Η κυβέρνηση αποφάσισε –εν μία νυκτί και εν αγνοία εκπαιδευτικών, γονέων και μαθητών- τη μετατροπή, μαζί με άλλα 20 Γυμνάσια και Λύκεια σε όλη τη χώρα, του 12ου Γυμνασίου και του 16ου ΓΕΛ Θεσσαλονίκης (Ξηροκρήνη) σε Ωνάσεια Σχολεία, κι ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης έσπευσε να πανηγυρίσει αυτή τη μεγάλη «επιτυχία».
Παρά τις τυμπανοκρουσίες όμως και την επικοινωνιακή καταιγίδα ώστε να διαφημιστεί ως μια καταπληκτική εκπαιδευτική καινοτομία, η δημιουργία των Ωνάσειων σχολείων αποτελεί στην πραγματικότητα ένα διπλό αντιεκπαιδευτικό χτύπημα: από τη μια ενισχύει την εγκατάλειψη της συνταγματικής υποχρέωσης της πολιτείας για ισότιμη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση παραδίδοντάς τη στα χέρια ιδιωτών που ξαφνικά νοιάστηκαν για το καλό της παιδείας, ενώ από την άλλη εντείνει τις κοινωνικές ανισότητες και τις διακρίσεις με τη μετατροπή σχολείων της γειτονιάς σε σχολεία για «αρίστους».
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, σε αγαστή σύμπνοια με τις επιταγές των ΟΟΣΑ-ΕΕ, αντί να φτιάξει νέα, καλύτερα δημόσια σχολεία, μετατρέπει μια σειρά από δημόσια σχολεία υποβαθμισμένων κατά βάση γειτονιών, χτισμένων με αγώνες, κόπους και χρήματα όλων μας, σε αντικείμενα Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Σύμφωνα μάλιστα με τη σύμβαση που υπέγραψε -πριν καν ψηφιστεί ο σχετικός νόμος- με το ελάχιστα έως καθόλου σχετικό με την εκπαίδευση Ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης, το καθεστώς λειτουργίας τους θα είναι ανάλογο με αυτό του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου. Φέρνουν έτσι και στη χώρα μας, κατευθείαν από τις ΗΠΑ, το αποτυχημένο -με βάση τη σχετική διεθνή βιβλιογραφία- μοντέλο του “charter school”, προσαρμόζοντάς το σε αρκετά σημεία του προς το χειρότερο.
