Δευτέρα 1 Απριλίου 2013

Δημοσκοπήσεις σαλιγκάρια


Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Οι δημοσκοπήσεις, όχι όλες οι δημοσκοπήσεις, αλλά ευάριθμες εξ αυτών, είναι σαν τα σαλιγκάρια, βγαίνουν δηλαδή στην επιφάνεια αμέσως μετά την βροχή. Όχι την ευλογημένη βροχούλα του Θεού, καλά ας είσαι άστεγος και θα δεις ευλογία, την βροχή της κατά περίπτωση προπαγάνδας εννοούμε. Κι έβρεξε πολύ προπαγάνδα αδερφέ μου τις τελευταίες ημέρες και να είδατε τι πάθανε οι Κύπριοι που τολμήσανε μα πούνε όχι, πεινάσανε, διψάσανε, στηθήκανε στις ουρές και στο τέλος βάλανε την ουρά κάτω από τα σκέλια κι ευτυχώς εμείς στην Ελλάδα έχουμε κυβέρνηση σοβαρή που λέει πάντα να και περιμένετε να δείτε τι στραπάτσο έπαθε ο ΣΥΡΙΖΑ που αρπάχτηκε από το όχι των Κυπρίων.

ΔΕΙΛΟΙ, ΜΟΙΡΑΙΟΙ ΚΙ ...ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ !...


Επτά πολιτικές που θεωρούνταν αδιανόητες πριν από μερικούς μήνες αλλά πραγματοποιήθηκαν στην περίπτωση της Ελλάδας και της Κύπρου παρουσιάζει ο zerohedge.
1) Δεν γίνεται αναδιαπραγμάτευση δημοσίου χρέους σε χώρες της ΕΕ.
2) Οι μεγαλοκαταθέτες δεν συμμετέχουν σε bail-in (διάσωση εκ των έσω).
3) Οι καταθέσεις είναι ιερές.
4) Η φορολογία δεν μπορεί να αποτελεί μέσο τιμωρίας των καταθετών.
5) Στην ευρωζώνη δεν μπορεί να υπάρχει έλεγχος στη ροή κεφαλαίων.
6) Το ενδεχόμενο εξόδου μιας χώρας από την ευρωζώνη δεν υφίσταται.
7) Η ΕΕ μπορεί να στηρίζεται στο γεγονός ότι το ΔΝΤ θα προσφέρει οικονομική βοήθεια χωρίς να έχει προηγηθεί κούρεμα.

Κανένα παιδί χωρίς ιθαγένεια

543658_10200893376001239_212211520_n

Έρωτας ανάγκης


Ρωσία - Τουρκία. Μια σχέση αγάπης και μίσους, που υποτάχθηκε τελικά σε έναν αμείλικτο πραγματισμό με πρώτο «θύμα» την Κύπρο

Όταν ο Λένιν και ο Κεμάλ αποφάσιζαν να αφήσουν πίσω τους τις διενέξεις που χώριζαν την Οθωμανική και τη Ρωσική Αυτοκρατορία, έμοιαζε να ξημερώνει μια νέα εποχή στις σχέσεις Κρεμλίνου - Άγκυρας. Ο έρωτας όμως ανάμεσα στις δύο πλευρές έμελλε να έχει άδοξο τέλος. Από την άνοδο του Στάλιν και μετά, οι σχέσεις πήραν την κάτω βόλτα με αποκορύφωμα την επαναφορά των εδαφικών διεκδικήσεων της Μόσχας στην ανατολική Τουρκία. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος σηματοδότησε με τον πλέον επίσημο τρόπο το τέλος μιας περιόδου σχετικής ηρεμίας και έκτοτε, από τον πόλεμο της Κριμαίας στον πόλεμο της Κορέας και, τελικά, στον Ψυχρό Πόλεμο, Άγκυρα και Μόσχα βρίσκονταν πάντα στα αντίπαλα στρατόπεδα.

DEUTSCHLAND BASTA ! ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!


DEUTSCHLAND BASTA !
Μετά την Αθήνα, η Λευκωσία,αύριο η Ρώμη , μεθαύριο η Μαδρίτη και την επόμενη εβδομάδα το Παρίσι..... (στο τέλος η μετάφραση)

Après Athènes, Nicosie, demain Rome, après demain Madrid ; et Paris la semaine prochaine. L’hégémonie allemande n’a que trop duré. Le DIKTAT imposé par madame Merkel à l’ensemble de l’Europe est insupportable. Après avoir appauvri et affamé la Grèce, la nouvelle victime est la République de Chypre, et demain, qui sera la cible de madame Merkel ?

Ce n’est ni la Grèce, ni Chypre qui doivent sortir de la zone euro et de l’Europe, c’est l’Allemagne. L’arrogance allemande fait revivre un passé que l’on croyait passer dans les limbes de l’histoire, mais non. Une fois de plus, l’Allemagne obstrue l’Europe par son désir de puissance qu’elle croit avoir, mais qu’elle n’aura jamais. Il est inimaginable de pouvoir continuer la construction européenne avec un tel partenaire dont l’égoïsme n’a d’égal que son manque d’humanisme et de solidarité.

Το Αλθίνγκι (μάς) έδειξε τον σωστό δρόμο! Αλλά…

της Ζέζας Ζήκου

Μπορεί να είναι και η αρχαία Θούλη, που επισκέφθηκε ο εξερευνητής Πυθέας τον 4ο π.Χ. αιώνα κι έγραψε γι’ αυτήν στο «Περί Ωκεανού και Γης». Το πιστεύουν πολλοί ιστορικοί για την Ισλανδία. Το βέβαιον όμως είναι πως έχει το αρχαιότερο Κοινοβούλιο του κόσμου, το Αλθίνγκι, από το 930 μ.Χ. Και σίγουρα το πιο ηρωικό. Το δράμα της Ελλάδας και της Κύπρου μάς υποχρεώνει να υποκλιθούμε με σεβασμό στην ιστορική λύση που επέλεξε για να αντιμετωπίσει την κρίση ο λαός της Ισλανδίας. Εκαναν κάτι που ισοδυναμεί με την εξέγερση των δούλων.

Το... λάθος.


Του Δημήτρη Μηλάκα 

Γίνονται τέτοια λάθη; Λάθη που τινάζουν στον αέρα χώρες και λαούς; Γίνονται λάθη τέτοιου είδους με τόσο δραματικές επιπτώσεις από διεθνείς «θεσμούς», οι οποίοι είναι στυλοβάτες του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος; Απ' ό,τι φαίνεται, γίνονται! Ή μήπως τελικά αυτό που γίνεται δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται; Στην προκειμένη περίπτωση προκαλεί εντύπωση η ομαδική αυτοκριτική διάθεση, η οποία προέκυψε στα κορυφαία κλιμάκια του ΔΝΤ σχετικά με τους υπολογισμούς για τη διαμόρφωση του ελληνικού προγράμματος «διάσωσης».

Τελικά ομολογήθηκε ο λάθος υπολογισμός σε κάποιον πολλαπλασιαστή μιας εξίσωσης, η οποία τελικά τύφλωσε τους φωστήρες σε τέτοιον βαθμό ώστε να μην είναι σε θέση να δουν αυτό που και μια απλή νοικοκυρά είδε από την πρώτη στιγμή που ανέτειλε η κυβέρνηση των μνημονίων: το «πρόγραμμα» δεν βγαίνει, δεν διασώζει, καταστρέφει.

ΟΙ ΠΑΡΑΛΥΤΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ

Χάσαμε μισθούς, δουλειές, συντάξεις, αλλά ευτυχώς είμαστε στο ευρώ.
Ζούμε μια τραγωδία, αλλά ευτυχώς εντός του ευρώ.

Του Θ.ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Είπε ο πρόεδρος της κυπριακής Βουλής Γιαννάκης Ομήρου: "Μεταξύ αποδοχής της ταπεινωτικής και εξουθενωτικήςμεταχείρισης που θα οδηγεί σε συνεχή υποδούλωση το λαό και τη χώρα μας και της εξέτασης μιας άλλης στάσης και θέσης της Κύπρου, δεν θα πρέπει να υπάρχει κανένας δισταγμός και καμιά αμφιταλάντευση". Και το τι εννοεί μιλώντας για άλλη στάση και θέση είναι σαφές -με την έξοδο από το ευρώ έχει να κάνει. Ενδεχόμενο που δεν διστάζουν να συζητούν δημοσίως στην Κύπρο παράγοντες από όλο το πολιτικό φάσμα.
Το θέμα δεν είναι αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τον Ομήρου -πολλοί διαφωνούν και μάλιστα κάθετα. Το θέμα είναι ότι δεν εκτοξεύονται προπαγανδιστικές πέτρες ούτε ξηλώνονται τα καθεστωτικά κεραμίδια στην Κύπρο, επειδή ένας θεσμικός παράγοντας δεν αποκλείει την αποχώρηση από το ευρώ. Δεν γίνεται δηλαδή εκεί, αλλά και πουθενά αλλού, αυτό που γίνεται στην Ελλάδα. Να λέει κάποιος ναι στο ευρώ-αλλά όχι πάση θυσία, ή ναι στην Ευρώπη- αλλά όχι στο ευρώ, και να πέφτουν να τον φάνε ως αντιευρωπαϊστή, εξτρεμιστή, ή και σαμποτέρ.

«ΕΞΩ Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ!»


Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ξεκάθαρη είναι η θέση: «Ναι, η Κύπρος πρέπει να φύγει από το ευρώ! Τώρα!» Η αιτιολογία είναι επίσης σαφέστατη: « Ο λόγος είναι απλός. Η παραμονή στο ευρώ σημαίνει μια απίστευτα σοβαρή οικονομική δυσπραγία, η οποία θα διαρκέσει για πολλά χρόνια, ενώ η Κύπρος θα προσπαθεί να φτιάξει ένα νέο τομέα εξαγωγών. Φεύγοντας από το ευρώ και αφήνοντας το νέο της νόμισμα να διολισθήσει ομαλά, θα επιτάχυνε σε μεγάλο βαθμό την ανοικοδόμηση… Αν δεν φύγει, μιλάμε τουλάχιστον για ελληνικά επίπεδα λιτότητας ή χειρότερα, σε μια οικονομία της οποίας τα βασικά στοιχεία, λόγω της κατάρρευσης των υπεράκτιων τραπεζών, είναι πολύ χειρότερα από όσο υπήρξαν ποτέ στην Ελλάδα»!
Ορθότατες, πεντακάθαρες θέσεις. Μόνο που ο συντάκτης τους δεν ανήκει στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως ίσως υποθέσατε. Δεν είναι καν αριστερός. Πρόκειται για τον …Πολ Κρούγκμαν (!) – τον Αμερικανό προοδευτικό οικονομολόγο που έχει τιμηθεί με βραβέιο Νόμπελ και το άρθρο του, αποσπάσματα του οποίου προαναφέρθηκαν, δημοσιεύθηκε στους Ταίμς της Νέας Υόρκης. Άρα το ζήτημα της αποχώρησης της Κύπρου από το Ευρώ έχει φύγει πια από τους κύκλους της ριζοσπαστικής Αριστεράς και κινείται πλέον και εξετάζεται ως ενδεχόμενο και σε κορυφαίους αστικούς κύκλους.

ΞΕΚΙΝΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ


Οπως έμεινε στην ιστορία ο μαύρος Απρίλιος του ΄41 έτσι θα μείνει και ο κατάμαυρος Μάρτιος του 2013. Είναι οι μήνες της βάρβαρης γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Και όπως το ‘39 ο Χίτλερ ξεκίνησε από την Πολωνία το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, έτσι το 2013 η καγκελάριος Μέρκελ, εξ ίσου αδίστακτη, ξεκινά από την Κύπρο, απροκάλυπτα πλέον , την οικονομική υποδούλωση ολόκληρης της Ευρώπης.

Οι πολίτες του ευρωπαϊκού νότου, χτυπημένοι άγρια από την παγκόσμια κρίση, βλέπουν να πλανώνται πάνω από τα κεφάλια τους (όπως τότε τα «στούκας» του Χίτλερ) τα αρπακτικά όρνεα του Βερολίνου με σάρκες της Κύπρου στο ράμφος τους, έτοιμα να εφορμήσουν και στις δικές τους καταθέσεις , για να τους υποδουλώσουν, εν ονόματι της «Γερμανικής Ευρώπης»!