Τετάρτη 3 Ιουλίου 2019

Η άμμος είναι ο νέος χρυσός

Μετά το νερό η άμμος είναι το πιο περιζήτητη πρώτη ύλη στον κόσμο, διαπιστώνει σε έκθεσή του το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα UNEP του ΟΗΕ. Οι ειδικοί του Προγράμματος υπολογίζουν την ζήτηση από 40 μέχρι 50 δις τόνους το χρόνο. Άμμο βρίσκουμε σήμερα σε περισσότερα προϊόντα από ότι φανταζόμαστε: γυαλί, καλλυντικά, προβολείς οχημάτων, οθόνες κινητών και οδοντόκρεμες.

Επιπλέον η άμμος χρησιμοποιείται στο φιλτράρισμα του νερού, τον εξωτερικό καθαρισμό κτηρίων ακόμα και το σύστημα φρένων των τραίνων. Είναι ωστόσο απαραίτητη κυρίως στον κατασκευαστικό κλάδο. Μέσα στα τελευταία 20 χρόνια η ζήτηση για άμμο στις κατασκευές τριπλασιάστηκε.

Η πλούσια Σιγκαπούρη είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας άμμου στον κόσμο. Με την άμμο επέκτεινε το έδαφός της μέσα σε 40 χρόνια κατά 130 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Υπολογίζεται ότι για το εγχείρημα αυτό απαιτήθηκαν περίπου 500 εκατομμύρια τόνοι άμμου. Όμως τα αποθέματα μειώνονται σταθερά, προειδοποιεί το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ.

«Οι σύγχρονες κοινωνίες είναι χτισμένες στην άμμο»

Δυστυχώς η άμμος που υπάρχει στις ερήμους ανά τον κόσμο είναι ακατάλληλη για τον κατασκευαστικό κλάδο, μιας και είναι υπερβολικά ψιλή. Για το λόγο αυτό ακόμα και κράτη που βρίσκονται κοντά ή διαθέτουν έρημο είναι υποχρεωμένες να εισάγουν την πολύτιμη άμμο.

1983, η άγνωστη ιστορία μιας παραλίγο παγκόσμιας καταστροφής

Κατά κοινή ομολογία, ο Ψυχρός Πόλεμος έχει επιστρέψει, αν υποθέσουμε ότι είχε φύγει ποτέ. Μπορεί ο ανταγωνισμός μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ να μην έχει τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά της εποχής της ΕΣΣΔ, αλλά αυτή η διαφορά απέχει πολύ από το να αποτελέσει αφορμή για εφησυχασμό.

Ο κίνδυνος να ξεκινήσει ένας «Αρμαγεδώνας» ακόμη και με τυχαία αφορμή σε έναν κόσμο γεμάτο πυρηνικά όπλα ήταν ένας από τους παράγοντες που έκαναν τον Ψυχρό Πόλεμο τόσο επικίνδυνο. Και ο κόσμος παραμένει γεμάτος πυρηνικά όπλα και σήμερα. Το παρελθόν, λοιπόν, διδάσκει και μετά την κρίση των πυραύλων στην Κούβα, ο κίνδυνος αυτός έφτασε πιο κοντά από ποτέ στο να γίνει ολέθρια πραγματικότητα τον Νοέμβριο του 1983.

Και μάλιστα η κυβέρνηση Ρίγκαν, φέρεται να μην έχει ιδέα. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται στο νέο βιβλίο του ο Βρετανός ιστορικός και κινηματογραφιστής, Τέιλορ Ντάουνινγκ (Taylor Downing), με τίτλο, «1983: Ο κόσμος στο χείλος της καταστροφής».

Το σκηνικό της απειλής

Όπως αναφέρει το «Τhe Nation» παρουσιάζοντας το βιβλίο, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, οι σοβιετο-αμερικανικές σχέσεις είχαν φθάσει στο ναδίρ. Με τον γνωστό για τη φιλοπολεμική και αντισοβιετική ρητορική του, Ρόναλντ Ρίγκαν, στο τιμόνι του Λευκού Οίκου - μια προεδρία που μέχρι σήμερα αποτελεί την «επιτομή» του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος των ΗΠΑ με μια άνευ προηγουμένου εξοπλιστική κούρσα - η σοβιετική ηγεσία θεωρούσε πολύ πιθανό, αν όχι βέβαιο, ότι η Ουάσιγκτον μπορεί να ετοιμαζόταν για ένα «προληπτικό» πυρηνικό χτύπημα εναντίον της Μόσχας.

Η μελαγχολία της ευφυΐας


Πριν από 2.500 χρόνια ο Αριστοτέλης υποστήριξε πως «δεν υπάρχει καμία μεγάλη ιδιοφυΐα χωρίς κάποια δόση παράνοιας». Σήμερα ο ισχυρισμός του αποδεικνύεται επιστημονικά καθώς πολυάριθμες μελέτες αποδεικνύουν πως η ευφυΐα σχετίζεται με την μελαγχολία.

Η μελαγχολία θεωρείται από την αρχαιότητα, στοιχείο διάκρισης.

O πρώτος ορισμός της δόθηκε από τον Iπποκράτη τον 5ο π.X. αιώνα που τη συσχέτιζε με τη «μέλαινα χολή», ένα από τα τέσσερα υγρά συστατικά του ανθρώπινου σώματος. Ο Aριστοτέλης πρώτος παρατήρησε ότι εξέχουσες μορφές της φιλοσοφίας, της πολιτικής και των τεχνών συνέβαινε να είναι μελαγχολικοί. Υποστηρίζει ότι οι «περιττοί», όσοι δηλαδή διέπρεψαν στη φιλοσοφία, στην πολιτική, στην ποίηση και τις τέχνες ήταν μελαγχολικοί.

Στον δειγματολογικό κατάλογο πρώτος μνημονεύεται ο Ηρακλής, και ακολουθούν ο Λύσανδρος ο Λακεδαιμόνιος, ο Αίας ο Τελλαμώνιος, ο Βελλεροφόντης, ο Εμπεδοκλής, ο Πλάτων και ο Σωκράτης. Ο Ηρακλής έζησε τα δυο παροξυσμικά περιστατικά του κράματος της μαύρης χολής. Ένα παθολογικό του χαρακτηριστικό αφορά στο φόνο των παιδιών του τα οποία διαπέρασε με βέλος σε μια κρίση μανίας (εξ ου και η τραγωδία του Ευριπίδη «Ηρακλής μαινόμενος» στην οποία ο Ηρακλής σκοτώνει και τη γυναίκα του).

Στη νομισματική αντεπίθεση η Ιταλία

«Σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες, οι νομισματικές και οικονομικές αρχές στερούνται των απαραίτητων εργαλείων για να ανταποκριθούν σε μία άλλη μείζονα οικονομική κρίση», υποστηρίζει ο Νουριέλ Ρουμπινί σε πρόσφατο άρθρο του, με τίτλο «Ο αυξανόμενος κίνδυνος μιας ύφεσης και κρίσης για το 2020». Ο Νουριέλ Ρουμπινί, με προϋπηρεσία στο Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Κλίντον, την Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ και την αμερικανική κεντρική Τράπεζα, έγινε ακόμη πιο γνωστός όταν προέβλεψε την κρίση του 2008. Στο επίκεντρο της άποψής του τώρα βρίσκεται η νομισματική διαχείριση και οι κεντρικές τράπεζες, με τη νομισματική πολιτική τους ακόμη να μην έχει επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα. «Η Fed ξεκινάει με ένα βασικό επιτόκιο 2,25-2,55%, συγκρινόμενο με 5,25% το Σεπτέμβριο του 2007. Στην Ευρώπη και την Ιαπωνία οι κεντρικές τράπεζες κινούνται στην περιοχή των αρνητικών επιτοκίων και θα αντιμετωπίσουν όρια στο πόσο πέρα από το μηδέν μπορούν να πάνε»…

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Τούτων δοθέντων μόνο ανεξήγητη δεν ήταν η επιλογή της ιταλικής κυβέρνησης να ψηφίσει σε υπουργικό συμβούλιο την έκδοση ομολόγων, των mini-BOTs, με τα οποία, όπως δήλωσε, θα αποπληρώσει ληξιπρόθεσμα χρέη του δημοσίου προς τους ιδιώτες. Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα παράλληλο νόμισμα, που αμφισβητεί τον «κανόνα του ευρώ» κι ας υποστήριζε ο υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας, Τζιοβάνι Τρία, σε συνέντευξή του στους Financial Times ότι η Ιταλία δε χρειάζεται άλλα νομισματικά εργαλεία κι ότι «μπορεί να πληρώσει όλα τα χρέη της χρησιμοποιώντας το νόμισμά της το ευρώ».

Λιβύη: Βομβάρδισαν κέντρο μεταναστών και προσφύγων

Αεροπορική επιδρομή που εξαπολύθηκε αργά το βράδυ της Τρίτης έπληξε κέντρο κράτησης προσφύγων και μεταναστών —στην πλειονότητά τους υπηκόους αφρικανικών κρατών— σε προάστιο της πρωτεύουσας της Λιβύης με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 40 άνθρωποι και να τραυματιστούν άλλοι 80.

Φωτογραφίες που μεταδόθηκαν εικονίζουν αφρικανούς μετανάστες καθώς υποβάλλονται σε εγχειρίσεις σε νοσοκομείο, άλλους σε κρεβάτια, πολλούς με επιδέσμους στα άκρα.

Η Λιβύη μετατράπηκε μετά το 2011 σε κέντρο διέλευσης μεταναστών, κυρίως από την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, που εγκατέλειψαν τις πατρίδες τους για να σωθούν από τη φτώχεια και τους πολέμους και προσπαθούν να φθάσουν με πλεούμενα στην Ιταλία. Ωστόσο ολοένα περισσότεροι αναχαιτίζονται και συλλαμβάνονται από σκάφη της λιβυκής ακτοφυλακής, που υποστηρίζεται από την ΕΕ, στόχος της οποίας είναι να ανακοπούν οι μεταναστευτικές ροές.

Χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες παραμένουν έγκλειστοι σε κέντρα κράτησης στη δυτική Λιβύη, υπό συνθήκες που οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τον ΟΗΕ χαρακτηρίζουν συχνά απάνθρωπες.

Η συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στον Σκάι



Συνέντευξη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Σκάι έδωσε ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. Αίσθηση προκάλεσε πως αν και η συνέντευξη κράτησε περισσότερο από δύο ώρες, ο πρωθυπουργός δεν ρωτήθηκε ούτε για τα ζητήματα οικονομίας που βρίσκονται στο επίκεντρο της προεκλογικής περιόδου, αλλά ούτε και για το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. 

Για το «εμπάργκο»

«Όλα όσα συνέβησαν στο παρελθόν είναι περασμένα, δεν είναι όμως ξεχασμένα. Μένει να δούμε αν με την παρουσία μου στον Σκάι αποκαθίσταται η κανονικότητα», ανέφερε κατά την έναρξη της συνέντευξης ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος εξήγησε για την παρουσία του, στον τηλεοπτικό σταθμό, ότι διεκδικεί την προγραμματική αντιπαράθεση. «Ο κ. Μητσοτάκης είχε πει στη Βουλή ότι θα προσέλθει σε αντιπαράθεση προγραμματική αλλά δεν τήρησε τον λόγο του», ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας.


Ποιοι, και γιατί, φοβούνται την απλή αναλογική

«Η ύπαρξη μιας σταθερής κυβέρνησης με ισχυρή πλειοψηφία στο επόμενο Κοινοβούλιο είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης» είπε χθες στην συνέντευξή του στο Reuters, ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Για να προσθέσει την, γνωστή πλέον, προειδοποίηση – «απειλή» για δεύτερες κάλπες με απλή αναλογική: «Εάν καταφέρουμε», δήλωσε, «να επιτύχουμε τον στόχο αυτό -και είμαι πολύ αισιόδοξος- πιστεύω ότι θα στείλω ένα πολύ καθαρό σήμα ότι έχουμε τέσσερα χρόνια μπροστά μας, χωρίς να πρέπει να κάνουμε σχέδια για επιπρόσθετες εκλογές».

Δεν συνιστά έκπληξη η θέση αυτή από τον πρόεδρο της ΝΔ, παρά το προφανές στοιχείο πολιτικού εκβιασμού που εμπεριέχει. Επιδιώκει, πάση δυνάμει, την αυτοδυναμία, ποντάρει στην θεωρία του «χάους και της ακυβερνησίας» και της «χαμένης ψήφου» για να διεκδικήσει την ψήφο που μπορεί να πήγαινε στα μικρότερα κόμματα, και δεν έχει κρύψει πως πρώτη προτεραιότητα της – ενδεχόμενης – κυβέρνησής του θα είναι η κατάργηση της απλής αναλογικής.

Εκείνο που, υπό λογικές πολιτικές συνθήκες, θα έπρεπε να συνιστά έκπληξη είναι η θέρμη με την οποία υποκύπτουν στον σχεδιασμό Μητσοτάκη ακριβώς εκείνοι οι οποίοι θα είχαν κάθε συμφέρον – και κάθε ιδεολογικό και πολιτικό επιχείρημα – να στηρίζουν την απλή αναλογική. Η πρώτη που το έπραξε ήταν η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά, η οποία ακριβώς στην πιο κρίσιμη καμπή, στην «στροφή» ανάμεσα στις ευρωπαϊκές και τις εθνικές κάλπες, έσπευσε να διακηρύξει πως το κόμμα της θα συνδράμει στην άμεση αλλαγή του εκλογικού συστήματος. Πολύ περισσότερο, δε, η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ επέλεξε, αυτοβούλως, να δεσμευτεί πως «δεν θα αφήσει την χώρα ακυβέρνητη» και είναι έτοιμη να στηρίξει μια κυβέρνηση ΝΔ στην κατάργηση της απλής αναλογικής και την αναθεώρηση του συντάγματος θεωρώντας, προφανώς, δεδομένη την νίκη Μητσοτάκη στις εκλογές.

Τα παιδιά του Lidice Η φρίκη ενός από τα χειρότερα εγκλήματα του Ναζισμού στην Ευρώπη

ΘΡΑΣΟΣ ΑΒΡΑΑΜ

Μια σημαντική ημέρα μνήμης αλλά και παράλληλα υπενθύμισης των φρικών εγκλημάτων που διέπραξαν οι Ναζί στις χώρες της Ευρώπης είναι η σημερινή. Στις 2 Ιουλίου του 1942, τα περισσότερα από τα παιδιά του Lidice, ενός μικρού χωριού της τότε Τσεχοσλοβακίας, παραδόθηκαν στην Γκεστάπο. Τα 82 παιδιά από εκεί μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο εξόντωσης στο Chełmno, όπου δολοφονήθηκαν με δηλητηριώδη αέρια.

Η δολοφονία των παιδιών έγινε ως αντίποινα για τον θάνατο του Reinhard Heydrich, διοικητή του ναζιστικού προτεκτοράτου της Βοημίας και της Μοραβίας.
Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές μετά την κηδεία του Heydrich μπήκαν οι ναζί στρατιώτες στο χωριό Lidice. 
Όλοι οι άνδρες μεταφέρθηκαν σε ένα αγρόκτημα στην άκρη του χωριού και εκτελέστηκαν, πρώτα σε ομάδες των πέντε. Ο ηθικός αυτουργός αυτού του τρόμου, Horst Böhme, παραπονέθηκε ότι θα του έπαιρνε πάρα πολύ καιρό για να τους εκτελέσει όλους οι ομάδες έγιναν των δέκα. Μέχρι το απόγευμα της ίδιας μέρας, 173 άνδρες είχαν εκτελεστεί.

203 γυναίκες και 105 παιδιά συγκεντρώθηκαν στο σχολείο του χωριού.
Από εκεί οδηγήθηκαν σε άλλο σχολείο στην κοντινή πόλη Kladno. Τέσσερις από τις γυναίκες ήταν έγκυες. Οι έγκυες μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο και τους αφαιρέθηκαν με βίαιο τρόπο τα βρέφη. Οι περισσότερες από τις υπόλοιπες γυναίκες οδηγήθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ravensbrück όπου έχασαν τη ζωή τους από μια σειρά από ασθένειες.

Άρειος Πάγος: Δικαίωσε την καθαρίστρια από το Βόλο


Στην αναίρεση της απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας προχώρησε η Πλήρης Ποινική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, που είχε καταδικάσει σε κάθειρξη δέκα ετών την καθαρίστρια στον Βόλο για πλαστό απολυτήριο δημοτικού.
Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου αποδέχτηκε την επιχειρηματολογία της υπεράσπισης στα δύο βασικά ζητήματα.
Σύμφωνα με την υπεράσπιση, δεν υπήρχε απάτη κατ’ εξακολούθηση. Η απάτη διαπράχτηκε άπαξ, όταν η καθαρίστρια κατέθεσε το παραποιημένο απολυτήριο (διόρθωση το Ε’ Δημοτικού σε ΣΤ’ Δημοτικού).
Δε διέπραττε απάτη η καθαρίστρια κάθε φορά που πήγαινε και εισέπραττε το μισθό της, απεφάνθη ο ΑΠ, κρίνοντας ότι το Πενταμελές της Λάρισας έκανε «εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των ουσιαστικών διατάξεων».
Δεύτερο, ότι δεν υπάρχει ζημιά του Δημοσίου, διότι οι μισθοί που εισέπραξε η καθαρίστρια ισοσταθμίζονται από την παροχή της εργασίας της. Η Ολομέλεια του ΑΠ έκρινε ότι το Πενταμελές της Λάρισας «παραβίασε εκ πλαγίου την εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη».
Ιδιαίτερα το δεύτερο σκέλος της απόφασης έχει βαρύτατη σημασία, καθώς έρχεται να βάλει τέρμα στις αντικρουόμενες αποφάσεις των ποινικών τμημάτων του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου, κάνοντας τη διάκριση ανάμεσα σε θέσεις για τις οποίες απαιτείται ιδιαίτερη γνώση ή δεξιότητα και σε θέσεις για τις οποίες δεν απαιτείται κάτι τέτοιο.
Από την Ολομέλεια η υπόθεση επιστρέφει στο Ζ’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, προκειμένου αυτό να αποφανθεί για μια σειρά άλλους λόγους αναίρεσης που έχουν προβληθεί.

3 Ιου­λί­ου 1944: Η επί­θε­ση των Γερ­μα­νών κατά του ΕΛΑΣ στη Β. Πίνδο


Από τις αρχές του 1944 οι δυ­νά­μεις του ΕΛΑΣ, που ήταν εγκα­τα­στη­μέ­νες στον όγκο της Βό­ρειας Πίν­δου και στις γει­το­νι­κές προς αυτήν ορει­νές πε­ριο­χές, είχαν ανα­πτύ­ξει σο­βα­ρή δράση ενα­ντί­ον του εχθρού. Πολλά χτυ­πή­μα­τα κατά των συ­γκοι­νω­νια­κών αρ­τη­ριών των Γερ­μα­νών είχαν δώσει τα τμή­μα­τα της ΙΧ και Χ Με­ραρ­χί­ας, καθώς και η 7η Τα­ξιαρ­χία της VIII Με­ραρ­χί­ας του ΕΛΑΣ.
Οι χι­τλε­ρι­κοί, για να δια­τη­ρή­σουν ανοι­χτές τις βα­σι­κές συ­γκοι­νω­νια­κές αρ­τη­ρί­ες τους στη Βό­ρεια Ελ­λά­δα, απο­φά­σι­σαν να διε­νερ­γή­σουν ευ­ρεί­ας έκτα­σης εκ­κα­θα­ρι­στι­κές επι­χει­ρή­σεις στις πε­ριο­χές της Βό­ρειας Πίν­δου. Για το σκοπό αυτό συ­γκέ­ντρω­σαν ισχυ­ρές δυ­νά­μεις και, με κύρια δύ­να­μη κρού­σης τη Με­ραρ­χία Αλ­πι­νι­στών «Εντελ­βάις», κι­νή­θη­καν προς το χώρο της Βό­ρειας Πίν­δου (Γράμ­μο, Βόιο, Ορ­λια­κα, Μαυ­ρο­βού­να, Γρε­βε­νά). Συ­νο­λι­κά οι γερ­μα­νι­κές δυ­νά­μεις ξε­περ­νού­σαν τις 15 χι­λιά­δες.

Η επί­θε­ση του εχθρού εκ­δη­λώ­θη­κε ταυ­το­χρό­νως από όλες τις βά­σεις εξόρ­μη­σης τη νύχτα της 3ης προς 4η Ιούλη του 1944. Οι Γερ­μα­νοί, ύστε­ρα από συ­μπλο­κές με προ­ω­θη­μέ­να φυ­λά­κια του ΕΛΑΣ, πέ­ρα­σαν σε πολλά ση­μεία τον Αλιάκ­μο­να και προ­ω­θή­θη­καν προς τις ελεύ­θε­ρες πε­ριο­χές. Τα τμή­μα­τα της ΙΧ Με­ραρ­χί­ας έδω­σαν μάχες στα υψώ­μα­τα Τσο­τυ­λί­ου – Μόρ­φης και Αυ­γε­ρι­νού και συμ­πτύ­χθη­καν σε νέες θέ­σεις.

Μία πρόταση από το (εγγύς) μέλλον; Σύνταξη πάνω από τα 67 έτη...

Νέο ασφαλιστικό σύστημα με χαμηλότερες συντάξεις ή με υψηλότερα όρια ηλικίας; Ή, στο ακόμη χειρότερο σενάριο, με συνδυασμό και των δύο;

Το ερώτημα δεν είναι θεωρητικό με τις εκλογές προ των πυλών και με έναν εκ των δύο βασικών διεκδικητών της εξουσίας, την ΝΔ, να μην κρύβει – έστω και εν μέσω εσκεμμένης ασάφειας – ότι σκοπεύει, εάν γίνει κυβέρνηση, να προχωρήσει σε εκ βάθρων ανατροπή του συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού συστήματος.

Το ένα σκέλος αυτής της ανατροπής, στο βασικό του τουλάχιστον πλαίσιο, θα είναι το ασφαλιστικό σύστημα των τριών πυλώνων – δηλαδή, τον βασικό, δημόσιο και αναδιανεμητικό, τον δεύτερο υποχρεωτικό και κεφαλαιοποιητικό που όμως θα μπορεί να είναι είτε δημόσιος είτε ιδιωτικός, και τον τρίτο που θα είναι προαιρετικός και ιδιωτικός. Πρόκειται για την παραλλαγή του λεγόμενου και «ασφαλιστικού Πινοσέτ» που, σύμφωνα τουλάχιστον με τους ειδικούς της ασφαλιστικής αγοράς οδηγεί ντε φάκτο σε χαμηλότερες εγγυημένες συντάξεις. Κατά τον καθηγητή Σάββα Ρομπόλη, μάλιστα, το συγκεκριμένο σχέδιο της ΝΔ οδηγεί σε μείωση της εγγυημένης, από το κράτος, σύνταξης από το 70%, που είναι σήμερα, στο 30%.

Τι βλέπω! Τι ακούω!


Δεν με νοιάζει αν ψηφίζεις ή δεν ψηφίζεις ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που γινόταν για πάρα πολλή ώρα στον ΣΚΑΪ, στη συνέντευξη του πρωθυπουργού, ήταν τουλάχιστον τραγελαφικό, αν όχι σκανδαλώδες.
Πρώτη φορά είδα τους δημοσιογράφους να κάνουν τις τοποθετήσεις και τον συνεντευξιαζόμενο να κάνει τις ερωτήσεις. Παπαχελάς και Κοσιώνη εκτός του ότι διέκοπταν ανά ένα λεπτό τον πρωθυπουργό (αυτό πάλι, πού το πας;), έκαναν συνεχώς τοποθετήσεις γνώμης (χρησιμοποιώντας το ακράδαντο επιχείρημα «μα όλοι αυτό λένε!») και ο Α. Τσίπρας συνεχώς ρωτούσε τι εννοούν. 
Το ξέραμε πολύ καλά (το φάγαμε στη μάπα χρόνια τώρα) πως έχουν διαφορετικές απόψεις, αλλά δεν περίμενα να ακούω μόνο απόψεις από τους δημοσιογράφους, με αποτέλεσμα ο πρωθυπουργός να προσπαθεί συνεχώς να αποδείξει ότι υπάρχει και άλλη άποψη. 
Λάθος. Ο Τύπος μπορεί να θεωρείται η τέταρτη εξουσία, αλλά ορισμένοι βάζουν υποψηφιότητα για την «πρώτη». Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Άντε βρε, καλή ψήφο!

ΥΓ.: Τελικά, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας -όπως λέει ο Παπαχελάς-, το debate έγινε!

Ελεύθερη η πλοίαρχος του Sea-Watch 3


Η Κάρολα Ρακέτε κινδυνεύει να καταδικαστεί σε ποινή έως και είκοσι δύο ετών
efsyn.gr

Το δικαστήριο της Σικελίας που εξέτασε την υπόθεση της Κάρολα Ράκετε, της πλοιάρχου του Sea-Watch 3, που αψήφησε το ιταλικό Λιμενικό και έδεσε στη Λαμπεντούζα αποφάσισε σήμερα να άρει την εντολή κατ’ οίκον περιορισμού που της είχε επιβληθεί.
Η δικαστίνα Αλεσάντρα Βέλα απεφάνθη σήμερα ότι η Ράκετε δεν παραβίασε κανέναν νόμο, επισημαίνοντας ότι ανταποκρίθηκε στο καθήκον της να προστατεύει ανθρώπινες ζωές.
Η πλοίαρχος του Sea-Watch 3 συνελήφθη διότι αφού μετέφερε δεκάδες Αφρικανούς μετανάστες στην Ιταλία.
Ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας Ματέο Σαλβίνι απάντησε πως ήλπιζε για μια σκληρότερη απάντηση από το δικαστικό σύστημα της χώρας του, υποσχέθηκε, ωστόσο, ότι θα απελάσει όσο το δυνατόν συντομότερα την 31χρονη Γερμανίδα πλοίαρχο.
Το κατηγορητήριο που βαραίνει την πλοίαρχο είναι ότι έθεσε σε κίνδυνο τις ζωές τεσσάρων αστυνομικών που επέβαιναν σε ένα πλοίο της ιταλικής ακτοφυλακής, καθώς αψήφησε τις εντολές του πολεμικού ναυτικού και εισήλθε στο λιμάνι της Λαμπεντούζας με το πλοίο της ΜΚΟ Sea-Watch.