USSR: Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Tο όνομα δεν αναφέρεται σε μια γεωγραφική περιοχή, αλλά σε μια ιδέα - την παγκόσμια επανάσταση. Τα σύνορά της θα είναι αυτά της εξέγερσης που έχει θριαμβεύσει στη Ρωσία, και θα επεκτείνονται στα όρια των εξεγέρσεων που θα θριαμβεύουν αλλού. Στην αριστερή γωνία μιας τεράστιας κόκκινης σημαίας, ένα σφυρί και ένα δρεπάνι συμβολίζουν το νέο κράτος, ο πρώτος εθνικός ύμνος του οποίου είναι «Η Διεθνής».
Ο εμπνευστής της, ο Λένιν, δεν αμφισβητείται. Ο Λένιν ξοδεύει μεγάλο μέρος της ζωής του ως επαναστάτης στην εξορία στο Μόναχο, το Λονδίνο, τη Γενεύη, το Παρίσι, την Κρακοβία, τη Ζυρίχη, το Ελσίνκι ... Και συμμετέχει σε όλες σχεδόν τις μεγάλες συναντήσεις του εργατικού κινήματος. Τον Απρίλιο του 1917 επιστρέφει στη Ρωσία, όπου έχει ξεσπάσει η Επανάσταση και ο τσάρος έχει παραιτηθεί. Καθώς το τρένο του διασχίζει τη Γερμανία, ακούει την εμβληματική Μασσαλιώτιδα.
Οι Ιακωβίνοι που αποτελούσαν την ενσάρκωση της ριζοσπαστικής βούλησης και την ενοποιητική δύναμη της γαλλικής επανάστασης, οι οποίοι όπως είναι γνωστό καθόταν συμβολικά στην αριστερή πτέρυγα της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης τονίζοντας αρχικά την αντίθεσή τους στη βασιλική κυριαρχία και αργότερα τη βούλησή τους για μεγιστοποίηση της λαϊκής κυριαρχίας, εμπνέουν τον Λένιν αλλά το μοντέλο εκείνο της επανάστασης που θα διαρκέσει περισσότερο από την Κομούνα των Παρισίων είναι το δικό του όραμα.
Και ο εθνικισμός δεν έχει κανένα ρόλο σε αυτό το μοντέλο. Ο μπολσεβίκος ηγέτης υπενθύμιζε κι αργότερα ότι ήδη από το 1914 το κόμμα του (αντίθετα από σχεδόν όλους τους άλλους ευρωπαίους σοσιαλιστές) «δεν φοβόταν να υποστηρίξει την ήττα της τσαρικής μοναρχίας και να καταδικάσει έναν πόλεμο ανάμεσα σε δύο ιμπεριαλιστικά αρπακτικά πτηνά». Στόχος των Μπολσεβίκων «είναι η ειρήνη σε όλους τους λαούς και έκαναν όλα τα ανθρώπινα δυνατά για να επιταχύνουν την επανάσταση στη Γερμανία και σε άλλες χώρες».