Για 60 χρόνια σιωπούσαν, έκρυβαν τα όσα υπέφεραν. Είναι τα παιδιά ενός λευκού πατέρα και μιας μαύρης μητέρας. Γεννήθηκαν ως μιγάδες τη δεκαετία του 1940 στο Κονγκό, που τότε ήταν αποικία του Βελγίου, και η γέννησή τους ισοδυναμούσε με έγκλημα, διότι η διοίκηση του Βελγίου απαγόρευε για δεκαετίες τη σύναψη γάμων ανάμεσα σε Αφρικανούς και Βέλγους, έτσι και τα παιδιά τους θεωρούνταν «μίασμα».
Γι’ αυτό και όταν γινόντουσαν δύο ή τριών ετών, το Βέλγιο απήγαγε όσα παιδιά γεννιούνταν από Κονγκολέζα μητέρα και Βέλγο πατέρα, τα έκλεβε από τους γονείς τους, στέλνοντάς τα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά σε καθολικά σχολεία και ορφανοτροφεία στην Ευρώπη, πριν τα δώσει για υιοθεσία.
Υπολογίζεται πως περισσότερα από 20.000 παιδιά, που στη γαλλική αργκό αποκαλούνταν «Μέτις» (δηλαδή μιγάδες), αποκόπηκαν από τους πραγματικούς τους γονείς με αυτό τον τρόπο την περίοδο μεταξύ 1959 και 1962.
Τον Μάρτιο του 2018, το ομοσπονδιακό κοινοβούλιο του Βελγίου ενέκρινε ομόφωνα ένα ψήφισμα που αναγνώρισε αυτήν την πολιτική διαχωρισμού και έκανε ένα μεγάλο βήμα προς μέτρα που επιτρέπουν στους Μέτις να έχουν πρόσβαση στα προσωπικά τους αρχεία, να επιλύσουν ζητήματα ταυτότητας, καθώς πολλοί δεν έχουν πιστοποιητικό γέννησης για παράδειγμα.