Μήνυμα αισιοδοξίας του Λούλα: " Λιγότερο μίσος, περισσότερη αγάπη!"

Πηγή: lula.com.br

Το πρόβλημα στη Βραζιλία σήμερα είναι ότι οι άνθρωποι έχουν πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση επειδή η οικονομία είναι πολύ κακή. Υπάρχει μια κατάρρευση, ξέρετε, της διάθεσης της κοινωνίας λόγω της ανεργίας. Οι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι πολύ προκατειλημμένοι, με άλλα λόγια, η αυτοεκτίμηση είναι πολύ χαμηλή. Δηλαδή, έχουμε μια κυβέρνηση που δεν αντιπροσωπεύει τίποτα, απολύτως τίποτα, έχουμε ένα ανυπόληπτο Κογκρέσο, το οποίο ξεθεμελιώνει τα επιτεύγματα που οι εργαζόμενοι κατέκτησαν εδώ και πολύ καιρό.

Και νομίζω ότι αν δεν έχετε αυτοεκτίμηση, αν δεν έχετε ελπίδα, αν δεν εμπιστεύεστε τους ανθρώπους που κυβερνούν τη χώρα, τίποτα δεν θα συμβεί. Είχα τη χαρά να ζήσω στη χώρα αυτή μια εποχή μεγαλύτερης αυτοεκτίμησης του λαού μας. Οι άνθρωποι πίστευαν, οι άνθρωποι ονειρευόταν, οι άνθρωποι είχαν δουλειά, οι άνθρωποι είχαν αυξήσεις μισθών, οι άνθρωποι ονειρευόταν να σπουδάσουν. Όλα αυτά ήταν δυνατό να γίνουν.
Τώρα μου φαίνεται ότι τίποτα δεν είναι δυνατό, πιστεύω ότι πρέπει να ανακτήσουμε τον αυτοσεβασμό σε αυτή τη χώρα, να πιστέψουμε στη Βραζιλία, να πιστέψουμε στη δυναμική της Βραζιλίας, να πιστέψουμε ότι είναι δυνατόν η Βραζιλία να είναι διαφορετική. Έχει προχωρήσει, έχει βελτιωθεί.

Αριστοτέλης: πώς να σκεπτόμαστε την ἐντελέχεια;

Αριστοτέλης 384-322 π.Χ

Τι είναι η ἐντελέχεια;

§1

Προκαταρκτικές παρατηρήσεις

Ι. Θα μιλήσουμε για την εντελέχεια στον Αριστοτέλη, μια από τις πιο δύσκολες αλλά και ουσιαστικές έννοιες για την κατανόηση της αριστοτελικής φιλοσοφίας. Η εν λόγω έννοια συμπλέκεται πραγματικά με το σύνολο σχεδόν της αριστοτελικής φιλοσοφίας και αποτελεί έναν όρο με πολύτροπες σημάνσεις και υποσημάνσεις. Κάθε επομένως προσέγγισή της απαιτεί από τον έναν ή τον άλλο μελετητή της αριστοτελικής φιλοσοφίας μια ιερή προσήλωση στο γνήσια φιλοσοφικό πνεύμα της και όχι απλώς στον ρόλο της ως τεχνικού όρου· μια τέτοια δηλ. προσήλωση στη βαθύτερη κατανόηση των εσωτερικών της σχέσεων εντός των αριστοτελικών κειμένων, ώστε μια στοιχειωδώς ευπρόσωπη ερμηνεία να μην είναι κάτι σαν επιπόλαια και επιφανειακή γνώμη ή άποψη, άκρως εγκληματική για την ουσία της φιλοσοφίας και κατ’ επέκταση για το νόημα της ζωής· απεναντίας να εισδύει στο λεχθέν, να αναστοχάζεται και να μεταστοχάζεται δημιουργικά επί του ήδη υπαρκτού σκέπτεσθαι, με απώτερο επίτευγμα την ανάδειξη των πιο ευαγγελισμένων πτυχών του ανθρώπινου Dasein, της ανθρώπινης ύπαρξης.

Πώς βάλαμε και με τα χέρια μας τις γερμανικές πολεμικές οφειλές «κάτω από το χαλί»

Ακόμα

Ελένη Μπέλλου

και οι πρωταγωνιστές του «βιασμού» της κατοχικής Ελλάδας το παραδέχτηκαν! «Η Ελλάδα δοκίμασε τα δεινά του πολέμου, όπως ίσως καμία άλλη χώρα της Ευρώπης», έγραψε σε άρθρο του το 1943 ο υπουργός Οικονομίας του Χίτλερ, Βάλτερ Φουνκ. «Οι Γερμανοί άρπαξαν από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους», είπε ο Ιταλός δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι.

Η Ελλάδα πράγματι πλήρωσε την Κατοχή πολύ ακριβά. Πλήρωσε πρώτα από όλα το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, αφού οι απώλειες κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου υπολογίζονται σε 770.000 άμαχους. Ανυπολόγιστες, όμως, υπήρξαν και οι υλικές καταστροφές που υπέστη και οδήγησαν την ελληνική οικονομία στην πλήρη κατάρρευση.

Η απελευθέρωση βρήκε τον πληθυσμό της χώρας μειωμένο κατά 12%. Περίπου 880 χιλιάδες άνθρωποι έμειναν ανάπηροι. 1.170 χωριά υπέστησαν ολοκαύτωμα. Το 23% του οικοδομικού πλούτου της Ελλάδας χάθηκε, με πάνω από 1 εκατ. ανθρώπους να μένουν άστεγοι μετά από βομβαρδισμούς ή εμπρησμούς. Οι υποδομές δέχτηκαν βαρύτατο πλήγμα. Πάνω από 5 χιλιάδες σχολεία καταστράφηκαν, τα ¾ του σιδηροδρομικού δικτύου τέθηκαν εκτός λειτουργίας, γέφυρες και δρόμοι βομβαρδίστηκαν, ενώ φεύγοντας οι κατακτητές ανατίναξαν ακόμη και τον Ισθμό της Κορίνθου και κατέστρεψαν ότι μπορούσε να καταστραφεί στο λιμάνι του Πειραιά. Ο ΕΛΑΣ κατάφερε τουλάχιστον να σώσει την Ηλεκτρική, ενώ έπειτα από πιέσεις σώθηκε και η υδροδότηση. Τεράστιες ήταν οι συνέπειες στη γεωργία και την κτηνοτροφία. Τα δάση μας μειώθηκαν κατά 25%, η γεωργική παραγωγή κατά 75% και τα ζώα κατά 80%. Ανυπολόγιστες ήταν οι ζημιές και στον εμπορικό στόλο, τη βιομηχανία και τις μικρο-επιχειρήσεις. Οι ναζί επιτάξαν τα μεταλλεία. Οτιδήποτε ήταν βρώσιμο, χρήσιμο ή πολύτιμο έφυγε στο Γ’ Ράιχ. Μαζί τους έφυγαν και χιλιάδες αρχαιότητες, ενώ καταστροφές υπέστησαν και σημαντικά μνημεία.