Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Το παιχνίδι του στέμματος στο ΠΑΣΟΚ

Η ιστορία των εσωκομματικών εκλογών στο ΠΑΣΟΚ, δεν είναι πλούσια, λόγω της εμβληματικής προσωπικότητας του ιδρυτή του, Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος κράτησε τα ηνία του κόμματος για 22 χρόνια.
Ωστόσο είναι μια ιστορία με αρκετό παρασκήνιο, μεγάλες εντάσεις και χαρακτηριστικά, που μπορούν να ερμηνευθούν με ψυχολογικούς όρους.
Την Κυριακή, οι φίλοι και τα μέλη του ΠΑΣΟΚ, θα κληθούν με αντίτιμο 2€ να υπερψηφίσουν τον μοναδικό υποψήφιο Ευάγγελο Βενιζέλο ή να τον αποδοκιμάσουν μέσω της επιλογής του "λευκού".
Από την επικράτηση των "εκσυγχρονιστών" το 1996, μέχρι το δαχτυλίδι της διαδοχής του 2004 και τη σύγκρουση Γ. Παπανδρέου-Ευ. Βενιζέλου το 2007,  σας θυμίζoυμε  τις αλλαγές ηγεσίας σε ένα κόμμα, που κυβέρνησε στο μεγαλύτερο μέρος της Μεταπολίτευσης
Η μάχη Σημίτη-Τσοχατζόπουλου

Ευρωσοσιαλιστές: Κανείς δεν έδωσε στην Ελλάδα την ευκαιρία

«Κανείς μέχρι σήμερα δεν έδωσε στην Ελλάδα την ευκαιρία να τονώσει την οικονομία της ούτε και τα μέσα για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις», υπογράμμισε ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Αυστριακός ευρωβουλευτής, Χάνες Σβόμποντα.
Τουναντίον, η λεγόμενη «τρόικα», την οποία κατήγγειλε ότι μέχρι σήμερα εργάζεται πίσω από κλειστές πόρτες αδιαφανώς, υπαγορεύει στην Ελλάδα μέτρα λιτότητας που αποδυναμώνουν την αγοραστική δύναμη, μειώνουν τα φορολογικά έσοδα, τις συντάξεις και τους μισθούς (την ώρα που οι τιμές παραμένουν στα ύψη), χειροτερεύοντας την κατάσταση του ελληνικού πληθυσμού και της Οικονομίας.
Όπως τόνισε σε συζήτηση εφ’ όλης της ύλης με μέλη της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου στη Βιέννη, για τους λόγους αυτούς, ο ίδιος έχει ζητήσει και έχει αποστείλει στην Ελλάδα, εκ μέρους της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μια «εναλλακτική τρόικα για ανάπτυξη και απασχόληση», η οποία θα εξετάσει εναλλακτικά, ή τουλάχιστον συμπληρωματικά, μέτρα και οι διαπιστώσεις της και ιδέες της θα συζητηθούν τις επόμενες ημέρες με ειδικούς οικονομολόγους, πριν δημοσιοποιηθούν.

Wikileaks: Ο Ασάνζ υποψήφιος στην Αυστραλία

Ο ιδρυτής του Wikileaks, Τζούλιαν Ασάνζ, αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα για τις εκλογές της Γερουσίας της Αυστραλίας, το 2013, ανακοίνωσε μέσω της ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης Twitter.
Με καταγωγή από την Αυστραλία, ο Ασάνζ, η ιστοσελίδα του οποίου δημοσίευσε το 2010 μυστικά στρατιωτικά έγγραφα σχετικά με το Ιράκ, το Αφγανιστάν και την αμερικανική διπλωματία, βρίσκεται σε κατ 'οίκον περιορισμό στο Ηνωμένο Βασίλειο για πάνω από ένα χρόνο, αναμένοντας την απόφαση της βρετανικής δικαιοσύνης επί του εντάλματος σύλληψης που εκδόθηκε εναντίον του από τη Σουηδία για την υπόθεση βιασμού και σεξουαλικής επίθεσης, μία κατηγορία που ο Ασάνζ αρνείται.
«Ανακαλύψαμε ότι είναι δυνατόν για τον Τζούλιαν Ασάνζ να δώσει το παρόν στη Γερουσία της Αυστραλίας», αναφέρει το Wikileaks.
Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση έχει επανειλημμένα καταδικάσει την ιστοσελίδα Wikileaks, ενώ η πρωθυπουργός Τζούλια Γκίλαρντ την έχει αποκαλέσει «εντελώς ανεύθυνη»

Με χειροπέδες ο Κλούνεϊ


Σε διαδήλωση στη Ουάσιγκτον, έξω από την πρεσβεία του Σουδάν συνελήφθη σήμερα ο γνωστός ηθοποιός Τζορτζ Κλούνεϊ, ο οποίος διαδήλωνε προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη, όπως είπε, για όσα συμβαίνουν στα νότια της Αφρικανικής χώρας, που μαστίζεται από λιμό εξαιτίας των συγκρούσεων μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και των ανταρτών.
Φορώντας χειροπέδες ο διάσημος ηθοποιός οδηγήθηκε στην κλούβα της αστυνομίας, μαζί με τον πατέρα του Νικ, παρουσία πλήθους δημοσιογράφων, με την κατηγορία της αντίστασης κατά της αρχής.
Κάνοντας πράξη τις πολιτικές και κοινωνικές του ευαισθησίες, με αρκετά ταξίδια στο Σουδάν, ο Κλούνεϊ έστρεψε τα πυρά του εναντίον του προέδρου του Σουδάν Ομάρ αλ Μπασίρ, ο οποίος καταζητείται από το Διεθνές Δικαστήριο για Εγκλήματα Πολέμου. Καταθέτοντας στην επιτροπή της αμερικανικής γερουσίας, ο Τζορτζ Κλούνεϊ κατήγγειλε ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον αμάχων, στις νότιες περιοχές της χώρας.

Θλιβερή «Αναβάθμιση»

Γιάνης Βαρουφάκηςτου Γιάνη Βαρουφάκη

Τον περασμένο Μάιο, με τα σύννεφα ήδη πυκνά πάνω από την χώρα μας, ξάφνου εμφανίστηκε μια λεπτή αχτίδα φωτός. Η στατιστική υπηρεσία ανέφερε ότι, αναπάντεχα, το εθνικό μας εισόδημα είχε αυξηθεί κατά 0,8% στο πρώτο τρίμηνο του 2011. Καθώς όλοι μας ποθούμε ένα σωσίβιο ελπίδας μέσα στην αντάρα της απελπισίας, πολλοί πιάστηκαν τότε από αυτό το μαντάτο, ελπίζοντας ότι θα φέρει κι άλλα τέτοια χαρμόσυνα νέα. Όπως όμως γνωρίζουμε τώρα όλοι, ο χρυσός ήταν κίβδηλος. Στις 15 Μαΐου, μια μέρα μετά την ανακοίνωση (περί αύξησης του ΑΕΠ κατά 0,8%), δημοσίευσα εδώ, στο protagon, την ανάλυση του λόγου που, φευ, η αύξηση αυτή ήταν ένα στατιστικό τερτίπι άνευ σημασίας. Ο τίτλος του άρθρου: «Το θλιβερό 0,8%».
Πολλοί αναγνώστες αντέδρασαν σε εκείνο το άρθρο γράφοντάς μου σχόλια του τύπου: «δεν μπορείτε να ξεφύγετε από την μίζερη κριτική της καταστροφολογίας. Άραγε τι είδους ευχαρίστηση είναι δυνατόν να σας προσφέρει η συνεχής γκρίνια;» Προφανώς δεν μου δίνει καμία ευχαρίστηση να διαψεύδω ελπίδες, όσο ανεδαφικές και να είναι. Απεχθάνομαι την γκρίνια όπως όλοι μας. Αλλά, παράλληλα, απεχθάνομαι ακόμα περισσότερο κακόβουλες προσπάθειες να δίνονται ψεύτικες ελπίδες στους απελπισμένους συνανθρώπους μου.