Μπάμπης Γκολές, ένας μεγάλος ρεμπέτης

Ο Μπάμπης Γκολές έφυγε της 11 Ιανουαριου το 2015 από την ζωή αυτή ένας, από τους τελευταίους συνεχιστές του ρεμπέτικου και του παλιού λαϊκού τραγουδιού!

Τραγουδιστής, μπουζουξής, κιθαρίστας του ρεμπέτικου-λαϊκού τραγουδιού. Ο μεγάλος ρεμπέτης Γκολές αποτελεί συνδετικό κρίκο μεταξύ του παλιού κλασικού ρεμπέτικου και του μεταγενέστερου λαϊκού τραγουδιού και παραμένει ένας αυθεντικός τραγουδιστής (φωνάρα!) και συνεχιστής του ιδιαίτερου ρεμπέτικου στυλ!.

Γεννήθηκε το 1947 στην συνοικία Ταμπάχανα της Πάτρας. Είναι αυτοδίδακτος μουσικός και ξεκίνησε να παίζει κιθάρα και ούτι από την ηλικία των 8 ετών, ενώ από την ηλικία των 12 και μπουζούκι.

Είχε την ευκαιρία να δει και ν’ ακούσει από κοντά τον Στράτο Παγιουμτζή, τον Τζουανάκο, τον Καζαντζίδη, την Πόλυ Πάνου και άλλους σπουδαίους τραγουδιστές και οργανοπαίκτες στις εμφανίσεις τους στα πατρινά πανηγύρια της δεκαετίας του ’50.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 αποφάσισε να γίνει κι εκείνος επαγγελματίας μουσικός, παίζοντας τα παλιά ρεμπέτικα που πια είχαν ξεχαστεί και δεν παίζονταν στα κέντρα.
Έχει βαθιά γνώση του ρεπερτορίου των δίσκων των 78 στροφών και επανέφερε πολλά ξεχασμένα τραγούδια από ένα ευρύτερο φάσμα που περιείχε εκτός από τα διάφορα είδη του ρεμπέτικου, την καντάδα και το δημοτικό τραγούδι, που είχαν ηχογραφηθεί σε λιγοστούς τέτοιους δίσκους και είχαν χαθεί με το πέρασμα των χρόνων.

Νίκος Καββαδίας: Ένα αδημοσίευτο ποίημα που έγραψε σε ηλικία 19 ετών

Το ποίημα του Νίκου Καββαδία «Αγαπάω» δεν έχει συμπεριληφθεί σε καμία από τις τρεις ποιητικές συλλογές του.

Το αδημοσίευτο ποίημα του Νίκου Καββαδία δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας το 1929. Το ποίημα με τίτλο «Αγαπάω» δεν έχει συμπεριληφθεί σε καμία από τις τρεις ποιητικές συλλογές του Καββαδία.

Στο παρακάτω ποίημα ξεχωρίσαμε μια φράση του Νίκου Καββαδία «Αγαπώ σε τούτον τον κόσμο ό, τι κλαίει. Γιατί μοιάζει με μένα.» Πόσο αληθινό και σπαρακτικό συναίσθημα αποτύπωσε μέσα από την ακόμη άγουρη γραφή του. Ο συναισθηματικός εμπλουτισμός φαίνεται πως είναι πηγαίος και αξιοσημείωτος στο παρακάτω ποίημα και μας κάνει να αγαπάμε ό,τι θλιμμένο στον κόσμο.

Αγαπάω – Νίκος Καββαδίας

“Αγαπάω τ’ ό,τι θλιμμένο στον κόσμο,

Τα θολά τα ματάκια, τους άρρωστους ανθρώπους,

Τα ξερά, γυμνά δέντρα και τα έρημα πάρκα,

Τις νεκρές πολιτείες, τους τρισκότεινους τόπους.

Η μικρόψυχη απουσία των πέντε πρώην από την κηδεία Σημίτη

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΑΠΤΗΣ 

Η μικρόψυχη απουσία των πέντε πρώην από την κηδεία Σημίτη

Οι συμπτώσεις στη ζωή, πολλές φορές, είναι χρήσιμες και διδακτικές. Σε βοηθούν να αντιληφθείς τις διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους.

Μια τέτοια περίπτωση ήταν και η χθεσινή παράλληλη τέλεση της εξοδίου ακολουθίας δύο σημαντικών πολιτικών προσωπικοτήτων που σφράγισαν την πολιτική της χώρας τους, σε Ελλάδα και ΗΠΑ.

Ειδικότερα, στην Ελλάδα κηδεύτηκε χθες ο επί 8 συναπτά έτη Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης και στις ΗΠΑ ο για μία μόνον θητεία Πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ. Το εντυπωσιακό όμως με αυτή τη σύμπτωση δεν είναι μόνο το γεγονός πως και οι δύο πολιτικοί, αναμφίβολα, άφησαν πίσω τους μια σημαντική πολιτική παρακαταθήκη, αλλά κυρίως το γεγονός πως ο θάνατός τους αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να διαπιστώσουμε τη μικροψυχία και έλλειψη πολιτικού πολιτισμού ορισμένων Ελλήνων πολιτικών -σε αντίθεση με τους Αμερικανούς, αντίστοιχα- και φυσικά το πολιτικό τους μέγεθος.

Στην κηδεία του Κώστα Σημίτη, λοιπόν, επιδεικτικά απείχαν όλοι οι εν ζωή πρώην Πρωθυπουργοί, δηλαδή ο Κώστας Καραμανλής, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Αλέξης Τσίπρας, καθώς και ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος. Αν εξαιρέσουμε τον κ. Τσίπρα, ο οποίος δήλωσε ότι έχει Covid και έστειλε εκπρόσωπό του τον διπλωματικό του σύμβουλο κ. Καλπαδάκη, οι υπόλοιποι απλώς δεν παρέστησαν. Δεν θεώρησαν δηλαδή ως θεσμική τους υποχρέωση το αυτονόητο για μια πολιτισμένη κοινωνία όπου οι πρώην Πρωθυπουργοί παρίστανται στην κηδεία ενός συναδέλφου τους και πολιτικού τους αντιπάλου. Εξάλλου, η ομάδα των πρώην Πρωθυπουργών στην Ελλάδα δεν είναι και τόσο μεγάλη, και έτσι προφανώς ήξεραν ότι η απουσία τους θα γίνει αισθητή και άρα το έκαναν επί σκοπώ. Ήθελαν να δείξουν ότι δεν πήγαν. Κοινώς, στην πρόσφατη διαμάχη Λατινοπούλου με Άδωνι, με τη στάση τους έγιναν Λατινοπούλου… είναι και αυτή μια επιλογή.

Η ιστορία του παλαιστινιακού ζητήματος

Νίκος Κανελλής

Δημοσιεύουμε την έκδοση του «Ξ» με τίτλο «Η ιστορία του παλαιστινιακού ζητήματος – Από τον 19ο αιώνα ως τις Συμφωνίες του Όσλο (1993-5)». Εάν θέλετε να προμηθευτείτε τη μπροσούρα μας, ελάτε σ’ επαφή εδώ.

Από τον 19ο αιώνα ως τις Συμφωνίες του Όσλο (1993-5)

Εισαγωγή

Τις μέρες που εκδίδεται αυτή η μπροσούρα, συμπληρώνεται ένας χρόνος από την 7η Οκτωβρίου του 2023. Την ημέρα αυτή μαχητές της Χαμάς και άλλων παλαιστινιακών οργανώσεων εξαπέλυσαν μια πρωτοφανή επίθεση εναντίον του Ισραήλ εφορμώντας από τη Λωρίδα της Γάζας. Υπολογίζεται ότι 1.200 Ισραηλινοί και ξένοι υπήκοοι έχασαν τη ζωή τους από την επίθεση αυτή ενώ περίπου 250 μεταφέρθηκαν ως όμηροι πίσω στη Γάζα.

Η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου ήταν ένα τεράστιο πλήγμα στο γόητρο του κράτους του Ισραήλ που φάνηκε εντελώς απροετοίμαστο και ανίκανο να αποτρέψει μια επίθεση τόσο μεγάλης έκτασης παρά τον πανίσχυρο στρατό του (Israeli Defense Forces – IDF) και τις διαβόητες μυστικές του υπηρεσίες.

Η κυβέρνηση του Μπεντζαμίν Νεντανιάχου και των ακροδεξιών του συμμάχων απάντησε στην επίθεση της Χαμάς εξαπολύοντας έναν γενοκτονικό πόλεμο κατά του παλαιστινιακού λαού. Ο πόλεμος αυτός, που συνεχίζεται ως τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχει στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από 40.000 Παλαιστίνιους.

Η Βουλγαρία ζήτησε να αφαιρέσει μέρος του εδάφους από την Ουκρανία

Ο πολιτικός Kostadinov κάλεσε τη Σόφια να διεκδικήσει τη Νότια Βεσσαραβία της Ουκρανίας

© iStock.com / Nikolay Pandev

Άποψη της Σόφιας στη Βουλγαρία. Φωτογραφία αρχείου

ΜΟΣΧΑ, 11 Ιανουαρίου – RIA Novosti. Η Βουλγαρία θα πρέπει να δηλώσει αξιώσεις στη Νότια Βεσσαραβία πριν από το ειρηνευτικό συνέδριο για την Ουκρανία, δήλωσε ο ηγέτης του κόμματος της Βουλγαρικής Αναγέννησης Kostadin Kostadinov στο κανάλι του στο Telegram .

"

«Η Ουκρανία διαλύεται και στο μελλοντικό ειρηνευτικό συνέδριο, το οποίο θα αποφασίσει την τύχη του αποτυχημένου αποκαλούμενου ουκρανικού κράτους, η Βουλγαρία πρέπει να διεκδικήσει τη βουλγαρική (Νότια - Εκδ.) Βεσσαραβία», έγραψε.

Σύμφωνα με τον Kostadinov, το βουλγαρικό κράτος κατείχε αυτήν την περιοχή για περισσότερα από 450 χρόνια, ενώ οι Βούλγαροι εξακολουθούν να παραμένουν ο αυτόχθονος πληθυσμός της νότιας Βεσσαραβίας.

H Zakharova αποχαιρετά τον Joe Biden: «Κάποιοι αφήνουν το στίγμα τους στην Ιστορία και κάποιοι άλλοι μια κηλίδα…»

Από iskra

Η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ αρκέστηκε σε μια και μόνον φράση για να αποτιμήσει τη θητεία του Biden στην ηγεσία των ΗΠΑ

«Κάποιοι αφήνουν το στίγμα τους στην ιστορία, ενώ άλλοι καταφέρνουν μόνο να αφήσουν ένα μια κηλίδα»…

Με αυτή τη φράση η επίσημη εκπρόσωπος του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, Maria Zakharova, ουσιαστικά αποχαιρέτησε τον πρόεδρο Joe Biden, ο οποίος διανύει τις τελευταίες του ημέρες στον Λευκό Οίκο, σχολιάζοντας, παράλληλα, καυστικά τις κυρώσεις που επέβαλε η απερχόμενη κυβέρνησή του, οι οποίες περιλαμβάνουν και τη Ρωσία.

Η Zakharova προέβη στη σχετική δήλωση μέσω του πρακτορείου TASS, προσθέτοντας με νόημα ότι οι κυρώσεις αποτυπώνουν τη συνολική στάση της απερχόμενης αμερικανικής διοίκησης απέναντι στη Ρωσία.

Επιησημαίνεται ότι στις 10 Ιανουαρίου έγινε γνωστό ότι το Υπουργείο Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών προσέθεσε στους καταλόγους κυρώσεων τον επικεφαλής της πετρελαϊκής και ενεργειακής εταιρείας Zarubezhneft, Sergey Kudryashov, καθώς και τον επικεφαλής της Gazprom Neft, Alexander Dyukov.

Ελαιόλαδο! Τέλος στον τενεκέ από το χωριό - Τι ορίζουν τα νέα μέτρα

«Κλοιό» στη χύμα διάθεση ελαιόλαδου μέσω του γνωστού τενεκέ στήνει η κυβέρνηση, καθώς εκτιμά πως κάθε χρόνο διακινούνται σε τενεκέδες χωρίς ...

«Κλοιό» στη χύμα διάθεση ελαιόλαδου μέσω του γνωστού τενεκέ στήνει η κυβέρνηση, καθώς εκτιμά πως κάθε χρόνο διακινούνται σε τενεκέδες χωρίς παραστατικά 60 ως 70.000 τόνοι ελαιόλαδου.Όπως αναφέρει ρεπορτάζ του MEGA, το σχέδιο της κυβέρνησης εστιάζει σε τρία νέα μέτρα.

Κατά την ίδια πηγή το «φρένο» στη διάθεση χύμα ελαιολάδου θα ξεκινά από το ελαιοτριβείο, από όπου, το ελαιόλαδο που εξάγεται θα συνοδεύεται, πλέον, από ψηφιακό δελτίο αποστολής.

Το ψηφιακό δελτίο αποστολής θα συμπληρώνεται μετά την επεξεργασία του καρπού.

Ο υπεύθυνος του ελαιοτριβείου θα δηλώνει στην εφαρμογή myDATA, όχι μόνο το χρηματικό αντίτιμο που έλαβε από τον παραγωγό, όπως γίνεται σήμερα, αλλά και την ποσότητα του παραγόμενου ελαιόλαδου.

Έτσι, στο ΑΦΜ του ελαιοπαραγωγού θα αντιστοιχεί η ποσότητα που έχει στη διάθεσή του, μέρος της οποίας θα πρέπει να δικαιολογεί με τιμολόγια πώλησης.

«Σημαίνει ότι θα μπορεί να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή η διοίκηση, η ΑΑΔΕ, ότι ο συγκεκριμένος παραγωγός έχει στην κατοχή του αυτά τα κιλά λάδι. Τα οποία, κάποια θα είναι για ιδιοκατανάλωση και κάποια αναγκαστικά θα πρέπει να γίνουν προς πώληση. Θα πρέπει λοιπόν να κοπεί ένα παραστατικό», είπε ο πρόεδρος Πανελλήνιου Συνδέσμου Ελαιουργών, Πάνος Καραγιάννης.

«Η Σερβία είναι η Αϊτή της Ευρώπης»

Διονύσιος Σκλήρης

Συνέντευξη με τον Μπόσκο Μπόγιοβιτς, ομότιμο καθηγητή της École des hautes études en sciences sociales (EHESS) στο Παρίσι και στη Σερβική Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών.

Βελιγράδι του Ένκι Μπιλάλ

Οιστορικός Μπόσκο Μπόγιοβιτς μας μιλά για την πολιτική επικαιρότητα στη Σερβία και στα Βαλκάνια μέσα από αναδρομές στο ιστορικό παρελθόν.

«Η Σερβία είχε έναν καθοδηγητικό ρόλο ως προς την αποσάρθρωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στον 19ο αιώνα. Αλλά το ίδιο ίσχυσε και ως προς τη σχέση της με τη Σοβιετική Ένωση μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ως προς την αναδιαμόρφωση του ΝΑΤΟ στη δεκαετία του 1990. Στον 19ο αιώνα, η Σερβία ήταν η πρώτη που επαναστάτησε το 1805. Από το 1948, η Γιουγκοσλαβία έγινε πεδίο πειραματισμών ενάντια στη Σοβιετική Ένωση, Το ίδιο συνέβη και στη δεκαετία του 1990 ως προς την αναγέννηση του ΝΑΤΟ. Ο βομβαρδισμός της Σερβίας είχε πολύ μεγάλη σημασία για την επιβίωση του ΝΑΤΟ, επειδή εκείνη την εποχή είχε τεθεί σε αμφιβολία ο ρόλος του στρατιωτικού συνασπισμού, ύστερα από την προσέγγιση με τη Ρωσία. Ο βομβαρδισμός της Σερβίας έθεσε μία καινούργια αποστολή για το ΝΑΤΟ, όπως συμβαίνει σήμερα με την Ουκρανία.

Η παγίδα του Θουκυδίδη