Νοσταλγοί του δικτάτορα Φράνκο για πρώτη φορά στο ισπανικό Κοινοβούλιο

Περισσότερα από 40 χρόνια από το θάνατο του δικτάτορα Φράνκο, οι φασίστες νοσταλγοί του αναμένεται από την Κυριακή να εκπροσωπούνται για πρώτη φορά στο Κοινοβούλιο της Ισπανίας. Το ακροδεξιό κόμμα Vox του Σαντιάγκο Αμπασκάλ αναμένεται να αποσπάσει, σύμφωνα με τις περισσότερες δημοσκοπήσεις, διψήφιο ποσοστό στις αυριανές εκλογές στην Ισπανία και ενδεχομένως θα μπορούσε να υποστηρίξει ακόμα και μια δεξιά κυβέρνηση συνασπισμού του Λαϊκού Κόμματος και του κόμματος των Ποκιτών (Ciudadanos)! «Αυτό μπορεί να μην γίνει καθώς στις δημοσκοπήσεις προηγούνται οι Σοσιαλιστές του Πέδρο Σάντσεθ, αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο: Για πρώτη φορά από το τέλος της δικτατορίας του Φράνκο, μια ισχυρή ακροδεξιά δύναμη παίζει πάλι σημαντικό ρόλο στην ισπανική πολιτική» γράφει η γερμανική Tagesspiegel.

«Τι ακριβώς είναι το Vox;», ρωτήθηκε πρόσφατα ο Αμπασκάλ. Η πρώτη του απάντηση – πουλώντας δήθεν πατριωτισμό για να συγκαλύψει τις φασιστικές ιδέες του – ήταν: «Το Vox είναι η φωνή εκείνων που θέλουν, πάνω από όλα, την ενότητα της ισπανικής πατρίδας τους, εκείνους που ουσιαστικά δεν μπορούν να κοιμηθούν από τον Οκτώβριο του 2017».

Τι έγινε τον Οκτώβριο του 2017; Οι αυτονομιστές που κυβερνούσαν στην Καταλονία προσπάθησαν να προχωρήσουν στην ανεξαρτησία της περιοχή τους από την υπόλοιπη Ισπανία μετά από δημοψήφισμα. Απέτυχαν, μερικοί από αυτούς διέφυγαν στο εξωτερικό, ενώ άλλοι έχουν δικαστεί στο Ανώτατο Δικαστήριο της Μαδρίτης. Το Vox, λέει ο Αμπασκάλ, είναι η φωνή εκείνων που “κρεμούσαν την ισπανική σημαία στο μπαλκόνι του σπιτιού τους, απαντώντας στην καταλανική πρόκληση”. Η άνοδος του ακροδεξιού Vox, το οποίο στις τελευταίες εκλογές τον Ιούνιο του 2016 είχε μόλις το 0,2 % των ψήφων, δεν μπορεί να εξηγηθεί χωρίς την Καταλονία. Το Vox αξιοποίησε τον εθνικισμό για να εμφανιστεί στην πολιτική σκηνή και με τις ακροδεξιές και φασιστικές θέσεις του, επιχειρεί να παίξει ρόλο. 

Τα δέκα πρόσωπα του Ιησού... και το «αληθινό» του

Εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, ιστορικοί, επιστήμονες, θεολόγοι, αγιογράφοι και απλοί χριστιανοί ανά τον κόσμο αναζητούν απαντήσεις στο ερώτημα αν υπήρξε ο Ιησούς και ποια ήταν η πραγματική μορφή του.

Το σίγουρο είναι ότι ο Ιησούς φέρνει στο νου μας έναν μειλίχιο άνδρα με μακριά ανοιχτόχρωμα μαλλιά και γαλάζια μάτια. Θα μπορούσε όμως να ήταν αυτό το πρόσωπο του Ιησού;

Υπήρξε πραγματικά ο Ιησούς;

Τα ντοκουμέντα λένε πως μάλλον έχουμε να κάνουμε με πραγματική ύπαρξη, άσχετα από τη θεολογική διάσταση που της έχει δοθεί, καθώς μόλις μερικές δεκαετίες από την εποχή που πιστεύεται ότι έζησε ο Ιησούς, υπάρχουν γραπτές αναφορές σε αυτόν, τόσο από Εβραίους, όσο και από Ρωμαίους ιστορικούς, αλλά και από δεκάδες χριστιανικά κείμενα.

Τα πρώτα χριστιανικά γραπτά που αναφέρονται στο πρόσωπο του Ιησού είναι οι επιστολές του Αποστόλου Παύλου, που χρονολογούνται περίπου 25 χρόνια μετά το θάνατό του, ενώ οι επόμενες και λεπτομερείς βιογραφικές αναφορές σε αυτόν γίνονται στην Καινή Διαθήκη, 40 περίπου χρόνια μετά το θάνατό του. Πρόκειται για κείμενα που γράφτηκαν πολύ κοντά στην περίοδο που φέρεται να έζησε και οι κοινωνικο-πολιτικές αναφορές που περιέχουν κάνουν τους ιστορικούς να πιστεύουν ότι αποτελούν έγκυρες καταγραφές. Στη συνέχεια ο Ιησούς περιγράφεται από τον Ιουδαίο ιστορικό Φλάβιο Ιωσήφ, το 93 μ.Χ., ενώ ακολουθούν αναφορές στα έργα των Ρωμαίων πολιτικών Πλίνιου και Τάκιτου. Μάλιστα, από τον Τάκιτο μαθαίνουμε για τη σταύρωση του Ιησού κατά την εποχή που ο Πόντιος Πιλάτος ήταν ο Ρωμαίος διοικητής στην περιοχή της Ιουδαίας και ο Τιβέριος ήταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας, γεγονότα που ταιριάζουν απόλυτα με όσα αναφέρονται στα Ευαγγέλια.

Είναι ο Ρόμπερτ Πάουελ ο Ιησούς;