Του Γ.ΡΟΥΣΗ*
Η κοινή λογική λέει ότι όσο προοδεύει η ανθρωπότητα τόσολιγότερο θα έπρεπε να εργάζονται οι άνθρωποι για ναικανοποιούν τις ανάγκες τους. Άλλωστε, από την αρχαιότητα, βλέποντας την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και πιο συγκεκριμένα των υφαντουργικών μηχανών του Ηφαίστου, οΑριστοτέλης εκτιμούσε ότι αυτές θα μπορούσαν να συμβάλλουνστην κατάργηση της δουλείας, αντικαθιστώντας τη ζωντανή εργασία των δούλων.
Πιο πρόσφατα, ουτοπικοί στοχαστές θεωρούσαν ότι στις ιδανικές τους πολιτείες θα αρκούσε να δουλεύουν οι άνθρωποιτο πολύ 4-6 ώρες των ημέρα για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους, ενώ για τον Μαρξ η μείωση της εργάσιμης μέρας αποτελούσε θεμελιακή προϋπόθεση για την επίτευξη της κομμουνιστικής χειραφέτησης.
Και, πράγματι, με τους αγώνες των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο ένα μεγάλο τμήμα της ανθρωπότητας οδηγήθηκε στην καθιέρωση του 8ωρου, της αργίας της Κυριακής και σε ορισμένες χώρες και του βδομαδιάτικου 37ωρου.
Η κοινή λογική λέει ότι όσο προοδεύει η ανθρωπότητα τόσολιγότερο θα έπρεπε να εργάζονται οι άνθρωποι για ναικανοποιούν τις ανάγκες τους. Άλλωστε, από την αρχαιότητα, βλέποντας την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και πιο συγκεκριμένα των υφαντουργικών μηχανών του Ηφαίστου, οΑριστοτέλης εκτιμούσε ότι αυτές θα μπορούσαν να συμβάλλουνστην κατάργηση της δουλείας, αντικαθιστώντας τη ζωντανή εργασία των δούλων.
Πιο πρόσφατα, ουτοπικοί στοχαστές θεωρούσαν ότι στις ιδανικές τους πολιτείες θα αρκούσε να δουλεύουν οι άνθρωποιτο πολύ 4-6 ώρες των ημέρα για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους, ενώ για τον Μαρξ η μείωση της εργάσιμης μέρας αποτελούσε θεμελιακή προϋπόθεση για την επίτευξη της κομμουνιστικής χειραφέτησης.
Και, πράγματι, με τους αγώνες των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο ένα μεγάλο τμήμα της ανθρωπότητας οδηγήθηκε στην καθιέρωση του 8ωρου, της αργίας της Κυριακής και σε ορισμένες χώρες και του βδομαδιάτικου 37ωρου.