Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2019

Σεπτεμβριανά 1955 (Β΄): «Ανακαλύπτεται» και «κομμουνιστικός δάκτυλος» – Οι ΗΠΑ εξομοιώνουν τους θύτες με τα θύματα και συνιστούν «αυτοσυγκράτηση»


Λίγο μετά την έναρξη του πογκρόμ στην Κωνσταντινούπολη η κυβέρνηση Μεντερές με όλο τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της έσπευσε να αποδώσει το ξέσπασμα του όχλου στους κομμουνιστές και τους «προδότες προβοκάτορες». Ωστόσο οι περισσότεροι από τους ξένους παρατηρητές αντιμετώπισαν με σκεπτικισμό και επιφυλάξεις αυτές τις δηλώσεις.

Στις ανταποκρίσεις τους επεσήμαιναν ότι ο αριθμός των κομμουνιστών στην Τουρκία ήταν πολύ μικρός και δεν θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια τόσο μεγάλης έκτασης κινητοποίηση. Άλλωστε και αυτά τα λίγα κομμουνιστικά στελέχη που παρέμεναν ελεύθερα βρίσκονταν κάτω από τη συνεχή παρακολούθηση των υπηρεσιών ασφαλείας και εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούσαν, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί, να οργανώσουν κινητοποιήσεις τόσο μεγάλου μεγέθους.

Από το πρωί στις 7 Σεπτεμβρίου άρχισαν οι συλλήψεις κομμουνιστικών στελεχών. Σε πρώτη φάση πιάστηκαν 48 γνωστά στελέχη του κομμουνιστικού κινήματος για υποκίνηση σε καταστροφή ξένης περιουσίας. Οι συλλήψεις έγιναν στη βάση καταλόγων «υπόπτων» που είχαν συντάξει αυθαίρετα και χωρίς συγκεκριμένα στοιχεία οι υπηρεσίες ασφαλείας οι οποίες τους παρακολουθούσαν. Είναι αξιοσημείωτο ότι στις λίστες αυτές περιλαμβάνονταν και πρόσωπα που είχαν πεθάνει ή υπηρετούσαν τη στρατιωτική τους θητεία μακριά από την Κωνσταντινούπολη.

Άλλα 19 στελέχη της Αριστεράς πιάστηκαν απλώς και μόνο γιατί βρέθηκαν σε χώρους κοντινούς σε αυτούς που έγιναν τα έκτροπα.

Tα Σεπτεμβριανά του 1955 στην Κωνσταντινούπολη – Η τελευταία πράξη του δράματος του ελληνισμού της Πόλης


Πριν από 64 χρόνια, τη νύχτα της 6ης προς την 7η Σεπτεμβρίου του 1955 στην Κωνσταντινούπολη εξαπολύθηκε ένα άγριο, καλά σχεδιασμένο πογκρόμ σε βάρος των Ελλήνων και των άλλων μη μουσουλμάνων μειονοτικών, Αρμενίων και Εβραίων.

Το πογκρόμ που έμεινε στην ιστορία ως «Σεπτεμβριανά του ’55», αποτέλεσε την προτελευταία πράξη της τραγωδίας του ελληνισμού της Πόλης, που ολοκληρώθηκε με τους διωγμούς του’64-’65 και την ουσιαστική εξαφάνιση των Ρωμιών που από 100.000 τη δεκαετία του ’60 δεν αριθμούν σήμερα περισσότερους από 2000 έως 2500.

Το «Εμπρός» του Σαββάτου 10 Σεπτεμβρίου 1955: « Η ιστορία επαναλαμβάνεται. 1821: Οι Τούρκοι απαγχονίζουν τον Πατριάρχην. 1955: Ο Τουρκικός όχλος πυρπολεί τας εκκλησίας».