Ένας ψηλός, σχεδόν άσαρκος άνδρας, ντυμένος με λευκό λινό κοστούμι κατεβαίνει σιδηροδέσμιος από το φορτηγό και οδηγείται συνοδεία χωροφυλάκων στην αίθουσα του Έκτακτου Στρατοδικείου Αθηνών.
«Στενή κι’ αδιάβατος, τραχεία η οδός» για τον Νίκο Πλουμπίδη καθώς βαδίζει παγιδευμένος στη διπλή δίκη. Το Στρατοδικείο τον καταδικάζει για κατασκοπεία και οδηγεί τον «αρχικακούργο κομμουνιστή» στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Το ΚΚΕ, το κόμμα που αφιέρωσε τη ζωή του τον έχει αποκηρύξει δημόσια ως «χαφιέ της Ασφάλειας» όταν συνελήφθη από τις διωκτικές αρχές της ελληνικής πολιτείας τον Νοέμβριο του 1952, σ’ όλη τη διάρκεια της δίκης και συνεχίζοντας, δια του ραδιοφωνικού σταθμού «Ελεύθερη Ελλάδα», με καταγγελίες περί «εικονικής εκτέλεσης».