Κανονικά, η ΝΔ θα έπρεπε να πανηγυρίζει με την διαφαινόμενη συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές. Ο κ. Μητσοτάκης υπέστη μια ψυχρολουσία κατά την επίσκεψη του τη προηγούμενη εβδομάδα στο Βερολίνο. Η Μέρκελ ήταν επιφυλακτική, ο ψυχρός Σόιμπλε δεν δέχθηκε να βγάλει ούτε μια φωτογραφία με τον πρόεδρο της ΝΔ και όλοι οι Γερμανοί συνομιλητές τού τόνισαν ότι θεωρούν το ελληνικό πολιτικό σύστημα αναξιόπιστο.
Ο βασικός λόγος για αυτό είναι ότι θεωρούν πως οι Έλληνες πολιτικοί νοιάζονται για την εξουσία, αλλά όχι για την χώρα τους. Την ώρα δηλαδή η τύχη της κρέμεται από μία κλωστή, η αξιολόγηση δεν έχει κλείσει και το grexit από την ευρωζώνη ξαναμπαίνει στη δημόσια συζήτηση, το τελευταίο που θα έπρεπε κανείς να ζητήσει είναι πρόωρες εκλογές. Η πολιτική και οικονομική κρίση που θα προκαλούσαν, θα γύριζαν τη κατάσταση χρόνια πίσω. Θα διευκόλυναν τα σχέδια του φον Σόιμπλε που θέλει να χρησιμοποιήσει μια νέα ελληνική κρίση για να προσαρμόσει την Ευρωπαϊκή Ένωση στα γερμανικά μέτρα.
Είναι οι διαφορές μεταξύ Βερολίνου και ΔΝΤ και οι νέες απαιτήσεις που προβάλλει το τελευταίο μετά από κάθε ελληνικό συμβιβασμό, που βασικά ευθύνονται για την καθυστέρηση της αξιολόγησης: μετά το καλοκαίρι, ζητούσε πρόσθετα μέτρα 2 δις. Όταν τα οικονομικά αποτελέσματα δεν τα δικαιολογούσαν, άρχισε να ζητάει "κόφτη" για τις συντάξεις και το αφορολόγητο για μετά το 2018, παρότι δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο από το μνημόνιο Όταν η κυβέρνηση έδειξε να το συζητάει, ελπίζοντας ότι ο κόφτης δεν θα χρειαστεί να ενεργοποιηθεί,το ΔΝΤ επανήλθε απαιτώντας τα μέτρα να νομοθετηθούν εκ των προτέρων.