Η Κένυα φλέγεται (ξανά)

Ξεκίνημα

Ντιμέτζι Μακάουλεϊ, Νίκος Αναστασιάδης

Στις 6 Ιουνίου 2025, ο 31χρονος δάσκαλος και μπλόγκερ Άλμπερτ Οτζουάνγκ συνελήφθη στην Κένυα. Δύο μέρες αργότερα, ο πατέρας του παρέλαβε από την αστυνομία το νεκρό σώμα του. Ισχυρίστηκαν ότι πέθανε από «αυτοτραυματισμό», αλλά η νεκροψία έδειξε σαφή σημάδια βασανιστηρίων. Ο λόγος της σύλληψης και της δολοφονίας του ήταν ότι το περιεχόμενο των δημοσιεύσεών του ασκούσε κριτική στην κυβέρνηση και την αστυνομία.

Το παραπάνω γεγονός προκάλεσε μια μαζική έκρηξη διαδηλώσεων κατά της αστυνομικής βίας. Οι διαμαρτυρίες αυτές συνδέθηκαν γρήγορα με τη συνολική καταστολή και τη λιτότητα, παίρνοντας έναν συνολικό αντικυβερνητικό χαρακτήρα. Ο βαρύς τραυματισμός με σφαίρα στο κεφάλι του μικροπωλητή Μπονάφις Καριούκι από αστυνομικό κατά τη διάρκεια μιας από αυτές τις διαδηλώσεις, που οδήγησε στον θάνατό του λίγες μέρες αργότερα, πυροδότησε ένα νέο κύμα οργής.

Οι διαδηλώσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Κένυα, θεωρούνται από πολλούς η συνέχεια του περσινού κινήματος ενάντια στον πρόεδρο Ρούτο και την κυβέρνησή του.

Η εξέγερση του 2024

Η Γαλλία φλέγεται: Αν θέλεις πόλεμο… μην κάνεις πυρόσβεση

Γιώργης-Βύρων Δάβος

H πραγματικότητα παραμένει: η νεοφιλελεύθερη πολιτική αδιαφορεί για την πραγματική προστασία της φυσικής κληρονομιάς, του κλίματος και των πολιτών.

Μετά τον καύσωνα, η εποχή των πυρκαγιών έχει ξεκινήσει στη Γαλλία

Μετά τον καύσωνα, η εποχή των πυρκαγιών έχει ξεκινήσει και στην ιταλική χερσόνησο, στην Καταλονία, αλλά κυρίως στη Γαλλία, όπου οι τρομακτικές εικόνες από τη Μασσαλία, προοιωνίζονται ένα δύσκολο μέλλον. Όχι μόνον στο πεδίο των πυρκαγιών, όσο και στις επερχόμενες οικολογικές και περιβαλλοντικές συνέπειες, και φυσικά τον οικονομικό αντίκτυπο, που οι καταστροφές θα φέρουν.

Τη στιγμή που οι ηγέτες της Γαλλίας και της Ιταλίας, Εμανουέλ Μακρόν και Τζόρτζια Μελόνι, είναι δύο από τους πιο διαπρύσιους υποστηρικτές της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ για να σκιαμαχήσει η ήπειρος με ανύπαρκτους εχθρούς εξ Ανατολών, οι χώρες τους βρίσκονται ανυπεράσπιστες, με ανεπαρκή μέσα και περικοπές σε προσωπικό και κονδύλια για την πυρόσβεση.

60 χρόνια από τα Ιουλιανά του 1965 Βασιλικό πραξικόπημα, λαϊκή αντίσταση και πολιτική ανεπάρκεια

 του Γιώργου Αλεξάτου

Τα γεγονότα του καλοκαιριού του 1965, με το βασιλικό πραξικόπημα και την αντιδημοκρατική εκτροπή, αλλά και τις λαϊκές κινητοποιήσεις που πήραν τη μορφή εξέγερσης, έχουν σημαδέψει τη νεοελληνική ιστορία.

Απαρχή των γεγονότων υπήρξε ο εξαναγκασμός, στις 15 Ιουλίου 1965, σε παραίτηση του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου και η πραξικοπηματική αντικατάσταση της κυβέρνησης της Ένωσης Κέντρου από κυβέρνηση «αποστατών», προερχόμενων από τα ηγετικά της κλιμάκια, με πρωτοβουλία του νεαρού βασιλιά Κωνσταντίνου. Αλλά και με την εμπλοκή, πέραν του Θρόνου, και όλων των άλλων πυλώνων του μετεμφυλιακού καθεστώτος της ελεγχόμενης δημοκρατίας των έκτακτων μέτρων και της Αμερικανοκρατίας: της αμερικάνικης Πρεσβείας, του στρατού, του σκληρού πυρήνα της άρχουσας τάξης και φυσικά της Δεξιάς.

Ήταν ακριβώς η ανησυχία για την τύχη του μετεμφυλιακού καθεστώτος που κινητοποίησε όλους αυτούς τους παράγοντες για τη ανατροπή μιας κυβέρνησης εκλεγμένης μόλις πριν ενάμισι χρόνο, με το 53%. Παρ’ όλο που η κυβέρνηση αυτή δεν έθετε ζητήματα πλήρους κατάργησης του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης (αρνούμενη, π.χ., τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ), διακήρυσσε με κάθε ευκαιρία την υποστήριξή της στον βασιλικό θεσμό και υπερασπιζόταν την ένταξη στο ΝΑΤΟ και τις ιδιαίτερες σχέσεις με τις ΗΠΑ.