Η Καταλονία κήρυξε την ανεξαρτησία της και η Μαδρίτη την έθεσε «υπό κηδεμονία»

Απρόβλεπτες είναι στο εξής οι εξελίξεις σχετικά με την κρίση της Καταλονίας, καθώς οι δύο πλευρές οδηγήθηκαν στην απόλυτη ρήξη. Το καταλανικό κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας της περιφέρειας από την Ισπανία. «Ναι» στην ανεξαρτησία ψήφισαν 70 βουλευτές. Δέκα βουλευτές ψήφισαν «όχι» και 2 βουλευτές λευκό. Μετά την απόφαση της τοπικής κυβέρνησης να προχωρήσει σε μονομερή ανεξαρτησία, η Ολομέλεια της Ισπανικής Γερουσίας, αποφάσισε τη επικύρωση των μέτρων, που ζητούσε η κυβέρνηση, για να θέσει, κατ’ εφαρμογήν του Άρθρου 155 του Συντάγματος, υπό τον έλεγχό της την Καταλονία και να καθαιρέσει την τοπική κυβέρνηση.

Σημειώνεται πως από την ψηφοφορία για την ανεξαρτησία στο Καταλανικό κοινοβούλιο αποχώρησαν οι βουλευτές του Σοσιαλιστικού, του Λαϊκού Κόμματος και του κόμματος των Πολιτών (Ciudadanos). Στην αίθουσα είχαν μείνει μόνο βουλευτές των κομμάτων Junts pel Si, CUP και Catalunya Si Que Es Pot που συνδέεται με το κόμμα Podemos.

Υπενθυμίζεται πως ο πρόεδρος της Καταλονίας Κάρλες Πουτζδεμόν, μετά από έντονες πολιτικές πιέσεις που δέχτηκε, αποφάσισε τελικά να μην προκηρύξει πρόωρες τοπικές εκλογές όπως αρχικά σχεδίαζε. Η απόφασή του, με την οποία μετέφερε την ευθύνη για την κήρυξη της ανεξαρτησίας στο τοπικό κοινοβούλιο, εξανέμισε τις ελπίδες όσων περίμεναν μία κίνηση που θα κατεύναζε την πολιτική αντιπαράθεση με την κεντρική κυβέρνηση.

Απορώ που ακόμα υπάρχουμε

Χρήστος Γιανναράς

O καθηγητής φιλοσοφίας και συγγραφέας, Χρήστος Γιανναράς, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη και το Tvxs, εν όψη της εθνικής επετείου του «Όχι», για την Ελλάδα που «τέλειωσε» λόγω και της εκπαίδευσης που έχει στόχο την χρηστικότητα και όχι το «αληθεύειν».

Όπως αναφέρει ο ίδιος: «Βυθιζόμαστε σε ένα κενό, σε ένα τίποτα [...] Απορώ που ακόμα υπάρχουμε! Δεν γεννιέται η παραμικρή αντίσταση στην κακουργία των πολιτικών… Προς τι να αντισταθεί ο Έλληνας; Προς τι; Για να έχει πρωθυπουργό ή τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα; Διαφέρουν αυτοί από το να έχεις πρωθυπουργό τον Σόιμπλε; Δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση, το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι πια ανύπαρκτο».

Έχετε πει πως «Η Ελλάδα τέλειωσε» σε σχέση με το ότι «η ελληνική εκπαίδευση εστιάζει στη χρηστικότητα». Θα θέλατε να το εξηγήσετε;

Η βασική μου ιδέα είναι, ότι εάν ο ελληνισμός κόμιζε κάτι μέσα στους αιώνες -κι αυτό είναι που τον διαφοροποιεί ριζικά από τη δυτική παράδοση- είναι ακριβώς ότι ο στόχος για τον έλληνα ήταν το «αληθεύειν» και όχι το χρήσιμο. Λέει ο Αριστοτέλης, ότι «Το ζητείν απανταχού το χρήσιμον ήκιστα αρμόζει τοις μεγαλοψύχοις και ελευθερίοις», δηλαδή, δεν ταιριάζει σε ελεύθερους και μεγαλόψυχους ανθρώπους το να ζητάνε παντού το χρήσιμο. Η χρησιμότητα είναι μια δουλεία στην ανάγκη, αδιανόητη για τον έλληνα. Ο έλληνας μάχεται για την ελευθερία από την ανάγκη.