Ηθικοί αυτουργοί

«Ριχάρδοι», πολιτικοί «Λουδοβίκοι» και όψιμες «Αντουανέτες» που παριστάνουν τις «Μητέρες Τερέζες»… Κατά τα λοιπά, η κατηγορία περί λαθρεμπορίου, ισχυρίζονται οι συνήγοροι των κατηγορουμένων, δεν ευσταθεί.
Γιατί, κατά την επιχειρηματολογία τους, έχει φροντίσει η ΕΕ. Δασμοί, λέει, η ΕΕ στις εισαγωγές – εξαγωγές πχ τροφίμων της ΕΕ με την Τουρκία, υπάρχουν. Δασμοί, όμως, στις εισαγωγές – εξαγωγές χρυσού με την Τουρκία, δεν υπάρχουν! Πέρα από τους δικολαβισμούς και την όποια νομική ερμηνεία τελικά επικρατήσει, όλο αυτό, αν δεν λεγόταν Καπιταλισμός, θα το λέγαμε και «τόμπολα»…

Νίκος Μπογιόπουλος (4/12/2018 – Ημεροδρόμος) 

Σαράφηδες. Αργυραμοιβοί. Σύγχρονοι μαυραγορίτες. Που ξεφύτρωσαν σαν τα μανιτάρια. Και τώρα ακούμε και για κυκλώματα λαθρεμπορίας μέσω Τουρκίας με εμπλεκόμενους επιφανείς τηλεχρυσοχόους. Ακούμε για πλάκες χρυσού. Ακόμα και για κλοπές ώστε να εφοδιάζεται το κύκλωμα. Τι από αυτά ισχύει; Θα το αποφασίσει η έρευνα. Και η Δικαιοσύνη.
Για ένα έγκλημα, όμως, δεν μας χρειάζεται καμία έρευνα και καμία Δικαιοσύνη για να διαπιστώσουμε την ύπαρξή του. Αρκεί μια ματιά να ρίξει κανείς στη χώρα και θα το αντιληφθεί: Κάθε γειτονιά και ενεχυροδανειστήριο, κάθε πόλη και τοκογλυφείο!

Αχμάντ Σααντάτ, γενικός γραμματέας του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP) – «Καθήκον μας η εθνική ενότητα

Συνέντευξη μέσα από το κελί της φυλακής στην ιταλική εφημερίδα Il Manifesto

Συνεχίζεται εν μέσω διεθνούς αδιαφορίας το νέο ισραηλινό έγκλημα στη Γάζα, με δεκάδες θύματα κάθε εβδομάδα και καταστροφή υποδομών απαραίτητων για την επιβίωση του περικυκλωμένου παλαιστινιακού πληθυσμού, ενώ υποτίθεται ότι είχε κηρυχθεί εκεχειρία. Οι εισβολές ειδικών δυνάμεων του κατοχικού στρατού (που έχασε μεταξύ άλλων έναν αντισυνταγματάρχη σε μάχη με τις δυνάμεις της Αντίστασης) και το νέο σπιράλ σύγκρουσης προκαλούν αναταραχή και στο ισραηλινό πολιτικό σύστημα, με τους πιο ακροδεξιούς σιωνιστές να καλούν σε πλήρη εξόντωση των Παλαιστινίων. Κι όλα αυτά στο φόντο της διαρκούς υποστήριξης του κατοχικού κράτους από τη Δύση, είτε ανοιχτά (πρώτα-πρώτα από τις ΗΠΑ), είτε πιο «σεμνά» (από άλλα δυτικά κράτη, αλλά και, σιωπηρά, κι από άλλες δυνάμεις). Την ίδια στιγμή, η μεν δοτή Παλαιστινιακή Αρχή εξακολουθεί να συνεργάζεται ανοιχτά με το Ισραήλ, η δε Χαμάς επιχειρεί, μάταια, να πετύχει μια πολιτική λύση.

Με αυτά τα δεδομένα, νομίζουμε ότι έχει αξία η γνώμη του διακριτού, από τις δύο παραπάνω καταστάσεις, ρεύματος της παλαιστινιακής Αριστεράς – που αποτελεί και την πιο ανυποχώρητη δύναμη της Αντίστασης. Δημοσιεύουμε λοιπόν μια συνέντευξη που κατάφερε να στείλει την περασμένη εβδομάδα στην ιταλική εφημερίδα Il Manifesto ο φυλακισμένος Παλαιστίνιος ηγέτης Αχμάντ Σααντάτ*. Ο Σααντάτ αναδείχθηκε γενικός γραμματέας του PFLP, της μεγαλύτερης και ιστορικής οργάνωσης της παλαιστινιακής Αριστεράς, μετά τη δολοφονία του προκατόχου του, του Αμπού Αλί Μουσταφά, από το Ισραήλ. To 2002 συνελήφθη από την… Παλαιστινιακή Αρχή και το 2006 ουσιαστικά παραδόθηκε στους ισραηλινούς. Έκτοτε είναι φυλακισμένος, τον περισσότερο καιρό σε πλήρη απομόνωση. Έχει πρωτοστατήσει σε απεργίες πείνας αλλά και στην «επιβολή», χάρη στο κύρος του, ενός κινήματος για την ενότητα της Παλαιστινιακής Αντίστασης – πρώτα μέσα στις φυλακές κι έπειτα συνολικά στην παλαιστινιακή κοινωνία.

Κάνε ένα τάμα στην Παναγιά μέσω... Ιντερνετ

 Ντίνα Δασκαλοπούλου

Θες να ανάψεις ένα κεράκι στη μνήμη του παππού σου και δεν προκάμεις; Θες να κάνεις ένα τάμα στον Αγιο Φανούριο για να σου φανερώσει τον γαμπρό αλλά πέφτει μακριά η Τήνος;

Θες να ανάψεις μια λαμπάδα ίσαμε το μπόι του αφεντικού σου μπας και σου δώσει τα δεδουλευμένα του τελευταίου τριμήνου, αλλά πού να βρίσκεις πρόσφορο;

Ενώ οι Αγιοι πατέρες διασταυρώνουν τις πατερίτσες τους για την εκκλησιαστική περιουσία, μια... ιερή -αν και μη ευλογημένη επισήμως- start up έχει ξεκινήσει το αβέβαιο ταξίδι της στο διαδίκτυο. Ακριβώς πριν από μία εβδομάδα η ιστοσελίδα do my tama βγήκε στον αέρα για να φέρει άλλον αέρα στα τάματα, τα μνημόσυνα, τις αρτοκλασίες και τα τρισάγια.

Τώρα πια δεν χρειάζεται να ανεβαίνεις γονατιστός την ανηφοριά μέχρι την Παναγιά της Τήνου (και να λιώνεις και τα γονατάκια σου), με ένα κλικ κάνεις το τάμα σου και όλα τα άλλα είναι στα χέρια του Κυρίου.

Ο πειρασμός της κλιμάκωσης και ο φόβος του μπούμεραγκ

Σταύρος Λυγερός 

Έχοντας ουσιαστικά αποτύχει με τις απειλές και με διπλωματικές κινήσεις να εμποδίσει το ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Ερντογάν παραμένει αντιμέτωπος με το δίλημμά του: Ή θα πρέπει να καταπιεί τις απειλές του, ή θα πρέπει να κλιμακώσει, ελπίζοντας πως με τον τρόπο αυτό θα επιτύχει όσα δεν έχει επιτύχει ως τώρα. Φοβάται, όμως, μήπως η κλιμάκωση του γυρίσει μπούμεραγκ.

Η μόνη δυνατότητα κλιμάκωσης είναι να μετατραπεί σε παράγοντα πρόκλησης αστάθειας. Ουσιαστικά, να στείλει το μήνυμα στους πάντες ότι χωρίς την Τουρκία, δηλαδή χωρίς να της δοθεί μερίδιο, η αναγκαία για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων σταθερότητα και ασφάλεια δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτό, ωστόσο, είναι εύκολο στα λόγια, αλλά δύσκολο στην πράξη.

Οι βόλτες του σκάφους “Μπαρμπαρόσα”, συνοδεία τουρκικών πολεμικών, στην κυπριακή ΑΟΖ δεν είναι ικανές να εμποδίσουν το ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πολύ περισσότερο οι λεονταρισμοί. Κατά συνέπεια, η Άγκυρα χρειάζεται κάτι περισσότερο. Μία γεώτρηση στην κυπριακή ΑΟΖ θα δημιουργούσε αρνητικό τετελεσμένο. Η τουρκική πλατφόρμα “Πορθητής”, όμως, για τους επόμενους μήνες θα πραγματοποιεί γεώτρηση στην περιοχή Αλάνια, εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Αργότερα και εφόσον λυθούν τεχνικά προβλήματα, είναι πολύ πιθανό να γίνει τέτοια κίνηση.

74 χρόνια από τα Δεκεμβριανά: Λίγο πριν - Λίγο μετά

 

Ντμίτρι Κέσελ

Ελένη Νικολαΐδου*

74 χρόνια από τις μάχες των Δεκεμβριανών και η αστική ιστορική καταγραφή ακόμη συντηρεί το αφήγημα για δήθεν εξέγερση των κομμουνιστών και την αποκλειστική ευθύνη της αριστεράς για τις μάχες που φτάνει έως την έναρξη του εμφυλίου πολέμου.

Η ηττημένη Γερμανία του Α Παγκοσμίου Πολέμου γίνεται κρυφά ή φανερά το αγαπημένο παιδί της Αγγλίας, της Γαλλίας και των ΗΠΑ, με την κρυφή ελπίδα πως με τη σωστή καθοδήγηση θα τη στρέψουν εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Με την πολιτική του «κατευνασμού» η Γερμανία αναπτύσσεται εξοπλιστικά, συνάπτει συμφωνίες με την Αγγλία και τη Γαλλία και σταδιακά προσαρτά εδάφη από τις γειτονικές της χώρες.

Ο Χίτλερ στρέφεται, όμως, αρχικά εναντίον τους. Και ξεκινά ο αιματηρός Β Παγκόσμιος Πόλεμος.

Και ο πόλεμος χτυπάει την πόρτα της Ελλάδας, και μετά από μία ηρωική αντίσταση στα αλβανικά σύνορα ο Έλληνες ηττώνται και οι Γερμανοί εισβάλλουν στη χώρα τον Απρίλιο του 1941 και έως το Μάιο την έχουν καταλάβει απ΄ άκρου εις άκρον. Ξεκινά η ηρωική αντίσταση του λαού αλλά και η αγωνιώδης προσπάθεια επιβίωσης από τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης που επιβάλλουν οι κατακτητές.