πρόβλημα της πείνας στον κόσμο οφείλεται στην ανεπαρκή παραγωγή τροφίμων, που αδυνατεί να συμβαδίσει με τη συνεχή αύξηση του πληθυσμού; 

Όχι: «Η πείνα οφείλεται στο γεγονός ότι οι αυτοκρατορίες των πολυεθνικών κατέχουν το 80% του παγκόσμιου εδάφους, και πρόκειται για μονοκαλλιέργειες». Να κάποιος που μπορεί να μας διαφωτίσει.

«Οι πολυεθνικές κατέχουν το 80% του παγκόσμιου εδάφους, και πρόκειται για μονοκαλλιέργειες. Αυτό περιορίζει σημαντικά την ποικιλία των τροφίμων που καταναλώνουμε και καθιστά τη γεωργία ολοένα και πιο ευάλωτη στις κλιματικές αλλαγές. Επιπλέον εμείς καταναλώνουμε μόλις το 30% αυτών των τροφίμων· το άλλο μισό χρησιμοποιείται για την παραγωγή ζωοτροφών και βιοκαυσίμων στα εργοστάσια: εκατομμύρια στρέματα γης στην Αφρική αγοράστηκαν για την παραγωγή τους. Ως εκ τούτου, χρειαζόμαστε ένα νέο πρότυπο, που θα βασίζεται σε μια νέα ηθική και που θα επιτρέπει σε αγρότες μικρής κλίμακας την πρόσβαση στη γη. Χρειαζόμαστε ένα νέο τρόπο καλλιέργειας που δεν θα εξαρτάται πλέον από τους γαιάνθρακες.» Αυτό δήλωσε ο Miguel Altieri, καθηγητής πανεπιστημίου, σε συνέδριο αγροοικολογίας που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες στο Τορίνο, στο οποίο συμμετείχαν η Anuradha Mittal, διευθύντρια στο Oakland Institute, και o Yacouba Sawadogo, αγρότης από τη Μπουρκίνα Φάσο. Η λύση ήδη υπάρχει, αρκεί να εφαρμοστεί· και δεν θα πρέπει να συγχέεται με τη βιολογική ή τη βιοδυναμική καλλιέργεια.

Ορίστηκε το Εποπτικό Συμβούλιο του Υπερταμείου. Ποια είναι τα μέλη του. Πώς θα λειτουργεί

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο διορισμός των μελών του πρώτου Εποπτικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας, του Υπερταμείου.

Ειδικότερα σύμφωνα με την απόφαση που υπογράφει ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος διορίζονται ως μέλη του Εποπτικού Συμβουλίου οι:

α) Γεώργιος Σταμπουλής του Γεωργίου
β) Γεώργιος- Σπύρος Ταβλάς του Διονυσίου
γ) Όλγα Χαρίτου του Παναγιώτη
δ) Jacques, Henri, Pierre, Catherine Le Pape του Emile
ε) David Vegara Figueras του Jose Maria Vegara Carrio με πενταετή θητεία

Ο πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου, θα είναι ο κ. Le Pape, ο οποίος αναμένεται να εκλεγεί στην πρώτη συνεδρίαση του Εποπτικού Συμβουλίου.

..."η ιδιαιτερότητα του συριζα: από το χθες στο αύριο"...

τoυ Τάσσου Ν. Δίκα, αρχιτέκτονα *

Εισαγωγή

Σε κάθε συνέδριο πολιτικού κόμματος -ιδιαίτερα της αριστεράς- γίνεται προσπάθεια αφ ενός ιδεολογικού επαναπροσδιορισμού ή επιβεβαίωσης, πολιτικών, τακτικής και στόχων, σε σχέση με τη γενικότερη φιλοσοφία του (που εμπεριέχεται στις καταστατικές του αρχές) και στη συνολικότερη πολιτική – κομματική διαδρομή από το προηγούμενο συνέδριό του και αφ ετέρου για την επιβεβαίωση του στίγματος προς το αντίστοιχο κοινωνικό σύνολο που αναφέρεται, με βάση υπαρκτά και μετρήσιμα ιδεολογικά και πολιτικά στοιχεία της χρονικής συγκυρίας που διεξάγεται το συνέδριο.
Η συγκυρία του 2ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ είναι επιπρόσθετα απολύτως πολιτικά πρωτότυπη, δεδομένου ότι για πρώτη φορά αριστερό κόμμα συμμετέχει (ήδη με δεύτερο χρόνο στη διακυβέρνηση της χώρας) μέσα από διπλή εκλογική νίκη και μετά από ένα συνταρακτικό δημοψήφισμα (60% «όχι»). Αυτό γίνεται εν μέσω ενός νεοφιλελεύθερου οικονομικού πλαισίου που διαπερνά την Ευρώπη και Ευρωζώνη, προσπαθώντας να «ακροβατήσει» μεταξύ στόχων και απαιτήσεων της επιτροπείας των δανειστών – κρατών της Ε.Ε (και ταυτόχρονα του ΔΝΤ) και της προσπάθειας διάσωσης και ουσιαστικής ανάκαμψης – ανάπτυξης της κοινωνίας, με επίκεντρο τα πλέον ευαίσθητα κατώτερα οικονομικά - κοινωνικά στρώματα, συμπεριλαμβανομένης και της πληγείσας μεσαίας τάξης η οποία σε μεγάλο βαθμό έχει φτωχοποιηθεί.
Τάσσος Δίκας,ξηρόπαστέλ, 2002
1. Η εξαίρεση του κανόνα

Η ιδιαιτερότητα του ΣΥΡΙΖΑ -ως κόμμα- συνίσταται ότι αποτελεί ιστορικά εξαίρεση όπου ένα κόμμα της αριστεράς (το οποίο παραδοσιακά ακολουθούσε μονοψήφιο ποσοστό του πληθυσμού και μάλιστα κάτω του 5%), σε διάστημα λίγων ετών έφτασε να στηρίζεται εκλογικά και να υποστηρίζεται κοινωνικά από ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών, το οποίο με ποσοστό 36% το έφερε δύο φορές στη συγκυβέρνηση της χώρας σε διάστημα δύο ετών. Αυτό δεν σημαίνει κατ ανάγκη ότι το τμήμα αυτό του πληθυσμού προσχώρησε σε όλες τις ιδεολογικοπολιτικές του θέσεις, αλλά τουλάχιστον σημαίνει ότι το εμπιστεύθηκε, ανοίγοντας ταυτόχρονα δίαυλο επικοινωνίας με την ουσία της πολιτικής που το διέπει.

Η Απελευθέρωση της Αθήνας στις 12 Οκτωβρίου 1944 - Αφιέρωμα στα γεγονότα των ημερών κι ένα ντοκιμαντέρ

Σαν σήμερα 12 Οκτωβρίου έφυγαν
οι Γερμανοί από την Αθήνα το 1944 και ήρθε η Λευτεριά,που πολύ γρήγορα μετατράπηκε σε εμφύλιο... για να φτάσουμε μετά από μια μεγάλη παρένθεση ελευθερίας και "ευημερίας" στη σημερινή οικονομική κατοχή και πάλι από τους ίδιους κατακτητές και πρόθυμους ντόπιους! 

Κύκλους κάνει η ιστορία και καλό είναι να την θυμόμαστε.

Ενα ντοκιμαντέρ και αποσπάσματα από τον Ριζοσπάστη θα είναι το δικό μας αφιέρωμα στην Απελευθέρωση της Αθήνας:

Ντοκιμαντέρ το οποίο παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο τα γερμανικά στρατεύματα αποχώρησαν από την πόλη της ΑΘΗΝΑΣ στις 12 Οκτωβρίου 1944. Προηγείται μία ιστορική αναδρομή στα γεγονότα τα οποία σημάδεψαν την περίοδο της Κατοχής, με τη συγκρότηση πολιτικών και στρατιωτικών αντιστασιακών οργανώσεων, τις διαβουλεύσεις που γίνονταν προς εξεύρεση πολιτικής λύσης σχετικά με τη διακυβέρνηση της ΕΛΛΑΔΑΣ μετά την Απελευθέρωσή της, και τις τελικές συμφωνίες που επιτεύχθηκαν (ΚΑΪΡΟ, ΚΑΖΕΡΤΑ).

Επίσης, μέσα από μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα, παρουσιάζονται οι προσπάθειες που έγιναν μεταξύ ΓΕΡΜΑΝΩΝ και αντιστασιακών οργανώσεων για απρόσκοπτη αποχώρηση των πρώτων από την ΑΘΗΝΑ, ενώ παράλληλα προβάλλεται ο ενθουσιασμός των ΑΘΗΝΑΙΩΝ για την Απελευθέρωση καθώς και οι επίσημες εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν με την επιστροφή της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας.