Του Νίκου Μπογιόπουλου
ΣΤΙΣ ΗΠΑ (που δεν έχουν... μνημόνιο), από την εκδήλωση της κρίσης, πάνω από 7 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν χάσει τα σπίτια τους. Στις ΗΠΑ το ποσοστό της ιδιοκατοίκησης, που αποτέλεσε συστατικό στοιχείο του λεγάμενου «αμερικανικού ονείρου», έχει κατρακυλήσει στα επίπεδα της δεκαετίας του '60!
Το αμερικανικό κράτος έχει εντοπίσει 500.000 περιπτώσεις καταχρηστικής εφαρμογής του νόμου για τις κατασχέσεις κατοικιών. Πώς αποζημιώνει τους ανθρώπους που υπέστησαν την καταχρηστική κατάσχεση των σπιτιών τους; Παρέχοντας τους το εφάπαξ επίδομα των... 300 δολαρίων! Τέτοια «κοινωνικά κριτήρια» στο Αμέρικα...
Στην Ισπανία (που δεν έχουν μνημόνιο...), από την εκδήλωση της κρίσης υπολογίζονται σε πάνω από 500.000 οι Ισπανοί που έχουν χάσει τα σπίτια τους. Προφανώς δεν πρόκειται για «μπαταχτσήδες», ούτε για κατοίκους της «Εκάλης» της Μαδρίτης, αλλά για τα θύματα μιας πολιτικής που έχει οδηγήσει 1,5 εκατομμύριο οικογένειες να μην εργάζεται κανένα μέλος τους, που έχει οδηγήσει τον έναν στους δύο νέους στην ανεργία.
Αυτή είναι η πολιτική των πλειστηριασμών. Κι όσοι την προωθούν δεν έχουν ούτε όσιο, ούτε ιερό. Απέναντι στον κανιβαλισμό των πλειστηριασμών η απάντηση δεν είναι -τάχα μου- ούτε οι «διαπραγματεύσεις», ούτε τα «ισοδύναμα».