Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Έτσι απλά

 'Ετσι απλά , μια μέρα βρίσκεις τον εαυτό σου . Όπως πετάς τα κλειδιά γυρνώντας στο τραπέζι. Όπως κατεβάζεις το φαί από την φωτιά. Κύμινο , μοσχοκάρυδο και κόκκινο πιπέρι. Σκουπίζεις τα λερωμένα χέρια σου στην λερωμένη σου ποδιά . Έτσι απλά παραδίνεσαι σ΄ένα βάθος μεγαλύτερο .
Έχει η ενηλικίωση τους χρόνους της, την ένταση και την θεαματικότητα της. Αποκτάς όνειρα , φίλους, σχέδια αγωνίες , αποκτά το φαγητό σου μια γεύση μαγική....
Γίνεσαι αυτό που όταν ήσουν παιδί ήταν απαγορεμεύνο. Σχεδόν εσύ , σχεδόν διάσημος. Μην κουνάς το ενήλικο κεφάλι σου, σίγουρος πως την έχεις ήδη κατακτήσει , κάποια μικρή , αθόρυβη στιγμή γινόμαστε μεγάλοι.
Έτσι απλά το αποφασίζεις . Σχεδόν καταστατικά.. Να αναγνωρίσεις τους όρους στην διεξαγωγή ενός παιχνιδιού που δεν δίνει ( αλλά δεν το ήξερες) ούτε φαβορί , ούτε αουτσαιντερ, παρά μονάχα χρόνο που απομένει ως το τέλος. Την κλεψύδρα που μετρώντας την θα αποτελέσει το μοναδικό κίνητρο στο αντιστάθμισμα της ζωής σου.

«Σταματήστε να πεθαίνετε από το κρύο και τα μαγκάλια. Σταματήστε να αυτοκτονείτε…».


Ένα ειρωνικό σχόλιο από τον Old Boy ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ. Σταματήστε να πεθαίνετε από το κρύο και τα μαγκάλια. Σταματήστε να αυτοκτονείτε. Σταματήστε να ψάχνετε στα σκουπίδια και να τρώτε στα συσσίτια. Σταματήστε να μην έχετε ρεύμα. Σταματήστε να μεταναστεύετε. Σταματήστε να κλαψουρίζετε. Σταματήστε να λαϊκίζετε. Σταματήστε να λαϊκίζετε. Σταματήστε να λαϊκίζετε. ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΣΤΕ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ. Σταματήστε να δολοφονείτε εξ αμελείας τα παιδιά σας. Σταματήστε να είστε στη χώρα χωρίς άδεια. Σταματήστε να λαϊκίζετε. Όχι άλλη κλάψα. Όχι άλλη κλάψα, νισάφι, νισάφι με τη μαυρίλα, έρχονται γιορτές. Ας συζητήσουμε επιτέλους για την ουσία των προβλημάτων. Ο λαϊκισμός είναι ο υπ’ αριθμόν ένας εχθρός. ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ. Όχι άλλες ανθρωποκτονίες εξ αμελείας. Δεν πρόκειται καν για αμέλεια, πρόκειται για ενδεχόμενο δόλο, ίσως και για άμεσο δόλο. Κανείς δεν είναι φτωχός απλά και μόνο επειδή είναι αμελής

Μάνος Ελευθερίου: «Ύπουλα και αθόρυβα περνά ο ρατσισμός στη ζωή των ανθρώπων»

Μάνος Ελευθερίου: «Ύπουλα και αθόρυβα περνά ο ρατσισμός στη ζωή των ανθρώπων»
Πενήντα χρόνια στιχουργικής έκλεισε φέτος ο Μάνος Ελευθερίου – μισό αιώνα δημιουργίας, με βάση «τη δική του περιπέτεια σ’ αυτό το χώρο και σ’ αυτό τον τόπο», όπως λέει. Τα τραγούδια του τα θεωρεί «πιστή αντιγραφή της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας» και ως προσεκτικός μελετητής της σχολιάζει την εμφάνιση του ρατσισμού στο 1againstracism.gr, την πλατφόρμα της εκστρατείας κατά της ρατσιστικής βίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
«Δεν ξέρει κανείς πώς ξεκινά μια τέτοια θεομηνία. Πάντα αρχίζει από ένα τίποτα και σιγά σιγά γιγαντώνεται», σημειώνει ο ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος. «Γίνεται κατά κάποιο τρόπο κάτι σαν σλόγκαν και περνάει ύπουλα και αθόρυβα στη ζωή των ανθρώπων, έτσι που πολλοί να το αντιμετωπίζουν και σαν στάση ζωής. Το πιστεύουν. Δεν ενοχλεί αυτό τούτο το γεγονός στην αρχή.

Ο Pitsirikos, οι χρεοκοπημένοι νταβατζήδες των ΜΜΕ και η Ξένια


Το ότι ο Pitsirikos δεν έχει ανάγκη από καμία υπεράσπιση είναι γνωστό. Είναι έξυπνος, ταλαντούχος και σε πλεονεκτική θέση σε σχέση τόσο σε σχέση με τους εκδότες, μηντιάρχες, καναλάρχες-όσο και με τους δημοιογράφους που έχουν την ατυχία να δουλεύουν για κείνους. Και εξηγούμαστε: Είναι θλιβερό να είσαι ο Ψυχάρης, ο Μπόμπολας, ο Αλαφούζος, να έχεις πάρει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ δάνεια από τις τράπεζες και να μην μπορείς να περάσεις-μέα από τα ΜΜΕ της κατοχής σου- άποψη στην κοινή γνώμη. Αυτοί που κάποτε ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις, διαπιστώνουν πως το διαδίκτυο είναι τελικά ο θάνατός τους.
Μπορεί ένας Pitsirikos με ένα laptop να έχει δύναμη πυρός πολύ μεγαλύτερη από το Mega. Xαρακτηριστικό παράδειγμα η ιστορία με το βιβλίο του Παναγιωτόπουλου. To διαδίκτυο μέσα σε 24ώρες γκρέμισε όλο το μύθο που επιχείρησε να οικοδομήσει ο διευθυντής του Mega με το βιβλίο του. Την ίδια τύχη είχαν και όσοι (ανάμεσά τους οι Σαμαράς-Βενιζέλος) παραβρέθηκαν στην εκδήλωση. Π

ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ**

Η διαμάχη που έχει ξεσπάσει στον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την πιθανότητα εξόδου από το ευρώ διαβάζεται εντελώς λάθος από την κυβέρνηση και τα φιλικά της media. Οι επικεφαλείς του πολιτικού τους σχεδιασμού έχουν την εντύπωση ότι η σχετική διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι το τρωτό του σημείο και επενδύουν στις διάφορες δηλώσεις Λαφαζάνη, για να δείξουν την έλλειψη συνεκτικότητας.

Ο σχεδιασμός αυτός, όμως, αγνοεί τρία κρίσιμα δεδομένα:

1. Το γεγονός ότι η ένταση και το βάθος της κρίσης στην Ελλάδα είναι τέτοια που η έξοδος από το ευρώ να φαντάζει, για όλο και περισσότερους, όχι ως κίνδυνος, αλλά ως διέξοδος. Άνεργοι, αγρότες, συνταξιούχοι των 500 ευρώ, δημόσιοι υπάλληλοι, καθηγητές που δεν διορίζονται, εξαγωγικές επιχειρήσεις και τουριστικές επιχειρήσεις, όλοι αυτοί σχεδόν εύχονται έξοδο από το ευρώ, άλλοι διότι δεν έχουν κάτι να χάσουν και άλλοι διότι θα κερδίσουν. Επομένως, όταν ακούν ότι στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει διακριτική τάση που προτείνει επιστροφή στη δραχμή, έχουν ένα επιπλέον λόγο να τον στηρίξουν.

Ούτε πολίτες ούτε άνθρωποι: φορολογούμενοι

Του Ευθύμη Τσιλικίδη
Γελοιογραφία του Γιάννη Καλαϊτζή από την Εφημερίδα των συντακτών

Σε ερώτηση δημοσιογράφου για το ενδεχόμενο νέου κουρέματος του ελληνικού χρέους ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο απάντησε ότι «αυτό θα έφερνε αναστάτωση στην ευρωζώνη και ανασφάλεια στους επενδυτές. Πέραν αυτού, δεν υπάρχει κανένα τέτοιο ενδεχόμενο, γιατί οι φορολογούμενοι των χωρών που στηρίζουν οικονομικά την Ελλάδα δεν θα το δέχονταν»[1]. Αν και πρόκειται -με βάση τις τρέχουσες εξελίξεις- για μία μάλλον τυπική τοποθέτηση του αξιωματούχου της Ε.Ε., μια σύντομη ανάλυση των χρησιμοποιούμενων όρων και του περιεχομένου της μπορεί να μας οδηγήσει σε κάποια πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα.

Θα σας πω μια ιστορία” να δείτε πώς ερωτεύονται

(Πρόσωπα και γεγονότα είναι πραγματικά και δεν αποτελούν προϊόν έμπνευσης ή μυθιστορηματογραφίας)

Όπως σας έχω ξαναναφέρει σε παλαιότερο στάτους, τις Παρασκευές τα πρωινά εργάζομαι εθελοντικά ως Παιδοδοντίατρος στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού. Εκεί προσπαθούμε οι εθελοντές να προσφέρουμε την βέλτιστη θεραπεία και φροντίδα στους ασθενείς με κάθε τρόπο, αν και συχνά αντιμετωπίζουμε αντικειμενικές δυσκολίες.
Για παράδειγμα σήμερα έκανα σφράγισμα στον Ανδρέα, 11 ετών και μου ηταν δύσκολο να δουλέψω χωρίς βοηθό, στην Παιδοδοντιατρική χρειάζεσαι βοηθό και οι γραμματείς του Ιατρείου είναι εξυπηρετικές και ευγενικές αλλά πνίγονται στη δουλειά. Ο Ανδρέας ήταν το ραντεβού των 12. Στις 12.30 είχα να κάνω σφράγισμα στην Φάτμε, η Φάτμε είναι 11 χρονών κι αυτή, κατάγεται απο τη Συρία, μεγαλώνει εδώ.