O Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ (Άμλο για τους φίλους του) προετοιμαζόταν χρόνια γι’ αυτή τη στιγμή. Στην τρίτη του προσπάθεια, ο αρχηγός του ΜΟΡΕΝΑ (μιας λέξης που στα μεξικάνικα σημαίνει «μελαχρινή» και ως αρκτικόλεξο αντιστοιχεί στο «Κίνημα για την Εθνική Αναγέννηση»), αριστερός και πρώην δήμαρχος της Πόλης του Μεξικού, ο άνθρωπος που φιλοδοξεί να μετασχηματίσει ένα κράτος που βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης, εξελέγη πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Οι εκλογές τον έφεραν στην πρώτη θέση με ποσοστό 53% (και πάνω από 30 μονάδες διαφορά από τον υποψήφιο που βρέθηκε στη δεύτερη θέση). Πέτυχε έτσι ένα ιστορικό ρεκόρ για προεδρικές εκλογές, και μάλιστα σε μια εποχή ακραίας δυσπιστίας και κόπωσης από την τάξη των πολιτικών. Ταυτοχρόνως, ο συνασπισμός που τον υποστήριξε στις προεδρικές εκλογές υπό το όνομα «Μαζί θα γράψουμε Ιστορία», κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία τόσο στη Βουλή όσο και στη Γερουσία.
Με συμμετοχή ρεκόρ της τάξης του 61%, η ψήφος στον Άμλο πήρε τη μορφή μιας μαζικής απόρριψης του καθεστώτος της ενδημικής βίας, της μαζικής μετανάστευσης, των προβληματικών ιδιωτικοποιήσεων και της μισθολογικής στασιμότητας που προκάλεσαν τα χειρότερα αποτελέσματα όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη μεταξύ όλων των χωρών της Λατινικής Αμερικής τα τελευταία 30 χρόνια. Ο Λόπες Ομπραδόρ κατάφερε να συντονιστεί με την κυρίαρχη ψυχική κατάσταση, σε μια χώρα όπου η διαφθορά έχει οδηγήσει στον πλουτισμό μιας πολιτική ελίτ, αφήνοντας το μισό πληθυσμό σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και ενώ η βία διαβρώνει τους ανθεκτικούς πολιτισμικούς και κοινωνικούς δεσμούς του μεξικανικού λαού.