Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ…
…ΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΑΡΑΓΕ ΝΑ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ?
Βλέπω την άγνοια, το φόβο και τον εγωισμό,
σαν βαριές κουβέρτες απλωμένες πάνω στις ζωές των ανθρώπων,
των ανθρώπων που πνίγονται για μια πραγματική ανάσα,
μα υπομένουν το «μοιραίο» τέλος…
βλέπω ότι οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται πραγματικά να αλλάξουν,
ούτε τον εαυτό τους ούτε τον κόσμο που έφτιαξαν,
αρκούνται σε επιφανειακές αλλαγές,
σε «κάτι το καλύτερο» κι όχι στο «καλύτερο δυνατό»…
…δεν το ξέρουν, δεν το αναζητούν…
λες και ψάχνουν μονάχα να βολέψουνε κάπου τη μοναξιά και τη δυστυχία τους,
απλά να βγάλουν κι αυτή η νύχτα, τη νύχτα που σκεπάζει τις ζωές τους…
δεν θέλουν να ανακαλύψουν και να δουν την αλήθεια,
θέλουν μόνο να ακούνε παραμύθια και υποσχέσεις,
που δίνουν δήθεν απαντήσεις στα υποτιθέμενα ερωτήματά τους…
…ΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΑΡΑΓΕ ΝΑ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ?
Βλέπω την άγνοια, το φόβο και τον εγωισμό,
σαν βαριές κουβέρτες απλωμένες πάνω στις ζωές των ανθρώπων,
των ανθρώπων που πνίγονται για μια πραγματική ανάσα,
μα υπομένουν το «μοιραίο» τέλος…
βλέπω ότι οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται πραγματικά να αλλάξουν,
ούτε τον εαυτό τους ούτε τον κόσμο που έφτιαξαν,
αρκούνται σε επιφανειακές αλλαγές,
σε «κάτι το καλύτερο» κι όχι στο «καλύτερο δυνατό»…
…δεν το ξέρουν, δεν το αναζητούν…
λες και ψάχνουν μονάχα να βολέψουνε κάπου τη μοναξιά και τη δυστυχία τους,
απλά να βγάλουν κι αυτή η νύχτα, τη νύχτα που σκεπάζει τις ζωές τους…
δεν θέλουν να ανακαλύψουν και να δουν την αλήθεια,
θέλουν μόνο να ακούνε παραμύθια και υποσχέσεις,
που δίνουν δήθεν απαντήσεις στα υποτιθέμενα ερωτήματά τους…