Την πάλη ενάντια στον ρατσισμό. Ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, η ανθρωπότητα καθιερώνει ανάλογες μέρες, μετά από μια τραγική και ματωμένη ιστορία.
Όπως αυτή που έλαβε χώρα στις 21 Μάρτη του 1960, στο Σάρπβιλ της Νότιας Αφρικής του Απαρτχάιντ.
Το 1945, προετοιμάζοντας το «έδαφος» για την τυπική επιβολή του ρατσιστικού καθεστώτος του Απαρτχάιντ λίγα χρόνια αργότερα, το 1948, οι αρχές της Νότιας Αφρικής επιβάλουν τον «Ενιαίο νόμο για τους ιθαγενείς στις αστικές περιοχές», ο οποίος προέβλεπε ολόκληρη σειρά διαφόρων και διαφορετικών αδειών και ντοκουμέντων που όφειλε να διαθέτει ο μαύρος πληθυσμός.
Μεταξύ άλλων, αυτά τα έγγραφα περιείχαν πληροφορίες για το εργασιακό καθεστώς του κατόχου τους, καθώς και για τις επιτρεπόμενες δουλειές για τους μαύρους σε συγκεκριμένες περιοχές.
Το 1952, το καθεστώς ενισχύει την παραπάνω νομοθεσία, με έναν νόμο υπό τον κυνικό, ως προς το περιεχόμενό του, τίτλο… «Για την άρση του νόμου περί αδειών». Παρά την ονομασία του, ο νέος νόμος υποχρέωνε τον μαύρο πληθυσμό, ανεξάρτητα από το αν είχε ή όχι τις προηγούμενες άδειες, να έχει πάντα πάνω του ένα ειδικό βιβλιαράκι στο οποίο έπρεπε να υπάρχει το πλήρες όνομα του κατόχου, ο φορολογικός του αριθμός, άδεια παρουσίας σε αστική ζώνη, άδεια αναζήτησης εργασίας στην πόλη, άδεια του Γραφείου Εργασίας, υπογραφή του εργοδότη ανανεούμενη ανά μήνα, που να επιβεβαιώνει ότι ο κάτοχος εξακολουθεί να εργάζεται για εκείνον, καθώς και άλλα στοιχεία.