Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017

Η χούντα της Εκκλησίας

Πριν από 50 χρόνια, η χούντα απαγόρευσε από τον Αριστοφάνη μέχρι τον Θεοδωράκη. Χθες η Εκκλησία έκοψε από τα βιβλία των Θρησκευτικών τον Σαββόπουλο, τον Ασιμο, την Ριάνα, γελοιογραφίες κατά του θρησκευτικού φανατισμού και γενικώς ότι της κατέβηκε στο στενό της κεφάλι.

Σε καμιά ευρωπαϊκή χώρα, το ιερατείο δεν αποφασίζει για το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων, έστω κι αν πρόκειται για το μάθημα των θρησκευτικών. Πρώτον γιατί δεν είναι δική της δουλειά, αλλά της πολιτείας. Και δεύτερο επειδή στα σχολεία φοιτούν και άλλοι μαθητές που δεν είναι ορθόδοξοι Χριστιανοί, Καθολικοί, Εβραίοι, άθεοι και δεν συμμαζεύεται. Αλλά των οποίων οι γονείς, ειδικά στην Ελλάδα, πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους, από τους οποίους - επίσης κακώς - πληρώνονται οι ιερείς της ορθόδοξης εκκλησίας.

Η θρησκευτική ελευθερία και ο διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος, είναι μέτρο της δημοκρατίας μιας χώρας. Και σε αυτό το βασικό μάθημα η Ελλάδα παίρνει βαθμό πολύ κάτω από τη βάση, ενώ τα φαινόμενα Αγιατολάχ πολλαπλασιάζονται. Προχθές στο άνοιγμα ενός απλού ΑΤΜ σε ένα χωριό της Καρπάθου έγινε αγιασμός. Για να ευλογήσει ο Θεός να πάνε καλά οι δουλειές της τράπεζας; Για να αγιάσει το ATM;

Συγκλόνισε χτες ο Μανώλης Γλέζος: "Κι αν πεθάνω θα σας κυνηγάει η ύπαρξή μου"!



- Κατάθεση ψυχής από τον Μανώλη Γλέζο, στην παρουσίαση του βιβλίου του, με τον τίτλο "Ακρωνύμια"
- Μίλησε για τους συναγωνιστές του στη μάχη, οι οποίοι πια δεν ζουν
- "Στις παραμονές των εκτελέσεων, στις παραμονές από κάθε μάχη,
μαζευόμαστε και κουβεντιάζαμε. Και λέγαμε: Εάν εσύ ζεις, μη με ξεχάσεις"
- Ξεκάθαρο μήνυμα στους πολιτικούς! Τους έθεσε προ των ευθυνών τους και υπεύθυνους να κάνουν πράξη τα όνειρα των ανθρώπων
- "Θα σας κυνηγάει η ύπαρξή μου, για να κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε! Μη νομίζετε ότι θα γλιτώσετε από μένα ποτέ"
- Το ψιθύρισμα του Αλέξη Τσίπρα στο αυτί του Μανώλη Γλέζου αμέσως μετά την ομιλία του
- Δείτε το συγκλονιστικό βίντεο

Το ποίημα που έγραψε ο Πολάκης κατά των δικαστών του Συμβουλίου της Επικρατείας


Την απόφαση της ολομέλειας του ΣτΕ που ουσιαστικά δίνει πράσινο φως για να ακυρωθούν οι έλεγχοι για εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις, όπως οι λίστες Λαγκάρντ και Μπόργιανς σχολίασε με έναν διαφορετικό τρόπο ο Παύλος Πολάκης.

Έγραψε ένα σκληρό σατιρικό ποιήμα και το ανήρτησε στην σελίδα του στο Facebook. Η απόφαση του ΣτΕ

Διαβάστε τι έγραψε ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας: 
Ελλάς Ελλήνων Δικαστών
Απαλλαγμένη των Λιστών
Για προστασία των Ληστών
Σύνταγμα λάστιχο λοιπον
Για χάρη των καναλαρχών ....
Αν σε λένε Ηριανα τρως μια δεκαπενταετία στην πιο καλή σου ηλικία
Αν εισαι λήσταρχος φοροφυγάς
Στην πενταετία την πηδάς
Και μετα θα τα γλεντάς
Αυτη ΔΕΝ ειναι δικαιοσύνη και μαλιςτα τυφλή
Ειναι η προστασία του κάθε "νταβατζή"
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΟΜΟΘΕΤΗΘΕΙ Η ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ ΩΣ ΙΔΙΩΝΥΜΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΤΩΡΑ .....
και μετα ελα ΣΤΕ να "εξηγήσεις" το Σύνταγμα .....

Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017

Κατίνα Χατζαρα: Η μοναδική γυναίκα των «120» της Μ. Παρασκευής

Η Κατίνα Χατζάρα, ήταν σύμφωνα με τη Ληξιαρχική Πράξη Θανάτου της, 35 χρονών όταν εκτελέστηκε ή 33 σύμφωνα με την πράξη του γάμου της, όπου και φαϊνεται ότι γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου 1910.37 Το βαφτιστικό όνομά της ήταν Βάγια και το επώνυμό της Ρήγα ή Ρήγανη, κόρη του Νικολάου και της Αρετής. Με αυτό το όνομα παντρεύτηκε το 1942.
της Κωνσταντίνας Μπάδα*

Κατάγονταν από τη Φλωριάδα Βάλτου και είχε έναν αδελφό που σκοτώθηκε στα χρόνια της Κατοχής, αφήνοντας πίσω του μια οικογένεια με πέντε ανήλικα κορίτσια.

Στο Αγρίνιο η Βάγια ζούσε μόνη της, χωρίς σχέσεις με την υπόλοιπη πατρική οικογένεια, και σύμφωνα με την συλλογική μνήμη, είχε αναπτύξει μια ελευθεριάζουσα ζωή.

Δεν γνωρίζουμε πότε εγκαταστάθηκε στο Αγρίνιο, αλλά θα πρέπει να υποθέσουμε ότι είχε εδραιωθεί αρκετά καλά σε αυτήν την πόλη, και από τις ενέργειές της φαίνεται ότι σκόπευε να περάσει εκεί τη ζωή της. Με τις οικονομίες της αγόρασε ένα μικρό κτήμα, απόκτησε ένα καλό για την εποχή σπίτι και προετοίμασε με όνειρα τα προικιά της.

Απαρτχάιντ: O ρατσισμός που έγινε νόμος

Στις 29 Ιουνίου 1949 η κυβέρνηση της Ν. Αφρικής απαγορεύει την τέλεση μικτών γάμων, μεταξύ λευκών και μαύρων, ξεκινώντας στην ουσία την εφαρμογή του ρατσιστικού νόμου, με το όνομα Απαρτχάιντ. Ο όρος Aπαρτχάιντ σημαίνει στην τοπική διάλεκτο «διαχωρισμός» και επιβλήθηκε από την κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα της ζωής, από την παιδεία ως την υγεία, ενώ όσοι αντιστάθηκαν έχασαν τη ζωή τους ή κλείστηκαν στη φυλακή για δεκαετίες.

Ο διαχωρισμός με βάση της φυλετική καταγωγή ξεκίνησε στην Αφρική από τα χρόνια των αποικιών, αλλά το απαρτχάιντ ως επίσημη πολιτική εισήχθη στις γενικές εκλογές του 1948. Ένας νέος νόμος τότε διαχώρισε τους πολίτες σε φυλετικές ομάδες, μαύρους, λευκούς, έγχρωμους και Ινδούς ενώ οι περιοχές διαχωρίστηκαν ανάλογα, μέσω εξαναγκαστικών εκτοπισμών.

Οι μαύροι πολίτες στερήθηκαν την ιθαγένειά τους, παίρνοντας νομικά την ιθαγένεια μιας εκ των δέκα αυτοδιοικούμενων περιοχών που χωρίστηκαν με βάση τη φυλή. Η κυβέρνηση εφάρμοσε το διαχωρισμό σε όλα τα επίπεδα της ζωής των ανθρώπων: στην παιδεία, την ιατρική φροντίδα και τις δημόσιες υπηρεσίες και, φυσικά, ήταν οι μαύροι αυτοί που λάμβαναν τις χειρότερες υπηρεσίες, σε σχέση με τους λευκούς.

Οι γάμοι μεταξύ ατόμων διαφορετικής φυλής απαγορεύονται τον Ιούνιο του 1949 ενώ οι θέσεις εργασίας διαχωρίζονται επίσης ανάλογα προς τη φυλή. Η μη συμμόρφωση με το νόμο σήμαινε σκληρό θάνατο για όποιον το αποτολμούσε ενώ οι μαύροι πολίτες ήταν υποχρεωμένοι να φέρουν μαζί τους βιβλιάριο με δαχτυλικά αποτυπώματα, φωτογραφία και πληροφορίες για τις περιοχές στις οποίες τους επιτρεπόταν η είσοδος.

Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017

Αρβελέρ: «Η Ελλάδα δεν γνώρισε Διαφωτισμό. Ποιός φταίει; Θα το πω, η εκκλησία»

Η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ έχοντας αφιερώσει τη ζωή της στη μελέτη του Βυζαντίου μιλάει για την ελληνική ιστορική συνέχεια και τη διαλεκτική ανάμεσα στην πολιτική εμβέλεια του Βυζαντίου και τη διαμόρφωση της νεοελληνικής ταυτότητας.

Θα έχετε παρατηρήσει πως υπάρχει ένας διχασμός στον ψυχισμό των Ελλήνων για το που ανήκουν. Αντί να αγκαλιάσουμε την ιστορία μας φαίνεται ότι μας βαραίνει τόσο πολύ που προσπαθούμε να ξεφύγουμε από αυτή αφήνοντας όμως αναπάντητο το ερώτημα για το που ανήκουμε στο χώρο και στον χρόνο.

Καλά αρχίζουμε, (γέλια) γιατί το ανήκειν είναι το πιο μεγάλο πρόβλημα που απασχολεί τους Έλληνες και δεν το λέει κανένας τελικά. Ο Καραμανλής «ανήκομεν εις τη Δύσην», ο Ζουράρις τα ανατολικά του, οι Έλληνες στο μεταίχμιον, μετέωροι. Άρα λοιπόν το ανήκειν είναι το μεγάλο πρόβλημα. Αλλά πριν από το ανήκειν υπάρχει το είναι και στο είναι δεν απαντάει πια κανείς. Γιατί δεν είσαι αυτό που είσαι, δεν είσαι αυτό που κάνεις, είσαι αυτό που έχεις . Απ' αυτήν τη στιγμή, όταν είσαι αυτό που έχεις, δεν ξέρεις τι είσαι.

Ο Χάιντεγκερ λέει ότι ο Λόγος είναι η σκέπη του Είναι και εμείς αυτή τη στιγμή, νομίζω, ότι έχουμε αγλωσσία.

Το μπλόκο του Ζωγράφου 27.6.1944. Ένα από τα λιγότερο γνωστά μπλόκα των Γερμανών και των ταγματασφαλιτών στην Αθήνα



Μετά τη Συνθηκολόγηση της Ιταλίας τον Σεπτέμβρη του 1943, οι Γερμανοί στην προσπάθειά τους να εξοικονομήσουν στρατιωτικές δυνάμεις, ενισχύουν δραστικά τα, δημιουργημένα τον Ιούλη του 1943, Τάγματα Ασφαλείας στα οποία αναθέτουν, για λογαριασμό τους, τις εσωτερικές υποθέσεις, την αντιμετώπιση των αντιστασιακών οργανώσεων και ιδιαίτερα του ΕΛΑΣ, τη συγκέντρωση, ακόμα και με μπλόκα, εργατών για τα γερμανικά στρατιωτικά εργοστάσια, την αστυνόμευση και την τήρηση της τάξης υπέρ των δυνάμεων κατοχής, σε συνεργασία με την Αστυνομία και την Χωροφυλακή.

Ο δωσίλογος Ιωάννης Ράλλης, δέχτηκε, την άνοιξη του 1943, τον διορισμό του από τις κατοχικές δυνάμεις, ως πρωθυπουργός, με προϋπόθεση τη δημιουργία των Ταγμάτων Ασφαλείας για να αντιμετωπιστεί ο «κομμουνιστικός κίνδυνος». Μπροστά στην άνοδο του αντιστασιακής πάλης του λαού μας και την κατακόρυφη αύξηση της πολιτικής επιρροής του ΕΑΜ, οι κατοχικές αρχές και η δωσίλογη κυβέρνηση επιστράτευσαν τη βία και την τρομοκρατία. Μαζί τις συλλήψεις και τις φυλακίσεις, αυξάνονται δραματικά τα περιοριστικά μέτρα και οι εκτελέσεις. Από το φθινόπωρο του 1943, τα Τάγματα Ασφαλείας εγκαινιάζουν συγκεντρωτικά χτυπήματα, εκτεταμένες και στοχευμένες επιχειρήσεις, τα γνωστά «Μπλόκα».

Το πρωί της Τρίτης 30 Νοέμβρη 1943, το 1ο Σύνταγμα Ευζώνων σε συνεργασία με το Μηχανοκίνητο Τμήμα της Αστυνομίας, (οι μπουραντάδες με διοικητή τον Ν. Μπουραντά), κάνουν την πρώτη τους εμφάνιση πραγματοποιώντας το πρώτο στοχευμένο μπλόκο στην Αθήνα, στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού, το Γαλλικό Νοσοκομείο στους Αμπελόκηπους και σε άλλα κτίρια στην Βασιλίσσης Σοφίας και Αλεξάνδρας. Πάνω από 1700 νοσηλευόμενοι ανάπηροι του Αλβανικού Μετώπου και μέλη του νοσηλευτικού προσωπικού, ανάμεσά τους 170 γυναίκες, συλλαμβάνονται και οδηγούνται στις Φυλακές Χατζηκώστα, στην οδό Πειραιώς. Σύμφωνα με τη σχετική γερμανική αναφορά σκοτώθηκε και ένας κομμουνιστής που τράβηξε όπλο. Ο Ράλλης θριαμβολόγησε στον κατοχικό αθηναϊκό Τύπο για την επιτυχία της επιχείρησης επισημαίνοντας ότι τα νοσοκομεία των Αθηνών «ήταν κέντρα παντοειδούς κοινωνικής μολύνσεως» και ελέγχονταν «από εγκληματικά όργανα τα οποία υπήκουον μόνο εις τας διαταγάς του κομμουνισμού και καταλήστευαν το δημόσιον χρήμα». Οι κρατούμενοι αυτοί αποτέλεσαν τη δεξαμενή από την οποία οι δυνάμεις κατοχής αντλούσαν άτομα για τις εκτελέσεις που διενεργούσαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής και άλλες τοποθεσίες σε αντίποινα για διάφορες αντιστασιακές ενέργειες.
Το μπλόκο του Ζωγράφου

Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

Η Ηριάννα δεν είναι η μόνη, αλλά τουλάχιστον... δεν είναι μόνη

«Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει, είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε» (Μικρόκοσμος, ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ)

Μαριάνθη Πελεβάνη
H Ηριάννα είναι ένας τέτοιος άνθρωπος. Και δεν είναι βέβαια η πρώτη. Δεν θα είναι η τελευταία. Δεν είναι η μόνη, αλλά τουλάχιστον δεν είναι μόνη. Η ιστορία της, η προφανής άδικη δίκη της, κατάφερε να συσπειρώσει σε ένα μαζικό κίνημα διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης ανθρώπους, συλλογικότητες, φορείς και οργανώσεις από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες. Κατάφερε να σπάσει τη σιωπή, να λύσει την αμηχανία κάποιων από τους λεγόμενους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, οι οποίοι μίλησαν, γεγονός, που καιρό τώρα πολλοί αποζητούσαν.

Από το ψήφισμα στο Avaaz που «τρέχει» στη γνωστή διαδικτυακή πλατφόρμα με αποδέκτη την Ελληνική Δικαιοσύνη, την Ελληνική κυβέρνηση, και τον Άρειο Πάγο κι έχει σε λίγες μόνο μέρες συγκεντρώσει 20.000 υπογραφές για την Ηριάννα, μέχρι ανακοινώσεις Πανεπιστημιακών, άρθρα δημοσιογράφων, δηλώσεις καλλιτεχνών, συγγραφέων, ποιητών, ανακοινώσεις πολιτικών οργανώσεων και ομάδων και την πορεία συμπαράστασης χιλιάδων ανθρώπων στο κέντρο της Αθήνας, το αίτημα είναι ένα και τόσο προφανές, όσο προφανές είναι και το μήνυμα που έστειλε η θεσμική Δικαιοσύνη. Αυτή τη μποδίζει να βαδίσει; Κι εμείς βαδίζουμε μαζί της. Τώρα, γινόμαστε Ηριάννα. Μέχρι την απελευθέρωση. Τη δική της. Τη δική μας. Γιατί;

Δευτέρα 26 Ιουνίου 2017

Οδηγίες και κλιματιζόμενοι χώροι στην Αττική για τις ημέρες του καύσωνα

Πηγή: EUROKINISSI/ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ

Προ των πυλών βρίσκεται ο καύσωνας που αναμένεται να πλήξει την Ελλάδα τις επόμενες ημέρες και η Περιφέρεια Αττικής, ενημερώνει τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου για τους κλιματιζόμενους χώρους ανά δήμο, που θα είναι διαθέσιμοι για λίγες ανάσες δροσιάς, αλλά παρέχει και οδηγίες και μέτρα προφύλαξης από τις υψηλές θερμοκρασίες που αναμένεται να αγγίξει ο υδράργυρος.

Οι υψηλές θερμοκρασίες και ο καύσωνας μπορεί να έχουν επιπτώσεις και στην υγεία των πολιτών, γι αυτό και η Περιφέρεια Αττικής εξέδωσε αναλυτικές οδηγίες και μέτρα προφύλαξης, που θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν ειδικά από τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. 

Προληπτικά μέτρα αντιμετώπισης παθολογικών καταστάσεων από υψηλές θερμοκρασίες

Όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος ξεπεράσει ορισμένα όρια ανεκτά από τον ανθρώπινο οργανισμό σε συνέργια με ορισμένους άλλους παράγοντες (υγρασία, άπνοια κ.λ.π. ), δημιουργούνται παθολογικές καταστάσεις ποικίλου βαθμού βαρύτητας, που μπορούν να οδηγήσουν σε κωματώδη κατάσταση αλλά και στο θάνατο. Τα αρχικά συμπτώματα μπορεί να είναι: δυνατός πονοκέφαλος, ατονία, αίσθημα καταβολής, τάση για λιποθυμία, πτώση της αρτηριακής πίεσης, ναυτία, έμετοι και ταχυπαλμία. Το σύνδρομο της θερμοπληξίας, εκδηλώνεται με: αυξημένη θερμοκρασία του σώματος, σπασμούς, εμέτους, διάρροια, διαταραχή της πηκτικότητας του αίματος, απουσία εφίδρωσης. Μπορεί ακόμη να επέλθει έμφραγμα του μυοκαρδίου. Επακολουθεί κωματώδης κατάσταση και θάνατος.

Από την αθηναϊκή κλήρωση αρχόντων στη φορολοταρία


Ξ​​εκινήσαμε από κληρώσεις σπιτιών, με τα οποία θα επιβραβεύονταν οι φορολογικά χρηστοί πολίτες, σταθμεύσαμε για λίγο σε δώρα-κουπόνια, για αγορές καταναλωτικών προϊόντων, και φαίνεται ότι καταλήγουμε στον μποναμά των χιλίων ευρώ για χίλιους ευσυνείδητους τον μήνα, που θα πληρώνουν με «πλαστικό χρήμα», μήπως έτσι περιοριστεί η φοροδοτική λούφα. Το «φαίνεται» εδώ προσπαθεί (μάλλον ανεπιτυχώς) να αναπαραστήσει τα απανωτά μπρος-πίσω, γράφω-σβήνω, λέω-ξελέω που συνοδεύουν σχεδόν κάθε νομοθετική απόπειρα.

Παντελής Μπουκάλας
Εντάξει, «τον δρόμο τον βρίσκουμε περπατώντας», όπως είπε ο Ελληνας πρωθυπουργός στον Τούρκο ομόλογό του, ωστόσο τα λογοτεχνικά δόγματα (ή σοφίσματα), όσο όμορφα κι αν ακούγονται, δεν έχουν την ίδια ισχύ και στον χώρο της πολιτικής· δεν μεταφράζονται κατά λέξη στη γλώσσα της.

Το σπορ της φοροαποφυγής είναι ανεπτυγμένο παντού, ακόμα και στις χώρες που αυτοσυστήνονται σαν άμωμες. Ορισμένες, η Ταϊβάν λ.χ., η Μάλτα και η Πορτογαλία, κατέφυγαν στο τέχνασμα της λοταρίας, μήπως με το δέλεαρ αυτό κατορθώσουν να υπενθυμίσουν στους πολίτες τους ό,τι θα έπρεπε να θυμούνται –και να πράττουν– χωρίς καμία υπόμνηση, ενόχληση ή ανταμοιβή. Ανταμοιβή τους, συλλογική, είναι όσα γίνονται από την πολιτεία με τη φρόνιμη χρήση των φόρων, όπου υπάρχει φρονιμάδα και όχι διαφθορά, όπου οι φόροι δεν εξανεμίζονται για να διογκωθεί το πελατειακό κράτος. Αν οι φοροκοπαναζήδες θεωρούνται αξιομίμητοι μάγκες και σε άλλες χώρες, οι δε συνεπείς αξιολύπητα κορόιδα, δεν το ξέρω. Εδώ, ακόμα και την αντικοινωνική συμπεριφορά, σε κάθε πεδίο, την εννοούμε συχνά σαν πιστοποίηση του σφριγηλού αντιεξουσιαστικού μας φρονήματος.

Κυριακή 25 Ιουνίου 2017

Amazon: στην καρδιά του κτήνους


Η φρενήρης επέκταση των δραστηριοτήτων της εταιρείας Amazon του Τζεφ Μπέζος φαντάζει σαν εικόνα από το δυστοπικό μέλλον του σύγχρονου καπιταλισμού. Μήπως όμως θα μπορούσε να αποτελέσει τη λύση όλων των προβλημάτων μας;

Δούλεψε σκληρά. Πέρνα Καλά. Γράψε ιστορία
Μήνυμα γραμμένο σε τοίχους στους χώρους εργασίας της Amazon

«H Amazon καταβροχθίζει τον κόσμο καταπίνοντας έναν επιχειρηματικό κλάδο σε κάθε μπουκιά», έγραφε ο βρετανικός Guardian όταν ανακοινώθηκε η απόφαση της εταιρείας να εξαγοράσει την αλυσίδα σουπερμάρκετ βιολογικών προϊόντων Whole Foods Market, έναντι 13,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Και αν ο Guardian μπορεί να κατηγορηθεί για εκλάμψεις σκληρής κριτικής προς τον σύγχρονο καπιταλισμό, ήταν δύσκολο να εξηγήσεις τον τρόμο που αποτύπωναν τα πληκτρολόγια των συντακτών της Wall Street Journal: «Θα πρέπει να αναρωτηθούμε, ως χώρα και ως πολιτισμός, πόση εξουσία είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε να συγκεντρωθεί στα χέρια τόσο λίγων επιχειρήσεων», έγραφε η βίβλος του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.

Σάββατο 24 Ιουνίου 2017

Ένα γράμμα πικρίας στον αγαπημένο μου Αρκά

Του Πρόδρομου Νικολαϊδη


Αγαπημένε μου Αρκά,
Δεν ξέρω πως σε λένε, ποιος είσαι και από που κρατάει η σκούφια σου. Δεν ξέρω καν αν είσαι ένας ή αν είστε πολλοί. Ποτέ δεν με ένοιαξε για να είμαι ειλικρινής. Δεν το έψαξα γιατί δεν είχε καμία σημασία να μάθω το πραγματικό σου πρόσωπο. Ήσουν για μένα, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, ένας ήρωας της παιδικής μου ηλικίας. Θυμάμαι τον εαυτό μου να ξοδεύει όλο του το χαρτζιλίκι για να αγοράσει τα καινούρια σου βιβλιαράκια, αλλά και όταν είχες καιρό να βγάλεις καινούρια, έβρισκα να αγοράσω ένα παλιό που δεν είχα. Σε θαύμαζα και μεγάλωσα μαζί σου.

Μεγάλωσα με τις κοινωνικές ανησυχίες του «Ισοβίτη», που μέσα από τη μιζέρια του καταδείκνυε τα στραβά τόσο στο σωφρονιστικό σύστημα, όσο και στην κοινωνία γενικότερα. Μεγάλωσα με τις «Χαμηλές Πτήσεις» και το αυθάδες σπουργίτι που βρισκόταν σε μία μόνιμη εφηβεία γεμάτη ειρωνεία και κόντρες με τον μπαμπά του, τον οποίο όμως κατά βάθος αγαπούσε πολύ, όπως όλα τα παιδιά στην εφηβεία άλλωστε. Μεγάλωσα με τις υπαρξιακές σου αναζητήσεις στη «Ζωή Μετά», και ανακάλυψα το πετυχημένο σόκιν χιούμορ σου μέσα από τον κυνικό σεξισμό της Λουκρητίας.

Αγόραζα την εφημερίδα που παρουσίαζες τα σκίτσα σου, είτε αυτή λεγόταν Ελευθεροτυπία, είτε Έθνος, για να παίρνω συχνά πυκνά μια δόση από την πιο πετυχημένη σάτιρα που γράφτηκε ποτέ σε αυτή τη χώρα. Ταυτίστηκα απίστευτα με τον τρόπο προσέγγισής σου, συμφώνησα άπειρες φορές μαζί σου, αγανάκτησα όταν είδα πολλάκις πως η φωνή της λογικής μέσα στην ελληνική τρέλα βρισκόταν σε μισή σελίδα μιας κυριακάτικης εφημερίδας. Μα πάνω απ'όλα, αυτό που θαύμαζα σε εσένα ήταν ένα πράγμα. Η αδιαπραγμάτευτη, αδέσμευτη και αχρωμάτιστη κατεύθυνση της σάτιρας σου.

Ενας προφητικός λόγος: Ανδρέας, Γερμανία, Ελλάδα και κοινό νόμισμα


Ο Α. Παπανδρέου στη Βουλή κατά την κύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 20/10/2011 06:57
«Πορευόμαστε προς μια ευρωπαϊκή Γερμανία, ή προς μια Γερμανική Ευρώπη;»
«Ηδη προβλέπονται, έστω και αν δεν ομολογούνται, δύο ταχύτητες στην Ενωμένη Ευρώπη, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη μας το τεράστιο κοινωνικό κόστος και τις εκρηκτικές κοινωνικές καταστάσεις, τις οποίες θα αντιμετωπίζουμε σε αυτήν την πορεία, τουλάχιστον για τις χώρες του Νότου». 
«Θα πρέπει ο έλληνας πολίτης να ξέρει τι να περιμένει στο τέλος της πορείας, αλλά και τι θα έχει καταβάλει για να φθάσει στο τέρμα αυτής της δύσκολης και άνισης πορείας». 
«Σοβεί πάντα η σύγκρουση βορρά και νότου και αυτό γιατί η ενιαία αγορά στην απουσία μιας άλλης πολιτικής σύγκλισης και συνοχής πολύ υψηλότερου επιπέδου, οξύνει τις αντιθέσεις, οξύνει τις ανισότητες». 
Ανδρέας Παπανδρέου

Τετάρτη 21 Ιουνίου 2017

Εδουάρδο Γκαλεάνο. Το δικαίωμα στο όνειρο...

Αυτό είναι ένα κείμενο που έγραψε ο Εδουάρδο Γκαλεάνο τον Οκτώβριο του 1999 και στο οποίο μιλά για «Το δικαίωμα στο όνειρο».
Του Εδουάρδο Γκαλεάνο
Ξεκινά πια η νέα χιλιετία. Δε χρειάζεται να το παίρνουμε και τόσο στα σοβαρά: άλλωστε, το έτος 2001 των χριστιανών είναι το έτος 1379 των μουσουλμάνων, το 5514 των μάγια και το 5762 των Εβραίων. Η νέα χιλιετία ξεκινά μια πρώτη του γενάρη λόγω και χάρη σε ένα καπρίτσιο των γερουσιαστών της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, που μια ωραία μέρα αποφάσισαν να σπάσουν την παράδοση που ήθελε να γιορτάζεται η πρωτοχρονιά μέσα στην άνοιξη. Και ο υπολογισμός των χρόνων της χριστιανικής εποχής έρχεται κι αυτός από ένα άλλο καπρίτσιο: μια ωραία μέρα, ο πάπας της Ρώμης αποφάσισε να βάλει ημερομηνία στη γέννηση του Ιησού, αν και κανείς δεν ξέρει πότε γεννήθηκε.
Ο χρόνος διασκεδάζει με τα όρια που του βάζουμε για να πιστέψουμε στο παραμύθι πως αυτός μας υπακούει. Αλλά να που ο κόσμος ολόκληρος γιορτάζει και τρέμει αυτό το σύνορο.
Χιλιετία φεύγει, χιλιετία μπαίνει, η περίσταση είναι κατάλληλη για τους ρήτορες των φλεγόμενων λόγων να αγορεύσουν πάνω στη μοίρα της ανθρωπότητας, και για τους εκπροσώπους της οργής του Θεού να αναγγείλουν το τέλος του κόσμου και την έκρηξη των πάντων, ενώ ο χρόνος συνεχίζει, σιωπηλός, το δρόμο του μέσα από την αιωνιότητα και το μυστήριο.
Για να λέμε την αλήθεια, κανείς δεν αντιστέκεται: σε μια τέτοια ημερομηνία, όσο αυθαίρετη κι αν είναι, καθένας νιώθει τον πειρασμό να αναρωτηθεί πώς θα είναι οι καιροί που έρχονται. Και ποιος να το ξέρει; Ένα μόνο είναι βέβαιο: τον εικοστό πρώτο αιώνα, αν ακόμα είμαστε εδώ, όλοι εμείς θα είμαστε άνθρωποι του περασμένου αιώνα και, ακόμα χειρότερα, θα είμαστε άνθρωποι της προηγούμενης χιλιετίας.
Αν και δεν μπορούμε να μαντέψουμε τους καιρούς που έρχονται, έχουμε όμως τουλάχιστον το δικαίωμα να φανταζόμαστε πώς θέλουμε να είναι. Το 1948 και το 1976, τα Ηνωμένα Έθνη διακήρυξαν μακροσκελείς καταλόγους με τα ανθρώπινα δικαιώματα: αλλά η τεράστια πλειοψηφία της ανθρωπότητας δεν έχει άλλο από το δικαίωμα να βλέπει, να ακούει και να σωπαίνει. Πώς θα σας φαινόταν αν αρχίζαμε να ασκούμε το ουδέποτε «διακηρυγμένο» δικαίωμα στο όνειρο; Πώς θα σας φαινόταν αν παραληρούσαμε για λίγο; Ας εστιάσουμε το βλέμμα μας κάπου πέρα από τη σημερινή αθλιότητα για να μαντέψουμε έναν άλλο δυνατό κόσμο:

Ουρλιαχτά έξω από την αίθουσα ΤΕΠ... Φωνές, κλάματα, γροθιές στους τοίχους


Ιωάννα Ροζάκη
Σώστε το παιδί μου...το σπλαχνο μου σιγοψιθυριζε η μάνα, υποβασταζόμενη... Φώναζε ο πατερας.. ο γιος μου, ένας είναι! Όχι Θεέ μου, μην το πάρεις.. Συγγενείς φίλοι, θλίψη και στεναχώρια. Μάτια και πρόσωπα γεμάτα δάκρυα, κόκκινα από ταραχή και άγχος, από λύπη και θυμό.. Πως συνέβη να αναρωτιουνται; Θα ζήσει! Θα δεις.. Να εμψυχώνουν τους εαυτούς τους και να στάζουν τα λόγια τους Ελπίδα.. Αχ! Αυτή η Ελπίδα δύσκολα εγκαταλείπει σαν μπει στο παιχνίδι... 

Η πόρτα των ΤΕΠ ανοίγει, χειρουργοί έχουν βάλει πέμπτη ταχύτητα στο φορείο και οδεύουν προς το χειρουργείο. Άκρα σιγή... Κάποιος σιγοψιθυρισε, γιατρέ θα σωθεί; Ένας, από όλους τους χειρουργους μονάχα γύρισε, και.. ήταν εκείνος που θα έπεφτε όλο το βάρος πάνω του... Ανοιγοκλεισε τα μάτια " θα κάνουμε το καλύτερο, έχε πίστη" φώναξε καθώς τσουλούσε μαζί με τους υπόλοιπους το φορείο.. 

Ο κόσμος πολύς εκείνο το βράδυ, ο καθένας για το δικό του πόνο, άκουγες τα μουρμουρητα και τις συζητήσεις "Παναγία μου νέο παιδι" έλεγε ο ένας! "Να δώσει δύναμη ο Θεός στη μάνα να αντέξει τούτο το κακό που τη βρήκε" έλεγε ο άλλος.. Κουράγιο και δύναμη μοίραζαν όλοι απλόχερα. Κανένας αδιάφορος...

Η αρρώστια της εξουσίας

Εάν η ισχύς, η εξουσία ήταν συνταγογραφούμενο
φάρμακο, θα είχε έναν μακρύ κατάλογο γνωστών παρενεργειών. Μπορεί να σας μεθύσει. Μπορεί να σας διαφθείρει. Μπορεί να κάνει ακόμη και τον Χένρι Κίσινγκερ να πιστεύει ότι... είναι σέξι. Αλλά μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική βλάβη;

Το «παράδοξο εξουσίας»

Ο ιστορικός Χένρι Άνταμς μιλώντας βέβαια μεταφορικά και όχι ιατρικά χαρακτήρισε την εξουσία ως «ένα είδος όγκου που τελειώνει με τη δολοφονία της συμπόνιας του θύματος». Αλλά αυτό δεν απέχει πολύ από αυτό που ο Dacher Keltner, καθηγητής ψυχολογίας στο UC Berkeley, κατέληξε μετά από χρόνια πειραμάτων. Όσο περισσότερη εξουσία λαμβάνουν οι άνθρωποι, τόσο περισσότερη ελευθερία αισθάνονται ότι έχουν να είναι ο αυθεντικός εαυτός τους, που ενεργεί σε συνέπεια με τους στόχους και τις αξίες του. Με άλλα λόγια, η ισχύς δεν είναι εγγενώς διαβρωτική. Απλά φέρνει στην επιφάνεια την αληθινή φύση μας.

Η μελέτη που διεξήχθη από τους καθηγητές ψυχολογίας Serena Chen και Dacher Keltner, στο Πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνιας, απεικονίζει εύστοχα αυτό το φαινόμενο. Οι ερευνητές ζήτησαν από κάποιους συμμετέχοντες να σκεφτούν μια φορά στη ζωή τους που είχαν εξουσία και από άλλους να σκεφτούν μια στιγμή που δεν είχαν. Αυτό έβαλε τους συμμετέχοντες στην αντίστοιχη ισχυρή ή ανίσχυρη νοοτροπία. Αμέσως μετά, οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να αναφέρουν πως θεωρούν ότι είναι σαν άνθρωποι, σε σχέση με τρεις σημαντικές κοινωνικές ομάδες υπαγωγής, τους φίλους, την οικογένεια και τους συναδέλφους.

Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

Η αλήθεια που κρύβουν: Δεν έχασε η Μέυ, θριάμβευσε ο Κόρμπιν και ο ταξικός ριζοσπαστισμός του!

Του Γιώργου Μητραλιά

Με το συμπάθειο, που λένε, αλλά αυτά που ακούω, βλέπω και διαβάζω για το αποτέλεσμα των βρετανικών εκλογών με αφήνουν με το στόμα ανοικτό. Συγκεκριμένα, δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατό η Τερίσα Μέυ να έχασε, να συνετρίβη και να “έκανε την πιο λανθασμένη καμπάνια των τελευταίων δεκαετιών” όταν το 42,4% που πέτυχε το κόμμα της είναι αισθητά μεγαλύτερο από τα ποσοστά που είχε πετύχει το ίδιο Συντηρητικό κόμμα στις αμέσως προηγούμενες -και κερδισμένες- εκλογές του 2015 (36.9%) και του 2012 (36,1%); Πώς είναι στ’αλήθεια δυνατό όταν, με μια και μοναδική εξαίρεση, αυτό το 42,4% είναι το μεγαλύτερο που πέτυχε το Συντηρητικό κόμμα σε όλες τις εκλογές από το 1970 μέχρι σήμερα; (1) Τι συμβαίνει λοιπόν και το σύνολο των βρετανικών ΜΜΕ, με επικεφαλής τα τηλεοπτικά κανάλια του BBC και του Sky News, αλλά και ο διεθνής γραπτός και ηλεκτρονικός τύπος καθώς και τα ελληνικά παπαγαλάκια του, προσπερνούν και ξεχνούν την παραπάνω “λεπτομέρεια” ρίχνοντας όλο το φταίξιμο για το αποτέλεσμα των βρετανικών εκλογών στη “δύστυχη” Κα Μέυ; (2)

Η εξήγηση είναι απλή: Κακοποιούν την πραγματικότητα και βιάζουν την αλήθεια για να αποφύγουν -πάσει θυσία- να ονοματίσουν δημοσίως τον αναμφισβήτητο θριαμβευτή των βρετανικών εκλογών του 2017, τον Τζέρεμι Κόρμπιν! Και αυτό για δυό λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με αυτά τα ίδια τα ΜΜΕ και τους διάσημους “τενόρους” τους, δηλαδή με τα όσα έλεγαν για τον Κόρμπιν τα δυο τελευταία χρόνια και σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Δηλαδή, ότι ο Κόρμπιν είναι ένας ατάλαντος και άχρηστος πολιτικός που οδηγεί το Εργατικό κόμμα σε ιστορική συντριβή και διάλυση, καθώς απευθύνεται μόνο σε μια μικρή ομάδα ακροαριστερών με ένα λόγο βγαλμένο από τη ναφθαλίνη του 19ου αιώνα που δεν έχει την παραμικρή σχέση με τις ανησυχίες και τη πραγματικότητα της σύγχρονης κοινωνίας και των σύγχρονων ανθρώπων της, κλπ κλπ κλπ. Και όλα αυτά διανθισμένα με άκρως προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για το άτομό του και με φωτομοντάζ που τον παρουσίαζαν άλλοτε ως γελωτοποιό του βασιλιά και άλλοτε σαν τρελλό για δέσιμο (!) καθώς μάλιστα -άκουσον, άκουσον- ...“συνηθίζει να τρώει κρύα τα φασόλια του”!

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ '45 «Κραυγή» ΟΗΕ για λιμό: Οι άνθρωποι απλώς θα πεθάνουν -Χρειάζονται 4,4 δισ. ως τον Ιούλιο

Η παγκόσμια κοινότητα είναι αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη «ανθρωπιστική καταστροφή» από το 1945 οπότε ιδρύθηκε ο ΟΗΕ.

Αυτό προειδοποίησε ο επικεφαλής ανθρωπιστικών υποθέσεων του οργανισμού Στίβεν Ο’ Μπράιεν, αναφερόμενος στον λιμό που απειλεί 20 εκατομμύρια ανθρώπους στην Υεμένη, τη Σομαλία, το Νότιο Σουδάν και τη Νιγηρία.

Ο Ο’ Μπράιεν δήλωσε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ χθες Παρασκευή ότι «χωρίς συντονισμένες και κοινές παγκόσμιες προσπάθειες, οι άνθρωποι απλώς θα πεθάνουν από την πείνα» και «πολλοί περισσότεροι θα υποφέρουν και θα πεθάνουν από τις ασθένειες».
«Είμαστε σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας», τόνισε. «Ήδη στην αρχή του έτους είμαστε αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση από την ίδρυση του ΟΗΕ».

Ο επικεφαλής του Γραφείου Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ (Ocha) ζήτησε την άμεση παροχή πόρων για την Υεμένη, το Νότιο Σουδάν, τη Σομαλία και τη βορειοανατολική Νιγηρία ώστε να παρασχεθεί βοήθεια στις χώρες αυτές και «να αποτραπεί μια καταστροφή».

«Για να είμαι ακριβής χρειαζόμαστε 4,4 δισεκατομμύρια δολάρια ως τον Ιούλιο», υπογράμμισε ο Ο’ Μπράιεν.
Χωρίς σημαντική χρηματοδότηση τα παιδιά σε αυτές τις τέσσερις χώρες κινδυνεύουν από οξύ υποσιτισμό και δεν θα είναι σε θέση να πάνε σχολείο, θα αντιστραφούν τυχόν πρόοδοι στην οικονομική ανάπτυξη των χωρών και «θα χαθούν περιουσίες, το μέλλον και η ελπίδα».

Τον προηγούμενο μήνα ανάλογη έκκληση είχε κάνει ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες. 
Τότε ο ΟΗΕ είχε ανακοινώσει ότι είχε λάβει μόλις 90 εκατομμύρια δολάρια στη διάρκεια του 2017, παρά τις γενναιόδωρες δεσμεύσεις των χωρών.

Ο ΟΗΕ ορίζει τον λιμό όταν περισσότερο από το 30% των παιδιών κάτω των 5 ετών υποφέρουν από οξύ υποσιτισμό και η θνησιμότητα είναι δύο ή περισσότεροι θάνατοι ημερησίως ανά 10.000 ανθρώπους, μεταξύ άλλων κριτηρίων.
«Τώρα περισσότεροι από 20 εκατομμύρια άνθρωποι σε τέσσερις χώρες είναι αντιμέτωποι με την πείνα και τον λιμό», προειδοποίησε ο Ο’ Μπράιεν.

Η Υεμένη είναι αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση, όπου τα δύο τρίτα του πληθυσμού, 18,8 εκατομμύρια άνθρωποι, χρειάζονται βοήθεια και περισσότερα από 7 εκατομμύρια πεινάνε και δεν γνωρίζουν πότε θα είναι το επόμενο γεύμα τους.
«Αυτό σημαίνει τρία εκατομμύρια περισσότεροι απ’ ό,τι τον Ιανουάριο», εξήγησε ο επικεφαλής του Ocha.

Στη διάρκεια πρόσφατης επίσκεψής του στην Υεμένη ο Ο’ Μπράιεν δήλωσε ότι συναντήθηκε με αξιωματούχους της κυβέρνησης αλλά και των σιιτών ανταρτών Χούτι που ελέγχουν την πρωτεύουσα Σανάα και όλοι υποσχέθηκαν ότι θα επιτρέψουν την πρόσβαση βοήθειας στη χώρα.


«Παρόλα αυτά όλες οι αντιμαχόμενες πλευρές αρνούνται αυθαίρετα την πρόσβαση ανθρωπιστικής βοήθειας και την πολιτικοποιούν», κατήγγειλε προειδοποιώντας ότι αν συνεχιστεί αυτή η τάση, «θα πρέπει να θεωρηθούν υπεύθυνοι για τον αναπόφευκτο λιμό, τους αχρείαστους θανάτους και την όξυνση των δεινών που θα προκληθούν».

Σύμφωνα με τον Ο’ Μπράιεν, το 2017 χρειάζονται 2,1 δισεκατομμύρια δολάρια για να προσφέρουν σε 12 εκατομμύρια Υεμενίτες «βοήθεια και προστασία που θα τους σώσει τη ζωή», όμως έχει ήδη συγκεντρωθεί μόλις το 6% του ποσού αυτού.

Ο επικεφαλής του Ocha ανακοίνωσε ότι ο Γκουτέρες θα προεδρεύσει μιας διάσκεψης για την Υεμένη στις 25 Απριλίου στη Γενεύη.
Ο Ο’ Μπράιεν επισκέφθηκε επίσης το Νότιο Σουδάν, το νεότερο κράτος του κόσμου που σπαράσσεται από εμφύλιο πόλεμο εδώ και τρία χρόνια, και δήλωσε ότι «η κατάσταση είναι χειρότερη από ποτέ».

«Ο λιμός στο Νότιο Σουδάν οφείλεται στον άνθρωπο. Οι αντιμαχόμενες πλευρές ευθύνονται για τον λιμό, όπως και αυτοί που δεν επεμβαίνουν για να τους σταματήσουν», τόνισε.
Περισσότεροι από 7,5 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια στο Νότιο Σουδάν, αύξηση κατά 1,4 εκατομμύριο σε σχέση με πέρυσι, και περίπου 3,4 εκατομμύρια Νοτιοσουδανοί έχουν εκτοπιστεί εξαιτίας των συγκρούσεων, περιλαμβανομένων περίπου 200.000 που έχουν φύγει από τη χώρα από τον Ιανουάριο.

«Περισσότερα από ένα εκατομμύριο παιδιά εκτιμάται ότι είναι σοβαρά υποσιτισμένα σε όλη τη χώρα, περιλαμβανομένων 270.000 παιδιών που αντιμετωπίζουν άμεσο κίνδυνο θανάτου αν δεν λάβουν βοήθεια εγκαίρως», εξήγησε ο Ο’ Μπράιεν.

«Στο μεταξύ η επιδημία χολέρας που ξέσπασε τον Ιούνιο του 2016 έχει επεκταθεί σε περισσότερες περιοχές», πρόσθεσε.
Στη Σομαλία περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους, 6,2 εκατομμύρια άνθρωποι, χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια και προστασία, περιλαμβανομένων 2,9 εκατομμυρίων που κινδυνεύουν από τον λιμό και έχουν ανάγκη άμεσης βοήθειας «για να σώσουν ή να διατηρήσουν τη ζωή τους».

Ο Ο’ Μπράιεν προειδοποίησε ότι σχεδόν ένα εκατομμύριο παιδιά κάτω των 5 ετών θα πληγούν «από οξύ υποσιτισμό» φέτος.
«Όσα είδα και άκουσα στη διάρκεια της επίσκεψής μου στη Σομαλία ήταν σοκαριστικά: παιδιά και γυναίκες που περπατάνε επί εβδομάδες αναζητώντας τροφή και νερό. Έχουν χάσει τα ζώα τους, οι πηγές έχουν στερέψει και δεν έχουν τίποτε για να επιβιώσουν», εξήγησε ο Ο’ Μπράιεν.

Ο επικεφαλής του Ocha επεσήμανε ότι οι τρέχουσες ενδείξεις θυμίζουν «την τραγική εικόνα του 2011, την προηγούμενη φορά που η Σομαλία υπέφερε από λιμό».
Στη βορειοανατολική Νιγηρία, όπου μαίνεται η επταετής εξέγερσης της ισλαμιστικής οργάνωσης Μπόκο Χαράμ, 2,6 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί και περισσότεροι από 200.000 έχουν σκοτωθεί.

Ο επικεφαλής του Ocha εξήγησε τον προηγούμενο μήνα ότι ο υποσιτισμός στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας είναι τόσο έντονος ώστε κάποιοι ενήλικες είναι πολύ αδύναμοι για να περπατήσουν και σε κάποιες κοινότητες έχουν πεθάνει όλα τα νήπια.
«Για να είμαστε ξεκάθαροι: μπορούμε να αποτρέψουμε τον λιμό», τόνισε ο Ο’ Μπράιεν. «Είμαστε έτοιμοι παρά τους φοβερούς κινδύνους και τα ρίσκα (…) αλλά χρειαζόμαστε αυτά τα τεράστια ποσά τώρα».

(ΑΠΕ-ΜΠΕ, πηγή: BBC, al Jazeera)

Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017

Θ. Παπακωνσταντίνου: Αφήστε την Ηριάννα ελεύθερη

Με επιστολή του στο tvxs.gr ο τραγουδοποιός Θανάσης Παπακωνσταντίνου παίρνει θέση πάνω στο θέμα που έχει ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη. Ο λόγος για την Ηριάννα, που χρεώθηκε 13 χρόνια φυλάκισης χωρίς αναστολή, χωρίς στοιχεία εναντίον της πέραν ενός ελαχίστου αμφισβητούμενου δείγματος DNA. «Θα δείξω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στα λόγια των παιδιών μου παρά στα δικογραφικά στοιχεία και θα φωνάξω - μαζί με άλλους - απευθυνόμενος σ’ αυτούς που οδηγούν το κάρο: Αφήστε την Ηριάννα ελεύθερη, να ανυψώσει ή να καταστρέψει η ίδια τη ζωή της» γράφει. Επιμέλεια: Φωτεινή Λαμπρίδη

Ολόκληρη η επιστολή του Θανάση Παπακωνσταντίνου

«Ηθελημένα, εδώ και καιρό, έχω αποτραβηχτεί από τα μουσικά δρώμενα, ώστε να έχω το χρόνο να επιθυμήσω ξανά τα τραγούδια. Βρήκα έτσι και την ευκαιρία να ξεκινήσω ηχογραφήσεις για μια νέα δισκογραφική δουλειά. Απορροφημένος απ’ αυτή τη διαδικασία, πολύ λίγο ασχολούμαι με όσα συμβαίνουν γύρω μου. Έτσι, και την περίπτωση της Ηριάννας την έμαθα από τα παιδιά μου.

Ποτέ δεν είχα αυταπάτες για το πόσο ταξική είναι η θεσμοθετημένη δικαιοσύνη αλλά και πόσο χώρο αφήνουν οι νόμοι στις προσωπικές πεποιθήσεις του κάθε δικαστή. Αυτό, άλλες φορές είναι για καλό και άλλες για κακό. Δεν θα ξεχάσω - από τη θετική πλευρά - εκείνη τη "φουρνιά" των δικαστών, που σπούδασε τη δεκαετία του ’60 στη Γαλλία - κυρίως - και αποτέλεσε ανάχωμα στην καταλήστευση του φυσικού περιβάλλοντος (Ε΄τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας). Και σήμερα – είμαι σίγουρος - υπάρχουν δικαστές που διαχειρίζονται, με αγάπη για τον άνθρωπο και τη φύση, τα ψήγματα ελευθερίας κινήσεων που τους παρέχουν οι ερμηνείες των νόμων. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Δικαστές, που τηρώντας - και καλά - το γράμμα του νόμου, άτεγκτοι και μικροί θεοί, καταστρέφουν ζωές, αθέλητα ή και ηθελημένα κάποιες φορές. Τα τελευταία χρόνια τροχίζουν τη ρομφαία τους και σε ένα καινούργιο ακονιστήρι, που λέγεται "εξέταση DNA".

Κυριακή 18 Ιουνίου 2017

Μέσα στην αρένα σκοτώθηκε ο διάσημος ταυρομάχος Ιβάν Φαντίνο


Mίνα Αγγελίνη
Ο ταύρος τον τραυμάτισε στους πνεύμονες - «Βιαστείτε να με πάτε στο νοσοκομείο, πεθαίνω» ήταν τα τελευταία λόγια του 36χρονουΜπροστά στα μάτια των έκπληκτων θεατών, ο διάσημος Ισπανός ταυρομάχος, Ιβάν Φαντίνο, έβαψε με το αίμα του την αρένα στη γαλλική πόλη Aire-sur-l'Adour. 

Ο αργός θάνατός του με το ζώο να τον κτυπά πισώπλατα τραυματίζοντάς τον στους πνεύμονες έχει προκαλέσει σοκ αλλά και βαθιά θλίψη στην Ισπανία.

Αμέσως μετά τον τραυματισμό του, κατάλαβε τη σοβαρότητα της κατάστασης του: «Βιαστείτε να με πάτε στο νοσοκομείο, πεθαίνω» ήταν τα τελευταία του λόγια. Δυστυχώς δεν τα κατάφερε. 

Είναι ο δεύτερος Ισπανός ταυρομάχος που χάνει τη ζωή του τον τελευταίο χρόνο μέσα σε αρένα. 



"Ήταν ένας Ιταλός, ένας Ισπανός και ένας Σλοβένος" .. Ανέκδοτα και γελοιότητες

Αυτό κι αν είναι… λογική μαφίας !
Η ελληνική δικαιοσύνη θα εκτελεί τις εντολές των άλλων κρατών-μελών της ΕΕ,προκαταβολικά για το ποιος θα αθωώνεται ή θα…δικάζεται, όχι με αποφάσεις της Δικαιοσύνης, αλλά με εντολή δανειστών!!

Η Ιταλία, η Ισπανία και η Σλοβακία, απειλούν να μπλοκάρουν τη δόση αν δεν αρθεί η δίωξη εναντίον των τριών στελεχών του ΤΑΙΠΕΔ που διώκονται για υπεξαίρεση στην σκανδαλώδη υπόθεση πώληση και επαναμίσθωσης των 28 ακινήτων του δημοσίου. 
Ο ένας είναι Ισπανός, πρόεδρος της Κτηματικής υπηρεσίας του Ισπανικού Δημοσίου, ο άλλος ο ομόλογός του Ιταλός και ο τρίτος είναι ο Σλοβάκος πρόεδρος του Χρηματιστηρίου. 

Αφενός το γεγονός ότι ζητάνε την επέμβαση της κυβέρνησης στη Δικαιοσύνη, καταλύει κάθε επιχείρημα περί δημοκρατίας και ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης.
Από μόνο του καταργεί κάθε έννοια "ευρωπαϊκών αξιών".
Λογικές ολοκληρωτικών καθεστώτων ή καλύτερα .. μαφίας.

Η δημοκρατία είναι ένα από ιδεολόγημα που πλάθεται και παίρνει το σχήμα που 
επιθυμούν, δημοψηφίσματα ακυρώνονται, επαναλαμβάνονται, λοιδωρούνται σε όλη την Ευρώπη.
Η σκανδαλώδης περίπτωση της πώλησης των ακίνητων του ΤΑΙΠΕΔ, ανάγκασε την δικαιοσύνη να εκδόσει βούλευμα με το οποίο παραπέμπονται για υπεξαίρεση χρημάτων του Δημοσίου.

Η ΗΡΙΑΝΝΑ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ


Η ιστορία της Ηριάννας Β.Λ. δεν μπορεί και δεν πρέπει να περάσει στα ψιλά. Δεν επιτρέπεται να περάσει στα ψιλά. Οφείλουμε να την κρατάμε ζωντανή κι επίκαιρη, οφείλουμε να την θυμίζουμε, οφείλουμε να «ενοχλούμε» όσους την ξεχνούν.
Γιατί η ιστορία της Ηριάννας Β.Λ. θα μπορούσε ωραιότατα να εμπνεύσει τον Κάφκα. Σε αυτήν τη «Δίκη 2 The sequel» μια 29χρονη κοπέλα καταδικάζεται σε 13 χρόνια κάθειρξη. Ο λόγος; Ο σύντροφός της θεωρείται ύποπτος για συμμετοχή στην οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Ο άνθρωπος αυτός συλλαμβάνεται, κατηγορείται και πρωτοδίκως - με το καλημέρα σας δηλαδή - αθωώνεται. Συνεπώς. Η Ηριάννα καταδικάζεται και φυλακίζεται γιατί έχει δεσμό με κάποιον αθώο. This a true story.
Τα δημοσιεύματα στον Τύπο προτάσσουν τα πανεπιστημιακά εύσημα - η Ηριάννα είναι υποψήφια διδάκτωρ. Καλή η πρόθεση, αμφιλεγόμενο το αποτέλεσμα: η ανομία δεν έχει ακαδημαϊκό πρόσημο. Ο,τι και να ήταν η γυναίκα αυτή, καθηγήτρια ή καθαρίστρια, το άδικο είναι άδικο και το δίκιο δίκιο. Τελεία και παύλα.
Δηλαδή. Η γυναίκα εκτίει στις γυναικείες φυλακές Ελεώνα ποινή 13 χρόνων γιατί ερωτεύτηκε κάποιον που τελικά αποδείχτηκε αθώος. Καλά, δεν υπάρχει αυτό που συνέβη στο κορίτσι, δεν το χωράει ανθρώπου νους. Εχεις εσύ έναν σύντροφο που κρίνεται ύποπτος, δικάζεται ο σύντροφος, αθωώνεται ο σύντροφος και μπαίνεις φυλακή εσύ. Εδώ ο υπερρεαλισμός αποκτά νέο νόημα: ο Αντρέ Μπρετόν παίρνει τον Κάφκα από το χέρι και μαζί πορεύονται στο ηλιοβασίλεμα. 

Πλάτων: ο Έρως και οι εχθροί του


Π Λ Α Τ Ω Ν 428/427‒348/347

Ο Έρως είναι φιλό-σοφος

Στις σύγχρονες κοινωνίες, με τη μοντέρνα δουλεία και αυτοδουλεία σωμάτων και ψυχών, το φαινόμενο του Έρωτα έχει σχεδόν καταλήξει να ταυτίζεται με την επιθυμία του σεξουαλικού ενστίκτου. Αυτή η επιθυμία στις μέρες μας έχει εκφυλιστεί περαιτέρω σε έναν ανεξέλεγκτο βιασμό της συνείδησης και καθιδρύεται πια στην καθημερινή βίωση ως η πιο «άμετρη ακολασία» (Φαίδρος 238), που αντιστρατεύεται πλήρως την ανθρώπινη ουσία και ύπαρξη (ό.π.). Πιο ειδικά, σύμφωνα με τον Πλατωνικό μύθο, αν η εν λόγω επιθυμία στην αρχέγονη εκδήλωσή της, απέβλεπε στην άρση της διαίρεσης του αρχικού, σφαιρικού ανθρώπου σε δύο μέρη: σε αρσενικό και θηλυκό, στις σημερινές κοινωνίες παραπέμπει, κατά κανόνα, στην ολική διαστροφή παρανοϊκών βιαστών και βάρβαρων εξουσιαστών. Συμβαίνει συχνά, άθλια γεννήματα μηχανισμών και συναφώς διεστραμμένων ψυχοδομών, «μεγαλωμένα κάπου ανάμεσα σε μαουνιέρηδες, που ποτέ δεν έχουν γνωρίσει κανέναν ευγενή έρωτα» (ό.π., 243) να έχουν αναγάγει την επιθυμία του σεξουαλικού ενστίκτου σε υπέρτατη αρχή μιας κοινωνίας υπανθρώπων, που απεικονίζει την πιο αναίσθητη παραφορά τους, την πιο «εξευτελιστική και αηδιαστική παράσταση εραστή και ερωμένου» (ό.π.).

Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

Oι κροίσοι προετοιμάζονται για την... Αποκάλυψη. Τι είναι αυτό που φοβούνται;

Αμερικανοί δισεκατομμυριούχοι κυρίως από τη Σίλικον Βάλεϊ (εταιρείες τεχνολογίας) και τη Νέα Υόρκη (διαχειριστές μεγάλων κεφαλαίων στο χρηματιστήριο) προετοιμάζονται για το «τέλος του πολιτισμού», αγοράζοντας μεγάλες εκτάσεις γης στην αμερικανική ενδοχώρα σε «σημεία» στα οποία έχουν δημιουργηθεί οι συνθήκες για επιβίωση -survivalism- μετά από μία μεγάλη καταστροφή.

Survivalistes ονομάζονται εκείνοι που προετοιμάζουν την επιβίωσή τους έπειτα από μια πυρηνική καταστροφή, ακόμα και ύστερα από έναν μεγάλο σεισμό. Υπάρχει όμως και ένας πολύ βαθύτερος φόβος... 

Σύμφωνα με το businessinsider.com, στο Midwest υπάρχουν ήδη οχυρωμένα καταφύγια όπου οι υπερ-πλούσιοι θα μπορούσαν να ζήσουν μετά την ημέρα της κρίσης.

Ο Reid Hoffman, συνιδρυτής του LinkedIn και μεγαλοεπενδυτής δήλωσε στον New Yorker πριν από λίγους μήνες ότι πάνω από το 50% των δισεκατομμυριούχων της Silicon Valley έχει ήδη φροντίσει για κάποιο επίπεδο «ασφάλειας μετά την Αποκάλυψη» αγοράζοντας καταφύγια τύπου bunker. 

Καθώς οι τόνοι γύρω από το ενδεχόμενο πυρηνικής σύγκρουσης ανεβαίνουν, η ζήτηση για καταφύγια, με προδιαγραφές τέτοιες ώστε οι κατασκευές να αντέξουν γεγονότα μαζικής καταστροφής, από πανδημία μέχρι πυρηνικό πόλεμο, έχει αυξηθεί -ειδικά μετά την εκλογή Τραμπ κατά 300%. 

Άρης Βελουχιώτης: Έζησε και πέθανε ως επαναστάτης

Πέμπτη 15 Ιουνίου του 1945 και ο Βελουχιώτης φαίνεται να καταλαβαίνει πως φτάνει το τέλος. Αυτοπυροβολείται και γράφει το ένδοξο τέλος του, με τα ίδια του τα χέρια... Μια ημέρα αργότερα, στις 16 Ιουνίου, οι εθνοφύλακες θα βρουν τη σορό του. «Κανείς δεν δικαιούται να υπερηφανευτεί ότι έπιασε ζωντανό, ότι νίκησε ή ότι σκότωσε τον αρχηγό του ΕΛΑΣ. Tα τρία χρόνια ελευθερίας στα βουνά δεν ήταν όνειρο, αλλά μια υποθήκη για το μέλλον», αναφέρει για την μέρα εκείνη ο Διονύσης Χαριτόπουλος.

O λόγος για τον Θανάση Κλάρα, που άφησε την άνετη ζωή του στη Λαμία και πήρε τα βουνά, γράφοντας το όνομα του, ή μάλλον το ψευδώνυμο του «Άρης Βελουχιώτης» στην ιστορία, σαν ίσως την πιο εμβληματική φιγούρα της Αντίστασης. Ιδρυτής του ΕΛΑΣ και ηγετική μορφή του αντάρτικου σώματος του ΕΑΜ, αλλά και ένα από τα σημαντικότερα στελέχη του ΚΚΕ. Ο Βελουχιώτης έρχεται σε ρήξη με το ΚΚΕ μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, καθώς αρνείται να παραδώσει τα όπλα και επιλέγει τον δρόμο της ένοπλης δράσης. Ο δρόμος που διαλέγει τον οδηγεί τελικά στον θάνατο.

Ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ, την ίδια μέρα που το ΚΚΕ τον διαγράφει από τις τάξεις του, βάζει τέλος στη ζωή του στις 16 Ιουνίου του 1945, καθώς είχε περικυκλωθεί από ομάδες της Εθνοφυλακής που είχαν σταλεί για να τον συλλάβουν, στη Μεσούντα του Αχελώου. Το πτώμα του αποκεφαλίζεται και την επομένη κρεμάται στην κεντρική πλατεία των Τρικάλων.

Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017

Διεθνές κύμα στήριξης των ελληνικών θέσεων


Να ενισχυθεί η Ελλάδα στην προσπάθεια που καταβάλει για την ελάφρυνση του χρέους ζητούν ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις και προσωπικότητες αλλά και έγκυρα μέσα μαζικής ενημέρωσης, πριν από το Eurogroup στο Λουξεμβούργο.

Die Linke

Την αλληλεγγύη του στον ελληνικό λαό και τη στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ και την ελληνική κυβέρνηση στην προσπάθεια τους για επίτευξη ελάφρυνσης χρέους, εκφράζει το γερμανικό κόμμα της Αριστεράς, Die Linke, με ψήφισμά του που αφορά την Ελλάδα. Το ψήφισμα συνέταξε το ανώτατο συνέδριο του κόμματος στην προεκλογική σύνοδό του στο Ανόβερο (9-11 Ιουνίου). Το Die Linke ζητά από τη Γερμανική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση να ξεκινήσει αμέσως διαπραγματεύσεις για τη μείωση του ελληνικού χρέους.

Συγκεκριμένα, το ψήφισμα που δόθηκε στη δημοσιότητα εκφράζει αλληλεγγύη στον ελληνικό λαό, καλώντας για «κούρεμα» του μη βιώσιμου χρέους και τέλος στη λιτότητα, τις περικοπές και τις ιδιωτικοποιήσεις. Το κόμμα της γερμανικής Αριστεράς αναφέρει ότι τα μέτρα αυτά είναι προϊόν εκβιασμού προς την ελληνική κυβέρνηση και τονίζει χαρακτηριστικά: «Υποστηρίζουμε το αδερφό μας κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και την ελληνική κυβέρνηση, στην προσπάθειά τους να πετύχουν ελάφρυνση του χρέους».

Η φτώχεια των ανθρώπων, ο πλούτος των εθνών


Παρακολουθoύσαμε την ταινία Lion, του Garth Davis. Ο δεκάχρονος Τηλέμαχος σοκαρισμένος έβλεπε πώς ζουν οι άνθρωποι στην Ινδία.
Είναι πολύ φτωχή χώρα η Ινδία;» με ρώτησε.
«Η Ινδία είναι ένα απ’ τα ισχυρότερα κράτη του πλανήτη», του είπα. «Έχει διαστημικό πρόγραμμα, έχει πυρηνικά, έχει τεράστιο πλούτο, σε έκταση είναι το ένα τρίτο ολόκληρης της Ευρώπης και σε πληθυσμό η δεύτερη μεγαλύτερη, μετά την Κίνα.»
«Εδώ δείχνουν ότι είναι φτωχή!»
«Οι άνθρωποι είναι φτωχοί, οι πολλοί. Το κράτος είναι πλούσιο».
«Πώς γίνεται αυτό;»

Πώς γίνεται αυτό, αλήθεια;

Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι οι φτωχοί (οι ανασφάλιστοι, οι άστεγοι) στις ΗΠΑ, το πιο ισχυρό κράτος του πλανήτη τα τελευταία 100 χρόνια, είναι πολλοί περισσότεροι (αναλογικά) απ’ ό,τι στην Νορβηγία ή στη Νέα Ζηλανδία.

Το ίδιο ισχύει και στην Κίνα, με χειρότερους όρους.

Η «κρίση ταυτότητας» του Έρικ Έρικσον

Σαν σήμερα στις 15 Ιουνίου του 1902 γεννήθηκε ο μεγάλος Δανο-αμερικανός ψυχολόγος και ψυχαναλυτής Έρικ Έρικσον. Ανέπτυξε τη θεωρία της ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης, που αποτελεί μία από τις γνωστότερες θεωρίες προσωπικότητας, ενώ είναι ο «πατέρας» της περίφημης «κρίσης ταυτότητας».

*Πατήστει πάνω στις εικόνες.

Όπως ο Σίγκμουντ Φρόυντ -με την κόρη του οποίου, την Άννα, ο Έρικσον μελέτησε την ψυχανάλυση, ενώ απέκτησε πιστοποίηση από την Ψυχαναλυτική Εταιρεία της Βιέννης- ο Έρικσον διαίρεσε την αναπτυξιακή διαδικασία της προσωπικότητας σε στάδια.

Τετάρτη 14 Ιουνίου 2017

Έφυγε από τη ζωή ο δημοσιογράφος Κώστας Εφήμερος

Έφυγε ξαφνικά χτες από τη ζωή ο δημοσιογράφος και εκδότης του «ThePressProject», Κώστας Εφήμερος,ύστερα από ανακοπή καρδιάς - Τα συλλυπητήρια μηνύματα

Έφυγε σήμερα ξαφνικά, χτες, σε ηλικία μόλις 42 ετών, ο Κώστας Εφήμερος, ο δημιουργός της γνωστής ειδησεογραφικής ιστοσελίδας The Press Project, προδομένος από την καρδιά του.

Ο Κώστας Εφήμερος (Παπαδόπουλος) ήταν ο εκδότης του ThePressProject και ιδιοκτήτης της εταιρίας πληροφορικής BitsnBytes.

Έγινε ευρύτερα γνωστός όταν, μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ, παρείχε άμεσα τεχνική υποστήριξη ώστε το πρόγραμμα της δημόσιας τηλεόρασης να συνεχίσει να μεταδίδεται κανονικά. Ο Κώστας Εφήμερος ήταν μέλος των European Center for Press and Media Freedom, International Press Institute, Osservartorio Balcani and Caucaso for Media Freedom και συνεργάτης του Wikileaks.

Επίσης, εργαζόταν ως παραγωγός και μέλος της συγγραφικής ομάδας της σατιρικής τηλεοπτικής εκπομπής «ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ», ενώ το 2011 οργάνωσε την παραγωγή του ντοκιμαντέρ «Debtocracy». Μέχρι το τέλος διατηρούσε καθημερινή ραδιοφωνική και εβδομαδιαία τηλεοπτική εκπομπή, ενώ αρθρογραφούσε συστηματικά και συμμετείχε στο ερευνητικό δημοσιογραφικό δυναμικό του ThePressProject.

Δευτέρα 12 Ιουνίου 2017

Βενεζουέλα... «Ιστορική αμνησία» και διδάγματα

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Βενεζουέλα διέρχεται μια βαθιά κρίση... 

Το αριστερό αμερικανικό περιοδικό Jacobin, προς επιβεβαίωση, επικαλείται μια ομάδα σοσιαλιστών στη χώρα, που υπερασπίζονται την κληρονομιά του Ουγκό Τσάβες, και η οποία σκιαγραφεί μια ζοφερή εικόνα της καθημερινότητας εκεί: Μισθοί που δεν μπορούν να καλύψουν βασικές ανάγκες, ένας από τους υψηλότερους πληθωρισμούς στον κόσμο, ελλείψεις σε προϊόντα εξαιτίας της συσσώρευσης, της κερδοσκοπικής μεταπώλησης και της χαμηλής αγροτοβιομηχανικής παραγωγής, φαινόμενα κατάχρησης εξουσίας, διαφθορα που παραμένει ατιμώρητη και οργανωμένο έγκλημα. Όλα μαζι δημιουργούν μια ακραία και πρωτοφανή κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση. 

Η αποτυχία της κυβέρνησης του Μαδούρο να διατηρήσει ένα ικανοποιητικό και δημοφιλές βιοτικό επίπεδο επέτρεψε στην δεξιά αντιπολίτευση να αναλάβει τον έλεγχο της εθνικής συνέλευσης της Βενεζουέλας, με αποτέλεσμα μια πικρή διαμάχη μεταξύ εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας που δεν έχει ακόμη επιλυθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Οι λεπτομέρειες της κρίσης της Βενεζουέλας έχουν αναφερθεί πολλάκις και με διαφορετικές επισημάνσεις ανάλογα με την πλευρά που υποστηρίζει ο καθένας. 

Όμως, όπως σημειώνει το Jacobin στην ανάλυσή του, δεν μπορεί να υπάρξει ειλικρινής αναφορά για το πού πήγαν στραβά τα πράγματα στη Βενεζουέλα, αν δεν ξεκινά από την αναγνώριση του τι έχει προσφέρει ο Τσαβισμός. Το πείραμα που ξεκίνησε ο Ούγκο Τσάβες, αφού έγινε πρόεδρος το 1999 με ένα μέτριο πρόγραμμα κοινωνικής μεταρρύθμισης, τέθηκε σταδιακά στο επίκεντρο της διεθνούς αριστεράς. Ο Richard Gott έκανε μια πρώιμη προσπάθεια αντιμετώπισης του φαινομένου στη βιογραφία του για τον ηγέτη της Βενεζουέλας. Το βιβλίο του έτυχε περιφρονητικής αναφοράς στον «Guardian» από έναν συντάκτη της «Buenos Aires Herald», ο οποίος έγραψε ότι η Λατινική Αμερική χρειάζεται «λιγότερους Μεσσίες και πιο συνηθισμένους άνδρες και γυναίκες με καλές γνώσεις οικονομικής διαχείρισης».

Κυριακή 11 Ιουνίου 2017

Μάνος Χατζιδάκις - Για την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.


Kοιτάτε ετοιμαζόμαστε για μια άλλου είδους σκλαβιά τώρα.
Η ευρωπαϊκή ενότητα τι νομίζετε ότι είναι;
Είμαστε πραγματικά ένα κράτος με δύναμη ώστε να μπορούμε να επιβάλουμε απόψεις;
Θα γίνουμε μια επαρχεία στην οποία θα μας διοικεί η Ευρώπη…
Και θα έχουμε μια ψευδαίσθηση ότι συνδιοικούμεθα στην Ευρώπη.
Λοιπόν αυτή δεν είναι μια σκλαβιά;
Τουλάχιστον με τα κριτήρια που είχαμε επί τουρκοκρατίας.
Και πάλι εξαιρέσεις επί τουρκοκρατίας υπήρξανε και αναπτυχθήκαμε στον Ευρωπαϊκό χώρο.
Το ίδιο θα συμβεί και τώρα..
Μόνο που δεν θα ζουν στην Αθήνα και θα ζουν στο Ευρωπαϊκό χώρο.
Μα ποιος από εμάς δεν θα το έκανε αν είχε τις δυνατότητες.
Έστω και πριν 20 χρόνια;
Υπάρχει καμία εγγύηση σωστής αναπτύξεως, εδώ μέσα σε αυτό τον τόπο;
Ποτέ!
Αλλά βέβαια ο τόπος μας προχωράει πάντα με τις εξαιρέσεις του.
Έτσι θα προχωρήσουμε και στο μέλλον.
Περί τουρκοκρατίας λοιπόν, ασφαλώς θα είναι μια μορφή της Ευρωπαϊκής μας θητείας, που βέβαια δεν θα μπορέσουμε ποτέ να απαλλαγούμε, ούτε να ελευθερωθούμε διότι θα είναι μια επιλογή μας, ενώ επί τουρκοκρατίας έγινε μια υποταγή μας, αυτή είναι η διαφορά.

(Οι δηλώσεις αυτές του Μάνου Χατζιδάκι, έγιναν το 1990)

Εμμανουήλ (Μάνος) Χατζιδάκις (1925-1994) μουσικοσυνθέτης.


Οι πάνοπλοι Ναζί σκότωσαν ακόμα και μωρό και χάραξαν τον αγκυλωτό σταυρό στο πρόσωπό του. Η εντολή για τη σφαγή στο Δίστομο: «Δεν θα αφήσετε ούτε γάτα»

Το καλοκαίρι του 1944 οι Γερμανοί είχαν αποδυναμωθεί αρκετά. Εκτός από τις μάχες, είχαν αρχίσει να χάνουν και την ψυχραιμία τους. 

Έτσι, μπροστά στην απειλή των αντάρτικων δυνάμεων, χτυπούσαν τα χωριά και σκότωναν τους ανυπεράσπιστους κατοίκους ως αντίποινα. Ένας από τους στόχους τους ήταν και το Δίστομο, το οποίο βρισκόταν σε μια νευραλγική θέση μεταξύ Ελικώνα και Παρνασσού, όπου δρούσαν αντάρτες. 


Στις 10 Ιουνίου δυνάμεις των Ες Ες ξεκίνησαν την πορεία τους προς το χωριό ντυμένοι μαυραγορίτες. 

Είχαν επιτάξει δύο ελληνικά φορτηγά και χρησιμοποίησαν τα ρούχα, αλλά και τον οπλισμό που βρήκαν για να προκαλέσουν τους αντάρτες. Στην πορεία ενώθηκαν με άλλα 60 αυτοκίνητα γεμάτα Γερμανούς και άρχισαν να σκορπούν τον θάνατο. Σκότωσαν 5 αγρότες και συνέλαβαν άλλους 12. 


Λίγο αργότερα μπήκαν στο Δίστομο και ξεκίνησαν την αναζήτηση ανταρτών, αλλά και το πλιάτσικο σε σπίτια και μαγαζιά. Όταν τελείωσαν, άρχισαν να κατευθύνονται προς το διπλανό χωριό. Εκεί μια ομάδα 11 ανταρτών προσπάθησε να αντισταθεί. 

Η φρίκη των SS στο Δίστομο: Με τα μάτια της Παναγούλας


Το πρωί του Σαββάτου της 10ης Ιουνίου του 1944 οι δυνάμεις του 11ου Λόχου του ΙΙΙ/34 τάγματος του ΕΛΑΣ με Διοικητή τον Λοχαγό Χριστόφορο κατέβηκαν στο Στείρι, περιμένοντας τις επίλεκτες δυνάμεις των Γερμανών που είχαν ξεκινήσει από τη Λιβαδειά και την Άμφισσα με σκοπό την τρομοκράτηση και τον εκφοβισμό των κατοίκων του Διστόμου, αλλά και του Στειρίου και του Κυριακίου.

Χωριά των οποίων πολλοί κάτοικοι ήσαν οργανωμένοι στο ΕΑΜ και βοηθούσαν τον ΕΛΑΣ στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας.

Οι αντάρτες φτάνοντας στο Στείρι έστησαν ενέδρα με τρεις διμοιρίες στη θέση Λιθαράκι 1,5 χιλιόμετρο πριν το χωριό. Λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι φάνηκανοι οι γερμανικές δυνάμεις (4 γερμανικά και 2 επιταγμένα ελληνικά φορτηγά γεμάτα με άνδρες των SS μεταμφιεσμένους σε χωρικούς για να μην κινήσουν υποψίες) και οι αντάρτες άρχισαν να τους απωθούν.

Η μάχη κράτησε περίπου μέχρι τις δύο το μεσημέρι και τότε οι Γερμανοί αναγκάσθηκαν σε οπισθοχώρηση.

Οι γερμανικές απώλειες ήταν περίπου 40 νεκροί άνδρες, ενώ των Ελλήνων 15 νεκροί.
Η σφαγή

Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

Οι χώρες του Κόλπου διακόπτουν τις σχέσεις με το Κατάρ λόγω τρομοκρατίας

Σε δραματική κλιμάκωση οδηγούνται οι εξελίξεις στον Περσικό Κόλπο μετά τη συντονισμένη απόφαση της Σαουδικής Αραβίας, της Αιγύπτου, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτών και του Μπαχρέιν να διακόψουν τις διπλωματικές τους σχέσεις τους με το Κατάρ κατηγορώντας το ότι υποστηρίζει την τρομοκρατία.

Αυτή η συντονισμένη κίνηση συνιστά τη δραματική κλιμάκωση μιας υποβόσκουσας διένεξης αναφορικά με την υποστήριξη που παρέχει το Κατάρ στους Αδελφούς Μουσουλμάνους, το παλαιότερο στον κόσμο ισλαμιστικό κίνημα, και προσθέτει κατηγορίες ότι η Ντόχα υποστηρίζει ακόμη και την ατζέντα του περιφερειακού αντιπάλου, του Ιράν.
Τα τρία κράτη του Κόλπου ανακοίνωσαν ότι διακόπτουν τις μεταφορικές συνδέσεις με το Κατάρ και έδωσαν στους επισκέπτες από το Κατάρ περιθώριο δύο εβδομάδων για να εγκαταλείψουν τις χώρες τους.
Η Σαουδική Αραβία κατηγόρησε το Κατάρ ότι υποστηρίζει μαχητικές οργανώσεις και διαδίδει τη βίαιη ιδεολογία τους, μια προφανής αναφορά στο κρατικό δορυφορικό δίκτυο του Κατάρ αλ Τζαζίρα.
«Το Κατάρ εναγκαλίζεται πολλές τρομοκρατικές και σεχταριστικές οργανώσεις που έχουν στόχο να διαταράξουν τη σταθερότητα στην περιοχή, περιλαμβανομένων των Αδελφών Μουσουλμάνων, του ISIS (Ισλαμικό Κράτος) και της αλ-Κάιντα, και προωθεί διαρκώς το μήνυμα και τις μηχανορραφίες αυτών των οργανώσεων μέσω των μέσων ενημέρωσής του», μετέδωσε το κρατικό σαουδαραβικό πρακτορείο ειδήσεων SPA.
Στη δήλωση κατηγορείται επίσης το Κατάρ ότι υποστηρίζει υποστηριζόμενους από το Ιράν μαχητικούς σιίτες στην ανατολική σαουδαραβική επαρχία Κατίφ και στο Μπαχρέιν.

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα: «Είμαι επαναστάτης, γιατί δεν υπάρχει αληθινός ποιητής που να μην είναι επαναστάτης»


Ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα γεννιέται σαν σήμερα το 1898

Τα χαράματα της 19ης Αυγούστου του 1936, έναν σχεδόν μήνα μετά την "επίσημη" έναρξη του Ισπανικού Εμφυλίου, παραστρατιωτικοί οπαδοί του Φράνκο δολοφονούν τον κορυφαίο ποιητή, ζωγράφο, δραματουργό και θεατρικό σκηνοθέτη Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. 

Ο Φεντερίκο ντελ Σαγράδο Κοραθόν ντε Χεσούς Γκαρθία Λόρκα, όπως ήταν το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου 1898 στο Φουέντε Βακέρος, ένα μικρό χωριό στον νομό Βέγα, στην περιφέρεια της Γρανάδας.

Ο πατέρας του, Φεντερίκο Γκαρθία Ροδρίγες, ήταν γαιοκτήμονας και η μητέρα του, Βιθέντα Λόρκα Ρομέρο, δασκάλα.

Η τελευταία μάλιστα επηρέασε βαθύτατα τον νεαρό Φεντερίκο στην καλλιτεχνική του εκπαίδευση, στον οποίο μετέδωσε το πάθος της για το πιάνο και τη μουσική.

Το 1909 ο 11χρονος Φεντερίκο μετακομίζει στη Γρανάδα της Ανδαλουσίας, όπου γρήγορα εντάχθηκε σε τοπικές καλλιτεχνικές ομάδες.

Σύρος ζωγράφος αντιστρέφει τους ρόλους...Ομπάμα, Πούτιν, Κάμερον στην ουρά για το συσσίτιο...


Οι ηγέτες του κόσμου στην ουρά για το συσσίτιο... Με ένα άδειο πιάτο στο χέρι κι ένα ακόμη πιο άδειο βλέμμα στο πρόσωπο.
Πίσω από τα παιδιά που λιμοκτονούν είτε στην Αφρική είτε στο Χαλέπι. Πίσω κι από τον ίδιο τον ζωγράφο...

Είναι ένα έργο του Abdalla Al Omari, του Σύρου ζωγράφου που αντιστρέφει τους ρόλoυς στα έργα του.

Ο Obama άστεγος… Ο Putin επαίτης... Ο Trump πρόσφυγας... Ο Najad πολιτικός κρατούμενος... Ο Cameron μεθυσμένος χουλιγκάνος... Oι πολιτικοί ηγέτες που κρατούν τις ζωές των ανθρώπων στα χέρια τους, όπως τους φαντάζεται ο Abdalla Al Omari, στη έκθεσή του με τίτλο: The Vulnerability Series.

Κυριακή 4 Ιουνίου 2017

Η εξαφάνιση του καθηγητή Λιαντίνη το 1998. «Φεύγω αυτοθέλητα. Αφανίζομαι όρθιος, στιβαρός και περήφανος»....

Tο πρωί της 1ης Ιουνίου 1998 ο καθηγητής φιλολογίας, Δημήτρης Λιαντίνης έφυγε από το σπίτι του στη Ν.Κηφισιά. Στο γραφείο του είχε αφήσει ένα γράμμα για την κόρη του Διοτίμα στο οποίο έγραφε:

«Διοτίμα μου, Φεύγω αυτοθέλητα. Αφανίζομαι όρθιος, στιβαρός και περήφανος. Ετοίμασα τούτη την ώρα βήμα- βήμα ολόκληρη τη ζωή μου, που υπήρξε πολλά πράγματα, αλλά πάνω από όλα εστάθηκε μια προσεκτική μελέτη θανάτου. Τώρα που ανοίγω τα χέρια μου και μέσα τους συντρίβω τον κόσμο, είμαι κατάφορτος με αισθήματα επιδοκιμασίας και κατάφασης. Πεθαίνω υγιής στο σώμα και στο μυαλό, όσο καθαρό είναι το νωπό χιόνι στα όρη και το επεξεργασμένο γαλάζιο διαμάντι. Να ζήσεις απλά, σεμνόπρεπα, και τίμια, όπως σε δίδαξα. Να θυμάσαι ότι έρχουνται χαλεποί καιροί για τις νέες γενεές. Και είναι άδικο και μεγάλο παράξενο να χαρίζεται τέτοιο το δώρο της ζωής στους ανθρώπους, και οι πλείστοι να ζούνε μέσα στη ζάλη αυτού του αστείου παραλογισμού.

Η τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι ενήλικοι στις αθώες νέες γενεές που έρχουνται. Ζούμε τη ζωή μας τρώγοντας τις σάρκες τους. Ένα κακό αβυσσαλέο στη φρίκη του. Η λύπη μου γι’ αυτό το έγκλημα με σκοτώνει….

Έζησα έρημος και ισχυρός. Λιαντίνης.

Τη μέρα που θα πέσω έδωσα εντολή να στεφανωθούν οι μορφές** Σολωμού στη Ζάκυνθο κ’ Λυκούργου στη Σπάρτη.»...

Σάββατο 3 Ιουνίου 2017

Ναζίμ Χικμέτ και τα «ονόματα των πόθων».


Ο ρομαντικός επαναστάτης έφυγε σαν σήμερα, 3 Ιουνίου 1963

«Ξέρω ότι όλες αυτές οι σκέψεις είναι ρομαντικές. Εδώ και τόσα χρόνια η ζωή μου είναι ρομαντική. Είναι ο ρομαντισμός του επαναστάτη που καλπάζει πάνω στο άλογό του. Ίσως είναι βασανιστικός, ίσως αιμοσταγής, ποιος ξέρει… Πού τρέχει ο έφιππος; Τις περισσότερες φορές στο θάνατο. Αλλά για μια ζωή πιο όμορφη, πιο δίκαιη, πιο γεμάτη, πιο βαθιά.»

Το παραπάνω, αποτελεί απόσπασμα από το μοναδικό μυθιστόρημα που έγραψε στη ζωή του ο ποιητής ΝαζίμΧικμέτ, και μάλιστα λίγο πριν από το θάνατό του στις 3 Ιουνίου 1963. Το εμβληματικό αυτό μυθιστόρημα τιτλοφορείται «Είναι όμορφη η ζωή, αδερφέ μου!» στην Ελλάδα, ενώ στην ΕΣΣΔ το μυθιστόρημα εκδόθηκε με τον τίτλο «Οι Ρομαντικοί».

Αυτοπροσωπογραφία του ΝαζίμΧικμέτ,
παστέλ σε χαρτόνι, φυλακές Τσάνγκιρι.
Μια ζωή, ένας αγώνας