από την βρετανική αστυνομία, την Πέμπτη, λίγα λεπτά μετά την εκδίωξή του από τηνπρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, όπου είχε βρει καταφύγιο από το 2012, ήταν μια σχεδόν «προαναγγελθείσα» εξέλιξη.
Ο Ασάνζ, που έφερε στο φως δεκάδες χιλιάδες απόρρητα έγγραφα της αμερικανικής διπλωματίας αποκαλύπτοντας πολλά σκοτεινά σημεία τόσο της ίδιας όσο και πολλών άλλων χωρών, κατέφυγε στην πρεσβεία του Ισημερινού για να αποφύγει το αίτημα έκδοσής του στην Σουηδία με την κατηγορία για βιασμό. Η δίωξη του, όπως τόνιζε απο την αρχή ήταν προσχηματική, καθώς απότερος στόχος ήταν η έκδοσή του στις ΗΠΑ, όπου διώκεται για συνωμοσία. Εξάλλου, οι εισαγγελικές αρχές της Σουηδίας είχαν βάλει στο αρχείο την σχετική έρευνα το 2017. Ωστόσο μετά την τελευταία εξέλιξη η δικηγόρος της γυναίκας που κατηγορεί τον Τζούλιαν Ασάνζ δήλωσε ότι θα επιδιώξει το εκ νέου άνοιγμα της έρευνας. Κοινή εκτίμηση είναι πως πλέον θα δρομολογηθεί η έκδοσή του στις ΗΠΑ. Οι αμερικανικές αρχές έχουν ζητήσει την έκδοσή του και τα Wikileaks έγραψαν πως η σύλληψη έγινε «στο πλαίσιο του εντάλματος για συνωμοσία σχετικά με τη δημοσίευση διαβαθμισμένων πληροφοριών που αποκαλύπτουν εγκλήματα πολέμου το 2010». Η ζωή του θα τεθεί σε κίνδυνο αν απελαθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει επισημάνει δικηγόρος του.
Μια προδιαγεγραμμένη κατάληξη
Πάντως, οι σχέσεις μεταξύ του Ασάνζ και των αρχών του Ισημερινού είχαν επιδεινωθεί ραγδαία το τελευταίο διάστημα. Μόλις πριν λίγες μέρες το υπουργείο Εξωτερικών του Ισημερινού, σχολιάζοντας tweet των WikiLeaks στο οποίο αναφερόταν ότι το Κίτο και το Λονδίνο έχουν καταλήξει σε συμφωνία, ώστε ο 47χρονος Ασάνζ να εκδιωχθεί από την πρεσβεία του Ισημερινού τις επόμενες «ώρες ή ημέρες» και να παραδοθεί στις βρετανικές αρχές, σημείωνε, πως ο Τζούλιαν Ασάνζ «επέδειξε αχαριστία και έλλειψη σεβασμού απέναντι στον Ισημερινό παρά το γεγονός ότι η χώρα του παρέχει άσυλο στην πρεσβεία της στο Λονδίνο από το 2012».
Σύμφωνα με το WikiLeaks, αφορμή για την επιδιωκόμενη - τότε ακόμη - εκδίωξη θα αποτελούσε η δημοσιοποίηση στον ιστότοπο φωτογραφιών, βίντεο και ιδιωτικών συνομιλιών του προέδρου του Ισημερινού Λενίν Μορένο. Αυτή η δημοσιοποίηση συμπληρώνει, ουσιαστικά καταγγελίες στον ιστότοπο inapapers. com που εμπλέκουν τον Μορένο σε ένα σκάνδαλο διαφθοράς. Ο πρόεδρος του Ισημερινού απέρριψε τις κατηγορίες και ισχυρίστηκε ότι γνωρίζει ποιος ευθύνεται για τη διαρροή, χωρίς να τον κατονομάσει, αφήνοντας ωστόσο να εννοηθεί ότι πρόκειται για τον προκάτοχό του Ραφαέλ Κορέα.
Ωστόσο, οι σχέσεις Αζάνζ - Ισημερινού ουδέποτε ήταν «ανθηρές». Τον Μάιο του 2018 η βρετανική εφημερίδα The Guardian ανέφερε ότι η κυβέρνηση του Ισημερινού, ναι μεν προσέφερε καταφύγιο στον ιδρυτή του WikiLeaks στην πρεσβεία της χώρας στο Λονδίνο, όμως παράλληλα τον παρακολουθούσε. Σύμφωνα με έγγραφα των υπηρεσιών Πληροφοριών του Ισημερινού, προκύπτει ότι το Κίτο οργάνωσε μια επιχείρηση ο προϋπολογισμός της οποίας έχει φτάσει τα 5 εκατομμύρια δολάρια (4,2 εκατομμύρια ευρώ) με στόχο αρχικά να «προστατεύσει και να στηρίξει» τον Ασάνζ προτού στραφεί στη συστηματική παρακολούθηση των κινήσεών του.
Από την άλλη, ο Ασάνζ, όπως υποστήριζε ο Guardian, κατάφερε να διεισδύσει στο σύστημα επικοινωνιών της πρεσβείας του Ισημερινού και είχε αποκτήσει δική του δορυφορική σύνδεση στο Διαδίκτυο. Παραβιάζοντας το firewall της πρεσβείας ο Ασάνζ κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση σε επίσημες και προσωπικές επικοινωνίες του προσωπικού. Τα WikiLeaks είχαν διαψεύσει το σχετικό δημοσίευμα καταγγέλλοντας μια προσπάθεια «δυσφήμησης» του ιδρυτή του και προειδοποιώντας ότι θα προσφύγει στη δικαιοσύνη. Είχε προηγηθεί, τονΙανουάριο του ίδιου χρόνου, δήλωση του Μορένο, σύμφωνα με την οποία, το άσυλο το οποίο είχε χορηγηθεί στον Τζούλιαν Ασάνζ, είναι ένα «πρόβλημα που κληρονόμησε» η κυβέρνησή του και αποτελεί «κάτι παραπάνω από ενόχληση».
Εξοργίζοντας την παγκόσμια ελίτ
Η αλήθεια, πάντως, είναι, ότι η ενόχληση των αρχών του Ισημερινού για τις αποκαλύψεις των WikiLeaks είναι μόνο μια μικρή σταγόνα στον ωκεανό της οργής που προκάλεσε στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική ελίτ κάθε είδους, κλάδου και προέλευσης από την πρώτη στιγμή που «βγήκε» στον διαδικτυακό «αέρα» το2006. Μέσα σε ένα χρόνο είχε ανεβάσει σε δημόσια θέα τουλάχιστον 1,2 εκατομμύρια έγγραφα, τα οποία έβαλαν «φωτιά» στα «πατζάκια» μυστικών υπηρεσιών, κυβερνήσεων, κρατικών φορέων, μεγάλων επιχειρήσεων κλπ.
Μέσα σε τρία χρόνια από την έναρξη της λειτουργίας του, ο ιδρυτής του, Τζούλιαν Ασάνζ, είχε βραβευτεί από την Διεθνή Αμνηστία, το περιοδικό Economist και τα βρετανικά δημοσιογραφικά βραβεία (UK Media Award), ενώ, το 2010, η «New York Daily News» κατέταξε το WikiLeaks πρώτο στη λίστα των «ιστοσελίδων που θα μπορούσαν να αλλάξουν εντελώς την ειδησεογραφία». Ήταν η χρονιά που το Wikileaks έφερε στο φως περισσότερα από 250.000 απόρρητα αμερικανικά διπλωματικά έγγραφα σχεδόν για όλες τις χώρες του κόσμου, αποκαλύπτοντας τις σκοτεινές πτυχές σε κάθε μία από αυτές και εκθέτοντάς τες παγκοσμίως
Γιορτάζοντας τα δέκα χρόνια του, το 2016, τα Wikileaks έδωσαν στη δημοσιότητα ένα βίντεο με τις 10 μεγαλύτερες, μέχρι εκείνη τη στιγμή, αποκαλύψεις του:
Γκουαντάναμο: Το 2007 δημοσίευσαν έγγραφα για τις πλέον αμφιλεγόμενες φυλακές, που μεταξύ άλλων αποκάλυπταν τις πρακτικές για την απόκρυψη των φυλακισμένων από τον Ερυθρό Σταυρό.
Πόλεμος σε Ιράκ και Αφγανιστάν: Στα 500.000 έγγραφα γίνεται καταγραφή του πολέμου. Πρόκειται για την πιο λεπτομερή καταγραφή πόλεμου που έχει δημοσιευτεί ποτέ. Σε αυτά καταγράφεται κάθε επίθεση και θάνατος, ενώ αποκαλύπτονται 15.000 θάνατοι που είχαν κρατηθεί μυστικοί από το κοινό.
Trafigura: Η ευρωπαϊκή εταιρεία πετρελαίου πέταξε παράνομα τοξικά απόβλητα στην Ακτή του Ελεφαντοστού και κατάφερε να κάνει το δικαστήριο να φιμώσει τα διεθνή μέσα. Η Wikileaks δημοσίευσε τα έγγραφα που αποκαλύπτουν την προσπάθεια φίμωσης.
Δολοφονίες αμάχων: Το 2010 αμερικανικό ελικόπτερο Απάτσι σκότωσε 18 ανθρώπους, μεταξύ αυτών 2 δημοσιογράφοι και άνθρωποι που μετέφεραν παιδιά σε σχολείο με φορτηγάκι. Αυτό που σόκαρε τον κόσμο από τα έγγραφα που βγήκαν στη δημοσιότητα, ήταν τα σχόλια των στρατιωτών και η προθυμία τους να σκοτώσουν.
Cablegate: Πρόκειται για 250.000 απόρρητα έγγραφα της αμερικανικής διπλωματίας για όλες τις χώρες του κόσμου και τα κακώς κείμενα σε κάθε μια από αυτές, που δημοσίευσε η Wikileaks το 2010.
Τα 3 μεγάλα T (TTIP, TPP, TISA): Πρόκειται για τις μεγαλύτερες διεθνείς συμφωνίες που έχει δει ο κόσμος και τον τρόπο με τον οποίο οι μεγάλες εταιρείες προσπερνάνε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και συνάπτουν μυστικές συμφωνίες, ρυθμίζοντας οι ίδιες τους κανόνες για το τι μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν οι άλλες χώρες.
Spy Files: Η εταιρεία Μυστικών Υπηρεσιών Stratfor παράσχει συμβουλές στις αμερικανικές κυβερνητικές υπηρεσίες. Σε αυτές περιλαμβάνονταν συμβουλές και για την μεγαλύτερη χημική καταστροφή στην ιστορία που συνέβη στην Ινδία.
Συρία: 2,3 εκατομμύρια emails δημοσιεύτηκαν για τη Συρία, συμπεριλαμβανομένων και του ηγέτη της Ασσαντ, στα οποία αποκαλύπτονται πως οι δυτικές εταιρείες επωφελήθηκαν από τον πόλεμο στη Συρία.
NSA Series (Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας): Η Wikileaks αποκάλυψε έγγραφα από την NSA, η οποία κατασκοπεύει τους παγκόσμιους ηγέτες, όπως η Άγκελα Μέρκελ, ο Μπαν Κι Μουν, ο Μπερλουσκόνι και οι 3 τελευταίοι Γάλλοι πρόεδροι.
DNC Εmails: Πρόκειται για έγγραφα της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής που αποκαλύπτουν συνομωσία κατά του άλλοτε αντιπάλου της Χίλαρι Κλίντον Μπέρνι Σάντερς.
Ήταν τότε που οι New York Times σχολιάζαν πως η πλειονότητα των αποκαλύψεων που έχει κάνει ο ιστότοπος έβλαψαν τις ΗΠΑ και συχνά «ωφελούσαν» τη Ρωσία. Πάντως ο Ασάνζ ήταν τακτικός καλεσμένος στο ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο Russia Today, στο οποίο έχει παρουσιάσει και μια σειρά εκπομπών. Το πρώτο σχόλιο του Κρεμλίνου για την σύλληψη του ασάνζ δια στόματος του προεδρικού εκπροσώπου Ντμίτρι Πεσκόφ, ήταν η έκφραση της ελπίδας, ότι όλα τα δικαιώματα του συλληφθέντος στο Λονδίνο θα γίνουν σεβαστά. Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβαήταν πιο δεικτική στην ανάρτησή της στο Facebook: «Το χέρι της “δημοκρατίας” σφίγγει τον λαιμό της ελευθερίας». Πάντως η ρωσική πρεσβεία στο Λονδίνοδήλωσε ότι δεν έλαβε από τον Άσάνζ κανένα αίτημα για πολιτικό άσυλο.
Τον Μάρτιο του 2017, τα Wikileaks δημοσίευσαν χιλιάδες απόρρητα έγγραφα της CIA τα οποία υποδεικνύουν ότι η αμερικανική μυστική υπηρεσία χρησιμοποιεί τρόπους και εργαλεία για να υποκλέπτει συνομιλίες μέσω smartphones ή «έξυπνων» τηλεοράσεων, καθώς και διαβαθμισμένα έγγραφα που αφορούσαν στη δράση της CIA σε όλον τον κόσμο.
Μεταξύ άλλων, σύμφωνα με ένα από εκείνα τα απόρρητα έγγραφα, το προξενείο των ΗΠΑ στη Φραγκφούρτη της Γερμανίας χρησιμοποιείται ως «μυστική βάση των χάκερ της CIA». Οι πράκτορες της Υπηρεσίας κυκλοφορούν με διπλωματικά διαβατήρια και έχουν την κάλυψη της κυβέρνησης. «Εκτός από τις επιχειρήσεις της στο Λάνγκλεϊ της Βιρτζίνια η CIA χρησιμοποιεί επίσης το προξενείο των ΗΠΑ στη Φραγκφούρτη ως απόρρητη βάση για τους χάκερς της που καλύπτουν την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Οι χάκερς της CIA που δρουν μέσω του προξενείου της Φραγκφούρτης (στο “Κέντρο Πληροφοριών Κυβερνοχώρου Ευρώπης” ή CCIE) έχουν διπλωματικά (“μαύρα”) διαβατήρια και κάλυψη από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Στους χάκερς αυτούς έχουν δοθεί οδηγίες να δηλώνουν ότι είναι “τεχνικό συμβουλευτικό προσωπικό” στο προξενείο».
Το να βγάζεις τα «άπλυτα» της εξουσίας και των υπηρεσιών της στη «φόρα» - ειδικά της CIA - είναι ο πιο σύντομος δρόμος για την «κόλαση». Τα Wikileaks πάντως δεν έχουν αμφιβολία για το ποιος κρύβεται πίσω από την σύλληψη του ιδρυτή τους. Σε μια πρώτη αντίδραση, με ανάρτησή στο twitter, αναφέρει: «Αυτός ο άνθρωπος (ο Τζουλιάν Ασάνζ) είναι γιος, πατέρας και αδερφός. Έχει κερδίσει δεκάδες δημοσιογραφικά βραβεία. Είναι υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης, κάθε χρονιά από το 2010. Ισχυροί παράγοντες, μεταξύ των οποίων και η CIA, εμπλέκονται σε μία μελετημένη προσπάθεια, αποκτήνωσης, απονομιμοποίησης και φυλάκισής του».
Μια εξαφάνιση και μια κράτηση
Το ότι η αιτία της εκδίωξης του Ασάνζ από την πρεσβεία του Ισημερινού και της σύλληψής του από τους Βρετανούς μακράν δεν είναι ο θυμός του Μορένο - ή τουλάχιστον δεν είναι ο σημαντικός - τεκμαίρεται και από μια εξέλιξη που προηγήθηκε κατά περίπου ένα μήνα: Στις 8 Μαρτίου, η Τσέλσι Μάνινγκ, η διεμφυλική φερόμενη πληροφοριοδότρια του WikiLeaks, τέθηκε υπό κράτησημετά από την άρνησή της να καταθέσει ενώπιον μιας επιτροπής ενόρκων σε δικαστήριο της πολιτείας της Βιρτζίνιας.
Στην πρώην αναλύτρια των υπηρεσιών πληροφοριών, που έχει ήδη περάσει επτά χρόνια στη φυλακή, επιβλήθηκε η εν λόγω ποινή, καθώς αρνήθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις που της τέθηκαν σχετικά με μια έρευνα για τον Τζούλιαν Ασάνζ. Η Μάνινγκ θα παραμείνει υπό κράτηση όσο δεν ανακαλεί την απόφασή της ή έως τη διάλυση του σώματος των ενόρκων, προειδοποίησε ο δικαστής Κλοντ Χίλτον του δικαστηρίου της Αλεξάντρια, όπως μετέδωσε το Sparrow Project, ένα πρακτορείο ειδήσεων πλησίον των σκοπών που υπηρετεί η Μάνινγκ.
Η πρώην στρατιωτικός καταδικάστηκε το 2013 από αμερικανικό στρατοδικείο σε 35 χρόνια κάθειρξη επειδή φέρεται να διέρρευσε στο WikiLeaks περισσότερα από 700.000 διαβαθμισμένα έγγραφα σχετικά με τους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Η Μάνινγκ εξέτισε ποινή επτά ετών προτού της δώσει χάρη ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, γεγονός το οποίος είχε χαιρετίσει ο πρώην σύμβουλος της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας (NSA) των ΗΠΑ Έντουαρτ Σνόουντεν, ο οποίος το 2013 αποκάλυψε το εύρος της κατασκοπείας της υπηρεσίας και διέφυγε στη Ρωσία. Η Μάνιγκ επισήμανε πως φοβάται να επιστρέψει στη φυλακή.
Οι Αμερικανοί υποστηρίζουν ότι η σχέση της Μάνινγκ με τα WikiLeaks δεν θα μπορούσε να είναι στενότερη. Μάλιστα, όπως σημείωναν από το 2016 οι New York Times οι αποκαλύψεις του WikiLeaks δεν θα ήταν εφικτές χωρίς τη συνδρομή της πρώην στρατιωτικού η οποία έδωσε στον ιστότοπο περισσότερα από 700.000 απόρρητα έγγραφα. Ωστόσο, από την πρώτη σύλληψη της Μάνιγκ το 2013, ο Ασάνζ δεν επιβεβαίωσε ούτε διέψευσε εάν εκείνη είχε στην πραγματικότητα δώσει στη WikiLeaks τα απόρρητα έγγραφα, χρησιμοποιώντας πάντα τη λέξη «υποτιθέμενη» όταν αναφερόταν στη διαρροή. Τόνιζε επίσης ότι η WikiLeaks δεν αποκαλύπτει ποτέ τις πηγές της και πάντα τις προστατεύει.
Να σημειωθεί επίσης, ότι τον περασμένο Σεπτέμβριο δηλώθηκε η εξαφάνιση ενός συνεργάτη του Ασάνζ, ο οποίος θεάθηκε για τελευταία φορά τον Αύγουστο στη βόρεια Νορβηγία. Ο Ολλανδός Άριεν Κάμπχους είναι ειδικός σε θέματα κυβερνοασφάλειας και οι αστυνομικές αρχές της Νορβηγίας δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το πού θα μπορούσε να βρίσκεται, όπως ανέφερε ο εκπρόσωπος των αρχών, Τόμι Μπετς.
Τα WikiLeaks αναφέρθηκαν στην «παράξενη εξαφάνιση» του Κάμπχους, διευκρινίζοντας ότι η τελευταία φορά που τον είδαν ήταν όταν έφυγε από το ξενοδοχείο του στο Μπόντο, στη βόρεια Νορβηγία, στις 20 Αυγούστου. Σύμφωνα με το WikiLeaks ο Κάμπχους είχε βγάλει εισιτήριο για να αναχωρήσει αεροπορικώς από το αεροδρόμιο του Τροντχάιμ στις 22 Αυγούστου. Το Τροντχάιμ απέχει 700 χιλιόμετρα από το Μπόντο και το ταξίδι με το τρένο από τη μία πόλη στην άλλη διαρκεί 10 ώρες.
Ηλεκτρονικό «μπαϊράκι» εξ απαλών ονύχων
Ο Ασάνζ γεννήθηκε το 1971 στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας. ‘Ηδη από την δεκαετία του 1980 ανήκε σε μία ομάδα χάκερ με το όνομα «International Subversives». To 1991 η αυστραλιανή αστυνομία έκανε έφοδο στο σπίτι του, το δικαστήριο τον καταδίκασε για δυο ντουζίνες αδικήματα, σχετικά με το χακάρισμα και αφέθηκε ελεύθερος πληρώνοντας εγγύηση.
Το 1994 ξεκίνησε την ενασχόλησή του με το ελεύθερο λογισμικό, συμμετέχοντας ενεργά στην ανάπτυξη του Linux. Στην αυγή του 21ου αιώνα ξεκινά σπουδές Φυσικής και Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, χωρίς να τις ολοκληρώσει. Το 2006 ιδρύονται τα WikiLeaks. Τα ΜΜΕ τον εμφανίζουν ως ιδρυτή τους, αν και ο ίδιος δεν δέχεται αυτή την ιδιότητα. Συνολικά ο ιστότοπος δηλώνει ότι έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 10 εκατομμύρια έγγραφα, που αφορούν τον τομέα της οικονομίας, της βιομηχανίας της διασκέδασης και της πολιτικής.
Ο Σνόουντεν χαρακτήρισε την σύλληψη του ιδρυτή των Wikileaks «μαύρη στιγμή για την ελευθερία του Τύπου». «Οι φωτογραφίες που δείχνουν πως ο πρεσβευτής του Ισημερινού προσκαλεί την μυστική αστυνομία της Βρετανίας για να σύρει έξω από το κτίριο της πρεσβείας κάποιον του οποίου η δημοσιογραφική δουλειά - είτε αυτό αρέσει είτε όχι- έχει βραβευτεί, θα μπουν στα βιβλία της ιστορίας. Οι επικριτές του Ασάνζ μπορούν να χαίρονται, αλλά αυτή είναι μια μαύρη στιγμή για την ελευθερία του Τύπου», έγραψε στον λογαριασμό του στο Twitter.
Η πορεία προς τη σύλληψη
Μερικοί σταθμοί της περιπέτειας του Ασάνζ όπως τους κωδικοποίησε το BBC.
Αύγουστος 2010: Η σουηδική εισαγγελία εκδίδει για πρώτη φορά ένταλμα σύλληψης για τον Ασάνζ με δύο κατηγορίες, μία για βιασμό και μία για παρενόχληση. Ο ίδιος απορρίπτει τις κατηγορίες ως αβάσιμες.
Δεκέμβριος 2010: Ο Ασάνζ συλλαμβάνεται στο Λονδίνο, αλλά απελευθερώνεται με εγγύηση.
Μάιος 2012: Το Ανώτατο Δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου καλείται να αποφασίσει επί του αιτήματος της Σουηδίας για έκδοση του Ασάνζ.
Ιούνιος 2012: Ο Ασάνζ προσφεύγει στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο.
Αύγουστος 2012: Ο Ισημερινός χορηγεί άσυλο στον Ασάνζ λόγω φόβων ότι θα παραβιαστούν τα ανθρώπινα δικαιώματά του εάν εκδοθεί.
Αύγουστος 2015: Οι εισαγγελείς της Σουηδίας αρχειοθετούν την έρευνα για σεξουαλική κακοποίηση και εξαναγκασμό, λόγω παραγραφής.. Αλλά ο Ασάνζ εξακολουθεί να αντιμετωπίζει την πιο σοβαρή κατηγορία του βιασμού.
Οκτώβριος 2015: - Η Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου ανακοινώνει ότι αίρει την περικύκλωση της πρεσβείας του Ισημερινού.
Φεβρουάριος 2016: Μια επιτροπή του ΟΗΕ καταλήγει ότι ο Ασάνζ διώκεται αυθαίρετα από το Ηνωμένο Βασίλειο και τις σουηδικές αρχές από το 2010.
Μάιος 2017: Η Σουηδία αρχειοθετεί και την έρευνα της κατηγορίας του βιασμού.
Ιούλιος 2018: Το Ηνωμένο Βασίλειο και ο Ισημερινός επιβεβαιώνουν ότι διεξάγουν συνομιλίες για την τύχη του Ασάνζ.
Οκτώβριος 2018: Οι αρχές του Ισημερινού επιβάλουν στον Ασάνζ κανόνες διαβίωσης στην πρεσβεία. Εκείνος απαντά με νομικές ενέργειες κατά της κυβέρνησης του Ισημερινού.
Δεκέμβριος 2018: Ο δικηγόρος του Ασάνζ απορρίπτει συμφωνία που ανακοινώθηκε από τον πρόεδρο του Ισημερινού για να εγκαταλείψει ο πελάτης του την πρεσβεία της χώρας.
Φεβρουάριος 2019: Η Αυστραλία χορηγεί στον Ασάνζ νέο διαβατήριο εν μέσω φόβων ότι ο Ισημερινός μπορεί να τερματίσει το άσυλο.
Απρίλιος 2019: Η βρετανική αστυνομία συλλαμβάνει τον Ασάνζ με το αιτιολογικό ότι δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο για ένα ένταλμα που εκδόθηκε το 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου