Το «βρώμικο ’89» είχες έναν Χαρίλαο Φλωράκη στην ηγεσία, στα μάτια του οποίου μπορούσες να καταλάβεις ότι έχει εξαπατηθεί και όχι εξαπατήσει. Σήμερα, στην ηγεσία του ΚΚΕ έχεις έναν άνθρωπο που ο φθόνος ξεχειλίζει στο βλέμμα του.
του Νίκου Μωραΐτη στο altsantiri
Για πρώτη φορά στην πολύχρονη ιστορία του, το ΚΚΕ βρίσκεται σε τέτοια κρίση ιδεών.
Αρτηριοσκληρωμένο το έλεγαν; Εμμονικό; Κανείς όμως δεν μπορούσε να αμφισβητήσει τη σταθερότητα των απόψεών του, αλλά και κάτι ακόμα: τη συσπείρωση των ψηφοφόρων του.
Έβλεπα την Κυριακή τα μέλη του κόμματος να κρατούν το δικό τους ψηφοδέλτιο έξω από τα εκλογικά κέντρα. Μα ένας να μην πλησιάζει να το πάρει! Ένας! Οι δημοσκοπήσεις είπαν ότι το 40-60% των ψηφοφόρων του κόμματος έριξε στην κάλπη το ψηφοδέλτιο του «όχι», ακυρώνοντας τη γραμμή Κουτσούμπα για άκυρο, αλλά δεν χρειάζεται κανείς να καταφύγει σε κάτι τόσο ανυπόληπτο όσο οι ελληνικές δημοσκοπήσεις για να διαπιστώσει του λόγου το αληθές. Όποιος έχει φίλους ή γνωστούς ψηφοφόρους του ΚΚΕ, ξέρει ότι οι περισσότεροι έγραψαν τον γραμματέα στα παλιά τους τα παπούτσια.