Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2020

Η «μαύρη πόρτα» στη Μόρια

Θανάσης Βασιλείου
Πολλές φορές τα γεγονότα μιλάνε. Αλλά δεν τα λένε όλα. Δεν μπορούν, από μόνα τους, να τα πουν. Επίσης, αυτοί που αφουγκράζονται κάνουν ερμηνείες. Και αυτοί που χαράσσουν τις πολιτικές αναλαμβάνουν δράση (συνήθως, μετά τα γεγονότα), η οποία επιδεινώνει την κατάσταση. Δυστυχώς, για όλους τους εμπλεκόμενους, η Μόρια θα γίνει ένα από τα σύμβολα της απανθρωποποίησης του ανθρώπου για τον 21ο αιώνα.

Η Μόρια δείχνει πολλά: ωμό ρατσισμό, διατεμνόμενους εθνικισμούς, «φιλανθρωπικές» ιδιοτέλειες, διανοητικό ερμητισμό, ανερμάτιστες πολιτικές – διεθνείς, ευρωπαϊκές, εθνικές, περιφερειακές. Δείχνει παραφράσεις του φιλελευθερισμού και της δημοκρατίας που, με πραγματικά και νοητικά τείχη, χωρίζει τους ανθρώπους σε καλούς/κακούς, δικούς/ξένους, ανώτερους/κατώτερους, νοικοκυραίους/κατσαπλιάδες, χριστιανούς/μουσουλμάνους κ.ο.κ. Δείχνει τα αδύναμα υπογάστρια της κληρονομιάς του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, της νεωτερικότητας αλλά και της μετανεωτερικότητας.

Η αλήθεια είναι ότι εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο βρίσκονται σε καθεστώς μετακίνησης. Επίσης, η αλήθεια είναι ότι αυτό το φαινόμενο –όχι με τέτοιους αριθμούς– είναι προϊστορικό και δεν τελείωσε με τον Μαγγελάνο ή τον Κολόμβο, ούτε καν με το «τέλος της ιστορίας» και τα σχετικά πανηγύρια για τη «δημοκρατία».