«Πάμπλο»: ένας γνήσιος επαναστάτης

Σαν σήμερα, 17 Φεβρουαρίου του 1996, έφυγε από τη ζωή ο Μιχάλης Ράπτης, μια από τις ηγετικές μορφές του ελληνικού τροτσκιστικού κινήματος.

Γνωστός και ως «Πάμπλο», ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, διατέλεσε γραμματέας της Δ΄Διεθνούς, ενώ έπαιξε ηγετικό ρόλο στις επαναστάσεις κατά της αποικιοκρατίας που ξέσπασαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Μ. Ράπτης αυτοπροσδιοριζόταν ως απόλυτος οπαδός της ουτοπίας και ως άνθρωπος που οτιδήποτε ανθρώπινο δεν του είναι ξένο και έλεγε: «αν δεν έχει κανείς ένα όραμα, αν δε θέλει να ξεπεράσει το παρόν στο όνομα πάντα της πραγματικότητας, αν δεν τείνει πάντα σε κάτι πάνω απ’τα παρόντα, είναι χαμένος. Η ουτοπία είναι κίνητρο προς κάτι το καλύτερο- και ευτυχώς που υπάρχει».

Μπεατρίζ Ταλεγόν : Το κορίτσι με το τατουάζ που κατακεραύνωσε τους «σοσιαλιστές της λιμουζίνας».

Ούτε στους κόλπους της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, της οποίας εξακολουθεί να είναι πρόεδρος, δεν μπορεί να βρει ησυχία ο πρώην πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου. Παρά την επιλογή του να απέχει από τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, κάνοντας «διεθνή καριέρα», αναγκάστηκε να απολογηθεί για τη σοσιαλιστική του δράση μιλώντας σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο της Πορτογαλίας.

Αιτία μια 30χρονη γοητευτική και ιδιαίτερα μαχητική Ισπανίδα. Πρόκειται για την κυρία Μπεατρίζ Ταλεγόν, τη γενική γραμματέα της Νεολαίας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Φανατική θαυμάστρια μέχρι πρότινος του «καλού συντρόφου Γιώργου», άλλαξε πλέον ρότα. Τη δυναμική στροφή της την απέδειξε βροντερά από το βήμα του 24ου Συνεδρίου της οργάνωσης όταν κατακεραύνωσε τους «σοσιαλιστές της λιμουζίνας». Το θυελλώδες και παρατεταμένο χειροκρότημα που συνόδεψε την ομιλία της σηματοδότησε την αποδοχή των απόψεών της από τους περισσότερους συνέδρους. Ωστόσο δεν έλειψαν και τα πισώπλατα μαχαιρώματα από ορισμένους θιγμένους συντρόφους της. «Με εκπλήσσει το γεγονός πως υποδυόμαστε ότι κάνουμε επανάσταση, την ώρα μάλιστα που οι περισσότεροι έρχεστε με λιμουζίνες εδώ, σε ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων στο Κασκαΐς. Αναρωτιέμαι αν μπορούμε να δώσουμε στους πολίτες μια απάντηση όταν εσείς λέτε ότι τους καταλαβαίνετε, ότι υποφέρετε ως σοσιαλιστές». Με αυτά τα λόγια απευθύνθηκε η κυρία Ταλεγόν σε περισσότερους από 140 συνέδρους, ανάμεσά τους και στον πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, κ. Παπανδρέου, αναγκάζοντάς τον να υπερασπιστεί τη «μάχη που δίνω στους δρόμους και τα συνδικάτα»...

Κύπρος: Σήμερον κρεμάται...

Ζοφερή, κάπως σαν Μεγάλη Παρασκευή, από πολιτική σκοπιά μοιάζει η σημερινή Κυριακή των προεδρικών εκλογών στην Κύπρο. Τον στεναγμό ανακούφισης για την περάτωση της θητείας του Δημήτρη Χριστόφια φαίνεται πως θα διαδεχθεί η οιμωγή για την αντικατάστασή του από τον Νίκο Αναστασιάδη. Η προεδρική πενταετία του προερχόμενου από το αριστερό ΑΚΕΛ Δ. Χριστόφια υπήρξε η πλέον επιζήμια για τον λαό της Κύπρου κατά τον μισό και πλέον αιώνα που υφίσταται η Κυπριακή Δημοκρατία. Αρνητική κορύφωσή της η οδήγηση του νησιού στα πρόθυρα ολέθριας υπαγωγής του υπό καθεστώς υποτέλειας μνημονίου κατά το πρότυπο της Ελλάδας. Ακόμη πιο σκοτεινοί οι οιωνοί για την προεδρία Αναστασιάδη. Διάχυτος ο φόβος για πλήρη εξανδραποδισμό των Κυπρίων. Αβεβαιότητα ακόμη και για την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στο τέλος της θητείας του.

Υπέρ του σχεδίου Ανάν είχε ταχθεί αναφανδόν ο Ν. Αναστασιάδης. Πανηγυρίζουν προκαταβολικά στην Αγκυρα εν όψει της εκλογής του. Ο πιθανότατος νικητής των εκλογών δεν έχει επίσης καμιά αναστολή και σε ό,τι αφορά την αποδοχή των πιο σκληρών όρων του μνημονίου που θα απαιτήσουν οι Γερμανοί, ανεξαρτήτως συνεπειών.

Καλοί και κακοί καταληψίες

Βλακεία έκαναν οι καταληψίες της Βίλας Αμαλία. Δεν έπρεπε να φιλοξενούν άστεγους, ντόπιους και αλλοδαπούς. Έπρεπε να έχουν μετατρέψει το νεοκλασικό σε πολυτελές εστιατόριο. Θα μάζευαν λεφτά με το τσουβάλι. Τόσα χρόνια, δυο δεκαετίες, θα είχαν γίνει πλούσιοι. Και κυρίως θα ήσαν αξιοσέβαστοι και αποδεκτοί από το σύστημα.

Όπως οι άλλοι καταληψίες, στην περιοχή της Πλάκας. Κι εκεί κατάληψη έχουν κάνει, όχι σε ένα αλλά σε δώδεκα ακίνητα, ιδιοκτησίας του υπουργείου Πολιτισμού. Εκεί δεν υπήρξαν όμως βλακείες, του τύπου «συλλογικότητα». Εκεί στήθηκαν ταμειακές μηχανές για καφετέριες και εστιατόρια.

Στις καταλήψεις της Πλάκας υπάρχει μια επίφαση καλών τρόπων. Οι επιτήδειοι δήλωναν ότι υπάρχει κάποιος πολιτιστικός σύλλογος που χρειάζεται στέγη, έμπαιναν στο ακίνητο και το υπενοικίαζαν σε τρίτους. Σε άλλες περιπτώσεις απλά περιέκλεισαν ακάλυπτους δημόσιους χώρους.

Η αναχρονιστική περί ιθαγένειας αντίληψη του ΣτΕ

http://www.avgi.gr του Πάνου Τριγάζη*

Έχω γράψει και άλλες φορές ότι με είχε εντυπωσιάσει, το 2008, η ομιλία που είχε κάνει σε εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ναζισμού (21 Μαρτίου) μαθήτρια του 1ου Γυμνασίου Βύρωνα, παιδί Αλβανών μεταναστών, η οποία είχε θέσει τα εξής ερωτήματα: «Τί σημαίνει να είσαι Έλληνας σήμερα; Σημαίνει να έχεις Έλληνες γονείς; Μπορείς να έχεις δύο χώρες, που τις αισθάνεσαι δικές σου; Μπορείς να αισθάνεσαι ταυτόχρονα Έλληνας και Αλβανός, Έλληνας και Ουκρανός, Έλληνας και Βούλγαρος;»
«Η πρόκληση για τη χώρα μας -είχε πει κλείνοντας την ομιλία της η 15χρονη μαθήτρια- είναι να αναγνωρίσουμε τη δική μας εσωτερική πολυμορφία και να διαμορφώσουμε όλοι μαζί -γηγενείς, μετανάστες και παιδιά μεταναστών- μια νέα εθνική συνείδηση στην οποία να καθρεφτίζεται η πολιτισμική διαφορετικότητα της σύγχρονης Ελλάδας, αλλά και η πίστη στην πατρίδα και στο Σύνταγμα».

Έρχονται οι Ρώσοι

Μία κρίσιμη αμερικανορωσική σύγκρουση συμφερόντων είναι αυτήν την περίοδο σε εξέλιξη με σημείο αναφοράς την Ελλάδα. Ο διαγωνισμός για την ιδιωτικοποίηση της κρατικής εταιρείας φυσικού αερίου ΔΕΠΑ λειτουργεί ως ευκαιρία για τη Μόσχα να ενδυναμώσει την παρουσία της στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας. Εμπόδια δια της διπλωματικής οδού του «έτσι θέλω» φέρονται να προβάλλουν οι ΗΠΑ. Αποστάσεις τηρεί η Γερμανία.
Οικονομικές εξελίξεις γεωπολιτικής σημασίας σημειώνονται με αφορμή την προωθούμενη αποκρατικοποίηση των ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ, με το σχετικό διαγωνισμό να εισέρχεται στη τελική ευθεία. Η ρωσική εταιρεία Negusneft του ομίλου Sintez φέρεται να έχει καταβάλει έως τώρα την υψηλότερη προσφορά για την απόκτηση της κρατικής εταιρείας φυσικού αερίου και της θυγατρικής της, διαθέτοντας σχεδόν 1,9 δις ευρώ. Οι υπόλοιπες προσφορές οι οποίες έχουν κατατεθεί στο ΤΑΙΠΕΔ αφορούν μεμονωμένα είτε τη ΔΕΠΑ είτε τη ΔΕΣΦΑ. Στο «παιχνίδι» συμμετέχει και η έτερη ρωσική εταιρεία Gazprom.

ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΚΥΠΡΟΣ

ΤΟΥ Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Δημοκρατικότατα σήμερα οι ελληνοκύπριοι θα ψηφίσουν σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις υπέρ της οικονομικής και πολιτικής υποδούλωσηςτης χώρας τους, υπέρ της ουσιαστικής παράδοσης των κατεχόμενων εδαφών στους Τούρκους, υπέρ της μετατροπής της χώρας τους εκ νέου σεαποικία, αν και αυτή τη φορά με περισσότερους αφέντες, όχι μόνο τους Βρετανούς. Αυτά και πολλά χειρότερα σηματοδοτεί η αναμενόμενη εκλογή ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας του δεξιού ΝίκουΑναστασιάδη, φανατικού υποστηρικτή του σχεδίου Ανάν, αλλά και των πιο άγριων μέτρων λιτότητας στο πλαίσιο της επιβολής και στην Κύπρο καθεστώτος υποτέλειας μέσω μνημονίου.

Το εκπληκτικό δεν είναι ότι υπάρχει και Κύπριος «Τσολάκογλου» σαν τον Αναστασιάδη. Ούτε ο πρώην πρόεδρος Γλαύκος Κληρίδης ήταν καλύτερος, ενώ στην Ελλάδα εξίσου Κουίσλινγκ και συνεργάτες των ξένων επικυρίαρχων, ουσιαστικά συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων είναι ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Κουβέλης και όλο το σκυλολόι των συνεργατών και στελεχών των κομμάτων τους, οι οποίοι κυβερνούν την Ελλάδα στηριζόμενοι στη λαϊκή ψήφο, έστω και με τη βοήθεια του εκλογικού συστήματος.

Συρία: Τουλάχιστον 300 σουνίτες απήχθησαν μέσα σε δύο ημέρες

Ένοπλοι που πρόσκεινται στην κυβέρνηση της Συρίας απήγαγαν πάνω από 300 ανθρώπους στη βορειοδυτική Συρία, ανακοίνωσε σήμερα το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μια μη κυβερνητική οργάνωση η οποία πρόσκειται στην αντιπολίτευση κι εδρεύει στη Βρετανία.

Οι 300 άνθρωποι, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά, σουνίτες μουσουλμάνοι, απήχθησαν στην επαρχία Ιντλίμπ, ενέργεια η οποία σύμφωνα με την ίδια ΜΚΟ έγινε σε αντίποινα για την απαγωγή 42 σιιτών μουσουλμάνων αυτή την εβδομάδα.
«Έχουμε πληροφορίες ότι ο αριθμός μπορεί να φθάσει τους 700», είπε ο επικεφαλής του Παρατηρητηρίου, Ράμι Άμπντελ Ραχμάν.
Σύμφωνα με την οργάνωση 42 σιίτες, κυρίως γυναίκες και παιδιά, είχαν απαχθεί την Πέμπτη όταν ένοπλοι σταμάτησαν ένα λεωφορείο που ταξίδευε προς την Δαμασκό.

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΄Η ΚΟΙΝΟΠΟΛΙΤΕΙΑ ?...

Ο στόχος της πλήρους απελευθέρωσης του εμπορίου ΗΠΑ - Ε.Ε. είναι αυτονόητο ότι θα εξυπηρετήσει ζωτικά συμφέροντα των δύο ακτών του Ατλαντικού, παρ' όλα αυτά είναι μια δυναμική που αναζητείται εν μέσω στρατηγικού κενού, με τη διατλαντική σχέση να βρίσκεται στο μεταψυχροπολεμικό ναδίρ της.

Για πρώτη φορά από το 1947 και μετά, όταν με την εξαγγελία του Σχεδίου Μάρσαλ η Ουάσιγκτον αναγόρευσε τη σταθεροποίηση της Δυτικής Ευρώπης ως ζωτικό εθνικό της συμφέρον, οι ΗΠΑ δεν επηρεάζουν τις εξελίξεις στη Γηραιά Ηπειρο : Σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης εδώ και σχεδόν τρία χρόνια η αμερικανική πλευρά περιορίζεται στον ρόλο του σχολιαστή των εξελίξεων, που διαμορφώνονται κατά κύριο λόγο σύμφωνα με τις επιλογές της Γερμανίας.

Πορτογαλία : Μεγάλες διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα κατά των μέτρων λιτότητας

Χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν το Σάββατο, από το βορρά έως το νότο της Πορτογαλίας, κατά των μέτρων λιτότητας που εφαρμόζει η κεντροδεξιά κυβέρνηση, κάτω από την κηδεμονία των διεθνών πιστωτών.

«Αλλαγή πορείας, νέα πολιτική» ήταν μερικά από τα συνθήματα, που αναγράφονταν στα πλακάτ που κρατούσαν οι διαδηλωτές στη Λισσαβόνα, όπου περίπου 5.000 άνθρωποι διαδήλωσαν μετά από κάλεσμα του CGTP, του κύριου συνδικάτου της Πορτογαλίας.
«Οι θυσίες μας πάνε στα χέρια των τραπεζιτών και των πολιτικών» φώναζαν οι διαδηλωτές κυματίζοντας τις κόκκινες σημαίες του συνδικάτου. Ο γενικός γραμματέας του CGTP, Αρμένιο Κάρλος ανέφερε ότι η συμμετοχή στη διαδήλωση διαμαρτυρίας έφτασε σε μερικές «δεκάδες χιλιάδες» σε είκοσι πόλεις της Πορτογαλίας Το CGTP διαβεβαίωσε ότι στο Πόρτο, τη μεγαλύτερη πόλη στα βόρεια της χώρας, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν και αρκετές χιλιάδες στο νότο στις πόλεις Φάρο και Πορτιμάο.

«Σε συνθήκες φόβου…» Άρθρο του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, Αλέξη Τσίπρα

 Η κοινωνία καθημερινά δίνει σκληρές μάχες επιβίωσης. Μάχη για το άδειο πιάτο στο τραπέζι της, για το κλειστό καλοριφέρ στο κρύο σπίτι της, για τα εξαφανισμένα φάρμακα , για την εργασία που χάνεται, την αγροτική παραγωγή που χτυπιέται, για την επιχείρηση που κλείνει. Η κοινωνία δίνει καθημερινή μάχη να επιβιώσει, να σώσει ό,τι σώζεται.
Υπάρχει όμως μία ακόμα μάχη την οποία ο ελληνικός λαός δίνει, και πολύ σύντομα θα κληθεί να δώσει, με όλη του την ψυχική δύναμη. Τη μάχη εναντίον του φόβου.
Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που δυστυχώς όταν μας κυριεύσει, μας φέρνει ακριβώς αυτό που φοβόμαστε. Τρανή απόδειξη η κατάσταση στην οποία βρεθήκαμε, ελάχιστους μήνες, μετά τις εκλογές.
Οι εκτελεστές του μνημονίου και οι υπηρέτες του, δεν αυτοσχεδίασαν την επικοινωνιακή τους πολιτική. Τη σχεδίασαν και την εφάρμοσαν με μεγάλη σπουδή. Δεν είναι της παρούσης να την αναπτύξω, αλλά πιστεύω ότι ήταν υποδειγματική και άξια να μελετηθεί. Θα αναφέρω όμως πώς ξεκίνησε. Ξεκίνησε απαξιώνοντας τον Έλληνα πολίτη. Διαλάλησαν σε όλους τους τόνους και σε όλα τα μήκη και πλάτη ότι είναι τεμπέλης. Και στη συνέχεια τον ενοχοποίησαν με το περιβόητο «μαζί τα φάγαμε».

Καπετάν Στουρνάρας

Του Θανάση Καρτερού

Ξεθάρρεψε ο Γιάννης Στουρνάρας και βγαίνει στα ανοιχτά τώρα τελευταία. Αντί να μένει στα γνωστά και στάσιμα τεχνοκρατικά νερά του, δοκιμάζει επικίνδυνους δαντελωτούς πλόες. Παριστάνοντας συνήθως τον λεμβούχο του Σαμαρά και προσπαθώντας να αντιγράψει την πολιτική ρότα του Κεδίκογλου και του Άδωνι. Για να μη μένει καμιά αμφιβολία ότι ο υπουργός Οικονομικών δεν είναι κανένας τυχαίος, ούτε απλώς αντιπρόσωπος των πειρατών. Του έχει ανατεθεί ρόλος σημαντικός στο νέο ελληνικό σκαρί που χτίζεται με τη δική του συμβολή -αν και με σχέδια άλλων.

Χθες για παράδειγμα στη Βουλή, πιλοτάροντας στο πόδι του απόντος καπετάνιου του, κατηγόρησε τον Τσίπρα για διαστρέβλωση όσων είπε για τον κατώτερο μισθό ο έμπιστός του στο υπουργείο Μέργος. Ο οποίος δεν είπε όσα όλη η Ελλάδα κατάλαβε ότι είπε, αλλά απλώς παρέθεσε στοιχεία ο άνθρωπος! Και αφού τον αθώωσε έτσι με συνοπτικές διαδικασίες, τράβηξε και μια κεδικογλειάδα στον Τσίπρα: Τα λέτε αυτά, προφανώς, γιατί αισθάνεστε συμπιεσμένος από κάποιους στο εσωτερικό του κόμματός σας, το οποίο είναι επικοινωνιακή Βαβέλ!

Ρατσιστική βία: Οι μετανάστες δεν εμπιστεύονται την ΕΛ.ΑΣ.

www.avgi.gr
«Πώς θα ζητήσει κάποιος βοήθεια, αν ξέρει ότι την επόμενη στιγμή θα απελαθεί;». Την έντονη καχυποψία της μεταναστευτικής κοινότητας έναντι της αστυνομικής υπηρεσίας υποδοχής καταγγελιών περιστατικών ρατσιστικής βίας, αλλά και των αστυνομικών που θα αναλάβουν την ανάκριση, αποτυπώνει έρευνα της "Αυγής". Άλλωστε, ενώ τα περιστατικά είναι καθημερινά, σε ένα μήνα στην ΕΛ.ΑΣ. έγιναν μόλις 8 καταγγελίες.
Χωρίς χαρτιά τα περισσότερα θύματα, πώς να καταγγείλουν;
"Δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό, αλλά θα μπορούσε να γίνει απαραίτητη". Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει σχεδόν το σύνολο της μεταναστευτικής κοινότητας για τη γραμμή 11414 που δημιουργήθηκε από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με σκοπό την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας και ξεκίνησε να λειτουργεί στις 10 Ιανουαρίου. Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή της, αλλά, κι όταν τη μαθαίνουν, αποφεύγουν να τη χρησιμοποιήσουν, καθώς, όπως λένε δηκτικά θα ήταν "σαν να παίρνουμε τη Χρυσή Αυγή για να μας σώσει από τη Xρυσή Aυγή". Πολλοί είναι ακόμα αυτοί που φοβούνται να καλέσουν, καθώς δεν διαθέτουν άδεια παραμονής στη χώρα και υπάρχει ο κίνδυνος να συλληφθούν.

LIP: Η φαντασία στην εξουσία, του Γιώργου Ρούση

LIP είναι το όνομα μιας μάρκας ρολογιών που παράγονταν κάποτε στη γαλλική πόλη Besancon.

Ταυτόχρονα όμως είναι μια κορυφαία στιγμή για όσους συμμετείχαν στους μετά το '68 αγώνες, η οποία στη χώρα μας τουλάχιστον φαίνεται να αγνοείται, και καλό θα ήταν τώρα που μεταξύ άλλων έρχεται το τσουνάμι των μαζικών απολύσεων να γνωστοποιηθεί.
Απρίλης 1973. Η διεύθυνση της LIP ανακοινώνει στους εργαζόμενους ότι πρόκειται να προβεί σε ένα σημαντικό αριθμό απολύσεων. Η πρώτη αντίδραση των εργαζομένων ήταν να ρίξουν τους ρυθμούς με τους οποίους δούλευαν. Η δεύτερη ήταν δεκάλεπτες ανά ώρα στάσεις εργασίας, και η τρίτη και φαρμακερή για την εργοδοσία, η εφαρμογή στην πράξη του συνθήματος που είχαν αναρτήσει οι φοιτητές των Καλών Τεχνών το Μάη του 1968: «Το αφεντικό σου σ' έχει ανάγκη εσύ δεν το έχεις ανάγκη».

Το σχέδιο της Χρυσής Αυγής εναντίον της αριστεράς

Της Μαρίνας Βήχου

Η Χρυσή Αυγή έγινε γνωστή πανελλαδικά πριν από 4 χρόνια, καθώς την περίοδο που είχαν φανεί στον ορίζοντα της Ελλάδας τα πρώτα μαύρα σύννεφα της οικονομικής κρίσης επέλεξε βάσει σχεδίου -δοκιμασμένου ιστορικά-να αποπροσανατολίσει τον κόσμο από το κυρίαρχο ζήτημα που ήταν η οικονομία και η διαχείριση της επερχόμενης κρίσης και να τον στρέψει στο ζήτημα της ανωτερότητας της ελληνικής φυλής έναντι των «υπανθρώπων που έχουν κατακλύσει την χώρα μας».

Ο ρατσισμός κατά των μεταναστών για την ΧΑ είναι απόλυτα αντίστοιχος με τον αντισημιστισμό των Ναζί, κατά το ότι δεν αποτελεί παρά τη μέθοδο για να παρουσιάσει μια άλλη εκδοχή της ιστορίας, υπηρετώντας απόλυτα το σύστημα,με το να θολώνει την πραγματική ουσία της οικονομικής κρίσης.Με αυτή την έννοια ο πραγματικός αντίπαλος της ΧΑ εξ αρχής δεν ήταν οι μετανάστες αλλά η ταξική πάλη και η Αριστερά, γι αυτό και σε μεγάλο βαθμό υποστηρίχθηκε και υποστηρίζεται από το σύστημα.