Βασίλης Ραφαηλίδης : “Γιατί θα ψήφιζα πάντα ΚΚΕ”

…” Θα ψήφιζα κκ και το 1943 αν αυτό ήταν δυνατό, γιατί είχα έναν πατέρα που δεν καλύφτηκε πίσω απ’ το αισχρό άλλοθι «έχω γυναίκα και παιδιά», αλλά πήρε τη γυναίκα του και τα ηλικίας οχτώ κι εννιά χρονών παιδιά του και βγήκε οικογενειακώς στο βουνό, όχι για να αναπνεύσουν καθαρό αέρα τα παιδιά, αλλά για να ενταχθούν οι γονείς στον ελας. Ωστόσο, εκείνος ο αέρας του βουνού ήταν ο καθαρότερος που ανάπνευσα ποτέ –κι ακόμα τον αναπνέω.

Θα ψήφιζα κκ και το 1946, αν αυτό ήταν δυνατό. Ήταν τότε που με κάλεσαν στην ασφάλεια οι αναίσχυντοι για να αποκηρύξω τον ευρισκόμενο στη φυλακή πατέρα μου. τότε ήταν που έμαθα και τα της ιδεολογικής λειτουργίας της κληρονομικότητας: Ήμουν ανήλικος μεν, κομμουνιστής δε. Και τούτο διότι, λέει, ήμουν «υιός σημαίνοντος κομουνιστού» (για την ασφάλεια όλοι οι κομουνιστές ήταν σημαίνοντες –και πολύ σωστά). Η δεύτερη και σημαντικότερη από άποψη λογική «κατηγορία» ήταν το ότι… διάβαζα πολύ. Η πάντα καλά πληροφορημένη ασφάλεια ήξερε η παμπόνηρη πως διάβαζα τότε ιούλιο βερν και αλέξανδρο δουμά. Μιας κι έμαθα λοιπόν, απ’ τους ασφαλίτες, πως το διάβασμα εν γένει είναι μια διαδικασία άκρως ανατρεπτική κι επαναστατική, άρχισα να διαβάζω μανιωδώς. Με άλλα λόγια, χρωστώ χάριτες στην αστυνομία που με έκανε φιλομαθή και με έμαθε πως η γνήσια δεξιά και η κουλτούρα δεν είναι δυνατό να έχουν πάρα πολύ στενές σχέσεις. Η κουλτούρα είναι απ’ τη φύση της αριστερή, ακόμα και στις περιπτώσεις που ένας διανοούμενος επιμένει να εμφανίζεται ως δεξιός.

Πρέσβειρα του ΟΗΕ έγινε νεαρή γιαζίντι, πρώην αιχμάλωτη του Ισλαμικού Κράτους

Η Νάντια Μουράντ Μπασί Τάχα, μια 23χρονη γιαζίντι, μάχεται ώστε οι διώξεις που διαπράχθηκαν το 2014 κατά των γιαζίντι να αναγνωριστούν ως γενοκτονία.

Νεαρή Ιρακινή που αναγκάστηκε να γίνει σεξουαλική σκλάβα για την τζιχαντιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος διορίστηκε χθες πρέσβειρα του ΟΗΕ για την αξιοπρέπεια των θυμάτων παράνομης διακίνησης ανθρώπων.

Η Νάντια Μουράντ Μπασί Τάχα, μια 23χρονη γιαζίντι, μάχεται ώστε οι διώξεις που διαπράχθηκαν το 2014 κατά των γιαζίντι να αναγνωριστούν ως γενοκτονία.

Απήχθη από το χωριό της, το Κόσο, κοντά στη Σίντζαρ (βόρειο Ιράκ) τον Αύγουστο του 2014 και οδηγήθηκε στη Μοσούλη, πόλη που τελεί υπό τον έλεγχο του ΙΚ. Υπέστη ομαδικό βιασμό από τους μαχητές του ΙΚ και πουλήθηκε πολλές φορές ως σεξουαλική σκλάβα.

"Ο μεγάλος φόβος μου είναι πως, όταν ηττηθεί το ΙΚ, οι τρομοκράτες του ΙΚ θα ξυρίσουν τα γένια τους και θα αναμιχθούν με το πλήθος σαν να μην έχει συμβεί τίποτα", εξήγησε. "Δεν πρέπει να αφήσουμε να το κάνουν αυτό".

Ως πρέσβειρα καλής θέλησης του ΟΗΕ, θα προσπαθήσει να κάνει γνωστή την τύχη των θυμάτων της παράνομης διακίνησης ανθρώπων, ιδιαίτερα των προσφύγων, των γυναικών και των κοριτσιών.

Εκπροσωπείται από τη διεθνή δικηγόρο Αμάλ Κλούνεϊ, η οποία δήλωσε πως το ΙΚ είναι ένοχο για γενοκτονία και πρέπει να λογοδοτήσει.

Λεγόταν Μιλόσεβιτς, τον θυμάστε;

Ως γνωστόν ο Μιλόσεβιτς ήταν «χασάπης». Και «εγκληματίας». Και «δολοφόνος». Και έκανε «γενοκτονία». Και ειδικά στο Κόσσοβο έκανε και «εθνοκάθαρση». Για να καταλάβετε πόσο «κάθαρμα» ήταν, ακόμα κι αυτός ο Πρετεντέρης - όπως έγραφετότε - μόλις τον είδε στο εδώλιο της Χάγης (τον Μιλόσεβιτς ) «ανατρίχιασε» (ο Πρετεντέρης...).

 

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Στις 11 Μαρτίου 2006, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πέθανε στις φυλακές της Χάγης. Προηγουμένως είχε καταγγείλει τους δεσμοφύλακές του ότι τον οδηγούσαν στο θάνατο, αρνούμενοι να του παράσχουν την αναγκαία ιατροφαρμακευτική αγωγή για τα καρδιακά προβλήματα που αντιμετώπιζε.

Δέκα χρόνια αργότερα, πριν από ένα περίπου μήνα, ο Μιλόσεβιτς… αθωώθηκε. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης τον απάλλαξε – μετά θάνατο – από την κατηγορία για την υποτιθέμενη συνενοχή του Βελιγραδίου στη σφαγή 8.000 Βοσνίων μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα, τον Ιούλιο του 1995.

Φυσικά η είδηση της αθώωσης του Μιλόσεβιτς πέρασε στα «ψιλά». Τα βαποράκια του ΝΑΤΟ, που μετά έγιναν βαποράκια του ΔΝΤ, όσοι τότε έγραφαν λιβέλους διεκδικώντας ρόλο νεκροθάφτη στο γουέστερν της Νέας Τάξης, όσοι ελεεινολογούσαν πάνω στο φέρετρο του Μιλόσεβιτς, τα «κοράκια» και οι «αντικειμενικοί» αναλυτές, τα αθύρματα που εκτόξευαν μύδρους κατά του «χασάπη» με ταυτόχρονους επαίνους για την... κακομοίρα τη Δύση που ήθελε (!) αλλά «δεν κατάφερε να αποτρέψει τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας» (!), δεν ψέλλισαν λέξη.