Ένα βράδυ σαν όλα τα άλλα σε μια γειτονιά στα Δυτικά. Θα μπορούσε να είναι βόρεια, νότια ή ανατολικά. Αράζεις με την παρέα σου σε ένα καφέ. Φάτσες περίεργες σε τσεκάρουν και τους ξέρεις ότι είναι το μαύρο σκοτάδι. Φεύγοντας στην έχουν στημένη. Μπαίνεις μπροστά γιατί η ζωή βάζει μπλόκο στον θάνατο. Το φως διαλύει το σκοτάδι. Μπάτσοι σφυρίζουν αδιάφορα και το μαχαίρι σταματάει στο κορμί σου. Γιατί το κορμί του Παύλου κάλλιστα θα μπορούσε να είναι το δικό σου.
Αργά το βράδυ της Τετάρτης 17 προς Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2013 στο Κερατσίνι, ο Παύλος Φύσσας δολοφονείται από τον φασίστα Ρουπακιά, δεύτερο στην ιεραρχία του πυρήνα Νίκαιας της εγκληματικής, ναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα. Μια δολοφονία από το μακρύ χέρι του συστήματος, από ένα βαθύ κράτος που δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει, όπως αποδεικνύεται πλέον περίτρανα με ντοκουμέντα που αφορούν την αγαστή συνεργασία Νέας Δημοκρατίας (Μπαλτάκου), Χρυσής Αυγής και μιας ολόκληρης εθνικιστικής καταιγίδας, όχι απλά σταγονιδίων, μέσα στο Δικαστικό Σώμα και τα Σώματα Ασφαλείας (Αστυνομία, Στρατός, Λιμενικό, ΚΥΠ). Μια δολοφονία που μόνο τυχαία δεν ήταν.
Αργά το βράδυ της Τετάρτης 17 προς Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2013 στο Κερατσίνι, ο Παύλος Φύσσας δολοφονείται από τον φασίστα Ρουπακιά, δεύτερο στην ιεραρχία του πυρήνα Νίκαιας της εγκληματικής, ναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα. Μια δολοφονία από το μακρύ χέρι του συστήματος, από ένα βαθύ κράτος που δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει, όπως αποδεικνύεται πλέον περίτρανα με ντοκουμέντα που αφορούν την αγαστή συνεργασία Νέας Δημοκρατίας (Μπαλτάκου), Χρυσής Αυγής και μιας ολόκληρης εθνικιστικής καταιγίδας, όχι απλά σταγονιδίων, μέσα στο Δικαστικό Σώμα και τα Σώματα Ασφαλείας (Αστυνομία, Στρατός, Λιμενικό, ΚΥΠ). Μια δολοφονία που μόνο τυχαία δεν ήταν.
