Σαμαράς: «Αν μου ζητηθεί συναίνεση για ανάκαμψη θα την προσφέρω»

«Αν μου ζητηθεί συναίνεση για ανάκαμψη, θα την προσφέρω», υπογράμμισε από τη Θεσσαλονίκη ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, εν όψει της συνάντησης των πολιτικών αρχηγών με τον Πρωθυπουργό την Τρίτη.

«Μιλάω για ανάκαμψη που θα γίνει άμεσα αισθητή στην αγορά, όχι για ημίμετρα. Ανάκαμψη. Τίποτε λιγότερο», διευκρίνισε ο κ. Σαμαράς, κατά την ομιλία του σε δείπνο που παρέθεσαν το Ελληνοαμερικανικό, το Ελληνογερμανικό, το Ελληνοβρετανικό, το Ελληνογαλλικό, και το Ελληνοϊταλικό Επιμελητήριο στη Θεσσαλονίκη.

Στη διάρκεια της ομιλίας του ο πρόεδρος της ΝΔ επανέλαβε πως «υπάρχει τρόπος να βγούμε από τους φαύλους κύκλους, υπάρχει ελπίδα, αλλά με άλλη πολιτική: Με άμεση ανάκαμψη, όχι με συρρίκνωση. Με μακροχρόνια και βιώσιμη ανάπτυξη, όχι με καθίζηση».

«Όποιος θέλει να συζητήσουμε πώς θα επιτύχουμε την άμεση ανάκαμψη, εδώ είμαστε και θα βοηθήσουμε περισσότερο από όσο ελπίζει κι ο πιο αισιόδοξος. Αλλά αν θέλουν να συμφωνήσουμε στα μέτρα που οδηγούν σε περαιτέρω συρρίκνωση, όχι! Τέτοια συναίνεση στα αδιέξοδα και στην ασφυξία δεν θα δώσουμε. Συναίνεση στην ασφυξία, ας αναζητήσουν αλλού, όχι από μας», υπογράμμισε.

Γιώργος Ρωμανιάς: «Λάθος η στοχοποίηση των μισθών του ιδιωτικού τομέα

«Υπάρχει ένα βασικό λάθος στην ακολουθούμενη οικονομική πολιτική. Είναι λάθος να θεωρείται ότι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και των ελληνικών επιχειρήσεων, οφείλεται στους μισθούς. Έχουμε μία στοχοποίηση των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, ότι δήθεν στους μισθούς που παίρνουν οφείλεται η μειωμένη ανταγωνιστικότητα. Η πολιτική αυτή δεν οδηγεί πουθενά, δεν έχει πάτο».

Τα παραπάνω επεσήμανε σήμερα από την Λάρισα, ο επιστημονικός σύμβουλος του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, κ. Γιώργος Ρωμανιάς, στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργάνωσε απόψε το Πολιτιστικό Κέντρο Σιδηροδρομικών περιοχής Λάρισας.

Ο κ. Ρωμανιάς, υπενθύμισε ότι η ίδια η Ε.Ε. σε πρόσφατη βίβλο που συνέταξε, καταγράφει 123 διαφορετικά αίτια για την μειωμένη ανταγωνιστικότητα και μόνο ένα από αυτά είναι οι μισθοί.

Δεν μπορούμε, είπε με έμφαση, να αγνοούμε τα άλλα 122 και να εντοπίζουμε τα αίτια της έλλειψης ανταγωνιστικότητας στο ένα.

«Δεν μπορούμε να δαιμονοποιούμε τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, που είναι οι μικρότεροι σε όλη την Ευρώπη και να τους θεωρούμε ως την αιτία της κακοδαιμονίας της ελληνικής οικονομίας. Πρόκειται σε τελευταία ανάλυση περί αστειότητας» συμπλήρωσε.

Αυτοί που λείπουν. Μιχάλης Ράπτης - Παμπλο

 Μια από τις ηγετικές μορφές του ελληνικού τροτσκιστικού κινήματος. Γνωστός και ως «Πάμπλο», ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, διατέλεσε γραμματέας της Δ΄Διεθνούς, ενώ έπαιξε ηγετικό ρόλο στις επαναστάσεις κατά της αποικιοκρατίας που ξέσπασαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Μ. Ράπτης αυτοπροσδιοριζόταν ως απόλυτος οπαδός της ουτοπίας και ως άνθρωπος που οτιδήποτε ανθρώπινο δεν του είναι ξένο και έλεγε:«αν δεν έχει κανείς ένα όραμα, αν δε θέλει να ξεπεράσει το παρόν στο όνομα πάντα της πραγματικότητας, αν δεν τείνει πάντα σε κάτι πάνω απ’τα παρόντα, είναι χαμένος. Η ουτοπία είναι κίνητρο προς κάτι το καλύτερο- και ευτυχώς που υπάρχει».Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Μιχάλης Ράπτης, μια από τις ηγετικές μορφές του ελληνικού τροτσκιστικού κινήματος. Γνωστός και ως «Πάμπλο», ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, διατέλεσε γραμματέας της Δ΄Διεθνούς, ενώ έπαιξε ηγετικό ρόλο στις επαναστάσεις κατά της αποικιοκρατίας που ξέσπασαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Μ. Ράπτης αυτοπροσδιοριζόταν ως απόλυτος οπαδός της ουτοπίας και ως άνθρωπος που οτιδήποτε ανθρώπινο δεν του είναι ξένο και έλεγε:«αν δεν έχει κανείς ένα όραμα, αν δε θέλει να ξεπεράσει το παρόν στο όνομα πάντα της πραγματικότητας, αν δεν τείνει πάντα σε κάτι πάνω απ’τα παρόντα, είναι χαμένος. Η ουτοπία είναι κίνητρο προς κάτι το καλύτερο- και ευτυχώς που υπάρχει».

Ο «Πάμπλο» έφυγε από τη ζωή στις 20/02/1996. Τους κυριότερους σταθμούς της πολιτικής του δράσης περιγράφει ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, λίγο μετά τον θάνατό του:

«Ο Μιχάλης Ράπτης, γνωστός και ως «Πάμπλο», γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 24 Αυγούστου 1911 και τελείωσε το Πολυτεχνείο της Αθήνας, ενώ συνέχισε με σπουδές πολεοδομίας και στατιστικής στο Παρίσι.

Πολύ γρήγορα τον τράβηξε η πολιτική. Στις μεγάλες φοιτητικές απεργίες του μεσοπολέμου συνδέεται με τη οργάνωση των αρχειομαρξιστών, από όπου όμως θα αποχωρήσει και θα προσανατολισθεί τελικά στη συνεργασία με το τροτσκιστικό ρεύμα του «Σπάρτακου», υπό την ηγεσία του πρώην γενικού γραμματέα του ΚΚΕ Παντελή Πουλιόπουλου. Για τη δράση του συλλαμβάνεται από τη δικτατορία του Μεταξά.

Με εντολή του ίδιου του Πουλιόπουλου φεύγει από την Ελλάδα και εκπροσωπεί τους Έλληνες τροτσκιστές στο ιδρυτικό συνέδριο της Τετάρτης Διεθνούς, που έγινε στα περίχωρα του Παρισιού το 1938. Παρέμεινε στη Γαλλία, στην παρανομία ως επί το πλείστον, στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ενώ από το 1943 εκλέγεται οργανωτικός γραμματέας του Ευρωπαϊκού Γραφείου της Τετάρτης Διεθνούς που αναλαμβάνει, μετά τον πόλεμο, την ανασυγκρότηση του διεθνούς τροτσκιστικού κινήματος.

Ένας από τους βασικότερους ηγέτες αυτού του κινήματος, μαζί με τον Βέλγο οικονομολόγο Ερνέστ Μαντέλ, ο Πάμπλο διακρίνεται από το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του και την ενεργό συμμετοχή του στο κύμα των επαναστάσεων κατά της αποικιοκρατίας που ξεσπούν μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Υποστηρίζει από την πρώτη στιγμή την επανάσταση στην Αλγερία και οργανώνει ένα διεθνές δίκτυο για τον εφοδιασμό της με όπλα. Μετά την άνοδο του Ντε Γκωλ στην εξουσία, μεταφέρει τη δράση του στο Άμστερνταμ, όπου και συλλαμβάνεται τελικά, δικάζεται και καταδικάζεται για τη δράση του υπέρ των Αλγερίνων.

Μετά την απελευθέρωσή του φτάνει στην Αλγερία, που βρίσκει την ανεξαρτησία της και εμπνέει τη δημιουργία επιτροπών αυτοδιαχείρισης, που θα διαχειριστούν τις ιδιοκτησίες που άφησαν πίσω τους οι Γάλλοι. Στο Αλγέρι συναντάται με όλους σχεδόν τους ηγέτες των αντιαποικιακών κινημάτων, ενώ από αυτή την περίοδο χρονολογείται και η σχέση του με τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο.

Όταν ένα πραξικόπημα ανατρέπει τον πρώτο πρόεδρο της Αλγερίας Μπεν Μπελά, ο Μιχάλης Ράπτης κρύβεται και στη συνέχεια φεύγει κρυφά από τη χώρα με τη βοήθεια ιδίως του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Αγκόλας.

Η ιδέα της αυτοδιαχείρισης, ως έννοιας που προσδίδει συγκεκριμένο νόημα στο σοσιαλισμό και έρχεται σε αντίθεση με τη διαχείριση της κρατικής εξουσίας από ένα και μόνο κόμμα, είναι μια από τις κεντρικές ιδέες της πολιτικής δράσης του Μιχάλη Ράπτη, που υποστηρίζει τη Γιουγκοσλαβία του Τίτο, στη σύγκρουσή της με τον Στάλιν. Η στάση όμως που θα πάρει ο Τίτο στον πόλεμο της Κορέας ψυχραίνει τις σχέσεις των τροτσκιστών με το Βελιγράδι.

Πάντα κριτικός απέναντι στα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού», ο Μιχάλης Ράπτης τα υποστηρίζει εναντίον της «επιθετικής πολιτικής του ιμπεριαλισμού», εκφράζει όμως την αλληλεγγύη του προς την επανάσταση του 1956 στην Ουγγαρία και την Άνοιξη της Πράγας, το 1968. Αντιτίθεται στην επιστροφή στον καπιταλισμό, υποστηρίζει όμως ότι στην υποθετική περίπτωση που η ίδια η εργατική τάξη αποβλέψει σε μια τέτοια εξέλιξη, δεν μπορεί το κόμμα να την εμποδίσει.

Το 1963 διαγράφεται από την Τέταρτη Διεθνή για παραβάσεις του «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού», μια διαφωνία που πέραν των πολιτικών διαφορών που την προκάλεσαν, αντανακλά την αντίθεσή του στην ιδέα ενός τελειωμένου «επαναστατικού προγράμματος» και μιας μεσσιανικής οργάνωσης. Δημιουργεί την επιθεώρηση «Αυτοδιαχειρίσεις» με τον Μισέλ Γκολμάν και του Ντανιέλ Γκερέν και θεωρεί το Μάη του ΄68 ως μια επιβεβαίωση των ιδεών του για την αυτοδιαχείριση.

Μετά την επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών εργάζεται για την ενότητα όλων των δημοκρατικών δυνάμεων της αντίστασης και δημιουργεί ένα δίκτυο για την έξοδο από την Ελλάδα πολλών αγωνιστών κατά της χούντας. Είναι η περίοδος που γνωρίζεται και συνεργάζεται με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Συνεργάζεται επίσης στενότατα, την ίδια περίοδο, με το παλαιστινιακό κίνημα.

Ακούραστος μέχρι το τέλος του, αφιερώνει τα τελευταία χρόνια του αντιτασσόμενος στη «νέα παγκόσμια τάξη», όπως ο ίδιος αντιλαμβάνεται να επιβάλλεται στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, οργανώνει σχεδόν μόνος του δύο διεθνή συνέδρια κατά των κυρώσεων εναντίον του Ιράκ, της Λιβύης και της Κούβας.

Δεν τίθεται θέμα κομματικής πειθαρχίας για τα πολυνομοσχέδια, δηλώνει η κυβέρνηση

«Οι βουλευτές έχουν την αυτονομία τους, την αυτοτέλειά τους, κρίνουν με τη συνείδησή τους, πρώτοι από όλους μας αντιλαμβάνονται τη μεγάλη κρισιμότητα των νομοσχεδίων που ψηφίζονται για τις μεγάλες αλλαγές, αλλά και τη διάσωση της χώρας».

Με τη δήλωση αυτή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έκλεισε τα περί κομματικής πειθαρχίας, προκειμένου να ψηφιστούν τα νομοσχέδια για τις εργασιακές σχέσεις και τις ΔΕΚΟ.

Ο κ. Πεταλωτής σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι η κυβέρνηση δίνει πολύ μεγάλη βαρύτητα στη συναίνεση και στις προτάσεις των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και ότι «για αυτό γίνονται οι πιο ενδελεχείς συζητήσεις και μάλιστα συζητήσεις που βγαίνουν και προς τα έξω μέσα στα κοινοβουλευτικά όργανα, όπως είναι οι ΚΤΕ».

Συνεχίζονται οι εκδηλώσεις συμπαράστασης ια τον Τζούλιαν Άσαντζ παράλληλα με τις μεθοδεύσεις των ΗΠΑ για στοιχειοθέτηση κατηγοριών για κατασκοπεία

Ιδιαίτερα κρίσιμη είναι αυτή η εβδοµάδα για τον Τζούλιαν Άσαντζ. Την Τρίτη θα παραστεί για δεύτερη φορά ενώπιον δικαστηρίου στο Λονδίνο. Μέχρι τότε κρατείται σε κελί απομόνωσης στις φυλακές Γουάντσγουορθ  στο ίδιο κελί όπου κρατήθηκε το 1895 ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο οποίος είχε καταδικαστεί για ομοφυλοφιλία... Oι ΗΠΑ φαίνεται πως επιθυμούν τη δίωξη του Άσαντζ και την απαγγελία κατηγοριών σε βάρος του. Αυτά δηλώνουν οι δικηγόροι του ιδρυτή του WikiLeaks, ωστόσο αξιωματούχος του αµερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης το διέψευσε.

Προβλήματα για την απαγγελία κατηγοριών κατά του Άσαντζ στις ΗΠΑ προκαλεί ο νόμος περί κατασκοπείας, ο οποίος δεν θεωρείται αρκετά επίκαιρος, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δίωξη του Άσαντζ και του WikiLeaks.

Σύντομα -ακόμα και την Πέμπτη- αναμένεται να διεξαχθεί μια πρώτη ακρόαση στο Καπιτώλιο µε στόχο την επικαιροποίηση του νόµου, ο οποίος χρονολογείται από το 1917.

Υπενθυμίζεται πως όταν η Ουάσινγκτον προσπάθησε να κάνει χρήση του νόμου κατά των «New York Times» που είχαν δηµοσιεύσει τα Pentagon Papers, τη µυστική έκθεση της CIA για το Βιετνάµ, δεν τα κατάφεραν.

Η αμερικανική κυβέρνηση ετοιμάζει, ωστόσο, δύο νομοσχέδια που θα επιτρέψουν τη δίωξη του Άσαντζ. Το ένα από αυτά θα ορίζει ως παράνοµη τη δηµοσίευση των ονοµάτων πληροφοριοδοτών του στρατού ή των υπηρεσιών πληροφοριών.

Ο ίδιος ο Άσαντζ δήλωσε -σε συνέντευξη που είχε δώσει πριν τη σύλληψή του και η οποία μεταδόθηκε την Κυριακή- ότι φοβάται πως οι ΗΠΑ θα κινηθούν δικαστικά εναντίον του. Αλλά και οι δικηγόροι του αναμένεται να εκφράσουν παρόμοιους φόβους την Τρίτη ενώπιον του δικαστηρίου.

Υποστηρικτές του ιδρυτή του WikiLeaks έχουν συγκεντρώσει περίπου 215.000 ευρώ, σε περίπτωση που το δικαστήριο δεχθεί την αποφυλάκιση του Άσαντζ με εγγύηση.

Αναλυτές εκτιμούν, πάντως, ότι ο Άσαντζ θα παραµείνει στη φυλακή εν αναµονή της εξέτασης του αιτήµατος που έχει διατυπώσει η Σουηδία για την έκδοσή του. Υπενθυμίζεται ότι ο ιδρυτής του Wikileaks κατηγορείται από δύο Σουηδέζες για βιασµό και σεξουαλική κακοποίηση.

Διαδηλώσεις υπέρ του Άσαντζ πραγµατοποιήθηκαν το Σαββατοκύριακο σε πολλές πόλεις της Ισπανίας –Μαδρίτη, Βαρκελώνη, Μάλαγα – όπως επίσης στο Σάο Πάολο, το Χονγκ Κονγκ, στο Μπρισµπέιν στην Αυστραλία.

Ελεύθερος ο 19χρονος

O 19χρονος Ολλανδός που συνελήφθη από την ολλανδική αστυνομία γιατί θεωρήθηκε ότι επιτέθηκε σε κυβερνητικούς ιστότοπους -συγκεκριμένα κατά της ολλανδικής Eισαγγελίας-, αλλά και κατά της σελίδας των καρτών Mastercard και Visa αφέθηκε ελεύθερος την Δευτέρα, όπως ανακοινώθηκε από τις αρχές, μετά την παραδοχή από μέρους του ότι είναι ένοχος.

Ο Βιμ ντε Μπρουίν, εκπρόσωπος της ολλανδικής Εισαγγελίας, τόνισε ότι παρά το γεγονός ότι απελευθερώθηκε θα δικαστεί για τις σχέσεις που φέρεται να έχει με την υπόθεση Wikileaks.

Κατά την ανάκρισή του στην περιοχή Χοογκεζαντ-Σαπεμίερ (βόρειο - ανατολικά) όπου και συνελήφθη, ο 19χρονος παραδέχτηκε ότι μετείχε σε επιθέσεις κατά κρατικών ιστοτόπων.

Είναι ο δεύτερος νεαρός που συνελήφθη, μετά τον 16χρονο επίσης Ολλανδό που συνελήφθη την Παρασκευή στη Χάγη για επιθέσεις στο Διαδίκτυο.

Πιο χαµηλούς τόνους σε σύγκριση µε τις προηγούµενες ηµέρες κράτησαν οι Ανώνυµοι χακτιβιστές, αφήνοντας να εννοηθεί σε ανακοίνωσή τους ότι κύριο μέλημά τους αναμένεται να είναι τις επόμενες ημέρες η επιχείρηση Leak Spin – δηλαδή η μεγαλύτερη διασπορά µέσα από το Διαδίκτυο των απόρρητων τηλεγραφηµάτων που έχουν διαρρεύσει.

Διακήρυξη Βασικών Αρχών και Στόχων του ΠΑΣΟΚ - 3 Σεπτεμβρίου 1974

Η Διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου 1974 του ΠΑΣΟΚ  

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του Ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Ελληνα. Ομως η ενότητα του λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής.

Είναι βαθιά η ανησυχία του Ελληνικού λαού γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δεν συνοδευτούν - το γρηγορότερο δυνατό από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση. Λέγεται ότι δεν ήρθε η ώρα. Οτι τώρα παρέχει το εθνικό θέμα. Μα το επιχείρημα δεν ευσταθεί. Πως είναι δυνατό να παραμένουν σε θέσεις κρίσιμες για το έθνος εκείνοι που ευθύνονται για την εθνική συμφορά; Ακριβώς γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε αποφασιστική καμπή, ακριβώς γι' αυτό το λόγο, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος στην τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση. Για να προστατέψουμε το έθνος, για να ανοίξουμε τον δρόμο που οδηγεί στην αδεύσμευτη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατία.

Σ' αυτά τα πλαίσια πρέπει να ερμηνευτεί και η δικά μας απόφαση να προχωρήσουμε σήμερα σε μια πολιτική πράξη, στη διακύρηξη των βασικών αρχών και στόχων ενός νέου πολιτικού Κινήματος, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Μόνο με την ενεργό πολιτική παρουσία των πολιτών, απ' άκρου εις άκρο της Ελλάδας, θα εξασφαλιστούν τόσο η εθνική μας ανεξαρτησία όσο και η λαϊκή κυριαρχία. Ηρθε η ώρα να περάσουμε από την παθητική αναμονή στην ενεργό λαϊκή παρουσία για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας μας.

Η ρίζα της συμφοράς βρίσκεται στην εξάρτηση της Πατρίδας μας. Τα επτά μεσαιωνικά χρόνια που πέρασαν με τη στυγνή στρατιωτική δικτατορία και η τραγωδία της Κύπρου δεν αποτελούν παρά μια ιδιαίτερα σκληρή έκφραση τησ εξάρτησης της Ελλάδας από το ιμπεριαλιστικό κατεστημένο των Η.Π.Α. και ΝΑΤΟ. Μεταβλήθηκε η Ελλάδα σε προχωρημένο πυρηνικό φυλάκιο του Πενταγώνου για να εξυπηρετηθούν πιο αποτελεσματικά τα στρατιωτικά και οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων μονοπολίων. Διαβρώθηκε ο κρατικός μηχανισμός, οι ένοπλες δυνάμεις, τα κόμματα, ο συνδικαλισμός, η Πολιτική ηγεσία του τόπου έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η επιβολή ξενοκίνητης στρατιωτικής δικτατορίας, όταν αυτό κρίθηκε πως συνέφερε την Ουάσιγκτων. Επιβλήθηκε η στρατιωτική δικτατορία για να ανακοπεί η πορεία του λαού μας προς τη λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία. Προκλήθηκε το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και ακολούθησε η βάναυση τουρκική εισβολή στην Κύπρο, για να διχοτομηθεί η μεγαλόνησος και να αποτελέσει τελικά ένα νέο στρατιωτικό ορμητήριο των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ στην ανατολική Μεσόγειο.

Μεταβλήθηκε η πατρίδα μας σε ξέφραγο αμπέλι, για να διαβρωθεί η οικονομία μας από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις των Η.Π.Α. και της Δύσης με τη συνεργασία πάντα του ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου. Για να μαραθεί η ελληνική ύπαιθρος, για να μην αποδίδει ο ιδρώτας του αγρότη, για να συνεχιστεί η μετανάστευση, η προσφορά φτηνής εργασίας στην Πρωτεύουσα, μα και στην ξενητειά, την Ευρώπη, την Αυστραλία, τον Καναδά.

Η πορεία προς την υποτέλεια, την υπονόμευση των εθνικών μας συμφερόντων, τη διάβρωση της λαϊκής κυριαρχίας, τον οικονομικό μαρασμό και την εκμετάλλευση του Ελληνα εργαζομένου πρέπει να ανακοπεί. Αντίθετα, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στη θεμελίωση μιας νέας Ελλάδας.

Ανακοινώνουμε σήμερα την εκκίνηση ενός νέου πολιτικού κινήματος που πιστεύουμε ότι εκφράζει τους πόθους και τις ανάγκες του απλού Ελληνα, ενός Κινήματος που να ανήκει στον αγρότη, τον εργάτη, τον βιοτέχνη, τον μισθωτό, τον υπάλληλο, στην θαρραλέα και φωτισμένη νεολαία μας. Τους καλούμε να πυκνώσουν τις τάξεις τους. Να στελεχώσουν και να συμμετάσχουν στην κατεύθυνση ενός Κινήματος που θα προωθήσει ταυτόχρονα την εθνική μας ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική απελευθέρωση και τη δημοκρατία σ' όλες τις φάσεις της δημόσιας ζωής.

 "Βασικός κυρίαρχος στόχος του Κινήματος είναι η δημιουργία πολιτείας απαλλαγμένης από έλεγχο ή επιρροή της οικονομικής ολιγαρχίας, πολιτείας ταγμένης στην προστασία του έθνους και στην υπηρεσία του λαού."
Βασικός κυρίαρχος στόχος του Κινήματος είναι η δημιουργία πολιτείας απαλλαγμένης από έλεγχο ή επιρροή της οικονομικής ολιγαρχίας, πολιτείας ταγμένης στην προστασία του έθνους και στην υπηρεσία του λαού. Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ' όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν. Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του λαού αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας. Και βέβαια πρέπει η Ελλάδα να αποχωρήσει και από το στρατιωτικό και από το πολιτικό ΝΑΤΟ. Και βέβαια πρέπει να ακυρωθούν όλες οι διμερείς συμφωνίες που έχουν επιτρέψει στο Πεντάγωνο να μετατρέψει την Ελλάδα σε ορμητήριο για την προώθηση της επεκτατικής του πολιτικής.

Μα πίσω από το ΝΑΤΟ, πίσω από τις αμερικανικές βάσεις είναι οι μονοπωλιακές, πολυεθνικές επιχειρήσεις και τα ντόπια υποκατάστατά τους. Γι' αυτό η κοινωνική απελευθέρωση, ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός, αποτελεί τον θεμέλιο λίθο του Κινήματος μας. Για να απολαμβάνει ο αγρότης το προϊόν του ιδρώτα και της γης του, για να απολαμβάνει ο εργάτης, ο βιοτέχνης, ο μισθωτός, ο υπάλληλος, ο απλός Ελληνας το προϊόν του μόχθου του. Για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η εντυπωσιακή εισοδηματική ανισότητα ανάμεσα σε γεωγραφικές περιφέρειες και κοινωνικά στρώματα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη Ελλάδα. Για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Για να συμμετέχει ενεργά ο λαός στον προγραμματισμό της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής πορείας της χώρας. Για να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία σε όλους τους Ελληνες. Για να καταργηθούν τα προνόμια των ολίγων στην ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη. Για να προστατευθούν η μητέρα, το παιδί, τα γηρατειά. Για να κατοχυρωθεί η κοινωνική και οικονομική ισότητα των δύο φύλων. Για να ελευθερωθεί η σκέψη και να γίνει η παιδεία κτήμα όλων των Ελλήνων.

Η σημερινή διακήρυξη των αρχών του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος αποτελεί εκκίνηση για την ίδρυση, στελέχωση και θεμελίωση ενός Κινήματος που θέλουμε να αποτελέσει τον φορέα όλων των γνήσια προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας. Κάνουμε έκκληση αυτές οι δυνάμεις ενωμένες να προχωρήσουν στον αγώνα. Θεμελιακή αρχή του Κινήματος είναι η απόλυτα κατοχυρωμένη δημοκρατική διαδικασία - από τη βάση μέχρι την ηγεσία - με απόλυτη ισοτιμία όλων των μελών που θα το στελεχώσουν. Και το πρόγραμμα και το οργανωτικό σχήμα θα συναποφασιστούν στην πορεία με την ισότιμη συμμετοχή όλων των μελών του πρώτου συνεδρίου που γρήγορα θα συγκληθεί. Και αυτό στα πλαίσια μιας κατοχυρωμένης δημοκρατικής διαδικασίας.

Εχει ο λαός μας πικρή πείρα από τους κομματικούς σχηματισμούς του παρελθόντος που στηρίζονταν στην φεουδαρχική σχέση ανάμεσα σε ηγέτες και βουλευτές, ανάμεσα σε βουλευτές και κομματάρχες, ανάμεσα σε κομματάρχες και ψηφοφόρους. Από κομμάτικους μηχανισμούς που είχαν αντικαταστήσει τις αρχές, το πρόγραμμα και τις δημοκρατικές διαδικασίες με το ρουσφέτι και το παρασκήνιο. Καθολικό είναι το αίτημα για πολιτικούς οργανισμούς αρχών που να τους διακρίνει η ελεύθερη δημοκρατική έκφραση της βάσης, για να δεσμεύεται η ηγεσία στις πολιτικές αποφάσεις και για να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια.

Η σημερινή διακύρηξή μας είναι μια διακύρηξη που είμαστε βέβαιοι ότι αντικατροπτίζει το πιστεύω, τους πόθους, τις απαιτήσεις, το όραμα του ελληνικού αλού. Εχει σκοπό να παρακινήσει συζήτηση και προβληματισμό σε εθνικό επίπεδο. Η σημερινή μας διακύρηξη αποτελεί την πυξίδα που θα καθοδηγεί την πορεία μας προς μια νέα, αναγεννημένη, ανθρώπινη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, μια Ελλάδα που να ανήκει στους Ελληνες.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα είναι πολιτικό Κίνημα που αγωνίζεται για τους ακόλουθους στόχους:

Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση, Δημοκρατική Διαδικασία

Ο αγώνας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος για την εθνική μας αναγέννηση, για μια σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, στηρίζεται στην αρχή πως η εθνική μας ανεξαρτησία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της λαϊκής κυριαρχίας, πως η λαϊκή κυριαρχία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της κοινωνικής απελευθέρωσης, πως η κοινωνική απελευθέρωση αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της πολιτικής δημοκρατίας.

Για το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα το στρατιωτικό καθεστώς της χούντας που επιβλήθηκε με το πραξικόπημα της 21 Απρίλη 1967, δεν ήταν παρά μια ιδιαίτερα στυγνή μορφή αποικιοποιήσης της Ελλάδας από το Πεντάγωνο και το ΝΑΤΟ με τη συνεργασία του εξαρτημένου δυτικοευρωπαϊκού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου. Σαν στόχο είχε την εξυπηρέτηση των στρατηγικών και οικονομικών επιδιώξεων του αμερικανικού κεφαλαίου στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Γι' αυτό ο αγώνας του λαού μας αποβλέπει πρώτιστα στην οριστική εξάλειψη των αιτίων που οδήγησαν στη στυγνή δικτατορία της επταετίας. Κι αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να δικαιωθεί αν δεν υπάρξει:

α) Τιμωρία των ενόχων και των βασανιστών της χουντικής επταετίας και των υπευθύνων της προδοσίας της Κύπρου.
β) Πλήρης αποκατάσταση των θυμάτων της δικτατορίας.
γ) Αμεση ακύρωση όλων των ανελεύθερων και καταπιεστικών έκτακτων μέτρων της χουντικής επταετίας καθώς και των παρόμοιων νομοθετημάτων των προδικτατορικών κυβερνήσεων.
δ) Εξασφάλιση της ελεύθερης επιστροφής των πολιτικών προσφύγων στην πατρίδα.
ε) Εξυγίανση όλου του κρατικού μηχανισμού.
στ) Εξάλειψη του παρακράτους και του κομματικού κράτους.
ζ) Αμεση ένταξη των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας στην υπηρεσία του Εθνους και του Λαού και υποβολή τους σε αποτελεσματικό, πλήρη και συνεχή έλεγχο από την νόμιμα εκλεγμένη πολιτική ηγεσία.
Για την εξάλειψη του συστήματος που οδήγησε στην ιμπεριαλιστική κατοχή της πατρίδας μας και των συνθηκών που το δημιούργησαν, το διατηρούν και το προστατεύουν, για τη θεμελίωση μιας γνήσιας, αβασίλευτης, αναγεννημένης και σοσιαλιστικής Ελληνικής Δημοκρατίας, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα θέτει σαν προϋπόθεση την επίτευξη των ακόλουθων συγκεκριμένων στόχων:

Κάθε εξουσία πηγάζει από τον λαό, εκφράζει τον λαό και υπηρετεί τον λαό. Η κοινωνική, οικονομική και πολιτική δομή της δύναμης στη χώρα μας διαρθρώνεται με τρόπο που να αποκλείει την παραβίαση της λαϊκής θέλησης με οποιοδήποτε τρόπο. Κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα άμυνας κάθε πολίτη σε κάθε προσπάθεια κατάλυσης της νόμιμης εξουσίας, κατάργησης του Συντάγματος και υποδούλωσης του λαού μας.

Για τα βασικά διακαιώματα του πολίτη ισχύει ο χάρτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η ελευθερία γνώμης και έκφρασης, η ελευθερία οργάνωσης για την επίτευξη συλλογικών σκοπών στα πλαίσια του Συντάγματος, το απαραβίαστο των δικαιωμάτων του ατόμου, όχι μόνο κατοχυρώνονται συνταγματικά αλλά και προστατεύονται αποτελεσματικά από τη Δικαιοσύνη που είναι ανεξάρτητη. Η Ελληνική ιθαγένεια δεν αφαιρείται.

Εξασφαλίζεται η συνταγματικά κατοχυρωμένη κοινωνική και οικονομική ισότητα των δύο φύλων. Εξασφαλίζεται με γνήσιες δημοκρατικές διαδικασίες η άμεση και ενεργός συμμετοχή όλων των πολιτών στην πολιτική ζωή του τόπου. Κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα εργασίας για όλους τους πολίτες, άντρες και γυναίκες. Ο συνδικαλισμός αποδεσμεύεται από την εξάρτηση της οικονομικής ολιγαρχίας και από την κηδεμονία του κράτους, κατοχυρώνεται σαν ελεύθερο και αυτόνομο κίνημα και τίθεται στην υπηρεσία των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού.

Διαχωρίζεται οριστικά η εκκλησία από το κράτος και κοινωνικοποιείται η μοναστηριακή περιουσία. Η Ελλάδα αποσυνδέεται από τους στρατιωτικούς, πολιτκούς και οικονομικούς συνασπισμούς, που υπονομεύουν την εθνική μας ανεξαρτησία και το κυρίαρχο δικαίωμα του Ελληνικού λαού να προγραμματίζει αυτός την κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική πορεία της χώρας.

Η Ελλάδα ακολουθεί δυναμική ανεξάρτητη πολιτική με στόχους: την εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας, την κατοχύρωση της αδέσμευτης λαϊκής κυριαρχίας και την καλύτερη δυνατή πραγμάτωση των επιδιώξεων του ελληνικού λαού. Σαν χώρα που είναι ταυτόχρονα στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο, κάνει την παρουσία της αισθητή και στους τρεις αυτούς χώρους. Η αποπυρηνικοποίηση του μεσογειακού και βαλκανικού χώρου, η ουδετεροποίηση της Μεσογείου από τους στρατιωτικούς μηχανισμούς, η σύσφιγξη των οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων με τους λαούς όλης της Ευρώπης και της Μεσογείου, σαν προσφορά και στη διεθνή ειρήνη, η συναδέλφωση των λαών και η δομή όλων των χωρών σε μια πανανθρώπινη και πανελεύθερη Κοινότητα με ίση μεταχείρηση και ίσα δικαιώματα όλων των ανθρώπων αποτελούν μόνιμες επιδιώξεις της.

Ακυρώνονται οι διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες που έχουν οδηγήσει την Ελλάδα σε οικονομική, πολιτική και στρατιωτική εξάρτηση από τα μονοπωλιακά συγκροτήματα της Δύσης και ιδιαίτερα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Επιδιώκεται η κοινωνική απελευθέρωση του εργαζόμενου Ελληνικού λαού που μακροπρόθεσμα ταυτίζεται με τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Αυτή η πορεία προϋποθέτει για το σήμερα ορατό μέλλον:
α. Την κοινονικοποίηση του χρηματοδοτικού συστήματος στο σύνολό του, των βασικών μονάδων παραγωγής, καθώς και του μεγάλου εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου. Ταυτόχρονα προωθείται συστηματικά η ένταξη των αγροτικών επιχειρήσεων σε συνεταιρισμούς νέας μορφής, με δρατηριότητα που θα επεκτείνεται στην προμήθεια πρώτων υλών και στην επεξεργασία, συσκευασία και διάθεση των προϊόντων τους. Οι οργανισμοί αυτοί θα καταργήσουν τον μεσάζοντα που εκμεταλλεύεται το προϊόν του ιδρώτα και της γης του αγρότη. Στη βιοτεχνία προωθείται επίσης η συνεταιριστική εκμετάλλευση.
β. Τον περιφερειακά αποκεντρωμένο κοινωνικό προγραμματισμό της οικονομίας που συνδυάζεται με τον έλεγχο των παραγωγικών μονάδων από τους εργαζόμενους (δηλαδή με την αυτοδιαχείρηση) και από τους αρμόδιους κοινωνικούς φορείς. Αρμόδιος κοινονικός φορέας είναι το κράτος, η περιφέρεια, ο δήμος ή η κοινότητα ανάλογα με το μέγεθος, τον τύπο και σημασία της παραγωγικής μονάδας.
γ. Τη διοικητική αποκέντρωση με ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης.
δ. Το συστηματικό και προοδευτικό κλείσιμο του ανοίγματος ανάμεσα στα κατώτερα και ανώτερα εισοδήματα κατά περιφέρεια και επάγγελμα.
ε. Μια οικιστική και πολεοδομική πολιτική που να εξασφαλίζει πολιτισμένη κατοικία σε κάθε Ελληνική οικογένεια.
στ. Μια καινούργια παιδεία για να καταργηθούν οι φραγμοί που εμποδίζουν το πλάτεμα της γνώσης και για να δημιουργηθούν ελεύθερα σκεπτόμενοι και κοινωνικά υπεύθυνοι πολίτες. Η παιδεία είναι ελεύθερη του κοινωνικού συνόλου. Η ιδιωτική εκπαίδευση καταργείται. Η δωρεάν και υποχρεωτική παιδεία εξασφαλίζεται ανεξαίρετα για όλους τους Ελληνες, θεσπίζεται εκπαιδευτική πολιτική που να εξασφαλίζει την πλατειά συμμετοχή όλων των λαϊκών στρωμάτων, καθώς και τη συμμετοχή των σπουδαστών στον προγραμματισμό της παιδείας και στη διοίκηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
ζ. Την κοινωνικοποίηση της υγείας που συνεπάγεται την δωρεάν ιατρική, φαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, την προληπτική υγιεινή για όλους τους Ελληνες, την κατάργηση των ιδιωτικών κλινικών και όλων των προνομίων στην παροχή ιατρικών και νοσοκομειακών υπηρεσιών.
η. Ενα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για υγεία, ατυχήματα, γηρατειά και ανεργία που να επεκταθεί σε όλους τους Ελληνες.
θ. Την προστασία της μητέρας και του παιδιού.
ι. Την προστασία του περιβάλλοντος, τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των εθνικών και λαϊκών παραδόσεων και τη συμμετοχή ολόκληρου του λαού στην πολιτιστική εξέλιξη.

Οι οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές επιδιώξεις των εργαζόμενου Ελληνικού λαού - εργατών, αγροτών, μισθωτών, υπαλλήλων, νεολαίας, μικροεπαγγελματιών και βιοτεχνών - η θεμελίωση μιας κοινωνίας χωρίς αλλοτρίωση και γραφειοκρατία, θα πραγματοποιηθούν με τη συνεχή λαϊκή επαγρύπνηση, έλεγχο και κινητοποίηση.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα καλεί τον Ελληνικό Λαό να οργανωθεί στις τάξεις του, σε οργανώσεις βάσεις, να συμμετάσχει άμεσα στην παραπέρα διαμόρφωση του προγράμματός του, στη λήψη όλων των των αποφάσεων και στην ανάδειξη των στελεχών του σε όλα τα επίπεδα. Ετσι θα συνεχίσουμε με νέα ένταση και αποφασιστικότητα τον αγώνα για μια ανεξάρτητη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα.

3 Σεπτεμβρίου 1974

Ανταρσία βουλευτών φοβούνται στο Μαξίμου -ποιοι?

Διπλό μέτωπο απειλεί την ακεραιότητα της κυβέρνησης, η οποία προωθεί το μεγαλύτερο πακέτο αλλαγής στις εργασιακές σχέσεις εδώ και δεκαετίες.

Εν μέσω απεργιών και συλλαλητηρίων των εργαζομένων στις Δ.Ε.Κ.Ο. και στον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα, κατά του πολυνομοσχεδίου της κυβέρνησης για τα εργασιακά ζητήματα και τις περικοπές μισθών, η κυβέρνηση καλείται να υπερκεράσει και το βαθύ εσωτερικό μέτωπο που απειλεί να προκαλέσει νέο κύμα διαφωνιών και εσωστρέφειας στο κυβερνών κόμμα.

Κατ' αρχάς, η αυριανή ψηφοφορία του επίμαχου πολυνομοσχεδίου για τις εργασιακές σχέσεις στις Δ.Ε.Κ.Ο. και στον ιδιωτικό τομέα, μέσω του οποίου αλλάζει μετά από δεκαετίες ο εργασιακός χάρτης της χώρας, φαίνεται να προσλαμβάνει τη μορφή μίνι ψήφου εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ..

Ήδη στους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος, εμφανίστηκαν οι πρώτες πολιτικές αντιδράσεις στελεχών, οι οποίες, προς το παρόν, εκφράζονται με σιωπηρό τρόπο στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις των βουλευτών με τα κυβερνητικά στελέχη.

Αν ληφθούν υπ' όψιν και η «κίνηση των τριών» κατά τη διαδικασία της ψηφοφορίας του πρώτου μνημονίου τον περασμένο Μάιο και οι διαγραφές που ακολούθησαν τότε, είναι σαφές ότι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. φοβούνται επανάληψη του σκηνικού και γι' αυτό ψάχνουν τρόπους κατευνασμού των διαφωνούντων, καθώς ακολουθεί και η ψηφοφορία για τον προϋπολογισμό.

Σε αυτό το πλαίσιο του κατευνασμού των πολιτικών παθών στο εσωτερικό του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εντάσσονται και οι συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών τομέων εργασίας οικονομικών και κοινωνικής ασφάλισης του κινήματος.

Μέσω αυτών των συνεδριάσεων, οι Γιώργος Παπακωνσταντίνου και Λούκα Κατσέλη θα προσπαθήσουν να εξηγήσουν στους βουλευτές την αναγκαιότητα των νέων σκληρών αντεργατικών μέτρων.

Από την άλλη, υπάρχει η πληροφορία ότι στο Μαξίμου δεν αποκλείουν ακόμη και τη σύγκλιση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., με σαφές μήνυμα την «κομματική πειθαρχία» κατά την κρίσιμη ψηφοφορία.

Στη Βουλή το επίμαχο πολυνομοσχέδιο

Με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, αρχίζει το μεσημέρι στην επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων η συζήτηση του επίμαχου πολυνομοσχεδίου για την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων και τις περικοπές μισθών στις Δ.Ε.Κ.Ο. και στον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα.

Στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται επίσης και νέες ρυθμίσεις σχετικά με τη φορολογία.

Το πολυνομοσχέδιο αναμένεται να ψηφιστεί από την ολομέλεια της Βουλής την Τρίτη.

Αύριο οι συναντήσεις με τους πολιτικούς αρχηγούς

Συνάντηση με τους πολιτικούς αρχηγούς θα έχει αύριο ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου. Τις συναντήσεις, που διεξάγονται με κυβερνητική πρωτοβουλία, θα απασχολήσει η αναγκαιότητα ευρείας πολιτικής συναίνεσης που επιζητούν η κυβέρνηση αλλά και η τρόικα των δανειστών της χώρας.

Πάντως, την ώρα που στην ολομέλεια της Βουλής θα ψηφίζεται το πολυνομοσχέδιο για τα εργασιακά, ο πρωθυπουργός αναμένεται να συζητήσει με τους πολιτικούς αρχηγούς τις αλλαγές που θα συζητηθούν στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής και αφορούν στο μέλλον της Ευρώπης την επόμενη δεκαετία, με αιχμή τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης.

Εβδομάδα κινητοποιήσεων

Σε απεργιακό κλοιό θα βρεθεί η χώρα τις επόμενες ημέρες, καθώς οι εργαζόμενοι στις Δ.Ε.Κ.Ο. αλλά και τον ιδιωτικό τομέα αντιδρούν για τις αλλαγές στα εργασιακά τους δικαιώματα.

Η απεργιακή εβδομάδα αρχίζει με την σημερινή εξάωρη στάση εργασίας στα μέσα μεταφοράς. Παναττική στάση εργασίας από Γ.Σ.Ε.Ε. - Α.Δ.Ε.Δ.Υ. είναι προγραμματισμένη για την Τρίτη.

Κορύφωση θα υπάρξει την Τετάρτη, οπότε παραλύει ο δημόσιος και ιδιωτικός τομέας με τη γενική απεργία που έχουν εξαγγείλει Γ.Σ.Ε.Ε. και Α.Δ.Ε.Δ.Υ..

Τα μέσα μεταφοράς ακινητοποιούνται με εξαίρεση έκτακτα δρομολόγια προς διευκόλυνση της μετακίνησης των απεργών προς τα μέτωπα των διαδηλώσεων.

Καμία πτήση της πολιτικής αεροπορίας δεν θα πραγματοποιηθεί, λόγω συμμετοχής των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας στην απεργιακή κινητοποίηση.

Στη γενική απεργία της Τετάρτης συμμετέχει και η Π.Ο.Ε. - Ο.Τ.Α.. Οι τραπεζοϋπάλληλοι κατέρχονται σε 48ωρη απεργία την Τρίτη και την Τετάρτη.

Οι εργαζόμενοι σε όλα τα μέσα ενημέρωσης συμμετέχουν στην 24ωρη γενική απεργία της Τετάρτης, καθώς και σε 48χρονη απεργία την Παρασκευή και το Σάββατο.

Τελευταία ενημέρ

Ενημέρωση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για το πολυνομοσχέδιο από Παπακωνσταντίνου και Κατσέλη

Λίγο πριν ξεκινήσει (στις 14:00) στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής η συζήτηση του πολυνομοσχεδίου, που περιλαμβάνει σαρωτικές ανατροπές στα εργασιακά, ο υπουργός Οικονομικών Γ.Παπακωνσταντίνου και η υπουργός Εργασίας Λ.Κατσέλη ενημερώνουν για τις ρυθμίσεις τους βουλευτές των αρμόδιων κοινοβουλευτικών τομέων του ΠΑΣΟΚ.

Η συζήτηση στη Βουλή αναμένεται να διεξαχθεί σε υψηλούς τόνους. Ενδεικτική του κλίματος είναι η διαφοροποίηση από την επίσημη γραμμή του κόμματος που εξέφρασε, μιλώντας στον ΒΗΜΑ 99,5 το πρωί της Δευτέρας ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΠΑΣΟΚ Π.Κουρουμπλής.

Ο κ. Κουρουμπλής δήλωσε ότι θα δώσει μάχη μέχρι την ώρα της ψηφοφορίας του νομοσχεδίου, ενώ άφησε άνοιχτό το ενδεχόμενο να καταψηφίσει το πολυνομοσχέδιο, κάνοντας λόγο για κοινωνική ευθύνη.

Ο κ. Κουρουμπλής δήλωσε αντίθετος με την οριζόντια περικοπή μισθών στις ΔΕΚΟ, ενώ χαρακτήρισε λάθος την υπερίσχυση των επιχειρησιακών, έναντι των κλαδικών συμβάσεων, με πρόσχημα -όπως είπε- την αύξηση της ανταγωνιστικότητας.

Εν τω μεταξύ, την απόσυρση του πολυνομοσχεδίου ζήτησε με ανακοίνωσή του ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης.



Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=41&nid=1231071020#ixzz17zVj0doK

Τηλεμαραθώνιος Αγάπης 2010 - Δευτέρα 13 Δεκέμβρη

Ένας Τηλεμαραθώνιος για την κατάργηση των διακρίσεων, για σεβασμό στη διαφορετικότητα, για την ενίσχυση προγραμμάτων κοινωνικής ένταξης παιδιών με ειδικές ικανότητες, για τη μείωση της φτώχειας και του υποσιτισμού, για τον εμβολιασμό των άρρωστων παιδιών. Ένας Τηλεμαραθώνιος αγάπης γιατί δεν πρέπει να αφήσουμε να χαθεί η ελπίδα. Φέτος η UNICEF ενώνει τις δυνάμεις της με τα SPECIAL OLYMPICS και απευθύνεται στους Έλληνες κάθε ηλικίας να ενισχύσουν το έργο της. Ο τηλεμαραθώνιος φιλοξενείται, όπως κάθε χρόνο, στην ΕΤ-1 και θα μεταδοθεί τη Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου από τις 16.00 έως τα μεσάνυχτα όπως και επίσης θα μεταδοθεί απευθείας και διαδικτυακά από την ΕΡΤ online.


Η δημόσια ραδιοτηλεόραση παρά τις οικονομικές συνθήκες της παγκόσμιας κρίσης και της κρίσης στην Ελλάδα, παραμένει ανοικτή στις ανθρωπιστικές προτάσεις για αλληλεγγύη και βοήθεια προς άλλους βασανιζόμενους λαούς του κόσμου. Στον τηλεμαραθώνιο αναμένεται να πάρουν μέρος με απ΄ευθείας συνδέσεις όλα τα κανάλια εθνικής εμβέλειας και όλοι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί της Αθήνας και των μεγάλων ελληνικών πόλεων.
Μηνύματα θα απευθύνουν ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας, ο Πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου, ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, οι πολιτικοί αρχηγοί, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος.
Στο στούντιο της ΕΤ-1 θα βρεθούν οι υπουργοί Παιδείας, Υγείας, Εργασίας καθώς και πολλοί βουλευτές. Επίσης στο τηλεφωνικό κέντρο καταθέτουν τις δυνάμεις τους πολλοί ηθοποιοί, άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης, δήμαρχοι, αθλητές, δημοσιογράφοι, άνθρωποι της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου, αντιπροσωπείες σχολείων, επιχειρηματίες και άλλοι παράγοντες της δημόσιας ζωής.

Κουμπαράδες θα τοποθετηθούν και φέτος στα μεγάλα εμπορικά κέντρα της Αθήνας, στο χωριό του Αη βασίλη στο Μπάντμιντον, καθώς και σε πολλά σχολεία.

Το μουσικό μέρος του τηλεμαραθωνίου θα καλύψουν το συγκρότημα «Εν καρδία», οι Σανάδες με τους Word of Mouth, οι Ονιράμα, η Λένα Αλκαίου με την Κατερίνα Κούκα, ο Μπάμπης Τσέρτος, η Ελένη Τσαλιγοπούλου, με τον Μάνο Αχαλινοτόπουλο και η Ελεωνόρα Ζουγανέλη με τον Ησαία Ματιάμπα.

Παρουσιαστές του τηλεμαραθωνίου θα είναι – ανά ώρα και με σειρά εμφάνισης – η Μαρία Σαράφογλου, η Μαριλένα Κατσίμη, η Μάριον Μιχελιδάκη, ο Λεωνίδας Αντωνόπουλος, ο Κώστας Αρβανίτης, η Λένα Αρώνη, η Αφέντρα Βαρσαμακίδου, Εύα Μπούρα, ο Προκόπης Δούκας και η Ρίτσα Μπιζόγλη.

Αρχισυνταξία: Δέσποινα Μακρινού

Διεύθυνση Παραγωγής: Αθηνά Νίνου

Σκηνοθεσία: Χρήστος Φασόης

Το πρόγραμμα θα μεταδίδεται και από το Δορυφορικό πρόγραμμα της ΕΡΤ.

Σα σήμερα 13 Δεκέμβρη 1943 :Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων

Οι Γερμανοί μπήκαν στα Καλάβρυτα στις 09/12. Δημιούργησαν έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από την πόλη, προκειμένου να μην μπορεί κανείς να ξεφύγει. Την έντονη ανησυχία των κατοίκων κατάφερε, παραπλανώντας τους, να κατευνάσει ο Γερμανός Διοικητής, ο οποίος τους διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται κανείς να πάθει τίποτε και ότι ο στόχος τους ήταν η εξόντωση των ανταρτών. Προχώρησαν αρχικά στην πυρπόληση σπιτιών που ανήκαν σε αντάρτες και αναζήτησαν την τύχη των Γερμανών τραυματιών της Μάχης της Κερπινής.



Στις 12/12, οι Γερμανοί άρχισαν να ετοιμάζονται για να αποχωρήσουν την επομένη. Το πρωί στις 13/12, ημέρα Δευτέρα, πριν καλά καλά ξημερώσει, χτύπησαν τις καμπάνες της κεντρικής εκκλησίας και Γερμανοί αξιωματικοί και στρατιώτες διέταξαν να συγκεντρωθούν όλοι οι κάτοικοι στο Δημοτικό Σχολείο, αφού πάρουν μαζί τους μια κουβέρτα και τρόφιμα μιας ημέρας.


Στο κτίριο του σχολείου έγινε ο χωρισμός και ο αποχωρισμός. Τα γυναικόπαιδα κλείστηκαν στο σχολείο και οι άνδρες από 14 χρονών και πάνω οδηγήθηκαν σε φάλαγγες στην κοντινή Ράχη του Καππή. Ο χώρος ήταν προσεκτικά επιλεγμένος. Η αμφιθεατρική του διαμόρφωση δεν θα επέτρεπε σε κανένα να γλιτώσει. Οι Καλαβρυτινοί ήταν αναγκασμένοι να βλέπουν τις περιουσίες τους, τα σπίτια και ολόκληρη την πόλη, να καίγονται και, μαζί τους, να παραδίδονται στη φωτιά οι γυναίκες και τα ανήλικα παιδιά τους έγκλειστα στο κτίριο του Σχολείου, το οποίο φρουρούσαν πάνοπλοι στρατιώτες.


Ο Γερμανός Διοικητής, για να καθησυχάσει και να παραπλανήσει τους συγκεντρωμένους, έδωσε το λόγο της στρατιωτικής του τιμής ότι δεν πρόκειται να τους σκοτώσουν. Ολόκληρη η πόλη παραδόθηκε σης φλόγες.


Την ίδια στιγμή ο Οδοντωτός κατηφόριζε κατάφορτος με τις σοδιές από το πλιάτσικο των Γερμανών στα σπίτια, στα μαγαζιά και τις αποθήκες, απ΄ όπου άρπαξαν ότι πολύτιμο υπήρχε. Μαζί και τα χρήματα και τα αποθέματα των Τραπεζών και των Δημοσιών Υπηρεσιών, αφού προηγουμένως ανάγκασαν τους Διευθυντές να τα παραδώσουν.


Από το ξενοδοχείο «Μέγας Αλέξανδρος», με μια πράσινη και ύστερα μια κόκκινη φωτοβολίδα, δόθηκε το σύνθημα της εκτέλεσης. Τα πολυβόλα θέρισαν τους Καλαβρυτινούς. Ακολούθησε η χαριστική βολή που ολοκλήρωσε το έγκλημα. Διασώθηκαν 13 άτομα.


Στο δημοτικό σχολείο, τα γυναικόπαιδα έζησαν στιγμές αγωνίας και τρόμου, καθώς οι φλόγες έζωναν το κτίριο του σχολείου. Σπάζοντας πόρτες και παράθυρα κατάφεραν τελικά να ξεφύγουν τρέχοντας μακριά από τα σπίτια που φλέγονταν, άρχισαν να αναζητούν τους δικούς τους, Μία από τις γυναίκες, η ηλικιωμένη Κρίνα Τσαβαλά, ποδοπατήθηκε από το πανικόβλητο πλήθος των γυναικόπαιδων και ξεψύχησε πριν αντικρίσει το αποτρόπαιο έγκλημα.

Ύστερα, οι γυναίκες ανηφόρισαν προς το μέρος που είχαν οδηγήσει τους άνδρες και βρέθηκαν μπροστά στο πιο φρικιαστικό και απάνθρωπο θέαμα. Ανδρες, πατεράδες, γιοι και αδελφοί κείτονταν νεκροί πλημμυρισμένοι στο αίμα.


Το μεγάλο Δράμα των Καλαβρύτων είχε ξεκινήσει. Τα νιάτα, οι δημιουργικές δυνάμεις της πόλης, περιουσίες και κόποι χρόνων αφανίστηκαν στις 2:34΄ της 13ης Δεκεμβρίου 1943, όπως δείχνουν οι δείκτες του σταματημένου ρολογιού της εκκλησίας.


Η συνέχεια του δράματος βρήκε τις γυναίκες να προσπαθούν με τα νύχια να σκάψουν πρόχειρους τάφους στην παγωμένη γη του Δεκέμβρη, για να θάψουν τους νεκρούς τους. Με τις κουβέρτες που είχαν κοντά τους, μετέφεραν τους σκοτωμένους στο νεκροταφείο και άλλους έθαψαν εκεί στο λόφο, μια τραγική σκηνή που κράτησε μέρες.


Ακολούθησε η προσπάθεια της επιβίωσης μέσα στα χαλάσματα, που έμελλε για χρόνια να στεγάσουν τις απορφανισμένες οικογένειες.


Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων «συγκίνησε και συνένωσε τους Έλληνες - δυνάμωσε τον αγώνα τους κατά του κατακτητή», ομολογεί ο τότε γενικός στρατιωτικός διοικητής των Γερμανών στην Ελλάδα.


Οι Καλαβρυτινές Γυναίκες, οι Καλαβρυτινές Μανάδες, μορφές ηρωικές, παλεύοντας κάτω από δύσκολες συνθήκες, κατάφεραν να αναθρέψουν τα παιδιά τους και να ξαναχτίσουν την πόλη μέσα από τα ερείπια.


Στον Τόπο της Εκτέλεσης, ο Λευκός Σταυρός και η Πετρωμένη Καλαβρυτινή Μάνα, αιώνια σύμβολα του μαρτυρίου, εξακολουθούν να στέλνουν μηνύματα ειρήνης και συναδέλφωσης των λαών του κόσμου.

Το Βασιλικό Κίνημα του '67

8 μήνες μετά το πραξικόπημα αποφάσισε να αντισταθεί στη Χούντα.Πήρε τη γυναίκα του τα παιδιά του τη μαμά του και ανέβηκαν στη βόρεια Ελλάδα να υψώσουν  το λάβαρο της επανάστασης!!!.

Έλαβε χώρα στις 13 Δεκεμβρίου 1967 και ήταν η αποτυχημένη προσπάθεια του Βασιλιά Κωνσταντίνου να ανατρέψει τη Χούντα των Συνταγματαρχών.

Ο Κωνσταντίνος είχε ορκίσει τους πραξικοπηματίες την 21η Απριλίου του ίδιου χρόνου, νομιμοποιώντας έτσι την εξουσία τους. Κάποιοι θεώρησαν την βραχύχρονη συνεργασία τους, ως τακτικό ελιγμό, προκειμένου ο Κωνσταντίνος να οργανώσει την αντεπίθεσή του και να επαναφέρει τη Δημοκρατία στη χώρα.Οι περισσότεροι το είδαν ως το μοιραίο λάθος του 27χρονου βασιλιά, που οδήγησε επτά χρόνια αργότερα στην κατάργηση της Μοναρχίας.

Η σχέση Κωνσταντίνου και πραξικοπηματιών δεν ήταν αρμονική. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και οι συν αυτώ δεν ήθελαν να μοιραστούν την εξουσία με τον νεαρό βασιλιά, που σύμφωνα με την παράδοση της ελληνικής μοναρχίας «δεν βασίλευε απλώς, αλλά κυβερνούσε». Σ' ένα ταξίδι του στις Ηνωμένες Πολιτείες το φθινόπωρο του '67, ο Πρόεδρος Τζόνσον φέρεται να του είπε ότι καλό θα ήταν η κυβέρνηση να αντικατασταθεί από μία άλλη. Ο Κωνσταντίνος το εξέλαβε ως ενθάρρυνση για την ανατροπή της Χούντας.

Έπειτα από δισταγμούς και αμφιταλαντεύσεις, αποφάσισε να εκδηλώσει το κίνημά του στις 13 Δεκεμβρίου. Όχι από την Αθήνα, που εστρατοκρατείτο και εχουντοκρατείτο, αλλά από τη Βόρεια Ελλάδα, όπου υπήρχαν στρατιωτικοί πιστοί σ' αυτόν. Το σχέδιο προέβλεπε ότι οι δυνάμεις του θα κινούνταν από την Καβάλα προς τη Θεσσαλονίκη, με αντικειμενικό σκοπό την κατάληψη και την εγκατάσταση μιας δεύτερης κυβέρνησης στη συμπρωτεύουσα. Ο Κωνσταντίνος πίστευε ότι ο διεθνής παράγων και η εσωτερική πίεση θα ανάγκαζαν τη Χούντα σε παραίτηση, με αποτέλεσμα τη θριαμβευτική επιστροφή του στην Αθήνα.

Έτσι, το πρωί της 13ης Δεκεμβρίου επιβιβάστηκε στο βασιλικό αεροπλάνο στο Τατόι, με προορισμό το αεροδρόμιο της Χρυσούπολης. Μαζί του είχε την βασίλισσα Άννα-Μαρία, τα δύο παιδιά του Αλεξία και Παύλο, τη βασιλομήτορα Φρειδερίκη, την αδελφή του Ειρήνη και τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Κόλλια, που ήταν δικός του άνθρωπος. Στην αρχή, τα πράγματα πήγαιναν κατ' ευχή. Του επιφυλάχθηκε θερμή υποδοχή στο αεροδρόμιο από τον τοπικό διοικητή της μεραρχίας, που ήταν μυημένος στο κίνημα. Το Ναυτικό και η Αεροπορία, που δεν είχαν συμμετοχή στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, τάχθηκαν στο πλευρό του.

Όμως, το σχέδιο του Κωνσταντίνου και των συνεργατών του ήταν απλοϊκό, αφελές και γραφειοκρατικό. Στηρίχθηκε μόνο στους στρατιωτικούς και δεν προσπάθησε να προσεταιρισθεί τους πολιτικούς και το λαό. Ήταν εύκολο να υπονομευθεί εκ των έσω και μάλιστα από μεσαίους αξιωματικούς πιστούς στη Χούντα, οποίοι συνέλαβαν τους επικεφαλής τους και ανέλαβαν αυτοί τη διοίκηση των μονάδων. Κινήθηκαν, μάλιστα, προς την Καβάλα, με σκοπό τη σύλληψη του Βασιλιά. Η έλλειψη οργάνωσης και η διακοπή των επικοινωνιών εμπόδισαν το Ναυτικό και την Αεροπορία να συντονιστούν.

Η Χούντα των Αθηνών, αφού ξεπέρασε αβρόχοις ποσί τον αρχικό αιφνιδιασμό, γρήγορα ανέλαβε τον έλεγχο της κατάστασης. Δεν την πείραξε και πολύ που ο εκλεκτός της πρωθυπουργός ήταν μεταξύ των συνωμοτών. Σε μία εμφανή αλλαγή διάθεσης, άρχισαν να λοιδορούν τον Κωνσταντίνο, ανακοινώνοντας από ραδιοφώνου ότι ο Μεγαλειότατος κρύβεται «από χωρίου εις χωρίον», μία ρήση που παρέμεινε έκτοτε στο ελληνικό λεξιλόγιο.

Ο Κωνσταντίνος, αφού αντελήφθη ότι το σχέδιό του δεν είχε δυνατότητα επιτυχίας, επιβιβάστηκε στο βασιλικό αεροπλάνο με την οικογένειά του και τον Κόλλια. Από την Καβάλα κατευθύνθηκε στη Ρώμη, όπου έφθασε το πρωί της 14ης Δεκεμβρίου 1967 και ζήτησε πολιτικό άσυλο. Παρέμεινε εξόριστος για το υπόλοιπο της χουντικής διακυβέρνησης και δεν επέστρεψε ποτέ στην Ελλάδα ως Βασιλιάς, καθώς η Μοναρχία καταργήθηκε με το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974.