Υπόθεση Φλώρου: Μια αποφυλάκιση με βαριές σκιές

Ο Αριστείδης Φλώρος έχει καταδικαστεί – χωρίς να υπάρχει ακόμη τελεσίδικη απόφαση– σε ποινή 21 ετών για την υπόθεση της Energa, δηλαδή για υπεξαίρεση εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε βάρος του ελληνικού δημοσίου.

Ο Αριστείδης Φλώρος είχε πετύχει πέρσι το καλοκαίρι την αποφυλάκισή του κάνοντας χρήση πλαστών πιστοποιητικών ασθενείας. Επέστρεψε στις φυλακές όταν αποκαλύφθηκε η απάτη και μαζί κι ένα ολόκληρο κύκλωμα παράνομων αποφυλακίσεων στο οποίο φέρονται να μετείχαν γιατροί, δικηγόροι και υπάλληλοι του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ). Για την υπόθεση αυτή έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για έντεκα αδικήματα κατά 17 προσώπων, μεταξύ των οποίων και κατά του Φλώρου, η οποία εκκρεμεί ακόμη.

O Aριστείδης Φλώρος είχε επίσης διατελέσει στο παρελθόν συνεργάτης με τον δικηγόρο, ανιψιό του Κυριάκου Μητσοτάκη και νυν διευθυντή του Γραφείου του Πρωθυπουργού, Γρηγόρη Δημητριάδη. Συγκεκριμένα o κ. Δημητριάδης, όπως ο ίδιος είχε καταθέσει στην ανακριτική διαδικασία για την Energa, ήταν ο δικηγόρος που είχε αναλάβει την σύσταση offshore της οικογένειας Φλώρου, ενώ διέκοψε την συνεργασία του με την εταιρία ελάχιστο διάστημα πριν ασκηθούν οι ποινικές διώξεις για την υπόθεση.

Υπουργείο Παιδείας (και Θρησκευμάτων): Λίγο σεβασμό στα θεία!

Σπύρος Γεωργάτος

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr.

Η εικόνα μιας νέας γυναίκας στο τιμόνι του Υπουργείου Παιδείας είναι όμορφη. Και επειδή πρόκειται για νέο άνθρωπο και επειδή πρόκειται για γυναίκα. Αν προσθέσει κανείς σ’ αυτά τις άριστες σπουδές της κας Κεραμέως, οι προοπτικές φαίνονται άριστες. Είναι όμως;

Η καλή μέρα απ’ την αρχή φαίνεται - κι η κακή επίσης. Οι πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης στον τομέα της Παιδείας δεν δείχνουν σχέδιο, αλλά βιασύνη. Κατ’ αρχήν, είναι εντελώς αψυχολόγητη η παράταση της προθεσμίας δηλώσεων στο μηχανογραφικό, όχι ως παράταση που διευκολύνει τα παιδιά να διαλέξουν, αλλά ως προοίμιο κατάργησης πανεπιστημιακών Τμημάτων που μόλις δημιουργήθηκαν. Ενστάσεις για τη δημιουργία νέων Τμημάτων υπήρξαν πολλές και η κυβέρνηση, αφού εισέπραξε το 40%, έχει κάθε δικαίωμα να τα καταργήσει και να ξεδιπλώσει τη δική της πολιτική στα επόμενα τέσσερα χρόνια. Αλλά οι καταργήσεις Τμημάτων, ή η αναστολή της εισαγωγής νέων φοιτητών, δεν γίνονται έτσι απλά, εις βάρος των φετινών υποψηφίων. Τα παιδιά κι οι οικογένειές τους έχουν κάνει τον λογαριασμό τους. Αν ήθελε η κυβέρνηση να δώσει το στίγμα των προθέσεών της στο συγκεκριμένο θέμα, το στοιχειώδες θα ήταν να πει ταυτοχρόνως ότι, εάν υπάρξει θέμα με κάποια νέα Τμήματα λόγω ελλείψεων, θα ληφθεί μέριμνα για τη μετεγγραφή των φοιτητών τους. Το σοφό θα ήταν βέβαια να μην πουν και να μην κάνουν τίποτε. Τόσα χρόνια κατηγορούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ για «προχειρότητα». Τώρα δηλαδή προχωρούν με προσοχή; Ο Ιπποκράτης συμβούλευε τους γιατρούς, όταν δεν ξέρουν τί ακριβώς να κάνουν, να μην κάνουν απολύτως τίποτα. Κι εδώ, αυτό ισχύει στο ακέραιο.

1929: Η κυβέρνηση Βενιζέλου ψηφίζει το «ιδιώνυμο»

Το 1929 η γενική και σοβαρότατη χειροτέρευση της ζωής του ελληνικού λαού προκάλεσε την απότομη όξυνση της ταξικής πάλης. Στις απεργίες αυτής της χρονιάς υπολογίζεται ότι πήραν μέρος πάνω από 100.000 εργάτες. Το ΚΚΕ βρισκόταν στην πρώτη γραμμή των αγώνων.

Η κυβέρνηση Βενιζέλου, για να ανακόψει και να χτυπήσει το ανερχόμενο απεργιακό κίνημα της εργατικής τάξης και γενικά τους αγώνες των εργαζομένων, ψήφισε στις 26 Ιούλη 1929 τον αντικομμουνιστικό νόμο «περί μέτρων ασφαλείας του κοινωνικού καθεστώτος», το γνωστό «ιδιώνυμο».

Μετά την ψήφιση του «ιδιώνυμου» εντάθηκαν οι συλλήψεις, οι φυλακίσεις, οι εκτοπίσεις, οι ξυλοδαρμοί και οι τραυματισμοί, ακόμα και οι δολοφονίες αγωνιστών.

Η αναγόρευση σε δόγμα της κρατικής πολιτικής ενάντια στον κομμουνισμό ήταν μια πράξη που υπονόμευε και την ίδια την αστική δημοκρατία, άνοιγε το δρόμο στη δικτατορία και το φασισμό και ταυτόχρονα αποτελούσε επίσημη ομολογία για την επιρροή και τη δράση του ΚΚΕ στις λαϊκές μάζες, για το ρόλο του στην πολιτική και κοινωνική ζωή.

Ο νόμος αυτός που χαρακτήριζε την κομμουνιστική δράση και ιδεολογία «ιδιώνυμο αδίκημα» στρεφόταν κατά κύριο λόγο ενάντια στο ΚΚΕ και τη δράση του, αλλά απαγόρευε, επίσης, τη δράση σειράς συνδικαλιστικών οργανώσεων, που καθοδηγούνταν από την αρχή της ταξικής πάλης και είχε γενικότερα στόχο τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα του λαού.

ΗΒΟ – «Chernobyl»: αποκρύπτει τη διεθνιστική αλληλεγγύη της σοσιαλιστικής Κούβας

Η σειρά του ΗΒΟ, «Chernobyl», έχει δεχτεί -ακόμη και από αστούς δημοσιογράφους σκληρή κριτική για τις ιστορικές ανακρίβειες που περιέχει, μέσα από ένα κυριολεκτικά «ξαναγράψιμο» της ιστορίας. Και μάλιστα με τον τρόπο που οι Άγγλοι -παλιοί μάστορες του είδους, παίζουν κυριολεκτικά στα δάχτυλα: διάχυτος (και συχνά χυδαίος) αντικομουνισμός πίσω από την «παραδοσιακή» αριστουργηματική σκηνοθεσία και έμφαση στη λεπτομέρεια -θυμηθείτε και το «Foyle’s War»… Από το κάδρο «φυσικά» δεν μπορούσε να λείψει η αναφορά στη σοσιαλιστική Κούβα, που αναγκάστηκε να παρέμβει, επισημαίνοντας ότι έχει σβηστεί ο κρίσιμος ρόλος της στην παροχή δωρεάν φροντίδας στα θύματα της πυρηνικής καταστροφής.

H σειρά (που ήδη επισκίασε ακόμη και την top of tops «game of thrones»…) ασχολείται -υποτίθεται με τα γεγονότα της τραγωδίας του 1986 στο Τσερνομπίλ, όπου η έκρηξη σε μία πυρηνική εγκατάσταση στην πρώην Σοβιετική Ένωση οδήγησε σε ανεπανόρθωτες ζημιές, με απώλειες ζωών και την μόλυνση από ραδιενέργεια. Η παραγωγή του HBO, στην οποία συμμετέχουν αποκλειστικά βρετανοί ηθοποιοί, έχει κατηγορηθεί ότι αποτελεί μια αντισοβιετική αναπαράσταση των γεγονότων παρουσιάζοντας τους Σοβιετικούς ως εγωιστές και ανίκανους, αποκρύπτοντας ακόμη και τα ηρωικά προσωπικά παραδείγματα: θυμίζουμε πως δεκάδες ειδικοί, από την πρώτη στιγμή αψήφησαν τον προφανή κίνδυνο και πολλοί απ’ αυτούς έχασαν τη ζωή τους -ουσιαστικά επέλεξαν την υπέρτατη θυσία, οι άνδρες του Συνταγματάρχη Osipov εγκαταστάθηκαν σε απόσταση μόλις τεσσάρων χιλιομέτρων από το εργοστάσιο (τιμήθηκαν όλοι με μετάλλιο ανδρείας από το σοβιετικό κράτος) και πάνω από 75.000 μηχανικοί του στρατού πήραν μέρος στην κατασκευή πλωτών γεφυρών για να διευκολύνουν την εκκένωση της πόλης μετά το λιώσιμο του πυρηνικού αντιδραστήρα, σε απόσταση αναπνοής από το σημείο του ολέθρου…

Καλλιρρόη Παρρέν: Η πρώτη Ελληνίδα φεμινίστρια έβγαλε την εφημερίδα που οι Αθηναίες διάβαζαν κρυφά

Η ιστορία της μεγαλύτερης επαναστάτριας της αθηναϊκής Μπελ Επόκ, που δημιούργησε την πρωτοποριακή «Εφημερίδα των Κυριών» και το «Λύκειο των Ελληνίδων».

Γεωργία Καρκάνη 

Η επανάσταση των γυναικών στην Αθήνα άρχισε στην εποχή της Μπελ Επόκ, από μια εφημερίδα που εκδόθηκε από γυναίκες. Επικεφαλής της η μυστηριώδης «Εύα Πρενάρ», το ψευδώνυμο με το οποίο υπέγραψε τα πρώτα φύλλα η Καλιρρόη Παρρέν, η πρώτη Ελληνίδα φεμινίστρια.

Η Παρρέν, το γένος Σιγανού, γεννήθηκε στο Ρέθυμνο αλλά το 1867 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Μαθήτρια της Σχολής Σουρμελή και μετά του Παρθεναγωγείου των Καλογραιών στον Πειραιά, εντυπωσίασε τις δασκάλες της. Συνεχίζοντας μάλιστα τις σπουδές της στο Αρσάκειο πήρε και η ίδια πτυχίο δασκάλας. Οι σπουδές της τήν οδήγησαν για δύο χρόνια στην ελληνική κοινότητα της Οδησσού, όπου έγινε διευθύντρια του Παρθεναγωγείου.

Δύο χρόνια μετά, ωστόσο, επέστρεψε στην Αθήνα και παντρεύτηκε τον Ιωάννη Παρρέν, αγγλο-γαλλικής καταγωγής, ιδρυτή του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων. Δεν επρόκειτο μάλιστα για συνοικέσιο αλλά για αληθινό ειδύλλιο ανάμεσα στους δύο νέους, γεγονός αξιοσημείωτο για την εποχή. Εξάλλου η Καλλιρρόη δεν θεωρούσε τον γάμο κερδοσκοπική επιχείρηση. «Δε θα ήθελα, μητέρα, διά της προικός μου να αγοράσω ποτέ σύζυγον» έλεγε από τότε που ήταν κοριτσάκι.

Σύμφωνα με τον Γιάννη Καιροφύλα, συγγραφέα του βιβλίου «Η Επανάσταση των Γυναικών στην Αθήνα της Μπελ Επόκ» (εκδ. Καστανιώτη): «[Ο Ιωάννης Παρρέν] ήταν ερωτευμένος μαζί της. Την είχε γνωρίσει πριν τρία χρόνια και τον είχε εντυπωσιάσει. Σε μια εκδρομή στο Λουτράκι, νέος αυτός γύρω στα 25 χρόνια, είδε την Καλλιρρόη κι ένιωσε την καρδιά του να χτυπάει πιο δυνατά».