17 Νοεμβρίου 1973

 Του πιτσιρίκου

Το πρωί της 17ης Νοεμβρίου του 1973, η μητέρα μου με πήγε στο 70ό δημοτικό σχολείο. Στου Μπούρα, όπως το ξέρουν οι παλαιότεροι. Στη σάκα μου, η μητέρα μου, όπως κάθε μέρα, είχε βάλει μερικά γεμιστά μπισκότα Παπαδοπούλου, που είχε αγοράσει από την κυρία Αιμιλία και τον μπάρμπα-Γιάννη, οι οποίοι δεν ζουν πια. 

Υπήρχε μια ένταση τις προηγούμενες ημέρες στη γειτονιά μας αλλά δεν ήταν εύκολο να γίνει κατανοητό τι ακριβώς συνέβαινε από παιδιά που πάνε στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. 

Είχα ακούσει τους γονείς μου να λένε πως ο πατέρας ενός μεγαλύτερου παιδιού, ο οποίος ήταν μανάβης και έμενε στον από πάνω δρόμο, είχε φορτώσει το φορτηγάκι του και πήγε φρούτα στους φοιτητές του Πολυτεχνείου. 

Επίσης, είχα ακούσει τους γονείς μου να λένε με χαρά και περηφάνια πως ο Νίκος Ξυλούρης -τον οποίο γνώριζαν προσωπικά- πήγε στο Πολυτεχνείο και τραγούδησε στα κάγκελα. 

Αυτές οι δυο πληροφορίες -μαζί με το ότι η χούντα ήταν κάτι πάρα πολύ κακό επειδή το έλεγαν οι γονείς μου- ήταν τα μόνα πράγματα που ήξερα για την κατάσταση, όταν πήγαινα το πρωί της 17ης Νοεμβρίου 1973 στο δημοτικό σχολείο. 

ΕΤΟΙΜΑ ΤΣΙΓΑΡΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Στην Ελλάδα τα πρώτα καπνοπωλεία έκαναν την εμφάνισή τους μετά από την απελευθέρωση από τους Τούρκους. Αρχικά στο Ναύπλιο και μετά στην Αθήνα, μικρά μαγαζιά πωλούσαν κομμένο καπνό για τις εξής χρήσεις: τουμπεκί, τσιμπούκια, ναργιλέδες, σνιφάρισμα και μάσημα. Μετά τη δεκαετία του 1860, η ζήτηση του καπνού στην Ελλάδα αυξήθηκε. Το χειροποίητο στριφτό τσιγάρο επικράτησε σταδιακά έναντι των άλλων τρόπων καπνίσματος. Έως το 1883, οι καπνιστές αγόραζαν χύμα καπνό που συνοδευόταν από τσιγαρόχαρτα, στην τιμή της μιας πεντάρας για δέκα δράμια. Δηλαδή τέσσερα λεπτά για τον καπνό και ένα για τα χαρτάκια. Ο καπνός κοβόταν παρουσία του πελάτη, όπως ακριβώς συμβαίνει στα καφεκοπτεία. 

Διαφημιστική αφίσα του καπνοπωλείου Πατσουράκη. Αθήνα (1899 – 1904).

Ο Χαρίλαος Τρικούπης επέβαλε φορολογία στον καπνό για να ελέγξει τη λαθρεμπορία και να αυξήσει τα κρατικά έσοδα. Απαγόρευσε να πουλιέται το τσιγαρόχαρτο και το κράτος απέκτησε το μονοπώλιο. Η διάθεση των τσιγαρόχαρτων γινόταν μόνο στα δημόσια καπνοκοπτήρια και αντιστοιχούσαν στην ποσότητα του καπνού που πωλούνταν.

Νομικές συμβουλές για διαδηλωτές

Το κείμενο που ακολουθεί περιέχει επικαιροποιημένες νομικές συμβουλές για διαδηλωτές. Διαβάστε το και διαδώστε το με κάθε τρόπο. Επικολλήστε το σε προφίλ και ομάδες στο facebook, να ενημερωθούν όσοι περισσότεροι συμπολίτες γίνεται.

(Τηλέφωνα της Ομάδας Νομικής Υποστήριξης: 210-3801921 και 210-3801943)

1. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

Πληροφορίες για το νομικό πλαίσιο που αφορά το δικαίωμα της διαδήλωσης στην Ελλάδα, πρακτικές συμβουλές για την υλοποίηση αυτού του δικαιώματος πριν και κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων, όπως και για τη συμπεριφορά σε περίπτωση προσαγωγής, σύλληψης και εμπλοκής με την ποινική δικαιοσύνη.

2. ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΗΣ / ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ

Σύμφωνα με το άρθρο 11 του Συντάγματος, οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα, το δικαίωμα όμως αυτό ισχύει και για τους αλλοδαπούς.

Απόφυγε την κατοχή μαχαιριών ή σουγιάδων, ακόμη και αν τα χρειάζεσαι για άλλη χρήση (επαγγελματική κλπ.), καθώς και κάθε αντικειμένου που θα μπορούσε να θεωρηθεί κατάλληλο για άμυνα ή επίθεση (ρόπαλο κλπ), διότι έχουν συχνά κριθεί ως όπλα.Κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης, αυτή θεωρείται παράνομη και δεν προστατεύεται από το Σύνταγμα, «όταν παύει να είναι ήσυχη και χωρίς όπλα και εκτρέπεται σε πράξεις βίας κατά προσώπων ή πραγμάτων». Στις παραπάνω περιπτώσεις, απαιτείται παρουσία εισαγγελέα και η απαγόρευση ή η πρόσκληση προς διάλυση γνωστοποιείται στο πλήθος τρεις φορές. Να σημειώσουμε, ότι στην Ελλάδα είναι σπάνια η σύλληψη με αποκλειστικό λόγο τη συμμετοχή σε παράνομη διαδήλωση.