Η περίπτωση του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη -τον οποιο εκθείασε ο Πρωθυπουργος και πολλά ΜΜΕ- αποτελεί πρωτοφανή πρόκληση.
Του Γιώργου Λακόπουλου
Τους λένε και «χρυσοκάνθαρους». Πρώην πολιτικοί σε κοινοβούλια, κυβερνήσεις, ή στην Κομισιόν, μεταπηδούν σε εταιρείες, με αστρονομικές αμοιβές.
Προφανώς έχουν φροντίσει εκ των προτέρων. Η θητεία τους θεωρείται «προσόν», ακόμη και αν φεύγουν ως αποτυχημένοι.
Οι νέοι εργοδότες τους, δεν λένε πότε ανακάλυψαν ότι τους είναι χρήσιμοι. Μετά την αποχώρησή τους, ή πριν;
Ποιος βεβαιώνει ότι δεν πρόκειται περί ανταμοιβής για υπηρεσίες που προσφέρθηκαν όσο ήταν εν ενεργεία;
Πώς ξέρουμε ότι αναλαμβάνοντας δημόσιο αξίωμα δεν έφεραν μαζί τους προηγούμενες σχέσεις τους με επιχειρήσεις – ή δεν τις απεκτησαν ασκώντας τα καθήκοντά τους επ΄ ωφελεία τους;
Όσοι έχουν επιφορτισθεί να προστατεύουν τα συμφέροντα των πολιτών και τελικά στρατεύονται για τα συμφεροντα των ιδιωτών, γιατί δεν το έκαναν και ως αξιωματούχοι;
Σε κάθε περίπτωση όποιος προσλαμβάνει πρώην στελέχη κυβερνητικών ή ευρωπαϊκών θεσμών αποκτά επιρροή σε αυτούς -τους θεσμούς- και για αυτό το κάνει.
.jpg)
