Σάββατο 31 Μαΐου 2025

H Γάζα και το μέλλον της ανθρωπότητας


Το θέμα δεν είναι πια οι Παλαιστίνιοι της Γάζας ή της Δυτικής Όχθης ή το Ισραήλ. Είναι το μέλλον του πολιτισμού μας.
Διερωτάται κανείς πώς είναι δυνατόν ένας λαός που είχε την τεράστια συνεισφορά των Εβραίων στη σύγχρονη σκέψη να καταφεύγει σε μυστικιστικά παραληρήματα για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα;

«Πρέπει να ξεχωρίσουμε τις γυναίκες και τα παιδιά και να σκοτώσουμε τους ενήλικες στη Γάζα. Είμαστε πολύ μετριοπαθείς… Οι Παλαιστίνοι είναι μια βρωμιά, υπάνθρωποι… Σύντομα θα κάνουμε την Τζενίν (στη Δυτική Όχθη) μια νέα Γάζα».
Νισίμ Βατούρι, αντιπρόεδρος της ισραηλινής Κνεσέτ (Βουλής), στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, Λικούντ

«Αυτό που κάνουμε στη Γάζα είναι ένας πόλεμος καταστροφής: μια χωρίς διακρίσεις, χωρίς όρια, σκληρή και εγκληματική δολοφονία αμάχων… H κυβέρνηση του Ισραήλ διεξάγει τώρα έναν πόλεμο χωρίς σκοπό, χωρίς καθαρό σχέδιο και χωρίς πιθανότητα επιτυχίας… Ναι, το Ισραήλ διαπράττει εγκλήματα πολέμου».
Εχούντ Ολμέρτ, πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ

Μπορεί να υπάρξει ένας κόσμος σφαιρών επιρροής;

Θέμης Τζήμας

Η προσπάθεια διαμόρφωσης σφαιρών επιρροής, όσο και αν φαντάζει μια προοπτική για το μέλλον, άλλο τόσο υπονομεύεται από το παρόν που υπηρετούν οι κύριες δυνάμεις.

Οι τελευταίες κινήσεις Τραμπ σε σχέση με την Ουκρανία, την Κίνα αλλά και τη Μέση Ανατολή δείχνουν πέρα από πολλές άλλες κινήσεις και δηλώσεις, ότι στη σκέψη διαφόρων κύκλων διεθνώς, η ιδέα είναι πως μπορεί να υπάρξει μια εξομάλυνση στον πλανήτη στη βάση μοιρασιάς σφαιρών επιρροής. Ίσως όχι για όλους και σίγουρα όχι ίδιου μεγέθους και αξίας αλλά σφαιρών επιρροής σε κάθε περίπτωση. Οι ΗΠΑ θα κρατήσουν τη μερίδα του λέοντος και κατόπιν η Ρωσία και η Κίνα θα αποκτήσουν δύο διαφορετικές και υπογείως ανταγωνιστικές σφαίρες επιρροής. Η ελπίδα στις ΗΠΑ είναι ότι με έναν αντίστροφο τρόπο θα γίνει ξανά ό,τι είχε συμβεί μεταξύ ΕΣΣΔ και Κίνας, προς όφελος των πρώτων.

Η ιδέα φαντάζει σχεδόν δελεαστική στη γενική της σύλληψη μετά από τη θητεία Μπάιντεν και όχι μόνο. Έχοντας φτάσει πιο κοντά παρά ποτέ σε μια σύγκρουση κατακλυσμιαίου χαρακτήρα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι σταθερές σφαίρες επιρροής, όσο καταπιεστικές και αν είναι, ακούγονται τουλάχιστον ανακουφιστικές. Η ίδια η ιδέα μιας νέας «Γιάλτας» δεν ακούγεται καθόλου παράλογη επί της αρχής.