Για το "Γιασεμί της Δαμασκού"...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Μου προσφέρθηκε πολλές φορές η δυνατότητα να εγκαταλείψω τη...

Συρία.

Αυτές οι προσφορές συμπεριελάμβαναν εγγυήσεις για την ασφάλεια μου,

την προστασία των παιδιών μου, κι εγγυήσεις για μια άνετη οικονομική ασφάλεια.

Δεν χρειάζεται μια ιδιοφυΐα να καταλάβει τι πραγματικά ήθελαν αυτά τα πρόσωπα

με τις προσφορές τους. Ήταν μια προσπάθεια να πλήξουν την εμπιστοσύνη του λαού

στο πρόσωπο του προέδρου του»

Asma Akhras Al Assad

Ευχές από κάθε μέρος του πλανήτη, από τις χώρες του αντιιμπεριαλιστικού μετώπου κι Ελεύθερους πολίτες σ' όλη τη γη για το "Τριαντάφυλλο της Δαμασκού" ή και "Γιασεμί της Δαμασκού", όπως αποκαλεί ο λαός της Συρίας την αγαπημένη του Asma Akhras Al Assad που σήμερα συμπληρώνει τα 43 της χρόνια (11 Αυγούστου 1975).

Μόλις προχθές ο πρόεδρος της Συρίας, γιατρός στο επάγγελμα, με μια λιτή δήλωση ανακοίνωσε "Η σύζυγός μου έχει καρκίνο", όπως αρμόζει στους ηγέτες κι οφείλουν να ενημερώνουν τους λαούς τους και στη συνέχεια τη συνόδευσε στο δημόσιο νοσοκομείο όπου υποβλήθηκε στην πρώτη χημειοθεραπεία (Βλ. Η σύζυγος του Άσαντ ξεκίνησε θεραπεία για αντιμετώπιση κακοήθους όγκου...).

ΤΡΙΑ σχόλια σχετικά με το έπαθλο της της ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ .Της αθλήτριας που συναγελάζεται με την ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ οργάνωση Χρυσή Αυγή .

Ο φασισμός δεν είναι άποψη ή μάλλον αν αντιλαμβανόμαστε σαν "άποψη" τον φασισμό ,τον νομιμοποιούμε εμμέσως σε κοινωνικό επίπεδο πρώτα και ύστερα σε πολιτικό. 

Ηρα Κλήμου

Με την Παπαχρήστου επανέρχεται το ερώτημα αν μπορούμε να κρατάμε μόνο την επιτυχία της από την όλη προσωπικότητα της ή να την αφορίζουμε ολόκληρη. Είναι ο φασισμός άποψη σεβαστή ή όχι; Διότι κρατώντας μόνο την επιτυχία, ουσιαστικά στηρίζουμε το δικαίωμα της να είναι φασίστρια και φυσικά να αρθρώνει φασιστικό λόγο. Το γνωστό "Καλό παιδί είναι αλλά λίγο φασίστας" .

Επίσης πρέπει να κατανοήσουμε τι σημαίνει "επιτυχία" ή "διάκριση". Η Παπαχρήστου δεν έγινε πρωταθλήτρια μόνο λόγο μιας προσωπικής ικανότητας και προπόνησης αλλά λόγω κοινωνικής υπεραξίας. Μιας κοινωνίας η οποία απαρτίζεται από μετανάστες, ΛΟΑΤΚΙ άτομα και ένα σωρό ακόμα ομάδες οι οποίες είναι στόχος των φασιστών. Η επιτυχία όχι της Παπαχρήστου μόνο άλλα και του καθενός ξεχωριστά δεν είναι αυτοφυής, αλλά κοινωνικό δημιούργημα. 

Η Παπαχρήστου είναι φιλικά προσκείμενη προς την Χρυσή Αυγή, προφανώς περνώντας τα περί Αρείας φυλής και ελληνικής ανωτερότητας. Ας ρωτήσουμε για μια στιγμή πως αισθάνονται όλοι οι κάτοικοι της Ελλάδος που έχουν γίνει στόχοι της Χρυσής αυγής, όταν μια πρωταθλήτρια ανοιχτά στηρίζει αυτό το φασιστικό μόρφωμα. Τι πρότυπο μπορεί να αποτελέσει μια συγκεκριμένη αθλήτρια;

Ότι η Παπαχρήστου μετά τις δηλώσεις της και όλη την προπαγάνδα της (να θυμηθούμε τις ερωτικές περιπτύξεις με τον Κασσιδιάρη),τον αποκλεισμό της λόγω ρατσιστικών σχολίων, συνεχίζει να αγωνίζεται εμμέσως αντιπροσωπεύοντας όλους εμάς , είναι η πεμπτουσία της εθνικής αφήγησης. Όλοι στο κάτω κάτω είμαστε Έλληνες ,φασίστες, αριστεροί κλπ. Δεν ξέρω μερικοί πως νιώθουν για αυτό, αλλά είναι λόγος να μην αισθάνεσαι καθόλου πολίτης αυτής της χώρας που στέλνει δηλωμένα φασισταριά σε διεθνείς διοργανώσεις.