Η οικονομική κατάρρευση εκβάλει με σφοδρότητα και στο πολιτικό πεδίο. Η αποδόμηση του προ κρίσης κυρίαρχου πολιτικού σκηνικού, οδηγεί στην αναζήτηση δρόμων ανασυγκρότησης ενός χώρου πολιτικής στήριξης των κυβερνητικών επιλογών. Μοναδική διέξοδος η προς τα δεξιά διεύρυνση της ήδη εξαιρετικά δεξιάς κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Δεξαμενή αυτής της διεύρυνσης αποτελούν οι «κατά συνθήκη» πρόθυμοι ανεξάρτητοι βουλευτές από όλο το πολιτικό φάσμα, ένα μέρος ή το όλο των ΑΝΕΛ, όπως και το πάντα διαθέσιμο, ΛΑΟΣ. Το τελευταίο αν και δεν εκπροσωπείται κοινοβουλευτικά, η ενδεχόμενη συμπόρευσή του με την ΝΔ και την κυβέρνηση, θα προσδώσει ένα χαρακτήρα κοινωνικής και ιδεολογικής επανασυσπείρωσης της δεξιάς «πολυκατοικίας».
Η συγκολλητική ουσία της κυβερνητικής πλειοψηφίας είναι η με κάθε μέσο διατήρηση της εξουσίας. Καθώς αποτελεί για αυτή, την μόνη δικλείδα ασφαλείας που σε πιθανή «απασφάλιση» θα οδηγήσει στην εκκωφαντική κατάρρευση του υφιστάμενου πολιτικού σκηνικού, και στην εξαφάνιση του μεγαλύτερου μέρους του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού.
Δεξαμενή αυτής της διεύρυνσης αποτελούν οι «κατά συνθήκη» πρόθυμοι ανεξάρτητοι βουλευτές από όλο το πολιτικό φάσμα, ένα μέρος ή το όλο των ΑΝΕΛ, όπως και το πάντα διαθέσιμο, ΛΑΟΣ. Το τελευταίο αν και δεν εκπροσωπείται κοινοβουλευτικά, η ενδεχόμενη συμπόρευσή του με την ΝΔ και την κυβέρνηση, θα προσδώσει ένα χαρακτήρα κοινωνικής και ιδεολογικής επανασυσπείρωσης της δεξιάς «πολυκατοικίας».
Η συγκολλητική ουσία της κυβερνητικής πλειοψηφίας είναι η με κάθε μέσο διατήρηση της εξουσίας. Καθώς αποτελεί για αυτή, την μόνη δικλείδα ασφαλείας που σε πιθανή «απασφάλιση» θα οδηγήσει στην εκκωφαντική κατάρρευση του υφιστάμενου πολιτικού σκηνικού, και στην εξαφάνιση του μεγαλύτερου μέρους του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού.