«Το 85% των υποθέσεων δωσιλογισμού αρχειοθετήθηκαν»

Δήμητρης Κουσουρής:

Ο Δημήτρης Κουσουρής, επίκουρος Καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και συγγραφέας του βιβλίου «Δίκες των δοσιλόγων 1944 - 1949. Δικαιοσύνη, συνέχεια του κράτους και εθνική μνήμη» μιλάει στη Μαρία Ρηγούτσου για την αντιμετώπιση που είχαν μετά την Κατοχή όσοι συνεργάστηκαν με τους Ναζί.

Η λέξη δωσίλογος διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές γλώσσες, οι οποίες χρησιμοποιούν τον όρο "συνεργάτης". Στα ελληνικά ο όρος προϋπήρχε και σημαίνει αυτόν που οφείλει να λογοδοτήσει για τις πράξεις του. Και υπήρξαν χιλιάδες Έλληνες που συνεργάστηκαν με τις ιταλικές και τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής την περίοδο του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι μορφές συνεργασίας, σύμφωνα με τον ιστορικό, διακρίνονταν σε πολιτικό, οικονομικό, στρατιωτικό επίπεδο και ο δωσιλογισμός ήταν «πρακτικά κάθε μορφή συνδιαλλαγής κατά την οποία οι εμπλεκόμενοι αποκόμιζαν όφελος οι ίδιοι με τον α ή β τρόπο και ζημίωναν την Ελλάδα ή τον εθνικό αγώνα με βάση τους τότε νόμους».

Λαθραίες είναι οι ιδέες που προωθούν το μίσος και το ρατσισμό και όχι οι άνθρωποι και τα παιδιά

ΣΕΠΕ Κερατσινίου-Περάματος «Νίκος Πλουμπίδης»

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Κερατσινίου-Περάματος «Ν. Πλουμπίδης» καταγγέλλει την απαράδεκτη στάση της πλειοψηφίας (ΔΑΚΕ) στο ΔΣ της ΕΛΜΕ Λέσβου που με απόφασή της προτρέπει τους συναδέλφους να χρησιμοποιούν τον όρο «λαθρομετανάστης», χαρακτηρίζοντας έτσι ως λαθραίους τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, ακόμα και τους μαθητές τους, που δεν έχουν τα τυπικά έγγραφα και παραμένουν στη χώρα.

Η αιτιολογία ότι η συγκεκριμένη λέξη υπάρχει στο λεξικό μόνο ως γελοία μπορεί να χαρακτηριστεί.


Είναι πραγματικά επικίνδυνο σε ένα νομό όπου με τις ευθύνες της κυβέρνησης και της ΕΕ διατηρείται ένα απαράδεκτο στρατόπεδο συγκέντρωσης που όμοιό του δεν υπάρχει ούτε στην Αφρική όπως ανέφερε η ειδική επιτροπή του ΟΗΕ, να καλλιεργούνται από «συναδέλφους» στους μαθητές ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις.

Συγκλονισμένη δηλώνει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους συνεχείς θανάτους προσφύγων στην Ελλάδα

«Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ’ όνομα που μας δίναν: «Μετανάστες».
Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους.
Εμείς, ωστόσο,
δε φύγαμε γιατί το θέλαμε,
λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη.
Ούτε και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε
να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν.
Εμείς φύγαμε στα κρυφά.
Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε.
Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα ‘ναι, μα εξορία.
Έτσι, απομένουμε δω πέρα, ασύχαστοι …»
Μπ.Μπρέχτ Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) δηλώνει συγκλονισμένη στην είδηση του θανάτου 11 ανθρώπων, όταν το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν συγκρούστηκε με φορτηγό στη Βόρεια Ελλάδα. Μόλις λίγες μέρες πριν, δύο γυναίκες και ένα έφηβο κορίτσι βρέθηκαν νεκρές κοντά στην όχθη του ποταμού Έβρου, στα σύνορα με την Τουρκία.

«Εκφράζουμε τη βαθιά μας θλίψη για αυτά τα φοβερά νέα, σε μια περιοχή όπου χιλιάδες πρόσφυγες έχουν διακινδυνεύσει τη ζωή τους, προσπαθώντας να περάσουν στην Ελλάδα μέσω παράτυπων οδών», δήλωσε ο Philippe Leclerc, Αντιπρόσωπος του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα.

Γιατί η 12η Οκτωβρίου δεν καθιερώθηκε ποτέ ως εθνική γιορτή

 

Το γιατί η 12η Οκτωβρίου δεν καθιερώθηκε ποτέ ως εθνική γιορτή το εξηγεί ο Μανώλης Γλέζος, σε ένα κείμενό του στην «Αυγή», το 1954:

“Σήμερα, την δεκάτη επέτειο της Απελευθερώσεως, οι αγωνισταί της Αντιστάσεως βρίσκονται υπό διωγμό. Τους διώχνουν από τις δουλειές, τους εξορίζουν, τους φυλακίζουν. Ο τιμημένος αρχηγός του ΕΛΑΣ, ο στρατηγός Σαράφης, συκοφαντείται από τις "εθνικόφρονες εφημερίδες", ο ήρωας του Πειραιώτικου Λαού Κεπέσης, που έσωσε την Ηλεκτρική και το Λιμάνι του Πειραιά από την καταστροφή, βρίσκεται φυλακή, κι ο θρυλικός Μπουκουβάλας του Θεσσαλικού κάμπου, κι ο Αμπατιέλος, κι ο Ναπολέων, και ο Ωρίων κι άλλοι πολλοί τιμημένοι αγωνισταί της Εθνικής μας Αντιστάσεως βρίσκονται στη φυλακή.
Και τα οστά ακόμα των μαρτύρων και των ηρώων της Αντιστάσεως βρίσκονται υπό διωγμό. Αφού τα μετέφεραν από τάφο σε τάφο, τα εγκατέστησαν σε μια μικρή περιορισμένη γωνιά του Γ' Νεκροταφείου, χωρίς μια επιγραφή, χωρίς ένα σημάδι που να δείχνει πως ο τάφος κλείνει τα οστά των μαρτύρων και των ηρώων της Εθνικής Αντιστάσεως.

Τα χωριά που κάψαν οι Γερμανοί με τους ντόπιους συνεργάτες τους

 

1170 ήταν τα χωριά που έκαψαν σε όλη την επικράτεια, όπως φαίνονται στον παραπάνω χάρτη, με τις κόκκινες κουκκίδες.

Αν σας φαίνονται πολλά, να πούμε ότι ο χάρτης έχει ελλείψεις.
Για αυτό εξακολουθεί και συμπληρώνεται. Ο λόγος;
Την περίοδο μετά την απελευθέρωση, τη χώρα κυβέρνησαν αυτοί που στηρίχθηκαν στους ντόπιους συνεργάτες των Γερμανών.
Κάθε πράξη αντίστασης, κάθε θυσία, ήταν διαβατήριο για να μπει κάποιος στ περιθώριο, στην εξορία, στην εκτέλεση..

 

- Οι Γερμανοί εφάρμοσαν ένα προμελετημένο σχέδιο προκειμένου να κάμψουν το ηθικό του ελληνικού πληθυσμού (κάτι που βέβαια δεν κατάφεραν): την θεωρία των αντιποίνων, με βάση την οποία για κάθε απώλεια δικών τους σε μια μάχη ή σε ενέδρα των ανταρτών πυρπολούσαν τα πλησιέστερα χωριά.