Σάββατο 16 Μαρτίου 2019

Μι Λάι – Βιετνάμ 1968: Η σφαγή


Πτώματα από τη σφαγή του Μι Λάι σε φωτογραφία που ελήφθη από Αμερικανό στρατιώτη αμέσως μετά το μακελειό. Σαν σήμερα, στις 16 Μαρτίου του 1968, το πρωί μια μονάδα Αμερικανών στρατιωτών, υπό τις διαταγές του υπολοχαγού Γουίλιαμ Κάλεϊ, εισβάλλει χωρίς αντίσταση στο χωριό Μι Λάι, 650 χιλιόμετρα βορείως της Σαϊγκόν, κοντά στα σύνορα με το Βόρειο Βιετνάμ.

Ολοι οι κάτοικοι της περιοχής θεωρούνται εξ ορισμού ύποπτοι συνεργασίας με τους αντάρτες. Οι Αμερικανοί συγκεντρώνουν το πλήθος, κυρίως γυναικόπαιδα και γέρους. Οι εντολές είναι σαφείς, το χωριό και οι κάτοικοί του πρέπει να εξαφανιστούν από προσώπου Γης. Αλλωστε, σε ολόκληρη την περιοχή οι Αμερικανοί ακολουθούν την τακτική της «καμένης γης», για να μην υπάρχουν ζωντανοί άνθρωποι που θα βοηθήσουν τους Βιετκόνγκ.

Μόλις ο υπολοχαγός Κάλεϊ δίνει τη διαταγή, αρχίζει η σφαγή. Οι Αμερικανοί στρατιώτες γαζώνουν με τα αυτόματα τους ανυπεράσπιστους ανθρώπους, πετώντας πάνω τους και χειροβομβίδες. Εξοντώνονται έτσι 507 άνθρωποι – ανάμεσά τους 173 παιδιά, 76 μωρά και 60 γέροι.

Ενας από τους στρατιώτες που πήραν μέρος στην αποστολή περιγράφει:

«Ενας από μας πυροβόλησε μια γυναίκα και τότε σκόπευσαν όλοι στο κεφάλι της και άρχισαν να πυροβολούν όλοι μαζί. Κομμάτι – κομμάτι τινάζονταν στον αέρα τα θραύσματα από τα κόκαλα του κεφαλιού της…».

Η μεγάλη εξαφάνιση των ειδών


Ο πλανήτης Γη, με το πέρασμα του χρόνου και εξαιτίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, γίνεται ολοένα και φτωχότερος περιβαλλοντικά. Η απίστευτη βιοποικιλότητά του απειλείται. Σύμφωνα με εκτιμήσεις περιβαλλοντολόγων και ειδικών σχεδόν το 70% των μορφών ζωής, που ζουν αυτή τη στιγμή στον πλανήτη μας, βρίσκονται υπό άμεση ή έμμεση απειλή εξαιτίας ανθρωπογενών παραγόντων. Πολλά ζωντανά πλάσματα, αν και επιβίωσαν εκατομμύρια σ' έναν πλανήτη που άλλαζε συνεχώς, έχουν χαθεί οριστικά από προσώπου γης κατά τη λεγόμενη “ανθρωπόκαινο περίοδο”. Πολλά ακόμη έχουν μπει στη μαύρη λίστα των υπό εξαφάνιση ειδών.

Το αρχείο των απολιθωμάτων μας πληροφορεί ότι οι εξαφανίσεις των ειδών συνέβαιναν σε κάθε γεωλογική εποχή και συνήθως ήταν μαζικές και απότομες, ώστε τα είδη να μην έχουν τον απαραίτητο χρόνο να προσαρμοστούν στις αλλαγές. Μαζικές και σχεδόν ακαριαίες εξαφανίσεις ειδών και ολόκληρων κλάδων του ζωϊκού βασιλείου, έδωσαν την ευκαιρία, έπειτα όμως από μια περίοδο που η Γη έμοιαζε μ' ένα “απέραντο νεκροταφείο”, σε νέα είδη, που είχαν επιβιώσει, να εξελιχθούν και να γίνουν έτσι οι νέοι πρωταγωνιστές. Και οι τριλοβίτες και οι δεινόσαυροι δεν είναι πια μαζί μας. Και δεν θα μπορούσαν να είναι καθώς υπάρχουμε εμείς στη θέση τους. Τα θηλαστικά είναι πλέον το κυρίαρχο είδος στον πλανήτη μας, αλλά και αυτά βρίσκονται πλέον υπό την απειλή μαζικής εξαφάνισης.

Προϊστορικές εξαφανίσεις εξ αιτίας των ανθρώπων