Διεθνείς φωνές κόντρα στο φόβο των ελληνικών εκλογών

Με την αντίστροφη μέτρηση για την εκλογική αναμέτρηση της 25ης Ιανουαρίου να έχει ξεκινήσει, πληθαίνουν οι φωνές στην εκστρατεία κινδυνολογίας που μέρος του διεθνούς Τύπου αλλά και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι διενεργούν, στέλνουν μηνύματα αισιοδοξίας και καθυσηχασμού.

Τη στήριξη του στον Αλέξη Τσίπρα υπογράφει ο πρώην εκτελεστικός διευθυντής της Παγκόσμιας Τράπεζας, Κουρτ Μπάγιερ. Μήνυμα – μανιφέστο στέλνει η Επιτροπή για την Κατάργηση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM), της οποίας ηγείται ο Βέλγος οικονομολόγος Ερίκ Τουσέν. «Πιστεύω πως σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η πολιτική κατάσταση γεννάει ελπίδες», δηλώνει ο ακαδημαϊκός και καθηγητής Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Ώστιν στο Τέξας, James Galbraith, παραχώρησε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Tvxs.gr, μετά την επιστολή στήριξης που έστειλε στον Αλέξη Τσίπρα. Την ίδια στιγμή, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, βάζει φρένο στα σενάρια περί Grexit, δηλώνοντας πως δεν τιθεται θέμα διάλυσης της ευρωζώνης.

«Στηρίζω τον Τσίπρα» λέει ο πρώην διευθυντής της Παγκόσμιας Τράπεζας

«Υποστηρίζω τον Τσίπρα και τον Ρέντζι» είναι ο τίτλος άρθρου που φιλοξενεί η αυστριακή εφημερίδα «Ντερ Στάνταρντ» και υπογράφει ο πρώην εκτελεστικός διευθυντής της Παγκόσμιας Τράπεζας, Κουρτ Μπάγιερ. «Η ελληνική και η ευρωπαϊκή πολιτική δεν πρέπει να υπηρετούν τις χρηματαγορές αλλά τους ανθρώπους» τονίζει χαρακτηριστικά.

ΣΦΟΔΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΖΟΥΜΑΚΑ ΚΑΤΑ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Σφοδρότατη επίθεση εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου εξαπολύει ο Στέφανος Τζουμάκας, Πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, με ανακοίνωση που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου του κόμματος. Δευτερευόντως ο κ. Τζουμάκας επιτίθεται και στον Βαγγέλη Βενιζέλο, στον οποίο καταλογίζει ότι αποφάσισε και εφάρμοσε καταστροφικές πολιτικές από κοινού με τον πρώην πρωθυπουργό, πολιτικές που εφάρμοσε και στη συνέχεια ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Υπενθυμίζεται ότι το 2007 ο Στ. Τζουμάκας ήταν από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του κ. Παπανδρέου στην εσωκομματική αναμέτρηση μετά τις εκλογές του ίδιου έτους, εκτιμώντας ότι την υποψηφιότητα του Β. Βενιζέλου προωθούσαν εξωπολιτικά κέντρα. Στη συνέχεια διαφοροποιήθηκε έντονα από τον κ. Παπανδρέου και την πολιτική του, ιδιαίτερα μετά την επιλογή του μνημονίου.

Ο κ. Τζουμάκας, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, θεωρεί ότι η ίδρυση κόμματος από τον κ. Παπανδρέου, είναι αποτέλεσμα μιας στρατηγικής που εξελίσσεται στο πλαίσιο των μνημονίων, όπου οι χρηματοπιστωτικοί κύκλοι «προωθούν δορυφορικά σχήματα», για να τα «αξιοποιήσουν στα πλαίσια της στρατηγικής των μνημονίων ή της λεγόμενης μεταμνημονιακής εποχής».

Διαπραγματευτική ισχύς

Είναι λογικό σε κοινωνίες που η επιβίωση εξαρτάται από το χρήμα ο κάθε πολίτης να είναι διατεθειμένος να κάνει οτιδήποτε για να το αποκτήσει. Για να ζήσει.

Αν μπορείς όμως να πας σε ένα χωράφι, να πάρεις τις πέτρες τα κλαδιά και το χώμα και να φτιάξεις ένα σπιτάκι θα μείνεις το πολύ ένα μήνα άστεγος μέχρι να το τελειώσεις. Αν μπορούσες να καλλιεργήσεις σε λίγο χώρο θα είχες επίσης σύντομα όσα τρόφιμα σου χρειάζονται για να ζήσεις. Αν είχες και μια ανεμογεννήτρια και 2-3 φωτοβολταικά ποιος σε πιάνει! Θα είχες και φως και θέρμανση και ζεστο νεράκι να πλένεσαι και το ψυγείο σου και την κουζινίτσα σου μπορεί ακόμη και Ιντερνετ και όλα τα καλά από εκεί. Ταινίες και ραδιόφωνο, τέχνες και ον λαιν σπουδές, συζητήσεις διαδικτυακές φιλίες, μια κάποια κοινωνικοποίηση.

Εντάξει δεν τα τα είχες όλα ρε άνθρωπε όμως θα μπορούσε άραγε τότε εύκολα ο κάθε Σαμαράς να σε βάλει στο λούκι; Να χαλάσεις κι εσύ λίγο ακόμη την πιάτσα (και την ανθρωπότητα ολόκληρη) για κάποια μικρότερη ή μεγαλύτερη βρωμοδουλειά που θα σου πληρώσει να κάνεις; Όταν την ίδια στιγμή σου έχει διαλύσει τόσο πολύ την κοινωνία που δεν θα βρεις καμία τιμια και άξια δουλειά που να σε πληρώνουν για να την κάνεις. Ώστε να ζήσεις κι εσυ.

Μάντεψε ποιος θα πληρώσει τα δάνεια του ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου και Παπανδρέου

γράφει ο Φέλιξ

Ο Γιώργος Παπανδρέου κάνει κόμμα. Με νέο όνομα, παλιά υλικά αλλά και νέο ΑΦΜ. Αυτό το τελευταίο έχει ιδιαίτερη σημασία. Γιατί απλούστατα σημαίνει πως δεν έχει καμιά σχέση με τα χρέη του ΠΑΣΟΚ. Το δε Ευαγγελικό ΠΑΣΟΚ, με τον τελευταίο του Πρόεδρο στο τιμόνι, οσονούπω μας αφήνει μέρες. Μάντεψε λοιπόν ποιος θα πληρώσει τα 140.000.000 σε Τράπεζες που έχει πάρει το κόμμα. Ούτε ο Παπανδρέου, ούτε ο Βενιζέλος.

Μία ακόμη ενδιαφέρουσα πλευρά. Τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ δεν γνωρίζουμε αν ήταν οικονομικά του κόμματος ή των αρχηγών του. Μπορεί να υπάρχουν οικονομικές διοικήσεις στο κόμμα, αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν και όλες οι ενδείξεις πως τα ταμεία δεν ήταν και τόσο κομματικά. Ο Βενιζέλος έχει κατηγορήσει τον Παπανδρέου ότι έφαγε λεφτά αλλά την ίδια ώρα δεν δημοσιοποιεί τα στοιχεία των ορκωτών λογιστών που το αποδεικνύουν. Άρα ή δεν έφαγε ή αλληλοεκβιάζονται και τελικώς μαζί τα τρώνε

Πρόκειται για δημόσιο χρήμα, είτε προέρχεται από την κρατική επιχορήγηση την οποία έχουν προεισπράξει, είτε πρόκειται για τραπεζικά δάνεια αφού οι ζημιές καλύπτονται από την ανακεφαλαιοποίηση, δηλαδή το κράτος.

Να πάνε στο διάβολο όλοι και όλα

Να πάνε στο διάβολο όλοι και όλα όταν ένα παιδί κολλάει πάνω στο άψυχο κορμί του πατέρα του για να κρατηθεί στη ζωή.

Δεν με νοιάζει που θα βρουν τα λεφτά. Δεν με νοιάζει αν θα είναι ευρώ ή δραχμές. Δεν με νοιάζουν ούτε καν αυτά τα e mail τους. Δεν με νοιάζει πώς θα τους λένε και σε ποια περιφέρεια θα κατέβουν. Δεν με νοιάζουν οι καταθέσεις τους και οι επενδύσεις τους. Τίποτα δεν με νοιάζει. ΤΙΠΟΤΑ. Απολύτως τίποτα δεν με νοιάζει και εντός και εκτός της ευρωζώνης. Το μυαλό μου, η ψυχή μου, οι φόβοι μου, οι αγωνίες μου και η οργή μου βρίσκονται στον Έβρο.

Δεν μπορώ να δω τίποτε άλλο εκτός από αυτήν. Εκεί είμαι και ξεπαγιάζω δίπλα στην Τάλα. Να πάνε στο διάβολο όλοι και όλα όταν ένα παιδί κολλάει πάνω στο άψυχο κορμί του πατέρα του για να κρατηθεί στη ζωή. Έχω θυμό. Μεγάλο θυμό. Κι ακόμα μεγαλύτερος ο θυμός μου με όλους αυτούς που θα φορέσουν το πρωτοχρονιάτικο κοστούμι του ανθρωπισμού και θα της κάνουν τη χάρη να μην της κολλήσουν ένα «λάθρο» δίπλα στο δισύλλαβο όνομά της χρονιάρες μέρες που είναι. Τρέμω στην ιδέα της εορταστικής συμπόνοιας τους. Χάρη θα της κάνουν να μην κακίσουν τον άμυαλο πατέρα της που βρήκε εποχή να την πάρει αγκαλιά για να περάσουν το ποτάμι μέσα στο καταχείμωνο. Μέσα στην άψυχη αγκαλιά του την βρήκε χτες το πρωί ένας αγρότης κοντά στο χωριό Θούριο δίπλα στα σύνορα. Οι γιατροί είπαν πως είχε μείνει κουρνιασμένη πάνω στο σώμα του τουλάχιστον δέκα ώρες. Ακόμα και νεκρός της έδινε ζωή μέχρι το σώμα του να παγώσει. Δεν είχε και κανέναν άλλον δίπλα της στον ξένο τόπο. Ούτε και ξέρει που βρίσκεται.

2015: Μονομερώς – Πώς αλλιώς;

Τέτοιο 2015 ας έμπαινε και… με το δεξί! 

Παρά τις σκοτούρες και τις έγνοιες τους ο κ.Σαμαράς, ο κ.Βενιζέλος, τα ποτάμια, οι ρίζες, οι ελιές και οι λαγκαδιές τους τήρησαν το έθιμο. Eμφανίστηκαν πρωτοχρονιάτικα, μου ευχήθηκαν και μου υποσχέθηκαν ότι το 2015 θα μου το κάνουν καλύτερο. Τους ευχαριστώ πολύ.

 Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

Βέβαια μου έθεσαν μια προϋπόθεση για να μου κάνουν καλύτερο το 2015 από το 2014. Δύο, για την ακρίβεια, προϋποθέσεις: Πρώτον, ότι θα με κυβερνάνε αυτοί. Δεύτερον, ότι θα κάτσω ήσυχος…

Αν συμβούν αυτά, τότε – μου το υποσχέθηκαν – το 2015 το τούνελ της ζωής μου θα πλημμυρίσει από φως. Τι καλοί άνθρωποι. Και πόσο με σκέφτονται.

Ήταν τόσο πειστικοί στο λόγο τους που αισθάνομαι ότι μερικές φορές είμαι άδικος απέναντί τους. Καχύποπτος. Θα φταίει μάλλον ότι η καχυποψία προέρχεται από το γεγονός ότι εδώ και σαράντα χρόνια, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, έχω την ίδια εικόνα:

Θυμάμαι μονίμως έναν καλό κύριο – όχι πάντα τον ίδιο - να εμφανίζεται στην αρχή της χρονιάς, να μου λέει ότι με το νέο χρόνο θα έρθει το φως. Aρκεί να φερθώ αναλόγως: Να είμαι καλός, υπάκουος και φρόνιμος…

"Υποστηρίζω Τσίπρα" δηλώνει σε άρθρο του ο πρώην διευθυντής της Παγκόσμιας Τράπεζας

Αναφανδόν υπέρ του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, τάσσεται ο Αυστριακός, πρώην εκτελεστικός διευθυντής της Παγκόσμιας Τράπεζας, Κουρτ Μπάγιερ.

Με τίτλο «Υποστηρίζω τον Τσίπρα και τον Ρέντζι» σε άρθρο που υπογράφει στην εφημερίδα της χώρας του «Ντερ Στανταρντ, ο Αυστριακός επιστήμονας τονίζει ότι προτιμά τον Αλέξη Τσίπρα και τον Ιταλό πρωθυπουργό, «διότι, όταν αυτοί οι δύο δεν δέχονται να τους υπαγορεύεται τίποτε από τις Βρυξέλλες και τη Γερμανία, όταν αυτοί ζητούν μια νέα οικονομική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προσφέρουν επίσης εν μέρει τις συνταγές για αυτό (ακόμη και αν είναι πολύ λίγες και ριζοσπαστικές), όταν αυτοί ζητούν τις ευθύνες από τη Γερμανία (και από άλλους) για αυτή τη λανθασμένη οικονομική πολιτική, τότε αυτές είναι οι πρώτες ηλιαχτίδες για μια μεταστροφή». Επιρίπτει δε ευθύνες στα δύο κόμματα της Ελληνικής κυβέρνησης για την κακή κατάσταση της οικονομίας.