Από τις λαϊκές της απελπισίας στις κάλπες της συνείδησης

Υπάρχουν κάποιες εικόνες και κάποια γεγονότα μέσα στην κρίση, πού όσες φορές και να περάσουν μπροστά σου αδυνατείς να τα συνηθίσεις. Κάθε φορά σε σοκάρουν, ξανά και ξανά. Οι εικόνες από τη δωρεάν διανομή τροφίμων στον Κολωνό, στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων των παραγωγών λαϊκών αγορών, παραμένουν σκληρές κι ας τις έχουμε ξαναδεί.

Του Παναγιώτη Βωβού

Γιατί είναι μια από τις περιπτώσεις που η πραγματικότητα της φτώχειας εμφανίζεται με μαζικότητα και δεν αφορά μια μακρινή είδηση για μια αυτοκτονία ή έναν άστεγο σε μια γωνία αλλά εκατοντάδες ανθρώπους μαζί. Ανθρώπους συνηθισμένους σαν όλους μας. Δεν είναι μια συζήτηση για τις επιπτώσεις της κρίσης ή μια εκτίμηση, αλλά μια κραυγάζουσα πραγματικότητα.

Για όσους είδαν από κοντά ή σε εικόνες το γεγονός, ξεχώριζαν κάποιες φιγούρες ανθρώπων. Οι αληθινά και από πάντα απλοί φτωχοί λαϊκοί άνθρωποι, οι τραγικοί παππούδες και γιαγιάδες, αλλά και μια κατηγορία ανθρώπων που φαίνεται να υπήρξαν πρόσφατα σε σχετικά καλή κατάσταση αλλά πια να βρίσκονται, όπως και χιλιάδες άλλοι, στην άκρη του γκρεμού της κοινωνικής εξαθλίωσης. Εκεί, στη λαϊκή του Κολωνού συναντήθηκαν άνθρωποι που κάποτε άνηκαν σε διαφορετικά κοινωνικά στρώματα και τώρα το μνημόνιο τους έχει ποδοπατήσει, τους έχει μετατρέψει σε μια μάζα που κινείται από την ακραία ανάγκη. Τους έχει μετατρέψει σε αυτό που ονειρεύεται κάθε νεοφιλελεύθερος (όχι για τον εαυτό του), σε ανθρώπους σε πανικό επιβίωσης, δηλαδή σε ...καλό επενδυτικό κλίμα.

ΑΚΡΟΒΑΣΙΑ, Η ΚΡΥΦΗ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ

Του Θανάση Καρτερού

Μέχρι πριν από λίγο καιρό ο Τσίπρας ήταν για τον Κουτσούμπα τετράποδο -σκυλάκι του καναπέ. Με τη συνέντευξη του γενικού γραμματέα στον Alpha αναβαθμίστηκε προς δόξαν του πολιτικού πολιτισμού σε δίποδο -αστό πολιτικό, μιμητή του Γιωργάκη, κωλοτούμπα και ακροβάτη. Το τελευταίο μάλιστα, το οποίο ειπώθηκε με σημειολογικό χαμόγελο, δεν πιστοποιεί μόνο την ευφυΐα του συνεντευξιαζόμενου, αλλά και το θάρρος του να μην λέει όχι στο χιούμορ, όταν αυτό φυσικά δεν έρχεται σε αντίθεση με τις βασικές αρχές του.

Υπήρξαν, όπως είναι φυσικό, ενθουσιώδη χειροκροτήματα για την έκρηξη αυτή ευφυΐας και χιούμορ από το γνωστό σύμπλεγμα ΜΜΕ και κέντρων προπαγάνδας, το οποίο για κάποιον περίεργο λόγο δεν δέχεται τον Τσίπρα ούτε ως ακροβάτη, ούτε καν ως αστό. Τέλος πάντων. Το θέμα είναι ότι μέσα στον ενθουσιασμό θάφτηκαν ορισμένα άλλα σημαντικά στοιχεία της συνέντευξης. Όπως εκείνο με το οποίο ο Κουτσούμπας επέκρινε την πολιτική του Χαρίλαου και της ηγεσίας του ΚΚΕ απέναντι στο ΠΑΣΟΚ στις αρχές της δεκαετίες του ογδόντα.

Αλ. Τσίπρας στο Rai Tre: «Η τρόικα στερείται δημοκρατικής νομιμοποίησης»

“ «Tο πρόγραμμα λιτότητας οδηγεί παντού σε αδιέξοδο» τόνισε ο υποψήφιος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την προεδρία της Κομισιόν  ”

Συνέντευξη στην ιταλική δημόσια τηλεόραση και στο δίκτυο Rai Tre παραχώρησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν, Αλέξης Τσίπρας, αναφερόμενος στις προεκλογικές εκστρατείες σε Ελλάδα και Ιταλία αλλά και σε οικονομικά θέματα.

Σε ό,τι αφορά την οικονομική πορεία της Ευρώπης ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε πως «ή αλλάζουμε τους συσχετισμούς για να ανατρέψουμε τις πολιτικές της λιτότητας, τις πολιτικές που καταστρέφουν τις ζωές μας και να ξανακερδίσουμε την Δημοκρατία, ή θα συνεχίσουμε να ακολουθούμε αυτό τον ολισθηρό δρόμο δίχως τέλος. Αν στις ευρωεκλογές αυτές κερδίσουν οι δυνάμεις που μας οδήγησαν στο αδιέξοδο, θα συνεχίσουν με ακόμη ισχυρότερα προγράμματα λιτότητας».

Το μνημόνιο δεν είναι μια παρένθεση

Του Ευκλείδη Τσακαλώτου

To μεγαλύτερο κόλπο που έπαιξε ο διάβολος ήταν να πείσει τον κόσμο ότι δεν υπάρχει». Έτσι λέει ο Κέβιν Σπέισι στο έργο «Οι συνήθεις ύποπτοι», που είναι βέβαια φράση από τον Μπωντλαίρ. Το μεγαλύτερο κόλπο που θα παίξει αυτή η Κυβέρνηση, είναι να πείσει τον κόσμο ότι το μνημόνιο δεν υπάρχει, ότι είναι κάτι περαστικό και –όπως είπε χθες ο κ. Σαμαράς– ότι έχει κλείσει τον κύκλο του. «Το μνημόνιο δεν είναι μια παρένθεση. Δεν είναι καν μόνο τα μέτρα. Δεν είναι καν μόνο η δανειακή σύμβαση. Έχει μια φιλοσοφία για την οικονομία, για τη σχέση της οικονομίας με την κοινωνία και –εάν δεν μπορέσουμε να το σταματήσουμε– θα γίνει καθεστώς.

Ποιος είναι ο βασικός στόχος του μνημονίου, από τον οποίο προκύπτει ότι είναι καθεστώς; Είναι να έχουμε για όλα τα επόμενα χρόνια μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα, που ολοένα και θα αυξάνονται. Από €4,2 δισεκατομμύρια το 2014, στα €7 δισεκατομμύρια το 2016 και στα €11,5 δισεκατομμύρια το 2018.

Δέσποινα Κουτσούμπα: «Η περιφέρεια του Σγουρού πρωτοστάτησε στις μνημονιακές πολιτικές»

Συνέντευξη της υποψηφίας για την Περιφέρεια Αττικής με το σχήμα της «Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς» στην «Εφημερίδα των Συντακτών¨και στο δημοσιογράφο Νίκο Σβέρκο.

- Πώς κρίνετε τα πεπραγμένα της απερχόμενης περιφερειακής αρχής;

- Στην Αττική έχουν αποτυπωθεί με τον χειρότερο τρόπο τα σημάδια της κρίσης: ανεργία, φτώχεια, μετανάστευση, διάλυση του κοινωνικού κράτους, μαρασμός της αγροτικής παραγωγής, τσιμεντοποίηση, καταστροφή του περιβάλλοντος, παράδοση κάθε ελεύθερου δημόσιου χώρου -ακόμη και της παραλίας- στο αδηφάγο κεφάλαιο.

H γιαγιά και το κατά Σαμαρά πλεόνασμα

«Αν είχε η γιαγιά μου ρόδες θα ήταν πατίνι»... Προτίμησα αυτή την light εκδοχή από τη γνωστή αυθεντική λαϊκή ρήση, για λόγους ευπρέπειας και αποφυγής της περί σεξισμού συζήτησης.

Πότε όμως μας έρχεται στο νου, μια τέτοια έκφραση; Μα, όταν έχουμε εξωφρενικά υποθετικά σενάρια, στη σφαίρα της φαντασίας και του απίθανου! Συνήθως αυτό συμβαίνει σε συλλογισμούς που έχουν τουλάχιστον δύο απίθανα ‘’θα’’.

Ας σκεφτούμε τι θα μας απαντήσει ένας συνάδελφός μας στη δουλειά αν του πούμε: ‘’Αν θα έβρισκα μια νέα δουλειά φέτος με 50% μεγαλύτερο μισθό και αν θα μου χάριζε η τράπεζα το δάνειο, τότε θα τους έγραφα όλους, μαζί και το αφεντικό, στα παλιά μου τα παπούτσια’’. Μην το δοκιμάσετε, θα λουστείτε την γνωστή φράση.

Πάμε τώρα στη συζήτηση περί πλεονάσματος.

Τα σύνορα μας να μην είναι από πτώματα

Νίκος Χρυσόγελος

Μετά το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι και τη νέα τραγωδία ανοιχτά της Σάμου με τουλάχιστον 22 νεκρούς, αποτελεί θέμα εθνικής αξιοπρέπειας να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι υπαίτιοι αλλά και να αλλάξει, επιτέλους, ριζικά η πολιτική για το μεταναστευτικό. Πριν, τα θαλάσσια σύνορά μας οριοθετηθούν από σωρούς θυμάτων.

Εμείς οι Πράσινοι δίνουμε μάχες στο ευρωκοινοβούλιο για να αναλάβει η Ευρώπη τις ευθύνες της και να αναθεωρηθεί ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ. Τα σύνορά μας είναι και σύνορα της Ευρώπης. Οι πνιγμένοι στο Αιγαίο δεν είναι μόνο δικιά μας αλλά και ευρωπαϊκή τραγωδία. Τα τελευταία 10 χρόνια έχουν χαθεί στις θάλασσές μας 18-20.000 ανθρώπινες ζωές. Τα περισσότερα θύματα είναι γυναίκες και μικρά παιδιά.

ΠΑΣΟΚ ή Ουκρανία; Ιδού η απορία

"Θέλουμε η χώρα να βγει από τα αδιέξοδά της, από τα μνημόνια και να ακολουθήσει το δρόμο της σταθερότητας ή θέλουμε η χώρα το βράδυ των εκλογών να είναι μια χώρα η οποία θα υποστεί αυτά που υπόκεινται οι χώρες της Βόρειας Αφρικής, της Ουκρανίας, της Τουρκίας;"Τούτα είναι τα φοβερά διλήμματα που έθεσε στο εκλογικό σώμα ο αναπλ. Υπουργός Εσωτερικών Λεωνίδας Γρηγοράκος. 'Η ψηφίζετε ΠΑΣΟΚ ή θα γίνουμε Ουκρανία, θα βρεθούμε δηλαδή στα πρόθυρα εμφυλίου, θα έχουμε νεκρούς, οι νεοναζί θα πυρπολούν κτίρια γεμάτα ανθρώπους, άσε που μπορεί να προσαρτήσει η Ρωσία κάποια από τα εδάφη μας. Την Κρήτη ενδεχομένως.


Αν τα έλεγε αυτά ένας σκέτος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, θα επρόκειτο απλώς για κινδυνολογίες της συμφοράς, να πούμε καμιά χοντράδα, μπας και στραβωθεί κανένας βασιβουζούκος και μας ψηφίσει. Όταν τα λέει όμως ο αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών, ο οποίος είναι, μεταξύ άλλων, και συνυπεύθυνος για τη διεξαγωγή των εκλογών, τότε η κινδυνολογία αποκτά θεσμικό χαρακτήρα. Γίνεται απειλή της κυβέρνησης προς το λαό και όσο δεν βγαίνει κάποιος, ο Κεδίκογλου, επί παραδείγματι, να κάνει μια δήλωση, η απειλή θα κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας σαν Δαμόκλειο σπάθη.

Σημαίες

Του Ηλία Νικολόπουλου, Υποψήφιου Ευρωβουλευτή – ΣΥΡΙΖΑ

Τα δύο προτάγματα κάθε έμφρονος Έλληνα πολίτη και ψηφοφόρου σε αυτές τις Ευρωεκλογές θα πρέπει να είναι:

Πηγαίνω να ψηφίσω, και Ψηφίζω Γλέζο.

Επειδή χρειάζομαι Σημαία.
Επειδή θέλω μπροστάρη.
Επειδή τιμώ το Παρελθόν μου.
Επειδή διασφαλίζω το Μέλλον μου.

Αν απαξιώσουμε το θεσμό των Ευρωεκλογών με την αποχή, αφήνουμε άλλους να αποφασίσουν για μας, ερήμην μας.

Δεν πρέπει να συμβεί.

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΤ, Η ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ.

http://tvxs.gr/

Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης

Παρά το σοκ του Μαύρου, παρά την απώλεια και την καταστροφή μιας ολόκληρης ζωής, παραμείναμε ΟΡΘΙΟΙ, αναλύσαμε την κατάσταση, και πήραμε θέση ΤΟΤΕ, έγκαιρα, χωρίς να κρυφτούμε, βάλαμε το κεφάλι μας στον τορβά, χωρίς να κλαφτούμε, «ένεκα η ανάγκη…». Δεν καταθέσαμε αίτηση ούτε στη Δ.Τ., ούτε στη ΝΕΡΙΤ. Δεν πολιτευθήκαμε. Τι άλλο μένει πλέον για να μας μεμφθούν.

Το κυβερνητικό ανάλγητο και κυνικό στόρι της ΕΡΤ το είχα εξιστορήσει από τις 23 Ιουλίου του 2013, ενώπιον των συναδέλφων μου γραπτώς(scripta manent), στην εργασιακή συνέλευση των δημοσιογράφων της ΕΡΤ3 στην ΕΣΗΕΜΘ, έγινε και ομόφωνο ψήφισμα, δημοσιεύθηκε και στις εφημερίδες.

Στην γραπτή εισήγησή μου ΤΟΤΕ είχα σημειώσει μεταξύ άλλων, τόσο για την ΕΡΤ όσο και την ΕΡΤ3:

Ζωγράφου: Ιωάννα Τσιαπαρίκου, Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με τον Κώστα Καλλίρη

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στου Ζωγράφου. Κατάγεται από παλιά Ζωγραφιώτικη οικογένεια, με βαθιές ρίζες στην πόλη από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Κόρη του Αθανασίου Τσιαπαρίκου, με καταγωγή από το Διχώρι-Φωκίδας, οποίος συνέβαλε στα κοινά με αναπτυγμένη δράση στον τομέα των αθλητικών σωματείων και της Μαγδαληνής Μουσέτη, με καταγωγή από το Στελί-Ευδήλου-Ικαρίας.

Σπούδασε στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πειραιά. Ειδικεύθηκε με μεταπτυχιακό στα Ναυτιλιακά και Διεθνείς Μεταφορές στο University of Wales-Cardiff. Πρόσφατα ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ του Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πειραιώς, με εξειδίκευση σε θέματα σχετικά με την απασχόληση, την ανεργία και την ανάπτυξη σταδιοδρομίας. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και ανακοινώσεις σε επιστημονικά περιοδικά και διεθνή συνέδρια.

Έχει εργαστεί ως οικονομολόγος στην ναυτιλιακή εταιρεία “Athenian Sea Carriers”, ενώ από το 2003 εργάζεται στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, όπου διορίστηκε μέσω πανελληνίου διαγωνισμού ΑΣΕΠ. Ειδικεύτηκε σε ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά θέματα, τα οποία εισηγείται σε εκπαιδευτικά προγράμματα.