Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018

Η χλιδάτη ζωή, οι βίλες και τα ταξίδια του ζεύγους Παπαντωνίου Από τη βίλα στην Κηφισιά στην Ελβετία

Μέχρι το 1995 ο Γιάννος Παπαντωνίου ήταν ένας ισχυρός άνδρας στην πολιτική ζωή της χώρας. Υπήρξε ο μακροβιότερος υπουργός Οικονομικών της Μεταπολίτευσης, ο οποίος ξεκίνησε από τα Εξάρχεια, σπούδασε στο Κέιμπριτζ και έβαλε την Ελλάδα στην ΟΝΕ. Τότε όμως είναι που αρχίζουν να πέφτουν οι πρώτες σκιές πάνω του για τη χλιδάτη ζωή που άρχισε να δείχνει ότι κάνει μαζί με τη σύζυγό του Ρούλα Κουράκου.

Τελικά, χθες στις 23 Οκτωβρίου, αποφασίζεται με σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα τόσο η προφυλάκιση του ιδίου όσο και της συζύγου του, Ρούλας Κουράκου, με την κατηγορία νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες ύψους 2,8 εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων (που φέρεται να έλαβε ο Γιάννος Παπαντωνίου ως «δώρο» κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του ως υπουργός Άμυνας το 2003).

Κάθε «Τσάρος» έχει το παλάτι του… κι έτσι το 1998 ο Γιάννος και η Ρούλα αποφασίζουν να αγοράσουν ένα οικόπεδο 447,59 τ.μ., αξίας 40 εκατ. δραχμών στην Κάτω Κηφισιά. Εκεί το ζευγάρι χτίζει τριώροφη μεζονέτα με εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα για να στεγάσει τον έρωτά του και δίνει τροφή στις κακές γλώσσες να ρίχνουν χολή για τον πλούτο που επιδείκνυε προς τα έξω.

Η Ρούλα που από γραμματέας έγινε κυρία υπουργού
Στις φυλακές Κορυδαλλού ο Γιάννος Παπαντωνίου και η σύζυγός του
Γιάννος Παπαντωνίου: Η πτώση ενός «τσάρου»

Σαν να μην έφτανε αυτό, τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2002, ο Γιάννος Παπαντωνίου και η σύζυγός του αγοράζουν στη Σύρο, στη θέση Λαγγόνια πέντε στρέμματα κι ένα ημιτελές κτίσμα, τα οποία ανήκουν στην Ρούλα Κουράκου.

Και με την εταιρεία που «λάδωνε» τον Παπαντωνίου τι θα κάνουμε;


Του Άρη Χατζηστεφάνου

It takes two to tango τραγουδούσε το 1952 η Περλ Μπάιλι, χάρη στην οποία μάθαμε την έκφραση «χρειάζονται δυο για να χορέψεις τάνγκο».

Ο Γιάννος Παπαντωνίου, που βρίσκεται προφυλακισμένος με την κατηγορία ότι έλαβε 2.8 εκατομμύρια φράγκα, για να αναθέσει στην εταιρεία Thales Nederland B.V τον εκσυγχρονισμό φρεγατών του ελληνικού πολεμικού ναυτικού, είναι ο ένας χορευτής. Ο άλλος, κατά τα φαινόμενα, είναι η Thales.

Όπως ήταν παλαιότερα και η Siemens και τόσες άλλες εταιρείες. Με αυτές τι κάνουμε;

Όσο χαρμόσυνη και αν είναι για τον μέσο Έλληνα φορολογούμενο η είδηση της φυλάκισης διεφθαρμένων πολιτικών (ειδικά αυτών που του κουνούσαν το δάχτυλο), η συγκεκριμένη διαδικασία αγγίζει ένα μικρό τμήμα ενός γιγαντιαίου μηχανισμού, που ληστεύει τα ταμεία της Ελλάδας και συνήθως δεν βρίσκεται στο εσωτερικό της χώρας αλλά σε κάποια χώρα της ΕΕ.

Ο μέσος φιλελεύθερος (αν τύχαινε να μην κυβερνά εκείνη την περίοδο το κόμμα του) αλλά και ο μέσος Ελληνάρας θα αποδώσουν ορθώς τις ευθύνες στο πολιτικό κατεστημένο της χώρας. Πολύ σπάνια όμως θα καταλάβουν ότι τα χρήματα τα τσεπώνει μια ξένη εταιρεία, ρίχνοντας και μερικά ψίχουλα στα εν ελλάδι ευρωλιγούρια.